George Brassens

Confession d'un dragueur

Frankrijk 2001. Komedie van Alain Soral. Met o.a. Saïd Taghmaoui, Thomas Dutronc, Catherine Lachens, François Levantal en Chloé Lambert.

Sixième classe

Frankrijk 1995. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Véronique Genest, Line Renaud, Gérard Séty, Clément van den Bergh en Elisabeth Vitali.

Oktober 1952 op het Franse platteland. De vakantie is voorbij. De tienjarige Aur[KA1]elien Bertrand (Van den Bergh) moet terug naar school. Zijn moeder Simone (Genest) is dokter en heeft weinig tijd voor hem en zijn vader Michel (Dul[KA1]ery) is naar Parijs om er werk te zoeken en een huis in orde te maken voor zijn gezin. Om dit gebrek aan affectie goed te maken heeft de jongen zich terug getrokken in een fantasie wereld. Tot op de dag dat hij een oud koppel ontmoet, Mr. en Mme Cotelle (Séty en Renaud), die hem liefdevol opnemen en zijn leugens geloven. Zijn moeder vertelt hij dat hij de tijd bij een vriendje doorbrengt. Knap stukje kinderpsychologie verwerkt tot een boeiende film. Van den Bergh is een hartveroverende revelatie en Renaud en Séty als het oude koppel zijn schitterend. Zelden werd het gevoel van gebrek aan liefde zo warm in beeld gebracht. De tijdssfeer werd optimaal gebruikt. Goed opgebouwd scenario van Stora en Claudine Vergnes. Gérard De Battista hanteerde de camera.

Le chagrin et la pitié

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1970. Oorlogsfilm van Marcel Ophüls. Met o.a. Charles Braun, Matheus Bleibinger en Georges Bidault.

Opeenvolging van getuigenissen van mensen die de Duitse bezetting van 1940-45 meemaakten in Frankrijk. Regisseur Oph[KA3]uls koos als centraal punt de stad Clermont-Ferrand, die in de buurt ligt van Vichy, waar de regering P[KA1]etain zich had gevestigd. Wat denken die mensen ervan, een kwart eeuw later, hoe reageren ze, nu de tijden zijn veranderd en de Duitsers weer handelspartners van Frankrijk zijn? Oph[KA3]uls laat bekende politici en militairen aan het woord, zoals Pierre Mend[KA2]es- France, Anthony Eden, Albert Speer (Hitler's minister van bewapening) en Emile Couladon, maar ook gewone mensen. Hij confronteert Fransen met Duitsers. Als waarnemer neemt hij zelf geen deel aan het debat. De balans die hij opmaakt is verrassend, fascinerend, virtuoos en stemt tot nadenken. Ophüls zelf was verantwoordelijk voor scenario en interviews, samen met André Harris en Alain de Sédouy. De film werd tot een geheel gemonteerd door Claude Vajda en André Juraz. André Gazut en Jurgen Thieme stonden in voor het camerawerk. Volgens hetzelfde principe maakte Ophüls in 1988 HOTEL TERMINUS.