Robert Juillard (1906): cast en camera.
Er zijn 9 films gevonden.

Pierre et Paul

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van René Allio. Met o.a. Pierre Mondy, Bulle Ogier, Robert Juillard, Pierre Santini en Madeleine Barbulée.

Een bouwvakker van middelbare leeftijd die zich tot chef- constructeur heeft opgewerkt voelt zich in zijn functie bedreigd door de komst van een jonge ingenieur. De dood van zijn vader brengt onverwachte schulden met zich mee, en de zorg voor zijn moeder drukt zwaar op hem. Hoofdrol van Mondy redt de al te sobere verfilming van een raak geobserveerd scenario.

Austerlitz

1960 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama, Biografie

Frankrijk 1960. Oorlogsfilm van Abel Gance. Met o.a. Pierre Mondy, Martine Carol, Rossano Brazzi, Claudia Cardinale en Leslie Caron.

Engeland verbreekt verdrag met Frankrijk en laat lord Nelson Franse vloot blokkeren. Napoleon keert zich tegen Oostenrijk en Rusland en trotseert hun verenigde legers bij Austerlitz. Ruim dertig jaar na klassieker NAPOLEON maakte Gance onevenwichtige film over andere wapenfeiten van de Franse keizer. De eerste helft wordt besteed aan oppervlakkige anekdotes in luxueuze decors die reeks van internationale sterren kans moeten geven, waarna veldslag verdere film in beslag neemt met imponerende en meeslepende momenten. Mondy is verrassende maar geen bevredigende keus voor Napoleon-rol.

The Happy Road

1957 | Komedie, Drama, Actiefilm

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1957. Komedie van Gene Kelly. Met o.a. Gene Kelly, Barbara Laage, Bobby Clark, Brigitte Fossey en Michael Redgrave.

Debuut van Kelly als regisseur in een aardig drama over twee kinderen die weglopen van een Zwitserse school. Dat veroorzaakt natuurlijk paniek bij de vader (weduwnaar) van de een en de moeder (gescheiden) van de ander, die er dan ook beiden achteraan gaan.

Gervaise

1956 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1956. Drama van René Clément. Met o.a. Maria Schell, François Périer, Suzy Delair, Jany Holt en Mathilde Casadesus.

Sombere smartlap naar de beroemde roman L'Assomoir van Émile Zola speelt zich af in een fraai vormgegeven achttiende-eeuws Parijs. Het titelpersonage is een manke wasvrouw die door haar feestvierende echtgenoot in de steek wordt gelaten. Ze hertrouwt met een sympathieke bouwvakker, die al snel van een dak valt, zijn baan verliest en aan de drank raakt. Hoop op een betere toekomst is er niet voor Gervaise en haar kinderen. De film won veel prijzen, met name voor de hoofdrol van Schell, maar is uiteindelijk vooral een artistiek verantwoorde anti-drankreclame.

Futures vedettes

1955 | Romantisch drama

Frankrijk 1955. Romantisch drama van Marc Allégret. Met o.a. Jean Marais, Brigitte Bardot, Isabelle Pia, Mischa Auer en Denise Noël.

Door ambachtsman Allégret (1900-1973) met veel attentie voor acteursregie en milieuschildering gedraaid romantisch drama van aangenaam ouderwetse snit. We volgen de amoureuze escapades van tenor Éric Walter (Marais), zangpedagoog aan het Weense conservatorium. Terwijl zijn wederhelft op wereldtournee is, troost hij zich met studentes Sophie (Bardot) en Élisa (Pia). Opmerkelijk bijrollen-defilé: Jean Wiener, Lila Kedrova, Daniel Emilfork, Roger Vadim, Mylène Demongeot, Yves Robert. Naar Der Eingang zur Bühne (1920) van Vicki Baum, de Oostenrijkse harpiste en romancière die eveneens het meerdere keren verfilmde Menschen im Hotel schreef.

Le comte de Monte-Cristo

1954 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1954. Avonturenfilm van Robert Vernay. Met o.a. Jean Marais, Lia Amanda, Roger Pigaut, Daniel Ivernel en Folco Lulli.

Al in 1943 draaide Vernay (1907-1979), scenarist-regisseur van goeddeels vergeten genrefilms in alle soorten en prijsklassen, een adaptatie van de avonturenklassieker van Alexandre Dumas père en diens ghostwriter Auguste Maquet. Tien jaar later ontfermde hij zich over deze fraaie naoorlogse versie in Gevacolor. In de ambachtelijk geënsceneerde tweedeler van 90 minuten elk speelt ster Marais de stuurman/kapitein Edmond Dantès die door gekonkel anderhalf decennium gevangen komt te zitten. Na zijn ontsnapping vindt hij op het eiland Monte-Christo een fabelachtige schat. Tijd om oude rekeningen te vereffenen. Deel 1: La trahison. Deel 2: La vengeance.

Jeux interdits

1952 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1952. Oorlogsfilm van René Clément. Met o.a. Brigitte Fossey, Georges Poujouly, Lucien Hubert, Suzanne Courtal en Jacques Marin.

Juni 1940. Een kleutermeisje uit Parijs raakt op de vlucht voor de Duitsers haar ouders kwijt en belandt bij een boerenfamilie. De jongste boerenzoon is onmiddellijk op haar gesteld en weet haar te troosten met een geheim begraafplaatsje voor haar hondje en ander overleden boerderijgedierte. De titel 'Verboden spelletjes' slaat op de diefstal van kruisen voor hun gestaag uitdijende godsakker. Jeux interdits is op het eerste gezicht een ontroerend tijdsdocument van vervlogen ruraal Frankrijk maar bovenal een tijdloos drama rond dood, religie, rouw en familie. Gebaseerd op het boek van François Boyer.

L'amore

1948 | Drama, Komedie

Italië 1948. Drama van Roberto Rossellini. Met o.a. Anna Magnani, Federico Fellini, Peparuolo en Amelia Robert.

`Eerbetoon aan de kunst van Magnani` valt in twee episodes uiteen. Eerste is een lang telefoongesprek van een vrouw met haar minnaar die haar verlaten heeft, naar toneelsolo LA VOIX HUMAINE van Jean Cocteau en is zowel een krachttoer van de actrice als van de regie die van statische situatie `documentaire van het lijden` maakt. Tweede deel, waarin een dorpsidiote door een zwerver wordt verleid, in wie ze de heilige Jozef ziet en ondanks de pesterijen van boeren in het wonder blijft geloven, is minder interessant (Fellini bedacht verhaal en speelde de zwerver), maar boeit om de actrice en om de kenmerkende wijze, waarop de regie haar één met natuur laat zijn.

Germania anno zero

1948 | Drama, Oorlogsfilm, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1948. Drama van Roberto Rossellini. Met o.a. Edmund Moeschke, Franz-Otto Krüger, Ingetraud Hinze en Ernst Pittschau.

Een vijftienjarige moet in het naoorlogse Berlijn de kost zien te verdienen op de zwarte markt. De euthanasie-theorieën van een ex-nazi-onderwijzer veroorzaken dat hij zijn 'nutteloze' zieke vader vergiftigt. Als hij de consequenties van zijn daad beseft, pleegt hij zelfmoord. De film schildert het beeld van morele chaos zonder psychologische of sentimentele verteltrant, maar door documentaire benadering van een stad in ruïnes en de wijze waarop de hoofdrolspeler zich in de maatschappij gedraagt, om vervolgens des te indringender tot de onvoorspelbare acties van de jongen te komen, waarmee Rossellini's breuk met het neo-realisme eigenlijk al wordt aangekondigd.