Sonia Vareuil: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Les diplômés du dernier rang

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Michel Galabru, Marie Laforêt, Patrick Bruel, Philippe Manesse en Patrice Minet.

Deze film gaat over de fratsen die de studenten van een priv[KA1]e-instituut voor management in Oxford uithalen. Films over scholen doen het van tijd tot tijd, maar de meeste regisseurs bezondigen zich aan clich[KA1]es en karikaturen. Het is demagogisch en hypocriet: de studenten hekelen hun studie maar ze halen hun examens zonder problemen terwijl d[KA1]e (enige!) docent een complete domkop is. Kortom, de denkwijze uit de tijden van minachting, terwijl de werkelijkheid heel anders is.

Si ma geule vous plait...

1981 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Caputo. Met o.a. Valérie Mairesse, Bernadette Lafont, Michel Galabru, David Pontemoli en Pascale Roberts.

In tegenstelling tot haar vriendinnen wordt een meisje van seksuele ervaringen koud noch warm en hoopt met rekwisieten uit de seks-shop en via contact-advertenties daar verandering in te brengen. Uiteenlopende, maar steeds teleurstellende ervaringen, tot ze met een Italiaan die al die tijd beschikbaar was het gewenste orgasme beleeft. Deze porno-regisseur probeert zijn entree in de offici[KA3]ele cinema met een `komedie-net-tegen-het-randje`, maar het geringe aantal en de veel te lamlendige grappen maken er een ergerlijke mislukking van, die alleen verbaast door de medewerking van acteurs die bewezen hebben anders en veel beter te kunnen. (Het volstrekt seksistische scenario werd door vrouwen geschreven)

C'est encore loin l'Amérique

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Elisabeth Huppert, Roger Coggio, Alain Pralon, Danièle Evenou en Charles Gérard.

Een actrice uit een alternatief en armlastig toneelgroepje droomt van filmroem en komt in contact met een zich voor cineast uitgevende fantast (in werkelijkheid de eigenaar van een wasserij). Deze zegt een door haar geschreven scenario te willen verfilmen. Deze ironische komedie over wegdromende mislukkelingen is met al te weinig scherpte uitgevoerd; de komische en vertederende mogelijkheden van het qua lichaamsbouw sterk verschillende duo Huppert-Coggio - die samen het scenario schreven - zijn in eerdere autobiografische films eigenlijk al opgebruikt.