Peter Borgelt

Polizeiruf 110: Eifersucht

Oost Duitsland 1998. Misdaad van Bernd Böhlich. Met o.a. Horst Krause, Lutz Riemann, Peter Borgelt, Käthe Reichel en Uwe Kokisch.

Polizeiruf 110: Der Fall Preibisch

Duitsland​/​​Oost Duitsland 1991. Thriller van Lothar Hans. Met o.a. Uwe Krapa, Jrgen Zartmann, Peter Borgelt en Jürgen Zartmann.

Polizeiruf 110: Big Band Time

Oost Duitsland 1991. Thriller van Wolfgang Hübner. Met o.a. Jan Spitzer, Christian Steyer en Peter Borgelt.

Polizeiruf 110: Zahltag

Oost Duitsland 1990. Thriller van Hans Knötzsch. Met o.a. Matthias Zahlbaum, Andreas Schmidt-Schaller en Peter Borgelt.

Polizeiruf 110: Tödliche Träume

Duitsland​/​​Oost Duitsland 1990. Thriller van Thomas Jacob. Met o.a. Andreas Schmidt-Schaller, Jürgen Frohriep en Peter Borgelt.

Polizeiruf 110: Thanners neuer Job

Duitsland 1990. Thriller van Bodo Fürneisen. Met o.a. Andreas Schmidt-Schaller, Eberhard Feik en Peter Borgelt.

Polizeiruf 110: Alianz für Knete

Duitsland​/​​Oost Duitsland 1990. Thriller van Gerald Hujer. Met o.a. Dagmar Jaeger, Jürgen Frohriep, Peter Borgelt en Lutz Riemann.

Polizeiruf 110: Variante Tramper

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1989. Misdaad van Gerald Hujer. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Peer-Uwe Teska, Matthias Zahlbaum en Renate Blume-Reed.

Het scenario van Klaus J[KA3]orn bevat een al eerder behandeld thema in de reeks: het doorrijden na een ongeluk, waarbij het slachtoffer een klein meisje is. De dader Kai-Dieter Kutscher (Zahlbaum) wordt door zijn moeder Angela (Kipp) gedekt. Zijn vader, die gescheiden is van zijn moeder, speelt het vieze spelletje mee met diens tweede vrouw; een arme zwerver moet het gelag betalen. Het is aan Oberleutnant Grawe (Schmidt-Schaller), die inmiddels promotie gemaakt heeft, en Leutnant Felsch (Teska) om de zaak te klaren. Ze krijgen hulp van hun chef Hauptmann Fuchs (Borgelt), die in de achtergrond het onderzoek leidt. De kijker die van de meet af aan weet hoe de vork in de steel zit, moet de zaak uitzitten om te zien hoe de heren van de Vopo de oplossing vinden en zorgen dat er gerechtigheid geschiedt jegens het slachtoffertje en haar ouders. Deze aanpak is een beproefd recept in de serie. De DDR-kijker liet het met 41,4 procent (een officieel kijkdichtheidscijfer, dat ongetwijfeld geflatteerd is) behoorlijk afweten. Zijn gedachten gingen naar de komende warme zomer en het nog hetere najaar, waarin de Berlijnse muur na protestmarsen zou worden afgebroken. Aflevering 126.

Polizeiruf 110: Trio zu viert

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1989. Misdaad van Edgar Kaufmann. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Wolfgang Dehler, Werner Dissel en Peter Herden.

Ter gelegenheid van zijn tachtigste verjaardag besluit Alfons Seebacher (Dissel) dat het de hoogste tijd is om de verstoorde relatie met zijn zoon Alfred (Dehler) weer te herstellen. De aanleiding is de tentoonstelling van Alfreds schilderijencollectie. Alfons` oude knarren-kameraden Dietrich Marquart (Herden) en Otto Knebel (Vogt) zullen hem daarbij een handje helpen. Ondertussen houden Hauptmann Fuchs (Borgelt) en Oberleutnant Grawe (Schmidt-Schaller) zich bezig met het vaststellen van de rechtmatige eigenaren van gestolen kunstwerken. Daarbij verifiëren zij ook Alfreds verzameling, waarover algauw verwarring onstaat: is het bezit in bruikleen of onrechtmatig eigendom? Dit leidt tot menige komische situaties. Zoals de traditie het wil, houden de heren van het bijzondere clubje opsporingsambtenaren zich bezig met allerlei vormen van misdaad, w.o. vervreemd kunstbezit. Een wat ongebruikelijke aflevering, nummer 130 in de reeks, en nauwelijks bekeken door de kijker van toen die zich afvroeg of de overvolle ambassade van de BRD in Praag wel of niet uitreisvisa kon bemachtigen voor asielzoekende DDR-burgers. Ook gonsde het van de geruchten dat de Hongaarse grenspolitie de prikkeldraadversperringen bij de Oostenrijkse grens zou openen om vakantiehoudende DDR-burgers te laten uitstromen naar West-Europa. Hauptmann Fuchs en Oberleutnant Grawe gingen onverstoorbaar door met hun werk en deden alsof er niets aan de hand was.

Polizeiruf 110: Mitternachtsfall

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1989. Misdaad van Gunter Friedrich. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Fred Delmare, Marylu Poolman en Michael Kind.

Varkensfokker Wilhelm Sippach (Delmare), van wie bekend is dat hij zeer diep in het glaasje kijkt, wordt op de late avond zwaargewond gevonden door het vrijende paartje Betty (Poolman) en Freddy (Kind). Hauptmann Fuchs (Borgelt) en Oberleutnant Grawe (Schmidt-Schaller), die zich over deze zaak buigen, leggen onmiddellijk een verband met een onverlaat, die al enige tijd de buurt onveilig maakt met roofovervallen. Ze hebben echter grote moeite met het identificeren van de onbekende dader en later met het rondkrijgen van bewijzen, maar met onorthodoxe opsporingsmethoden bereiken zij hun doel. Een naar verhouding weer eens zeer goed bekeken aflevering uit de serie met evenwel een middelmatig scenario van G[KA3]unter Radtke. Schwarz, die de rol van de waard speelt, kwam na de Duitse hereniging terecht in de vervolgen, die door de MDR zijn geproduceerd, als Hauptkommissar Schm[KA3]ucke uit Halle in Sachsen-Anhalt en groeide nog meer dan zijn collega Schneider (gespeeld door Wolfgang Winkler) uit tot een cultfiguur. Aflevering 125.

Polizeiruf 110: Ihr fasst mich nie

Duitsland​/​​Oost Duitsland 1988. Thriller van Gerald Hujer. Met o.a. Andreas Schmidt-Schaller, Lutz Riemann, Peter Borgelt en Ralf Kober.

Varkensfokker Wilhelm Sippach (Delmare), van wie bekend is dat hij zeer diep in het glaasje kijkt, wordt op de late avond zwaargewond gevonden door het vrijende paartje Betty (Poolman) en Freddy (Kind). Hauptmann Fuchs (Borgelt) en Oberleutnant Grawe (Schmidt-Schaller), die zich over deze zaak buigen, leggen onmiddellijk een verband met een onverlaat, die al enige tijd de buurt onveilig maakt met roofovervallen. Ze hebben echter grote moeite met het identificeren van de onbekende dader en later met het rondkrijgen van bewijzen, maar met onorthodoxe opsporingsmethoden bereiken zij hun doel. Een naar verhouding weer eens zeer goed bekeken aflevering uit de serie met evenwel een middelmatig scenario van G[KA3]unter Radtke. Schwarz, die de rol van de waard speelt, kwam na de Duitse hereniging terecht in de vervolgen, die door de MDR zijn geproduceerd, als Hauptkommissar Schm[KA3]ucke uit Halle in Sachsen-Anhalt en groeide nog meer dan zijn collega Schneider (gespeeld door Wolfgang Winkler) uit tot een cultfiguur. Aflevering 125.

Polizeiruf 110: Eine unruhige Nacht

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1988. Misdaad van Hubert Hoelzke. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Lutz Riemann, Ulrich Müller en Silvia Mißbach.

Een goed voorbereide overval op een geldwagen bezorgt hoofdbrekens aan dienstklopperige Oberleutnant Zimmermann (Riemann) en zijn jonge assistent Leutnant Jung (M[KA3]uller), voor wie dit de eerste grote zaak is. De geldwagen kwam de opbrengsten van een warenhuis ophalen, waar recordverkopen van elektronica, hifi-apparatuur en sieraden waren gedaan. Oude vossen Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn trouwe rechterhand Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep), die met de jaren bedaarder werd maar nooit promotie maakte, volgen het onderzoek op afstand en geven aanwijzingen of laten ironisch commentaar horen. In het scenario van Albert Wachtermann is weer eens de spanning weggenomen, omdat je als kijker weet hoe de vork in de steel zit. Het is dan afzien hoe de mannen van de Vopo de schurken inrekenen. De DDR-kijker van toen geloofde het wel en ging nauwelijks kijken met een geflatteerde 32,5 procent kijkdichtheid. Het spel is soms behoorlijk amateuristisch. Aflevering 122.

Polizeiruf 110: Eifersucht

Duitsland​/​​Oost Duitsland 1988. Thriller van Bernd Böhlich. Met o.a. Peter Borgelt, Horst Krause en Lutz Riemann.

Een goed voorbereide overval op een geldwagen bezorgt hoofdbrekens aan dienstklopperige Oberleutnant Zimmermann (Riemann) en zijn jonge assistent Leutnant Jung (M[KA3]uller), voor wie dit de eerste grote zaak is. De geldwagen kwam de opbrengsten van een warenhuis ophalen, waar recordverkopen van elektronica, hifi-apparatuur en sieraden waren gedaan. Oude vossen Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn trouwe rechterhand Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep), die met de jaren bedaarder werd maar nooit promotie maakte, volgen het onderzoek op afstand en geven aanwijzingen of laten ironisch commentaar horen. In het scenario van Albert Wachtermann is weer eens de spanning weggenomen, omdat je als kijker weet hoe de vork in de steel zit. Het is dan afzien hoe de mannen van de Vopo de schurken inrekenen. De DDR-kijker van toen geloofde het wel en ging nauwelijks kijken met een geflatteerde 32,5 procent kijkdichtheid. Het spel is soms behoorlijk amateuristisch. Aflevering 122.

Polizeiruf 110: Der Kreuzworträtselfall

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1988. Misdaad van Thomas Jacob. Met o.a. Günter Naumann, Andreas Schmidt-Schaller, Werner Godemann, Harry Merkel en Wilfried Pucher.

Het scenario van Gabriele Gabriel is gebaseerd op een lustmoord in Halle-Neustad in 1981, die de politie met minutieus werk, zeer veel geduld en het nodige geluk wist op te lossen. Van de ware gebeurtenis werd in de jaren 1990 een documentaire gedraaid in de stijl van Claude Lanzmann (getuigen werden opgezocht, de plaats des onheils werd gefilmd, etc.), die wellicht een stuk boeiender is dan deze aflevering, nummer 123, waarin Hauptmann Beck (Naumann), Leutnant Grawe (Schmidt- Schaller), Major J[KA3]ager (Godemann) en Hauptmann Fuchs (Borgelt) met de eer mochten strijken. De kleine Marko komt niet terug van een avondje bioscoop in het buurthuis, niet ver van de in troosteloze Stalinistische stijl gebouwde flats. Later wordt zijn ontzielde lichaam, dat de sporen van een seksueel misdrijf draagt, in een koffer gevonden aan de spoorlijn Halle-Leipzig. In de koffer bevonden zich ook oude kranten, waarin kruiswoordraadsels waren opgelost. De politie en de militie van jongeren ploegen zestig ton oud papier door, dertigduizend aanmeldingen voor een woning bij de gemeente, 250.000 aanvragen voor een identiteitsbewijs en negentigduizend formulieren waarin een telegram was opgegeven. Er werden honderdduizend handschriften vergeleken. Het zoeken naar een naald in de hooiberg werd tenslotte beloond met een toevalstreffer. Van FBI- methodes om een dadersprofiel op te trekken had men in Honneckers dictatuur nog nooit gehoord en evenmin werden er scanners en computers ingezet. DDR-burgers waren in één ding verschrikkelijk bedreven: elkaar bespieden en dat hielp tenslotte bij de oplossing van de moord. De kleine Marko keerde daarmee niet terug naar het land der levenden. De film is enigszins aan de saaie kant, maar de kijkdichtheid was goed, omdat deze geruchtmakende zaak nog vers in het geheugen lag. Schmidt- Schaller, begonnen als POLIZEIRUF 110-boef, staat inmiddels aan de goede kant van de wet en ook na de Duitse hereniging bleef hij in dienst als speurder.

Polizeiruf 110: Amoklauf

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1988. Misdaad van Wolfgang Hübner. Met o.a. Peter Borgelt, Günter Junghans, Barbara Dittus, Bernd Michael Lade en Karin Gregorek.

Deze korte aflevering - slechts een uur - was bedoeld om onzorgvuldig rijgedrag en alcohol in het verkeer onder de aandacht te brengen. Hauptmann Fuchs (Borgelt) heeft kennelijk geen grote misdaden op te lossen. Hij houdt zich bezig met twee gevallen, die niet kunnen verhullen dat het bloedarme scenario van Eberhard G[KA3]orner niets te bieden heeft. Bij een verkeersongeluk belandt een journalist zwaargewond in het ziekenhuis (en overlijdt later) omdat de moeren van zijn wielen van zijn Citro[KA3]en (!) door een jongetje van veertien jaar zijn losgedraaid; hij vliegt tegen de pijlers van een brug op als hij een tegemoetkomende vrachtwagencombinatie wil ontwijken. Slagerszoon J[KA3]urgen Gruber (Lade) legt een belastende verklaring af. Hij raakt later betrokken bij een arrestatie, als hij in de auto zit met zijn moeder en zijn beschonken, strenge vader (Junghans) achter het stuur. Vader Gruber verzet zich fel tegen zijn arrestatie. Acteur Lade zou na de Duitse hereniging in 1991 opklimmen tot Kriminalassistent Kain naast Hauptkommissar Bruno Ehrlicher (Peter Sodann) van het team in Dresden in de serie TATORT. Kain zou zichzelf bewijzen en werd bevorderd tot Kommissar en zou nog heel wat jaren samenwerken met zijn collega Ehrlicher met een stijgende populariteit en een groeiende kijkdichtheid. Deze aflevering, nummer 120, werd slechts [KA1]e[KA1]en keer uitgezonden; daarna viel de Berlijnse muur en raakte Borgelt zonder werk. Hij werd in 1991 `gepensioneerd` in de serie totdat hij in de jubileumaflevering KURSCHATTEN (dertig jaar POLIZEIRUF 110) in 2001 een gastrolletje mocht spelen als schurk. De wraak is zoet. Voor de liefhbbers: het introfilmpje is lichtelijk gewijzigd, d.w.z. gemoderniseerd en lijkt ietsjes dynamischer. De auto's van de Vopo, nog steeds de 'stoere' onveranderde Wartburgs, hebben nu macho nummers op het dak geschilderd gekregen zodat ze uit de lucht kunnen worden waargenomen. Het heeft allemaal niet mogen baten.

Polizeiruf 110: 'Ihr faßt mich nie!'

Oost Duitsland 1988. Misdaad van Gerald Hujer. Met o.a. Peter Borgelt, Lutz Riemann, Andreas Schmidt-Schaller, Ralf Kober en Irma Münch.

Het scenario van Thomas Steinke bevat [KA1]e[KA1]en keer een nog niet vertoond idee in de serie. Technisch tekenaar - CADCAM design had Honeckers paradijs nog niet bereikt - Norbert Schumann (Kober) slaat door en breekt in tegen het ochtendgloren in een postkantoortje, overvalt de twee niets vermoedende postbeambten en smeert hem met een heleboel oostmarken (die in het vrije Westen geen enkele waarde hadden totdat bondskanselier Helmut Kohl ze in 1990 tegen de koers van [KA1]e[KA1]en op [KA1]e[KA1]en inruilde; een fatale beslissing waar herenigd Duitsland vijftien jaar later economisch nog niet van hersteld was). Vervolgens - en dat is het nieuwe element - daagt Norbert uit z.g. geldingsdrang de Vopo uit door hen brieven te sturen en plakkaten aan te plakken met de kreet uit de titel. Hij had pech want dienstklopper en trouw SED- lid per traditie Oberleutnant Zimmermann (Riemann) is niet van plan zich door een opgeschoten knul te laten kisten. Oudgediende Hauptmann Fuchs (Borgelt) geeft vaderlijk advies, terwijl Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) het verneukeratieve veldwerk verricht. In de achtergrond het gepruttel van Trabis en Wartburgs, ook van de heren, maar niet meer voor lang. De Muur van Berlijn zou het jaar daarop vallen en de officiële kijkdichtheid van meer dan vijftig procent lijkt meer dan fictief, net zo als de rest van de statistieken in de DDR. Aflevering 117.

Polizeiruf 101: Eine unruhige Nacht

Oost Duitsland 1988. Mysterie van Hubert Hoelzke. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Lutz Riemann, Ulrich Müller en Silvia Mißbach.

Tijdens de drukke kerstperiode doet een warenhuis beroep op een veiligheidsdienst om de dagopbrengst op te halen. Op een avond wordt dit geld op slinkse wijze gestolen. De jonge inspecteur Müller wordt tijdens zijn eerste nachtdienst met deze zaak geconfronteerd, terwijl zijn vrouw op het punt staat te bevallen. Zijn baas, Borgelt, staat de jonge vrouw bij tijdens de zware bevalling. Boeiende krimi, die zowel het beroeps- als privéleven van een politieman in de schijnwerper plaatst. Scenario van Hoelzke, naar een verhaal van Albert Wachtermann, is nergens origineel en zit vol voorspelbare plotwendingen, maar het geheel is vakkundig in beeld gebracht. Gefilmd in de legendarische DEFA-studio's, door Günther Heimann.

Polizeiruf 110: Zwei Schwestern

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Hans-Werner Honert. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Angelika Waller, Susann Thiede en Peter Reusse.

Aflevering 114 is de eerste die 100 minuten duurt. Helaas bevat het scenario van G[KA3]unter Mehnert nauwelijks een verrassing, omdat de clou eigenlijk meteen al wordt weggegeven. Hauptmann Fuchs (Borgelt) bij wie de (zestien) dienstjaren nu zwaar beginnen te tellen (het staat op zijn gezicht te lezen) en zijn hippe, naar DDR-begrippen vlot geklede Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) moeten een geval van doodslag onderzoeken. De kijker weet allang dat Beate Bernert (Thiede) altijd de kerels van haar verlegen zus Angelika (Waller) inpikt, en dat zij deze keer met Kurt Singer (Reusse) te ver is gegaan. Dan wordt het afzien hoe de Hauptmann en zijn Leutnant de zaak uit elkaar rafelen en de puzzel daarna in elkaar passen. Volgens het kijkonderzoek uit die tijd scoorde de film heel hoog in kijkdichtheid, maar dat ging net zoals met de vijfjarenplannen en de economische statistieken, het was pure propaganda en er klopte geen hout van. Twee jaar later was de republiek feitelijk opgehouden te bestaan en partijvoorzitter Honecker die bevolen had te schieten op mensen die het land probeerden te verlaten, mocht enige tijd later in een Boeing 747 (geen toestel van Interflug!) plaatsnemen om zijn laatste dagen in Chili bij dictator Pinochet te slijten.

Polizeiruf 110: Unheil aus der Flasche

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Jörg Hengstler, Jenny Gröllmann, Jürgen Reuter en Barbara Schnitzler.

Frau Henrich (Gr[KA3]ollmann) is gescheiden en moeder van twee kinderen. De jongste Holger (Haverland) is twaalf en wordt aan haar toegewezen. Henrich, die tolk van haar beroep is, is alcoholiste, maar het is al een tijdje gelukt om van de fles af te blijven. Als ze hoort dat haar ex (Reuter) gaat hertrouwen, vervliegt al haar hoop op een eventuele toekomstige hereniging. Nu kan ze de situatie niet meer bolwerken en begint ze weer te drinken. Holger gaat uit stelen om zijn moeder cadeaus te kunnen geven en krijgt daarbij hulp van lui die uitsluitend van hem willen profiteren. Als er bij een inbraak in een winkel iets misgaat, wordt Holger in elkaar getimmerd en raakt hij zwaar gewond. De politie die erbij geroepen is, ondervraagt hem, maar Holger wil niet praten. Hauptman Fuchs (Borgelt) en Unterleutnant Becker (Hengstler) zetten een val om de zaak te klaren. Het scenario van regisseur Krätzig behandelt de problemen van echtscheiding, de vrijwel ongeneesbare alcoholverslaving en de kleine misdaad, die uit de hand kan lopen. De kijker moest van het DDR-regime leren dat je zó beter niet door het leven kan gaan. Dat lijkt ons nogal wiedes, maar de maatschappij van Honecker c.s. was nu niet bepaald hulpvaardig en bood geen alternatieven en begon een jaar later af te brokkelen, de Muur van Berlijn viel en de DDR hield op te bestaan, omdat de mensen het zat waren. Na een schijnproces mocht de aan kanker lijdende Erich Honecker in Chili sterven, waar zijn vrouw hem lang overleefde en in verontwaardiging doorging heilig te geloven in hun idealen. Het camerawerk is van Wolfram Beyer. Aflevering 111.

Polizeiruf 110: Im Kreis

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Klaus Gendries, Peter Borgelt, Hans Teuscher, Diana Gaede en Marianne Wünscher.

In de tweede helft van de jaren 1980 kwamen peperdure alarmsystemen ook in de DDR in zwang, hoewel het eigenlijk niet nodig was, omdat iedereen immers alles had wat zijn hartje begeerde. Evenwel in winkels, waar westerse elektronica, geluidsapparatuur, tv`s enz. verkocht werden, moeten installaties aangebracht worden om eigenmachtig optredende lieden, die de schaarse goederen tot zich willen nemen, het moeilijk te maken. Ingmar Lesser (Teuscher) brengt die installaties aan en daarop volgt steevast een inbraak. Het ligt voor de hand voor Hauptmann Fuchs (Borgelt) en Oberleutnant Reger (Gendries), om Lesser aan de tand te voelen. Lesser beweert van niets te weten, maar bij een eenvoudige huiszoeking (zonder tussenkomst van de officier van justitie) komt achter de houten wand van Lessers woonkamer gestolen goed te voorschijn. Hauptmann Fuchs is genuanceerd genoeg om na te gaan of Lesser er soms niet is bijgelapt door anderen. Minutieus gespeur voor hem en Oberleutnant Reger begint, maar Fuchs' intuitie bedroog hem niet. Werd redelijk goed bekeken in een land dat drie jaar later niet meer zou bestaan. Het scenario is van Lothar Dutombé en regisseur Vogel. Aflevering 109.

Polizeiruf 110: Explosion

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Thomas Jacob. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Andreas Schmidt-Schaller, Werner Godemann en Michael Kind.

Voorman Alfred Mattusch (Godemann) heeft Heiner Kiewitz (Kind) aangenomen in zijn werkploeg. Heiner heeft een strafblad, maar is een uitstekende vakman, waarop je bouwen kunt. Als er ergens een noodreparatie uitgevoerd moet worden, kun je het beste het team van Heiner inzetten met een gegarandeerd resultaat. Nu heeft er zich een explosie voorgedaan bij herstelwerkzaamheden, die met grote haast verricht moesten worden. De Vopo gaat de zaak onderzoeken, en komt er al snel achter dat het geen ongelukkige samenloop van omstandigheden was. De oorzaak zou kunnen liggen aan het feit, dat Heiner een intieme relatie had aangeknoopt met de dochter van Alfred, Ruth (Meyer). Daardoor zijn er spanningen ontstaan tussen Alfred en Heiner. Hauptmann Fuchs (Borgelt) en Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) bekijken in alle kalmte hoe ze tot de juiste oplossing kunnen komen door het bedenken van listige vragen, terwijl hippe Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) de kolen uit het vuur haalt. Het scenario van Percy Dreger is zonder opwindende actierijke scène's geschreven en alles is pure routine. De Oostduitse kijker van toen was maar matig geïnteresseerd in deze aflevering. Aflevering 112.

Polizeiruf 110: Die letzte Kundin

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1987. Misdaad van Hubert Hoelzke. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Horst Schulze, Evamaria Bath en Renate Geißler.

Groenteboer Alfons Wegener is het dodelijke slachtoffer van een roofoverval geworden. Het geld is uit de lade van zijn kassa verdwenen, maar ook een zeldzame munt, die hij er in bewaarde. Hauptmann Fuchs (Borgelt) geeft Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) opdracht de moord op te helderen. Veel houvast heeft Grawe niet en zo wordt de kijker getracteerd op het bekende patroon van horen, uithoren, combineren en deduceren plus de klassieke vraag, die in de titel opgesloten ligt: wie zag Wegener het laatst in levende lijve. Eén ding is ons al verraden: het was een vrouw. Het onopwindende scenario is van Hariette Plath. Aflevering 115 is saai.

Polizeiruf 110: Der Tote zahlt

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Hans Knötzsch. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Hans-Uwe Bauer, Brigitte Lindenberg en Uwe Kockisch.

Een aantal filialen van de volksbank keert geld uit van een ongedekt spaarbankboekje en een valse handtekening voor de ontvangst. De schade beloopt al 27.000 mark (!). De politie probeert de oplichter(s) te pakken te krijgen. Zachtaardige, weinig snuggere Axel Gau (Bauer) is een moederskindje. Vrienden heeft hij niet, maar hij wordt plotseling serieus genomen door de aantrekkelijke Sigrid (Düwel). Axel is verdwenen. Hij blijkt onvindbaar. Zijn moeder denkt dat hij met vakantie is in Hongarije. Nu is het aan Hauptmann Fuchs en Leutnant Grawe om de zaak op te lossen. Via onwaarschijnlijke getuigenissen vinden ze de plek van het misdrijf. Het scenario is van Horst Ansorge. Aflevering 113.

Polizeiruf 110: Abschiedslied für Linda

Duitsland​/​​Oost Duitsland 1987. Thriller van Christa Mhl. Met o.a. Lutz Riemann, Jürgen Frohriep en Peter Borgelt.

Een aantal filialen van de volksbank keert geld uit van een ongedekt spaarbankboekje en een valse handtekening voor de ontvangst. De schade beloopt al 27.000 mark (!). De politie probeert de oplichter(s) te pakken te krijgen. Zachtaardige, weinig snuggere Axel Gau (Bauer) is een moederskindje. Vrienden heeft hij niet, maar hij wordt plotseling serieus genomen door de aantrekkelijke Sigrid (Düwel). Axel is verdwenen. Hij blijkt onvindbaar. Zijn moeder denkt dat hij met vakantie is in Hongarije. Nu is het aan Hauptmann Fuchs en Leutnant Grawe om de zaak op te lossen. Via onwaarschijnlijke getuigenissen vinden ze de plek van het misdrijf. Het scenario is van Horst Ansorge. Aflevering 113.

Polizeiruf 110: Abschiedsleid für Linda

Oost Duitsland 1987. Misdaad van Christa Mühl. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Lutz Riemann, Andreas Schmidt-Schaller en Ursula Karusseit.

Je krijgt de indruk dat scenarioschrijver Werner Hecht niet het talent had van zijn naamgenoot Ben Hecht en dat Werners scenario lijdt aan gebrek aan inspiratie en idee[KA3]en. Voor de zoveelste keer moet Hauptmann Fuchs (Borgelt) met zijn team, dat bestaat uit de inmiddels bezadigde Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) die nooit promotie heeft gemaakt, Oberleutnant Zimmernann (Riemann), een trouw SED-lid en de hippe vogel Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller), mensen horen, verhoren, tegen elkaar uitspelen en ze bedreigen om de waarheid uit hen te krijgen. Ze moeten de roofmoord oplossen in een flatgebouw van Linda Ulmer (Schorn) verzekeringsloopster - een beroep dat in de jaren 1950 in het Westen was uitgestorven. Niets nieuws onder de zon en het enige plezier bestaat eruit om in deze wie-is-de-dader mee te denken en te proberen nog vóór de Vopo de schuldige aan te wijzen. Een reeks van karakterspelers, die we inmiddels wel kennen, passeert de revue. Aflevering 116.

Polizeiruf 110: Mit List und Tücke

Oost Duitsland 1986. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Jörg Hengstler, Peter Reusse, Ute Lubosch en Otto Mellies.

Het scenario van regisseur Kr[KA3]atzig gaat over oplichterijtjes en het misbruik maken van goed vertrouwen. Thema`s die al eerder opdoken in de serie en waarbij Hauptmann Fuchs (Borgelt), toen nog Oberleutnant, de hoofdrol speelde en zich bediende van handige listen, die zo uit jongensboeken afkomstig zouden kunnen zijn. Deze keer is het niet indrukwekkender als ambulancechauffeur Frank Reiher (Reusse) zich toegang verschaft tot de woningen van in onmacht gevallen, alleenstaande oude dames die hij in het ziekenhuis heeft afgeleverd. Hij was (dankzij Kr[KA3]atzig`s scenario) zo dom om daarbij zijn zakagenda te verliezen en de Vopo op zijn hals te halen; bij een huiszoeking door de politie, waarvoor in het kleurloze paradijs van Honecker geen besluit van een rechter vereist is, worden de nodige gestolen spullen gevonden en zit Franks vrouw Anja (Lubosch) ook zwaar in de bonen. Omdat Krätzig te weinig verhaal had, kwam er ook nog een parallel lopend subplot bij over een hypnotiseur, die zich net zoals Frank verrijkte, door te reflecteren op advertenties van eenzame, oudere harten. Hauptmann Fuchs slaat de boosdoeners allemaal in de boeien. De Oostduitse kijker van toen raakte niet echt geboeid, en terecht. Aflevering 102.

Polizeiruf 110: Gier

Oost Duitsland 1986. Misdaad van Hans Knötzsch. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Andreas Schmidt-Schaller, Klaus Nietz en Rolf May-Dahl.

Hauptmann Fuchs (Borgelt), Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep), Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) en Polizeiobermeister Kubusek (Nietz) raken verwikkeld bij de frauduleuze gebroeders Dosse, Winfried (May-Dahl), Carlheinz (Junghans) en Bernd (Pucher), die een kroegje uitbaat, de `Birkensch[KA3]anke`. Als Winfried weer een van zijn fantastische ondernemingen wil doorzetten, stuit hij op tegenstand van Annemarie (Schröder), de vrouw van Carlheinz. Via haar klaren de heren van de hermandad tenslotte de zaak. Het scenario van regisseur Knötzsch is zonder opwinding en het spel van Borgelt, Frohriep en Schmidt-Schaller is inmiddels zo bekend dat bijna niemand meer geïnteresseerd was in de serie. Overigens zou Schmidt-Schaller in de reeks overleven na de Duitse hereniging van 1990. In de tweede POLIZEIRUF-aflevering ARME SCHWEINE na het ophouden van de DDR, die door omroep MDR geproduceerd werd in 1994, deed hij mee als Hauptkommissar Grawe. Aflevering 106.

Polizeiruf 110: Ein großes Talent

Oost Duitsland 1986. Misdaad van Thomas Jacob. Met o.a. Peter Borgelt, Andreas Schmidt-Schaller, Lutz Riemann, Justus Fritzsche en Ute Lubosch.

Jens Briener (Fritzsche) is een toneelspeler zonder groot talent. Hij komt niet aan de bak en moet zijn gezin onderhouden met gelegenheidsbaantjes. Zijn vrouw (Lubosch) kijkt op hem neer en wil gaan scheiden. Dan wil Jens met een aantal coups bewijzen dat hij over toneelbloed beschikt. Hierdoor ontstaan klachten die op het bureau van Hauptmann Fuchs (Borgelt) terechtkomen. Samen met zijn trouwe Oberleutnant Zimmerman (Riemann) en Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) grijpen ze de kleine oplichter, die had gehoopt respect te krijgen van zijn vrouw en zoontje (Awege). De kijker geloofde nog maar nauwelijks in de serie, want er waren nog maar heel weinig kijkers. Fuchs draaide al vijftien jaar zijn diensten. De stemming in Honeckerland was duidelijk aan het veranderen. Het scenario is van Joachim Goll. Stereo. Aflevering 103.

Polizeiruf 110: Bedenkzeit

Oost Duitsland 1986. Misdaad van Hans-Werner Honert. Met o.a. Peter Borgelt, Lutz Riemann, Wolf-Dieter Lingk, Peter René Lüdicke en Frauke Poolman.

Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn trouwe vazal Oberleutnant Zimmermann (Riemann) worden met een merkwaardige zaak geconfronteerd. Een antiquair is overvallen en werd daarbij zwaar gewond. J[KA3]urgen Seidler (Lingk), de eigenaar van de motor die op de plaats van het misdrijf naast het slachtoffer werd aangetroffen, wordt gearresteerd. Hij ontkent in alle toonaarden de dader te zijn geweest. Fuchs en Zimmermann geloven J[KA3]urgen totaal niet totdat zij ontdekken dat er ook nog een zekere Peter Seidler (L[KA3]udicke) bestaat waardoor hun onderzoek in een geheel ander perspectief komt te staan. Voor het eerst is er nu een vrouwelijke officier van justitie (Koch) in het spel alsof er een eerlijk justitieel apparaat in Honeckers rijk zou bestaan. Daarvoor was het te laat, de Oostduitse kijker had allang afgehaakt en bijna niemand keek meer naar de serie. Borgelt lijkt volledig zichzelf te zijn en het is net alsof de tijd heeft stilgestaan sedert zijn opkomst als Oberleutnant in 1971. Drie jaar later zou hij ontdekken dat heel veel van zijn medeburgers anders over de zaken dachten dan hijzelf en was hij uitgerangeerd. Aflevering 105.

Polizeiruf 110: Verlockung

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1985. Misdaad van Gunter Friedrich. Met o.a. Peter Borgelt, Holm Gärtner, Holger Franke, Jörg Witte en Volkmar Kleinert.

Artistiek aangelegd, braaf moederskindje Sven Seidel (Witte) werkt bij de post omdat zijn vader (Kleinert) de familietradite in stand wil houden. Sven is niet gelukkig, hoewel kameraad Frohberger (K[KA3]orner), die directeur is van het postkantoor, hem vriendelijk en vaderlijk behandelt. Svens moeder (Ritter) is zijn beste kameraad. Hij vertelt haar dat een aantrekkelijke, vrouwelijke collega hem aangespoord heeft om eens een risicootje te nemen. Moeders beaamt het in de hoop dat haar oogappel zijn maagdelijkheid eindelijk zal verliezen. Sven moet achteraf echter tot zijn schande bekennen dat hij een geheel andere ervaring rijker is geworden. Bovendien blijken Hauptmann Fuchs (Borgelt), Leutnant Berger (G[KA3]artner) en Unterleutnant Richter (Franke) zijn beste kameraden te zijn en heeft hij geleerd dat het vrouwelijke geslacht soms met een gespleten tong spreekt. De honderdste aflevering met een scenario van Manfred Hoffmann over een jongeman die slecht in zijn vel zit, is een weinig spectaculaire les in burgerlijke gehoorzaamheid naar communistische maatstaven.

Polizeiruf 110: Verführung

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1985. Misdaad van Peter Hagen. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Silke Matthias, Marie Gruber en Ute Lubosch.

Luxe was in het rijk van vadertje Honecker eigenlijk alleen weggelegd voor de nomenklatura. Wie jong was en ook wat wilde, maar tot het gewone volk hoorde, kreeg daar geen kans toe. Al had je spaarcenten, je kon niks kopen, tenzij je het nam. Brigitte (Gruber), een schoonheidsspecialiste, en haar vriendin Christiane (Luosch) die op een boekbinderij werkt, verlangen naar meer, maar ze kunnen er op een eerlijke manier niet aankomen. Toch willen ze graag doen alsof ze bij de jetset van hun socialistische maatschappij horen. Om hun doel te bereiken halen ze na[KA3]ieve Ramona Richter (Mattias) over tot onoirbare praktijken. Veel hoeven ze niet te kletsen, want Ramona heeft per definitie geldproblemen. Als Ramona`s moeder ongerust wordt, buigen Hauptmann Fuchs (Borgelt) en collega Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) zich juist over een aantal onverklaarbare kleine vergrijpen. Ze denken er geen moment aan dat de daders jonge vrouwen kunnen zijn, totdat het toeval (uit het scenario van Regine Weicher) het pad van voornoemd trio laat kruisen... De formule begint na veertien jaar sleets te worden en je bedenkt dat het de hoogste tijd is voor Borgelt en Frohriep om hun Sovjet collega's in een goelag te gaan assisteren bij mysterieuze doodsoorzaken. Aflevering 98. Stereo.

Polizeiruf 110: Treibnetz

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1985. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Lutz Riemann, Holger Franke en Henry Hübchen.

Hauptmann Fuchs (Borgelt), Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep), Leutnant Zimmermann (Riemann) en Unterleutnant Richter (Franke) buigen zich over een diefstal in een warenhuis. Een grote zaak, die zo te zien zonder sporen is. Ze krijgen het druk, want ze worden geconfronteerd met nog meer inbraken. Dan vinden ze een spoor: de naam van een man, getypt op een vel papier. Het blijkt dat betrokkene een strafblad heeft. Praten, pluizen, combineren, deduceren en intimideren onder de kalme leiding van Fuchs leiden uiteraard tot de oplossing van de misdrijven. De DDR-kijker was indertijd best onder de indruk van de premisse, want zij schakelden massaal in: bijna zestig procent kijkdichtheid, die schril afsteekt tegen veel betere en sterkere afleveringen uit het jaar 2001: rond de twintig procent, maar er is veel meer concurrentie in herenigd Duitsland. De serie komt met deze cijfers op de tweede plaats na de serie TATORT en dat is een hele prestatie, terwijl het monopolie in de DDR makkelijk zat was. Aflevering 97.

Polizeiruf 110: Der Zersprungene Spiegel

Oost Duitsland 1985. Misdaad van Hans-Wener Honert en Hans-Werner Honert. Met o.a. Peter Borgelt, Lutz Riemann, Walter Nickel, Fred Delmare en Ingrid Rentsch.

Paul Karuschke (Delmare) is een gezagsgetrouwe modelburger van het soort dat door vadertje Honecker als ideaal werd gezien. Ondanks zijn huwelijksdag gaat Paul `s avonds als portier zijn plicht vervullen in het instituut, waar hij werkt. Zijn vrouw Anne (Rentsch) en zijn tweelingbroer Otto (wederom Delmare) krijgen de schrik van hun leven als de politie hen vertelt, dat Paul zwaar gewond is, omdat hij een inbraak wilde verijdelen. Oberleutnant Claus (Nickel) en Oberleutnant Zimmermann (Riemann) gaan onder leiding van Hauptmann Fuchs (Borgelt) een onderzoek instellen naar de toedracht van de zaak en stuiten op een hoop ongerijmdheden. Zou er een insider aan het werk zijn geweest, die de inbrekers heeft getipt? Bij Hauptmann Fuchs komt altijd de onderste steen boven, maar de DDR-burger geloofde het wel, want slechts iets meer dan de helft van hen schakelde zijn tv-toestel aan, tenminste als we de officiële cijfers mogen geloven. Net zoals bij de beroemde vijfjaren-plannen deugde er geen snars van deze kijkcijfers. Het scenario is van regisseur Honert. Aflevering 101.

Polizeiruf 110: Inklusive Risiko

Oost Duitsland 1984. Misdaad van Thomas Jacob. Met o.a. Peter Borgelt, Hans-Georg Körbel, Dirk Nawrocki, Heidemarie Wenzel en Stefan Lisewski.

De tragische anti-held uit deze aflevering is nauwelijks achttien jaar. Hij zit slecht in zijn vel en zoekt zijn heil bij zijn weelderige vriendin Helga (Dobbertin) omdat zijn moeder Traudel (Wenzel) en vader Hermann Zieske (Lisewski) hem niet begrijpen. Een collega op het werk, Kulle (Delmare), die een strafblad heeft, fluistert de ongelukkige ziel enkele criminele idee[KA3]en in het oor, waarop hij zijn grote slag plant. Gelukkig is de politie je beste kameraad, zeker als het om de rustige, menselijke Hauptmann Fuchs (Borgelt) gaat. Samen met Leutnant Schulz (Körbel) voorkomt hij dat Traudel en Hermann moeten treuren over het verlies van hun zoon. Het is op het nippertje, maar beter laat dan nooit, en de dader moet wel een tijdje brommen. Het scenario van deze moralistische aflevering, nummer 94 uit de reeks, werd geschreven door Lutz Schöne en was door de cultuurkamer politiek correct bevonden.

Polizeiruf 110: Das vergessene Labor

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1984. Misdaad van Hans Werner. Met o.a. Peter Borgelt, Friedhelm Eberle, Lutz Riemann, Detlef Heintze en Ruth Reinecke.

Marlis (Reinecke) en Alex (Heintze), de ouders van Olaf (Haltinge) zijn lid van een meubelbende. Ze doen zich voor als verhuizers en halen onder de ogen van de nietsvermoedende buren woningen leeg van de afwezige bewoners die zouden gaan verhuizen. Als Olaf de bijverdienste van zijn ouders doorkrijgt, doet hem dat als rechtgeaarde DDR-jongere veel verdriet. Zijn ouders merken dat het zo niet langer kan en willen ermee ophouden. Bij hun laatste klus zat een gifkastje en als ze achteraf horen dat er een dodelijke ampul ontbreekt, worden ze bang en krijgen ze wroeging. Ondertussen zitten Oberleutnant Zimmerman (Riemann) en Hauptmann Reichenbach (Eberle) behoorlijk met de handen in het haar, want zij kunnen het mysterie van de leeggehaalde woning niet oplossen. Het komt dan goed uit dat Hauptmann Fuchs (Borgelt) goed kan luisteren en begrijpt dat de ouders van Olaf iets te verbergen hebben. Bekennen ze nog op tijd om dood door schuld te voorkomen? Het scenario is van Ulrich Waldner. Aflevering 89.

Polizeiruf 110: Es ist nicht immer Sonnenschein

Oost Duitsland 1983. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Jürgen Frohriep, Peter Borgelt, Lutz Riemann, Sigrid Göhler en Wilfried Pucher.

Aflevering 84 gaat over de `chicken run` op Oostduitse brommers. Tjonge, jonge. Met deze `snelheidsmonsters` gebeuren tijdens de illegale straatraces vervelende ongelukken. Het huzarenstukje hier betreft slechts het gescheur van en drietal langharige jongeren in een bos, waarbij een bejaarde wandelaar zich zo opwindt dat hij een fatale hartaanval krijgt. De hoogste tijd voor Hauptmann Fuchs (Borgelt), Leutnant H[KA3]ubner (Frohriep), zijn macho, quasi sportieve dienstklopper, Obertleutnant Zimmerman (Riemann) en de drakerige Leutnant Arndt (Göhler), die maar geen promotie maakt, om de zaak eens nader te onderzoeken, want belangrijkere vergrijpen werden er op dat moment niet gepleegd. Is er misdaad in het spel en steekt er soms meer achter het gerace met de opgevoerde rijwielen met hulpmotor dan men in de eerste plaats zou vermoeden? Ja, hoor, want in het subplot maken we kennis met een alleenstaande moeder en een 'onhandelbare' zoon die liever lui dan moe is. Het scenario is als vanouds van de aan de Kultuurkammer gehoorzame regisseur Mosblech die over problemen met de moderne jeugd moest schrijven.

Polizeiruf 110: Eine nette Person

Oost Duitsland 1983. Misdaad van Gunter Friedrich. Met o.a. Peter Borgelt, Jens-Uwe Bogadtke, Gudrun Ritter, Volkmar Kleinert en Helga Göring.

Edith Hausmann (Ritter) is de jongste niet meer. Ze is echter charmant en rad van de tongriem gesneden. Ze heeft een jongere minnaar, wint met haar zoete praat gemakkelijk het vertrouwen van haar medeburgers, die ze dan oplicht of besteelt. Bij Hauptmann Fuchs (Borgelt) van de Vopo - de politie is uw beste kameraad - komen berichten binnen over een gewiekste oplichtster. Hij puzzelt er met Leutnant Berndt (Bogadtke) over hoe ze zo`n persoon op heterdaad kunnen betrappen. Als weduwnaar Gensicke (Lendrich) het nieuwste slachtoffer van Edith Hausmann wordt, beschikken Fuchs en Berndt over voldoende materiaal om een list te bedenken. Die gebruiken ze als de goedgelovige Charlotte Hinze (Göring) die net haar man verloren heeft, zich door Edith volledig laat inpalmen. Hauptmann Fuchs en Leutnant Berndt laten de val, die ze gezet hebben, genadeloos toeklappen. Het scenario is van Gabriele Gabriel. Aflevering 86.

Polizeiruf 110: Die Spur des 13. Apostel

Oost Duitsland 1983. Misdaad van Jörg Wilbrandt. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Hartmuth Tietz, Günter Naumann en Klaus Hecke.

Met de regelmaat van de klok verdwijnen er in een bepaald gebied kostbare, antieke kerkelijke kunstvoorwerpen. Soms worden ze vervangen door imitatie. Een en ander brengt Vera Arndt en haar baas Hauptmann Fuchs (Borgelt) op het spoor van restaurateur Hubert Arlot (Naumann). Weinig kijkers in de DDR waren geïnteresseerd hoe Wolfgang Held, die het scenario schreef, Hauptmann Fuchs en Leutnant Arndt tot helden maakte. Van de POLIZEIRUF-fans liet ruim een kwart het afweten. Aflevering 83.

Polizeiruf 110: Schranken

Oost Duitsland 1982. Misdaad van Richard Engel. Met o.a. Peter Borgelt, Holger Mahlich, Petra Kelling, Günter Junghans en Wolfgang Winkler.

Renate M[KA3]uller (Kelling) meldt de diefstal van haar dienstwagen. Korte tijd later wordt de auto teruggevonden en de vermoedelijke dader is omgekomen bij een verkeersongeval. Hij was nog geen twee weken ervoor uit de gevangenis ontslagen. Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn streberige assistent Leutnant Berger (Mahlich) gaan Hans M[KA3]uller (Junghans), Renate, Peter Br[KA3]uck (Winkler) en Frau Br[KA3]uck (Grandke) eens nader aan de tand voelen. Ze schieten niet veel op totdat Hans-Werner Honert in zijn scenario een wit konijn uit de hoge hoed tovert. Aflevering 77. Stereo.

Polizeiruf 110: Der Unfall

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1982. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Peter Borgelt, Hildegard Alex, Gunter Schoß, Barbara Dittus en Dietmar Richter-Reinick.

Ook in de DDR was doorrijden na een ongeluk een ernstig verkeersmisdrijf. Een doorn in het oog van vadertje Honecker, die vond dat de kijkers maar eens een lesje moesten leren. G[KA3]unter Perlbach (Scho[KL29]) rijdt met zijn blauwe Wartburg een kind aan (veel erger dan een volwassene!), raakt in paniek en vlucht. Hauptmann Fuchs (Borgelt), die op dit moment kennelijk geen zwaardere misdrijven hoeft te bestrijden, gaat de zaak onderzoeken, die aanvankelijk onoplosbaar lijkt. Ook de Vopo heeft het niet druk, want in de hele DDR controleren ze binnen een paar uur alle blauwe Wartburgs. Dat konden ze gemakkelijk doen, want zoveel auto`s reden er niet rond. Ondertussen weet de kijker dat het beentje van het slachtoffertje geamputeerd is en dat de dader een slecht huwelijk heeft. Perlbach houdt wel van zijn dochtertje dat net zo oud is als het jongetje in het ziekenhuis. Zijn vrouw Brigitte (Alex) is naar haar ouders op een waddeneilandje in de Oostzee gegaan, waar Günther ook heen gaat. Dit maakte het aanvankelijk voor Hauptmann Fuchs zo moeilijk om hem te vatten, want de auto was heel snel gevonden. Iedereen weet dat in het scenario van regisseur Mosblech en Eberhard Görner een paar draaien en wendingen zitten, waardoor Hauptmann Fuchs de dader in de kraag kan vatten. Brigitte Perlbach was uiteraard niet erg trots op haar man en zij stort haar hart uit bij Hauptmann Fuchs en is vol zelfverwijt. Ondertussen blijkt de dader slechter dan we denken - dat komt mooi uit, want we mogen geen meelij met hem krijgen. Desondanks een aardige milieuschildering van het vrije vissersleven in het subplot. Het thema sprak de mensen erg aan, want er werd intensief gekeken. Alex is een kolossaal wijf met zwart haar en blauwe ogen. De spelprestaties zijn redelijk. Aflevering 80.

Polizeiruf 110: Trüffeljagd

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1981. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Jürgen Frohriep, Sigrid Göhler, Ulrich Thein, Henry Hübchen en Renate Blume.

Een flatgebouw moet gesloopt worden en men besluit dit met een ontploffing te doen. De buurt wordt afgezet. Gauwdief Georg Polte (Thein) krijgt een tip: in de fabriek Plaste zouden zich in de brandkast goud, zilver, geld en ruwe diamanten bevinden. Samen met Detlef Franzius (H[KA3]ubchen) verschaft hij zich toegang tot de leegstaande fabriek. Als ze de brandkast gekraakt hebben, vinden ze slechts een sleutelbos en een hoop waardeloze papieren. Als ze hem teleurgesteld smeren, zakt op dat moment het flatgebouw in elkaar en de politie heeft het duo snel in de kraag gevat. Detlef is van de ontploffing zo geschrokken dat hij er een trauma aan overhoudt en verpleegd moet worden. Georg weet dit niet. Naderhand heeft de politie te maken met inbraken in kluizen, waarvan de daders over de sleutels moeten beschikken. Polte wordt door Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) aan de tand gevoeld, maar hij zwijgt totdat ze hem onder druk zetten met een video, waarop de ontredderde toestand van Detlef zichtbaar is. Hoewel Georg nog steeds niet praten wil, hoeven H[KA3]ubner en Vera Arndt (G[KA3]ohler) hem slechts te volgen. Lottchen (Blume) tegenwoordig serveerster, ooit ingenieur bij Plaste, had met Peter Bittner (Richter-Reinick) een mooi plan gesmeed. Het scenario van regisseur Krätzig is niet slecht, maar deze film haalt het in de verste verte niet bij afleveringen die na het vallen van de Muur gemaakt werden. Het camerawerk is van Walter Küppers. Nummer 75.

Polizeiruf 110: Nerze

Oost Duitsland 1981. Misdaad van Lothar Hans. Met o.a. Peter Borgelt, Ingeborg Westphal, Henry Hübchen, Regina Beyer en Wolfgang Greese.

Hauptmann Fuchs (Borgelt) komt in een dorpje in Mecklenburg terecht als er iemand dodelijk gewond raakt. Hij maakt kennis met het voor hem onbekende wereldje van de nertsfokkerij, een broedertwist en de bedreiging, dat iemands levenswerk naar de knoppen gaat. De boodschap luidt dat er weinig brood zit in privéondernemingen en dat je beter af bent in een VEB. Deze leugen over het collectieve ondernemen kon het regime nog negen jaar volhouden, maar toen was het faillissement van het boeren-en arbeidersparadijs toch echt aangebroken. Intussen hebben we naar een aardige psychologische en vooral sfeervolle milieuschildering gekeken en ons verbaasd dat zoveel mensen een echte bontmantel dragen - onbetaalbaar in het kapitalistische Westen en afgezworen door de meerderheid die voor het natuurbehoud is. Het scenario is van Ulrich Waldner. Aflevering 70.

Polizeiruf 110: Harmloser Anfang

Oost Duitsland 1981. Misdaad van Helmut Nitzschke. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Frohriep, Günter Naumann, Ruth Reinecke en Susanne Düllmann.

Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn partijgetrouwe kameraad annex dienstcollega Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) moeten de onnatuurlijke dood oplossen van een vrouw zonder problemen. Aanvankelijk hebben ze alleen maar dode sporen: ze was een goede buur, een betrouwbare collega en een lieve vriendin. De heren hebben echter het geluk dat het slachtoffer in een gehucht woonde. Algauw nemen ze de achterklap serieus en komen tot de conclusie dat menigeen uit haar periferie iets te verbergen heeft. Een kwestie van tijd dus en onderscheid maken tussen Wahrheit und Dichtung. Een niet zo best bekeken film uit de serie, maar dat hing wellicht meer samen met de tamelijke lauwe inhoud dan met het feit dat hij werd uitgezonden in de vakantietijd: men bevond zich toen gewoontegetrouw merendeels op campings in bereisbare gebieden zoals Hongarije, Tsjecho- Slowakije of de Duits-Poolse Oostzeekust. Het scenario is van regisseur Nitszchke naar een verhaal van Dorothea Kleine. Aflevering 73.

Polizeiruf 110: Der Teufel hat den Schnaps gemacht

Oost Duitsland 1981. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Peter Borgelt, Jürgen Zartmann, Anne-Kathrein Bürger, Ulrich Thein en Hildegard Alex.

Regisseur Mosblech kreeg opdracht om een scenario te schrijven dat het drankmisbruik aan de kaak stelt en hij moest aantonen dat het tot foute zaken kan leiden, waardoor oom agent van de Vopo gedwongen is om in te grijpen en de rechter streng moet straffen. Over de strafmaat wordt nooit uitgeweid, want iedere rechtgeaarde DDR-burger wist dat dit niet mals was. Enige compassie was er wel: de oorzaken van overmatig drinken werden veroorzaakt door persoonlijk leed en niet omdat de maatschappij zo troosteloos was. Een garagehouder verwerkt het verdriet van de dood van zijn kind met een overdosis aan alcohol. Dit leidt in eerste instantie tot een crisis binnen zijn huwelijk en tenslotte veroorzaakt hij de dood van een jonge vrouw. Hauptmann Fuchs (Borgelt) rekent hem in en hij krijgt zijn verdiende loon. De gebruikelijke koele, deprimerende beelden van verkeersarme straten en van sfeerloze huizen met achterstallig onderhoud. Verder het gepruttel van slecht in de versnelling schietende Wartburgs en Trabants - je kunt de penetrante tweetact uit de uitlaten als het ware ruiken. De afloop hoef je ook bij deze aflevering niet echt af te wachten. Aflevering 69.

Polizeiruf 110: Alptraum

Oost Duitsland 1981. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Dieter Mann, Volkmar Kleinert, Renate Blume, Manfred Kranich en Jürgen Zartmann.

Bernd Broske (Mann) is nog altijd tot over zijn oren verliefd op zijn frivole donkerharige vrouw Angela (Blume). Hij aanbidt haar zodanig dat hij voor haar uit stelen gaat, waardoor hij de bak in draait. Wegens goed gedrag komt hij vervroegd op vrije voeten en gaat samen met Wilhelm Gurak (Kleinert) die hij in de petoet heeft leren kennen, naar huis. Hij ontdekt dat Angela helemaal niet zo veel van hem hield, want zij heeft inmiddels troost gezocht bij werktuigkundig ingenieur Hanssen (Kranich), die door Angela mee naar binnen wordt genomen. Bij Bernd slaan alle stoppen door. Hun luxueuze houten huis dat door Bernd van een bouwval was omgetoverd tot een paleis (met gestolen bouwmaterialen), vliegt in brand. Een politieman die nachtdienst heeft en toevallig passeert, kan Angela nog net uit het brandende huis redden, maar de brandweer vindt een verkoold lijk, dat niet onmiddellijk ge[KA3]identificeerd kan worden. Hauptmann Fuchs (Borgelt) die het onderzoek leidt, hoort van zijn dappere collega dat Bernd en een andere man gesignaleerd waren bij het huis van Angela en hij had vastgesteld dat Bernd een week eerder vrijgelaten was. Fuchs neemt onmiddellijk contact op met Berlijn om een opsporingsbericht te laten rondsturen aan alle politiebureaus in de DDR. In een volgende sc[KA2]ene zien we Bernd en Wilhelm die ontnuchterd zijn en weten wij wie het verbrande slachtoffer was. Nu is het nog een kwestie van tijd voordat Hauptmann Fuchs het tweetal laat aanhouden. Terwijl Oberleutnant Bergmann (Zartmann) en Oberleutnant Fischer (K[KA3]orner) jacht op hen maken, ontdekt Bernd de ware aard van zijn z.g. kameraad Gurak, die probeert zijn zwakheden uit te buiten. Bernds uiteindelijke arrestatie komt als een bevrijding. Aflevering 71 uit de serie is meer het psychologische portret van een zwakke man, voor wie de dingen zich van kwaad tot erger ontwikkelen. Het scenario van Fred Unger bevat nogal wat `ondeugende` situaties naar DDR-normen volgens westers voorbeeld: hippieachtige kleding, een pruik, een pikante striptease van Blume op een feestje met jonge en oude kameraden, de vriendin van de politieman die haar kleren uittrekt en naakt door het huis loopt (maar je ziet in beide gevallen net niets), passende muziek uit het tijdperk, enz. De film heeft een tamelijk rustig tempo zonder dat er een zeer duidelijke indeling van tijd en plaats is. Gesitueerd in het koele voorjaar.

Polizeiruf 110: Zeugen gesucht

Oost Duitsland 1980. Misdaad van Vera Loebner. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Günter Naumann, Frank Lienert en Margot Busse.

Hauptmann Fuchs (Borgelt) en Leutnant Arndt (Göhler) worden bij een noodlottig bedrijfsongeval geroepen. Een dak is ingestort en er valt een dode te betreuren. Ze ontdekken niet alleen dat er met het materiaal is geknoeid, maar dat het slachtoffer al dood was voor het ongeluk. Nu gaat het om moord en wist hij soms teveel? Het scenario van Ulrich Waldner gaat over de verrijking van een klein groepje, maar zegt niets over de werkelijke oorzaak: het ontbreken van een vrije markteconomie in het arbeiders- en boerenparadijs van vadertje Honecker. De nomenklatura kwam niets tekort en anderen dienden zich in te spannen om het land op te bouwen. Met hun kalme benadering en flauwe enkele draaien in het verhaal, grijpt ons politieduo de daders, die hun gerechte straf niet mogen ontlopen. Aflevering 67.

Polizeiruf 110: Vergeltung

Oost Duitsland 1980. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Sigrid Göhler, Jürgen Frohriep, Peter Borgelt, Werner Tietze en Reimar J. Baur.

Gunter S[KA3]ohnl (Baur) en Eberhard Gantzer (Zerbe) maakten zich in hun jeugd schuldig aan een ernstig misdrijf. Eberhard werd gepakt en bracht een fors aantal jaren door achter de tralies om boete te doen. Gunter wist zich te ontrekken aan de gerechtigheid, nam een andere identiteit aan, maar maakte natuurlijk dezelfde fouten. Als Eberhard op vrije voeten komt, wordt hij bespied en besnuffeld door het team van de rustige Hauptmann Fuchs (Borgelt), Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) die beter gekleed gaat dan andere DDR-burgeressen, de onsympathieke Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) en de streberige Leutnant Woltersdorf (Tietze) die alles op alles zetten om Eberhards medeplichtige zijn gerechte straf te laten krijgen. Het voorspelbare scenario van Eberhard Görner is gebaseerd op ideeën van Hasso Mager. Aflevering 63.

Polizeiruf 110: Der Hinterhalt

Oost Duitsland 1980. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Ingeborg Westphal, Henry Hübchen, Rolf Ludwig en Regina Beyer.

Heiner Bauer (H[KA3]ubchen) is weer op vrije voeten. Hij is vast van plan om op het rechte pad te blijven. De vernederde Heiner probeert heel voorzichtig een relatie op te bouwen met een jonge vrouw, maar zijn kompanen van vroeger laten hem niet met rust. Zo gebeurt er toch weer een misdrijf, en Hauptmann Fuchs (Borgelt) van de Vopo komt in actie om de ware schuldige bij de kladden te grijpen. Het opvoedkundige scenario van regisseur Krätzig gaat over de problemen die men heeft om na een misstap weer in de maatschappij te worden geïntegreerd. Aflevering 68, de eerste van anderhalf uur. Eindelijk werden de middelen gevonden na negen jaar ploeteren om een misdaadfilm met dezelfde speelduur te maken als de Westduitse aartsrivaal, resp. vijand, TATORT.

Polizeiruf 110: Der Einzelgänger

Oost Duitsland 1980. Misdaad van Helmut Nitzschke. Met o.a. Peter Borgelt, Werner Tietze, Udo Schenk, Lissy Tempelhof en Jürgen Kluckert.

Deze tamelijk korte aflevering gaat over een labiele, niet al te snuggere tiener, Frank Gobel (Schenk), die net zoals leeftijdsgenoten overal ter wereld rebelleert tegen zijn omgeving. In het scenario van regisseur Nitzschke wordt deze opstand als gewelddadig, en staatsgevaarlijke gedrag afgeschilderd. Bij ondermijnende activiteiten die een gevaar zijn voor de directe omgeving, komt natuurlijk de politie te pas en zo laten de apparatschikachtige Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn draufg[KA3]angerige jonge Leutnant Woltersdorf (Tietze) zien hoe men daar in naam van vadertje Honecker mee omspringt. Waarom gaat de hermandad niet eens echte boeven vangen? Aflevering 64.

Polizeiruf 110: Barry schwieg

Oost Duitsland 1979. Misdaad van Hans Knötzsch. Met o.a. Sigrid Göhler, Jürgen Frohriep, Peter Borgelt, Uta Schorn en Peter Reusse.

Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) onderzoekt het dodelijke ongeval van een schoonmaakster in een werkplaats waar vrachtauto`s gerepareerd worden. Zes jaar ervoor was ze met haar eerste zaak, waarover zij de leiding had, ook al bij het bedrijf terecht gekomen op zoek naar een bedrag van tachtigduizend mark dat er verstopt zou zijn. Het geld werd nimmer gevonden en je hoeft geen helderziende te zijn om een verband te vermoeden tussen de zaak van toen en het geval van nu. Dan zit je aardig snel op moord. In de achtergrond reikt Hauptmann Fuchs (Borgelt) zijn trouwe luitenant de helpende hand in deze zaak, dat een taai geval blijkt te zijn, maar de clou wordt gevonden door Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep), die zijn nagels laat manicuren in de schoonheidssalon van Eva Wagenknecht (Schorn). Hij hoort dat de zaken financieel stroef gaan. Als hij belt in een van die zeldzame telefooncellen die de stad telt, in de nabijheid van de salon Vera Arndt, ziet hij een man de zaak verlaten. De kijker weet dat Vera kort te voren met hem een gesprekje voerde terwijl zij zich achter een matglazen wand omkleedde. H[KA3]ubner besluit hem discreet te schaduwen en komt zo het een en ander te weten. Het scenario is van Manfred Drews en hij laat ons zien dat de `sportieve` H[KA3]ubner het maar gek vindt om zijn handen te laten verzorgen en dat zijn collega Vera er geen oog voor heeft, omdat zij het te druk heeft met haar werk (achter de schrijfmachine). Gedraaid in de milde voorzomer met de gebruikelijke auto-arme straten en de slechte nasynchronisatie. Eva's salon wekt de indruk, op voornoemde glaswand na, sedert de nazi-tijd niet meer gemoderniseerd te zijn. Aflevering 61.

Polizeiruf 110: Am Abgrund

Oost Duitsland 1979. Misdaad van Hans Werner. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Wolfgang Winkler, Helga Labudda en Christian Steyer.

Vadertje Honecker wilde middels deze rolprent zijn DDR-burger laten weten dat de politie je beste kameraad is. Weduwnaar Peter Januschowitz (Winkler), die op een bedrijf werkt, waar sierwerk voor gipsplafonds gemaakt wordt, lijdt erg onder de dood van zijn vrouw en hij denkt dat hij haar overlijden had kunnen voorkomen. Hij is zijn zelfvertrouwen kwijt en moet voor twee kleine kinderen zorgen. Hij heeft voortdurend geldzorgen en zijn onzekere gedrag maakt een verkeerde indruk op de mensen uit de buurt. Bovendien drinkt hij. Hij verkoopt de schamele sierraden van zijn vrouw en verbergt de Ost Marken in een emmer in de keuken. Zijn lieve schoonzus helpt hem zo goed en zo kwaad het kan om zijn chaotische gezin te beredderen. Er wordt een overval gepleegd op de bank en onmiddellijk doet het gerucht de ronde dat Januschowitz de dader moet zijn. Zijn zwager wantrouwt hem en zijn schoonzus wil hem pressen om naar de politie te gaan als zij het geld in de keuken gevonden heeft. Gelukkig doet Hauptmann Fuchs (Borgelt) het onderzoek met zijn trouwe Leutnant Arndt (G[KA3]ohler). Geduldig luisteren ze naar de mensen die ze ondervragen en denken er onder een kop koffie over na. Hierbij zijn Frau Seiffert (Labudda), Frau Kr[KA3]opelin (Danegger) en Dr. Mattsen (Steyer). Fuchs en Arndt komen weliswaar uit de grote stad, maar ze zijn best in staat om het kaf van het koren te scheiden. Bovendien als Arndt 's avond thuis onpreuts een douche neemt, komt zij op een lumineus idee en ontrafelt daarmee een insidersjob. Zo krijgt de ware dader krijgt zijn verdiende loon en is het weer koek en ei tussen Januschowitz, zijn zwager en schoonzus. Ook dit keer weer het gebruikelijke gepruttel van de tweetakt, de povere nasynchronisatie en een winters landschap. Fuchs heeft promotie gemaakt: van Oberleutnant is hij nu Hauptmann; deze gebeurtenis wordt in het begin van de film eventjes heel sober gevierd. Het scenario is van Fred Unger. Aflevering 60.

Polizeiruf 110: Schuldig

Oost Duitsland 1978. Misdaad van Rolf Römer. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Hans-Peter Reinecke, Annekathrin Bürger en Rolf Römer.

Aflevering 55 is een moralistische, sociaal getinte vertelling naar DDR-normen over het morele verval van rangeerder Jochen Schober (Reinecke), die door een fout op het werk een ongeluk veroorzaakte. Hij wordt ontslagen, raakt aan de drank en kan heel wreed uit de hoek komen. Door een vriend begeeft hij zich op het slechte pad, maar zijn vriendin Eva Rickelmann (B[KA3]urger) probeert hem ertoe aan te zetten met eerlijk werk zijn brood te verdienen. Jochen wil wel, maar hij is niet wilskrachtig genoeg en het mag dus niet baten. Hij komt voortijdig aan zijn einde, waardoor Hauptmann Fuchs (Borgelt) en zijn collega Vera Arndt (Göhler) moeten uitzoeken wie dit op zijn geweten heeft en hoe het zo ver kon komen. Het scenario is van regisseur Römer, die tevens de rol speelt van Ulrich Peters. Het camerawerk is van Peter Krause.

Polizeiruf 110: Holzwege

Oost Duitsland 1978. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Peter Borgelt, Werner Tietze, Angelika Waller, Jürgen Zartmann en Erik S. Klein.

Busse (Zartmann) krijgt werk in de bosbouw en hij wordt ingedeeld bij een ploeg bosarbeiders. Zo komt hij in contact met de boekhoudster van de houtzagerij. Het tweetal mag elkaar wel en Busse bouwt een vertrouwelijke relatie met haar op. Hetzelfde gebeurt met de aantrekkelijke Christine Bronski (Waller), de knappe dochter van de voorman van de bosarbeiders en houthakkers. Zo ontdekt Busse een zwendel met hout en hij doet wat een rechtgeaarde DDR-burger behoort te doen: hij neemt Oberleutnant Fuchs (Borgelt) in vertrouwen, die hem gerust stelt over het feit, dat hij niet echt in een dilemma verkeert, dat hij geen verraad pleegt en dat de misdaad gestraft moet worden. Leutnant Woltersdorf (Tietze) gaat discreet snuffelen en Busse probeert een van zijn vriendinnen te redden. Eigenlijk had Busse zich moeten afvragen wáárom er gezwendeld werd - dat er grote tekorten waren in Erich Honeckers luilekkerland komt niet goed uit de verf in het scenario van Fred Unger, maar tegen een dubbele moraal is geen bezwaar. Zoiets was DDR-eigen. Aflevering 51.

Polizeiruf 110: Doppeltes Spiel

Oost Duitsland 1978. Misdaad van Ingrid Sander. Met o.a. Peter Borgelt, Werner Tietze, Katarina Tomaschewski, Rolf Hoppe en Heidemarie Wenzel.

Eerste lange aflevering, nummer 54, van anderhalf uur, maar waarschijnlijk vanwege de vakanties aan de Oostzeekust, in de bossen van Th[KA3]uringen, de bergen van Bohemen of aan het Balatonmeer in Hongarije, matig bekeken t.o.v. van vorige films. Het scenario van Horst Angerm[KA3]uller verschilt niet veel van de andere verhalen en het gaat hier om het lijk van een jonge vrouw dat in een bouwput is gevonden. Voor Oberleutnant Fuchs (Borgelt) is er duidelijk misdaad in het spel en met de hulp van Leutnant Woltersdorf (Tietze), gaat hij pluizen en zuigen, net zolang totdat de dader in de kraag gevat is. Ze komen er al snel achter dat het slachtoffer niet zuiver op de graad was en betrokken was bij gesjoemel met de administratie van een opslagmagazijn. Tekorten in Honeckers arbeidersparadijs waren er nog steeds, hoewel de DDR inmiddels dertig jaar bestond. Naar de roman van Tom Wittgen Das sanfte Mädchen.

Polizeiruf 110: Die letzte Chance

Oost Duitsland 1978. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Henry Hübchen, Simone von Zglinicki en Regina Beyer.

Kijk dat ging zo in de DDR: wie van de universiteit getrapt werd, kreeg nooit meer een kans om te studeren en moest maar zien hoe hij in het Walhalla van Erich Honecker aan de slag kwam. Zoiets was bijna onmogelijk, maar scenarioschrijver-regisseur Kr[KA3]atzig spiegelt ons voor dat ex-student in de medicijnen Paulus (H[KA3]ubchen, altijd door de SED in schurkenrollen gedwongen) zijn ongeluk aan zichzelf te danken heeft en [KA1]e[KA1]en goede kans onbenut liet. Zijn vriendin Elfi (Von Zglinicki, die klasse heeft) wil graag helpen, maar Paulus is liever lui dan moe. Het begint met leugentjes om bestwil, luchtspiegelingen, kleine oplichterijtjes en leidt tenslotte tot ernstige strafbare feiten als iemand gewond raakt. Elfi heeft dan geen keuze meer (volgens het draaiboek) en laat haar vriend vallen. Hauptmann Fuchs (Borgelt) die kennelijk geen grotere en zwaardere misdaden te bestrijden heeft, rekent met behulp van zijn goed uitgeruste team met zachte aandrang de misdadiger Paulus in. De films worden langer, ze zijn in kleur, maar de synchronisatie laat te wensen over en ook de bonte pracht en praal is de DDR niet echt inspirerend. Aflevering 56.

Polizeiruf 110: Kollision

Oost Duitsland 1977. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Sigrid Göhler en Peter Borgelt.

Het scenario van C.U. Wiesner had echtscheiding tot onderwerp. Een norse dierenarts op een Oostzee-eilandje heeft beroepsmatige problemen die hun weerslag hebben op zijn praktijk en priv[KA1]eleven. Hij is thuis de dictator die zijn vrouw veelvuldig vernedert, maar hij wil niet scheiden. Hij wordt op een tamelijk koele zomerdag levenloos drijvend op zijn rug in een kreek gevonden door een meisje dat met haar ouders aan het recre[KA3]eren was. Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler), gehuld in een voor Oost-Duitsland onbetaalbare chique su[KA2]ede jas, komen per veerboot (net een Schnellboot van Hitlers Kriegsmarine) aangereisd om de lokale koddebeiers te assisteren op het bijna autoloze eiland (de nomenklatura en bevoorrechte beroepen beschikken wel over eigen vervoer). Het nare karakter van de dierenarts wordt ontvouwen door de van hem gescheiden levende echtgenote aan de geduldig luisterende stijve Vera met keurig opgestoken haar. Ondertussen is Fuchs aanwezig bij de verhoren van de plaatselijke bewoners, die een aardig mondje platt-d[KA3]utsch praten. Pikant detail: ons kent ons, maar de verhoren moeten formeel met u en meneer; dat mislukt gaandeweg. Fuchs snuffelt zelf natuurlijk ook wat rond en komt erachter dat er frustraties waren met laboratoriumproeven van het slachtoffer. Zoals gebruikelijk is de film op hinderlijke wijze niet altijd lipsynchroon ingedubd, maar we worden aan het begin getracteerd op twee blote lichamen van een verliefd stel dat naakt ging baden. Deze sc[KA2]ene`s waren toch wel een hele revolutie, maar de serie kon immers niet achterblijven bij de vlotte, vrijmoedige afleveringen van de flamboyante Westduitse concurrent TATORT. De leden van de hermandad, die immers voorbeeldig moeten zijn, steken als gebruikelijk door hun fraaiere kostuums veel voordeliger af dan de andere personages; de plaatselijke politie loopt er zelfs behoorlijk slordig bij. E[KA1]en ding moet gesteld worden: de vrouw van de dierenarts koopt voor zichzelf een lange zwart-witte zedige zomerjurk (alleen blote schouders), waarmee ze dolgelukkig is, terwijl ze van haar man, de huistiran, uitsluitend afkeurende opmerkingen krijgt. Als zij met hem naar een spoedgeval moet uitrukken, blijkt dat het stel op het balkon van hun comfortabele woning Einsatzbereit op stretchers lag te rusten; zij onder een deken in haar nieuwe jurk, zo mooi was-ie! Zij moet rijden in de Wartburg Kombi, maar hij heeft zoveel kritiek, dat hij haar laat stoppen en uitstappen, zelf achter het stuur kruipt en wegrijdt, terwijl hij zijn vrouw te midden van de groene, grazige weiden langs de kant van de weg moederziel alleen achterlaat. Voldoende grond voor een echtscheiding. Aflevering 45 is voor het overige verschrikkelijk saai en de misdaadintrige uiterst mager.

Polizeiruf 110: Alibi für eine Nacht

Oost Duitsland 1977. Misdaad van Hans-Joachim Hildebrandt. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Jürgen Frohriep, Anne-Kathrein Kretschmar en Alfred Rücker.

In de eerste huwelijksnacht raakt een man zwaar gewond door de ontploffing van een ketel. Zijn vrouw denkt dat het een ongeluk is, maar Oberleutnant Fuchs (Borgelt) voelt aan dat er misdaad in het spel is. Uit een nader onderzoek blijkt dat hij te maken heeft met gestoorde familieverhoudingen en dat iemand de dader dekt. Fuchs blijft met hulp van zijn medewerkers net zolang puzzelen totdat hij het geval kan klaren. Onopwindend, maar redelijk bekeken in eigen land toen de film voor het eerst werd uitgezonden in de zomer van dat jaar. Het scenario is van regisseur Hildebrandt. Aflevering 48.

Polizeiruf 110: Vermisst wird Peter Schnock

Oost Duitsland 1976. Misdaad van Otto Holup. Met o.a. Sigrid Göhler en Peter Borgelt.

Het titelpersonage dat automonteur is, wordt vermist. Hij is klein van postuur. Peter heeft een langharige maat met een strafblad, die hem klusjes bezorgt zoals het inbouwen van radio`s of het verrichten van kleine reparaties. Een tijdje wordt er gedacht dat Peter wegens zijn geringe postuur een minderwaardigheidscomplex heeft, want de foto`s van jonge vrouwen, op een na, die worden gevonden bij een informele huiszoeking door Oberleutnant Fuchs (Borgelt), berusten op pure fantasie. Ook de gesigneerde foto van een bekende jockey bij de paardenrace aan de wand blijkt geen betekenis te hebben. Die ene vrouw blijkt als de politie haar een bezoekje aflegt, meer dan vriendschap voor Peter te voelen. Hij is echter verdwenen nadat hij haar een nieuwe kleuren-tv (een schaars product in de DDR!) cadeau had gedaan. Het was de dag, waarop hij per vliegtuig met vakantie naar Hongarije zou gaan. De vriendin had, voordat ze Peter leerde kennen, een intieme relatie met de getrouwde slager. Diens vleeshouwerij is aan de overkant van de binnenplaats, waaraan haar woning is gelegen. De vleesmeester klopte juist met verse kalfslever aan de deur op het moment dat Peter nog in haar woning was. Het kwam tot een woordenwisseling (maar niet meer dan dat) tussen haar en de meesterslager. Als zij Peter na zijn vakantie van het vliegveld wil afhalen, blijkt hij niet op de Malev vlucht te zitten en ontdekt zij dat Peter [KA3]uberhaupt niet op reis is geweest. Nu verdenkt ze de slager ervan Peter vermoord te hebben en ze gaat praten met Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) - ze heeft er geen enkel probleem mee om haar voormalige minnaar uit te leveren, zelfs al gaat het maar om bange vermoedens. Anderzijds - en dit is eigenlijk tegenstrijdig - gelooft ze niet dat haar ex-lover tot moord in staat is. Gelukkig dat Oberleutnant Fuchs besluit de langharige vriend eens nader te bespieden, als hij door haar op een foto herkend wordt. Het spoor leidt naar een textielververij, waar meer dan vierduizend meter stof ter waarde van bijna 169.000 (Ost)mark zijn verdwenen. Vreemd genoeg hielden de diefstallen op, nadat Peter van het toneel is verdwenen. Is hij soms vermoord of naar het Westen gevlucht? De politie graaft dieper en na combineren en deduceren, ontmantelt de Sondergruppe Fuchs een grootscheepse fraude. We komen erachter dat Peter het slachtoffer werd van een ongeluk en dat zijn langharige vriend wel een boef is, maar geen moordenaar. Zoals gebruikelijk loopt de mode in deze film met kleinburgerlijke arbeiders en ander werkvolk twintig jaar achter op de epoche, waarin het verhaal zich afspeelt. De Oostberlijnse straten zien er pover en troosteloos uit, de film is op hinderlijke wijze niet lipsynchroon, vooral als Borgelt zijn dialogen uitspreekt. Anderzijds is de handeling vlot. De mentaliteit over goed en slecht, gehoorzaamheid aan de staat en de arbeiderselite (not our class, dear), zijn verbazingwekkend, evenals het aankomstenbord op het vliegveld met uitsluitend vluchten uit het Oostblok. Aflevering 44.

Polizeiruf 110: Eine fast perfekte Sache

Oost Duitsland 1976. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Regina Beyer, Rolf Römer en Kasper Elcher.

De politie maakt jacht op een stel gevaarlijke inbrekers. Ook in het arbeiders- en landbouwersparadijs van Erich Honecker gold het gebod 'Gij zult niet stelen' dat volgens de communistische partij natuurlijk door Karl Marx bedacht was. Het scenario is van regisseur Krätzig. Aflevering nummer 40.

Polizeiruf 110: Per Anhalter

Oost Duitsland 1974. Misdaad van Hans-Joachim Hildebrandt. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Viola Schweizer en Bernd Storch.

In deze aflevering wilde het Oost-Duitse gezag de kijkers een les voorschotelen over nodeloos vandalisme aan de hand van de opgeschoten, opstandige jeugd. Om de daders eruit te pikken en aan te tonen dat niet iedereen slecht was, verzon regisseur Hildebrandt een tamelijk idioot scenario. Susanne Binder (Schweizer) en Rolf Schmitter (Storch), de leider van een jeugdbende, zijn een soort Bonnie en Clyde. Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en Leutnant Vera Arndt (Göhler) kunnen via Susanne, die van argeloze automobilisten een lift heeft gekregen en hen vervolgens met behulp van Rolf heeft beroofd, tot hem doordringen. Hij heeft zich schuldig gemaakt aan al die onsocialistische straatschenderij. Naderhand is het tijdsbeeld interessanter dan het misdaadverhaal. Het tempo is af en toe traag en de dialoog hinderlijk autoritair en eenzijdig. Aflevering 21.

Polizeiruf 110: Lohnraub

Oost Duitsland 1974. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Alfred Rücker, Marion van de Kamp en Norbert Christian.

De lonen zijn gestolen bij een VEB (een bedrijf dat eigendom van het volk is). Naar buiten toe lijkt het onderzoek van goed gekapte en hipgeklede Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) en flaporige Oberleutnant Fuchs (Borgelt) helemaal vast te zitten, zodat de dader overmoedig wordt. Na zijn tweede coup wordt hij - een hochstapler met een beladen verleden - evenwel in de kraag gevat in een saaie hotelkamer. Uit het gebeurde moest lering getrokken worden: Fuchs is een slimme vos, die een schakelmechanisme van het licht ontdekt, waarmee de dader zich een waterdichte alibi verschafte, omdat het leek alsof hij thuis was. De boodschap van de grote communistische leider Erich Honecker moest uitgedragen worden: misdaad loont niet, ook al vergrijp je je aan waardeloze Oostduitse marken en heb je het nog zo slecht. Verder moest de film laten zien dat de DDR een 'groot en glorieus' land is: je reist per straalvliegtuig van de hoofdstad naar de provincie: een op Marlene Dietrich lijkend artistiek talent daalt de vliegtuigtrap af alsof ze van de Amerikaanse Oostkust naar de Westkust gevlogen was, terwijl de afstanden nauwelijks tweehonderd kilometer bedragen. Ook deze dame die de laatste honderdjes van de overvaller in haar tas wil steken, loopt tegen de lamp. Het prekerige en praterige scenario is van Georg Redmann. De film is maar kort en dat is dan weer gunstig. Het geratel van de tweetaktmotoren van de rokerige en stinkende Wartburgs en Trabants is echt. Aflevering 140.

Polizeiruf 110: Die verschwundenen Lords

Oost Duitsland 1974. Misdaad van Werner Röwekamp. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Alfred Rücker, Helga Göring en Heidemarie Wenzel.

Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) krijgt met fraude te maken in een groot meubelmagazijn. Frau Schwarzbach (G[KA3]oring) van de boekhouding wordt van verduistering verdacht en gehoord. Kort erop doet zij een poging tot zelfmoord. Bij het verder snuffelen van Arndt en haar meerdere Oberleutnant Fuchs (Borgelt) stuiten ze op de zoon van Schwarzbach, J[KA3]urgen (Kockisch), die chauffeur is, bij de firma waar zijn moeder werkt. Het spoor leidt via schoondochter Elke (Wenzel) naar een jeugdbende en moeder Schwarzbach blijkt het zwakke slachtoffer van een grootscheepse zwendel te zijn. Niet het pedanterige gepeuter en hardnekkige gespeur spelen hier de hoofdrol, maar het grote tekort aan goederen, die de vraag konden bevredigen, waardoor de `domme` jeugd in de verleiding kwam aan zelfbediening te doen. Van vadertje Honecker mocht het niet en de politie moest hard optreden. Een tamelijk saaie aflevering (nummer 24) die gelukkig maar een uurtje duurt.

Polizeiruf 110: Siegquote 180

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Wolfgang Luderer. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Joachim Tomaschewsky en Eva-Maria Hagen.

Een dodelijk ongeluk op de paardenrenbaan. Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en Leutnant Vera Arndt (Göhler) van de Vopo komen in snelle draf aan en stellen vast dat de as waaraan het wiel van jockey Bernds sulky verbonden was, is doorgezaagd. Ze ontdekken dat Bernd gewoon wilde winnen en niet wilde meedoen met een getrukeerde race. De vraag is: wie was steeds de grote winnaar van de jackpot. In vliegende galop spurt het smerissenduo naar de finish van een relatief klein vergrijp, waarmee echter groot geld gemoeid was, al waren het maar Ostmarken - je kon er op de zwarte markt een Trabant voor kopen. Borgelt en Göhler leven zich steeds meer in in hun rol. Het scenario is van W. Dorn. Aflevering 13.

Polizeiruf 110: Nachttresor

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

Een jongen heeft zat van de vakopleiding en maakt hem niet af. Hij ontmoet een werkschuwe leeftijdsgenoot, die hem uitlegt hoe je snel aan een paar marken kunt komen. Hun plan valt in duigen en bij het misdrijf wordt de schoolverlater gepakt. Hauptmann Fuchs (Borgelt) wil de aanstichter van de misdaad zijn gerechte straf niet laten ontlopen, maar het onderzoek loopt onmiddellijk vast. Leutnant Vera Arndt (Göhler) krijgt de arrestant zo ver dat hij zijn medewerking wel wil verlenen. De jongen raakt zo gemotiveerd dat hij nog harder zijn best doet dan de politie. Het scenario van regisseur Krätzig gaat over de jeugdmisdaad en namens het DDR-regime laat hij zien dat die niet loont. In 1987 zou hij nog eens over dit thema in deze reeks een film maken. De titel is UNHEIL AUS DER FLASCHE en behandelt volgens hetzelfde credo de problematiek van jeugdmisdrijven en alcoholmisbruik in samenhang met het ontwrichte gezinsleven. Deze tv-film is in ieder geval voor het aardse arbeidersparadijs een kleinburgerlijk, stichtelijke geval. Aflevering 19.

Polizeiruf 110: In derselben Nacht

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Hans-Joachim Hildebrandt. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Alfred Rücker, Dietmar Richter-Reinick en Karin Schersinksi.

Bij de Vopo komen klachten binnen van vrouwen, die lastig gevallen worden in een bos nabij een station van de Oostberlijnse S-Bahn. Nog voordat de politie een gedegen onderzoek kan instellen naar de dader van deze zedenmisdrijven, wordt het ontzielde lichaam van een vrouw gevonden, die daags voor de moord waardevolle aanwijzingen aan de politie had gegeven. Er zijn redenen om aan te nemen dat het om dezelfde dader gaat en dankzij de eerder afgelegde verklaringen van het slachtoffer wordt een man aangehouden. De jonge politiefunctionaris, die bij het geval betrokken is, meent dat de zaak is opgelost als de man bekend heeft. Doch Oberleutnant Fuchs (Borgelt), die de derdegraads verhoren van de politie in de DDR maar al te goed kent, weet dat deze bekentenis van nul en generlei waarde hoeft te zijn. Hem vallen tegenstrijdigheden op en met zijn trouwe Leutnant Arndt (Göhler) heropent hij het onderzoek. Ook de jonge politieman moet erkennen dat Fuchs wel eens gelijk zou kunnen hebben. En wat dacht je wat? Meer en meer profiel aan het personage van de ogenschijnlijke vaderlijke Fuchs. Het wordt tijd dat hij tot Hauptmann bevorderd wordt. Zou het ooit zover komen? Aflevering 12.

Polizeiruf 110: Gesichter im Zwielicht

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Horst Drinda, Regina Beyer en Erwin Strittmatter.

Leutnant Falkenstein (Zartmann) van de volkspolitie in een haventje aan de Oostzee is dolblij als zijn collega`s Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) uit de hoofdstad komen aangereisd om hem te assisteren bij het onderzoek naar de moord op Astrid Jansen (Beyer), de koningin van de zeilregatta, die na het bal levenloos in een vissershut is aangetroffen. Haar man Bodo Jansen (Drinda) wordt verdacht van moord, maar Oberleutnant Fuchs en Vera Arndt gaan in Bodo`s verleden graven en voelen zijn zoon Detlev (Strittmatter) uit een eerste huwelijk aan de tand. Eerder een psychologisch drama dan een pure misdaadfilm. Hoewel het tempo rustig is, is het geheel geloofwaardig gedaan. Het scenario is van Fred Unger. Aflevering 14.

Polizeiruf 110: Freitag gegen Mitternacht

Oost Duitsland 1973. Drama van Werner Röwekamp. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

De zestiende aflevering heeft een ongebruikelijke invalshoek: het gaat over de persoonlijke problemen van iemand die eigenlijk in een behoorlijk aanzien staat, ook al leven de kijkers in een arbeidersparadijs, waarin iedereen gelijk is. Een chemicus wordt betrapt als hij zijn hand in de personeelskas steekt. Voor Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en zijn collega Vera Arndt (Göhler) redenen genoeg om te gaan snuffelen in privézaken en niet alleen in die van de dief. Het scenario van Heiner Ran riekt naar de Stasi en dat was de bedoeling: de kijkers werden gewaarschuwd om niet naast de pot te plassen, want de almachtige communistische staat waakt over hen. De spelprestaties werden volgens voorschrift uitgevoerd. Flink wat dialoog, gepieker, gepeins en gepuzzel.

Polizeiruf 110: Eine Madonna zu viel

Oost Duitsland 1973. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Anne-Kathrein Kretzschmar en Werner Tietze.

Een koster wordt bewusteloos in de kerk aangetroffen. Later overlijdt hij aan zijn verwondingen en het is duidelijk dat iemand hem toegetakeld moet hebben. Hauptmann Fuchs (Borgelt) komt erachter dat het slachtoffer replica's van antieke beeldjes van heilige figuren vervaardigde, die door misdadigers werden omgewisseld tegen echte, die dan weer verkocht werden. Hebzucht, bedrog, vervalsing en doodslag zijn de thema's, waarvan DDR- burgers moesten opsteken dat ze behoorden tot strafbare feiten en onsocialistische hoofdzonden. Het scenario van regisseur Krätzig doet een beetje denken aan een TATORT-avontuur van zwierige Zollfahnder Kressin: KRESSIN UND DIE FRAU DES MALERS van een jaar ervoor. Aflevering nummer 20.

Polizeiruf 110: Verbrannte Spur

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Heinz Seibert. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

Eerste luitenant Fuchs (Borgelt) en luitenant Vera Arndt (Göhler) van de volkspolitie onderzoeken de oorzaak van een brand, waarbij een kostbare verzameling prenten in de vlammen is opgegaan. Toen de buurman het vuur opmerkte en zelf het eerste bluswerk wilde verrichten, werd hij omver gelopen door een jongeman, die uit het huis stormde. Hierdoor verdenkt men de voormalige vriend van de dochter des huizes, maar als exemplaren van de verloren gewaande grafiek bij een bekende heler in Berlijn opduiken, begint Fuchs te twijfelen aan de snel getrokken conclusies. Samen met zijn collega Arndt kan hij bewijzen dat het nieuwe vriendje méér over het geval weet en de ex- vriend als zijn rivaal beschouwde. Het scenario van Hans Lucke stelt weinig voor, maar de film is een curiosum uit de voormalige DDR, dat men als men de serie volgt, beslist gezien moet hebben. De spelprestaties zijn degelijk maar zijn net zoals het geheel onopwindend en tam. Aflevering nummer 4.

Polizeiruf 110: Minuten zu spät

Oost Duitsland 1972. Mysterie van Manfred Mosblech en Peter. Met o.a. Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

In deze negende aflevering gaat het om een zedenmisdrijf. Een kinderlokker in een rolstoel heeft in een park een klein kind lastig gevallen. De politie gaat op zoek naar een gehandicapte en komt terecht bij een stel invaliden die in een inrichting verblijven. Men greep natuurlijk mis, want de echte schurk, een opgeblazen engerd, was zo vermetel om de handicap slechts als een afleidingsmanoeuvre te gebruiken. Geleidelijk worden we gewaar dat de dader nog bij zijn ouders woont. Zijn vader heeft niets te vertellen en zijn moeder domineert het gezin. Dit heeft wellicht iets te maken met zijn gestoorde gedrag. Hij is chauffeur bij een een groentekwekerij en een van de arbeidsters is verliefd op hem (je vraagt je af hoe dat mogelijk is, maar ze laat zich door hem meelokken naar zijn slaapkamer als zijn ouders naar bed zijn. Het komt na een paar borrels dan even tot een `verleidingssc[KA2]ene`, maar we krijgen niet meer dan de opgestikte, hoge onderbroek van het meisje te zien, omdat daarna de situatie misloopt). Ondertussen is de politie met combineren en deduceren (Oostduitse logica zoals bandensporen en rijvergunningen - de politiestaat - enz.) de afschuwelijke verkrachter op het spoor en voordat hij opnieuw kan toeslaan, wordt hij nog net op tijd in zijn kladden gegrepen. Het scenario van Horst Bastian en regisseur Mosblech is een geslaagde karaktertekening van een gestoord jongmens dat zedenmisdrijven pleegt. De regie had zich qua sfeer wel een beetje laten inspireren door de superieure ES GESCHAH AM HELLICHTEN TAG uit 1958 van Ladislao Vajda met Heinz Rühmann en Gerd Fröbe, maar kniesoor die hierover valt. Weliswaar gedateerd, maar dergelijke, verachtelijke daders veranderen niet van profiel en gedrag, hooguit van kleding, uiterlijk en middelen.

Polizeiruf 110: Ein bisschen Alibi

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Hans-Joachim Hildebrandt. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

De gepensioneerde Wilhelm Hoppe pochte graag dat hij zijn schaapjes op het droge had en dat hij onder zijn matras een leuke som spaargeld bewaarde. Nu is hij dood en de politie weet dat hij geen natuurlijke dood is gestorven. Men trekt de voor de hand liggende conclusie dat de dader in zijn onmiddellijke omgeving gezocht moet worden: de medebewoners uit het flatgebouw, de stamgasten van café Klause en de kroegbaas. Het scenario van deze weinig spectaculaire wie-is-de-dader is van Tom Wittgen. Aflevering nummer 8.

Polizeiruf 110: Der Tote im Fließ

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Sigrid Göhler, Peter Borgelt, Gerd Ehlers, Ursula Braun en Angelika Waller.

Van kroegbaas Bruno Kr[KA3]uger (Ehlers) werd altijd aangenomen dat hij op laffe wijze de republiek van Honecker vlak v[KA1]o[KA1]or de bouw van de Berlijnse muur de rug had toegekeerd en voortdurend de bloemetjes buiten aan het zetten was in het decadente westen. Tien jaar later wordt zijn lijk gevonden bij uitbreidingswerkzaamheden van een landschap vervuilende bruinkoolmijn. Werk aan de winkel voor (toen nog) Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en zijn niet onknappe assistente Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler). Uiteraard gaan ze snuffelen in het nauwe kringetje van Kr[KA3]uger. De eerste personen die ze aan de tand gaan voelen is Frau Kr[KA3]uger (Braun) en Sandra Kr[KA3]uger (Waller). Je kunt er vergif op innemen dat het speurdersduo binnen drie kwartier het mysterie heeft opgelost. Het scenario is van Fred Unger. Aflevering nummer 6.

Polizeiruf 110: Das Haus an der Bahn

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Gerhard Respondek. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

Oberleutnant Fuchs (Borgelt) en Leutnant Arndt (Göhler) worden geconfronteerd met een lustmoord langs de spoorlijn. Hoe dieper ze graven, hoe meer ze tot de conclusie komen dat het om een hele andere misdaad gaat en dat iemand veel moeite gedaan heeft om de zaak op een dwaalspoor te brengen. Het scenario voor de vijfde aflevering is van Fred Unger. Niet slecht en liefhebbers van de serie mogen de film beslist niet overslaan.

Polizeiruf 110: Blütenstaub

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Manfred Mosblech. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

Een tamelijk simpele geschiedenis over de verdwijning van gif en morfine bij een apotheek. De jonge werkster wordt verdacht haar vriend binnen te hebben gelaten, omdat er geen sporen van braak zijn. Er zijn geen bewijzen, maar dan volgt er een tweede inbraak. Tamelijk dom... Het saaie scenario is van Hans Lucke. Over de regie van Mosblech wordt getwijfeld - het zou Gerhard Respondek zijn. Waarschijnlijk is hier sprake van verwisseling met de vorige POLIZEIRUF 110: MINUTEN ZU SPÄT. Aflevering nummer tien.

Polizeiruf 110: Blutgruppe AB

Oost Duitsland 1972. Misdaad van Martin Stephan. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrit Göhler, Jürgen Frohriep, Werner Tietze en Jürgen Zartmann.

Een aantrekkelijke leerlinge van de toneelschool is het slachtoffer van een verkrachting. Ze wordt in een shocktoestand bij een houtzagerij in de bossen gevonden. Met de arrestatie van een potenti[KA3]ele verdachtie die een strafblad wegens een zedenmisdrijf heeft, volgt de politie een vals spoor. Het scenario voor deze korte aflevering (nummer zeven) is van Gerhard Jäckel.

Polizeiruf 110: Der Fall Lisa Murnau

Oost Duitsland 1971. Misdaad van Helmut Krätzig. Met o.a. Peter Borgelt, Sigrid Göhler, Petra Hinze, Hans Lucke en Hans-Dieter Knaup.

Er gebeurt een overval op het postkantoor in de Herderstraße. De brandkast wordt leeggeroofd. De voor de hand liggende verdachte is een kermisklant, maar dan wordt de ex- kantoorbeheerder van Lisa Murnau aan de tand gevoeld. De jongens van de Oostduitse Kripo zijn niet mals. Het scenario is van regisseur Krätzig en Hans-Jürgen Faschina. Eerste aflevering van het DDR-antwoord op de succesvolle Westduitse TATORT-serie, die een jaar eerder gestart was met TAXI NACH LEIPZIG. Men dient te bedenken dat deze misdaadfilms moesten laveren tussen enorme klippen die in de uitgebreide catalogus van taboethema's uit het Oostduitse arbeiderspardijs stonden. Ze moesten evenwel spanning en amusement bieden en waren derhalve ietsje vrijer dan de gewone film- en theaterproducties. De producties die in 1990 werden gemaakt ademen al heel wat vrijheid uit die ontstond toen dramaturgen, scenarioschrijvers en producenten van de ARD en DFF ervaringen en ideeën met elkaar gingen uitwisselen. Er werden in de DDR totaal 148 films uitgezonden; de laatste dateert van 31 maart 1991; daarna nam de ARD ze over, want er waren er 153 gedraaid. Nummer 153 werd op 22 december 1991 uitgezonden. Toen werd het een paar jaar stil rondom de serie. Na de Duitse hereniging werd de officiële DDR-omroep de regionale zender MDR en de andere regionale zenders begonnen mee te helpen om vanaf 1993 in TATORT-traditie POLIZEIRUF 110 afleveringen te maken en zo moest de 'moord na het nieuws van zondagavond' gedeeld worden met DIE MÄNNER VON K3 en TATORT. Rond het jaar 2000 was men al ver over de tweehonderd afleveringen, maar TATORT bereikte in augustus van dat jaar nummer 450. Het grote verschil tussen TATORT en POLIZEIRUF 110 is dat de eerste serie in grote steden speelt en te maken heeft met zware jongens, terwijl de laatste reeks in de provincie speelt, meer te maken heeft met de kleine misdaad en veel aandacht besteedt aan de verbinding dader-slachtoffer.