Boris Kaufman: regie en camera.
Er zijn 13 films gevonden.

Tell Me That You Love Me, Junie Moon

1970 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1970. Komedie van Otto Preminger. Met o.a. Liza Minnelli, Ken Howard, Robert Moore, James Coco en Kay Thompson.

Een bewogen verhaal over drie randfiguren die besluiten te gaan samenwonen: Minnelli met een verminkt gelaat, epilepticus Howard en de aan een rolstoel gebonden homoseksueel Moore. De kluchtige, melodramatische en gevoelige momenten vloeien vakkundig in elkaar over in één van de beste Preminger-films.

The Group

1966 | Drama

Verenigde Staten 1966. Drama van Sidney Lumet. Met o.a. Candice Bergen, Joan Hackett, Elizabeth Hartman, Shirley Knight en Joanna Pettet.

Onevenwichtige, maar over het algemeen wel goede verfilming van Mary McCarthy's gelijknamige best-seller, die eigenlijk niet meer is dan een soap-opera van niveau over acht jonge vrouwen die net afgestudeerd zijn aan een universiteit. Knight en Hackett blinken uit in de toch al uitstekende rolbezetting. De filmdebuten van Bergen, Hackett, Pettet, Widdoes en Holbrook. Het scenario is van Sidney Buchman. Het camerawerk is van Boris Kaufman.

The Pawnbroker

1965 | Drama

Verenigde Staten 1965. Drama van Sidney Lumet. Met o.a. Rod Steiger, Geraldine Fitzgerald, Brock Peters, Jaime Sanchez en Thelma Oliver.

Sol Nazerman is een overlevende van de concentratiekampen, waar hij vrouw en kinderen verloor. Nu woont hij in New York, waar hij zonder herinneringen probeert te leven. Hij wordt geholpen door een jonge Portoricaan en tussen hen ontstaat een zeker vertrouwen. Tot hij toespelingen maakt op het geld dat Nazerman bezit.

Buster Keaton: Film

1965 | Experimenteel, Komedie

Verenigde Staten 1965. Experimenteel van Alan Schneider. Met o.a. Buster Keaton, Nell Harrison en James Karen.

De bekende schrijver en Nobelprijswinnaar Samuel Beckett heeft zijn bewondering voor Keaton nooit onder stoelen of banken gestoken. Hij besloot in 1964 scenario's te schrijven voor een met regisseur Schneider van het Evergreen Theater te draaien trilogie. Keaton was onmiddellijk voor het project te vinden. Het eerste deel, een zwijgende film zonder begeleidende muziek, werd vlot ingeblikt en is een eenmansvertolking van Keaton, die aan een alziend oog tracht te ontsnappen. Het resultaat is een schitterend sfeerbeeld zonder een verhaal eigenlijk, duidelijk een product van het 'Absurde Theater'. Wegens geldgebrek werd de verfilming van de twee andere verhalen uitgesteld en de dood van Keaton begin 1966 zette definitief een punt achter de voltooiing van het project. Dit eerste deel ging in première op het Festival van Venetië in 1965, waar het op een overdonderende ovatie onthaald werd door het publiek, in aanwezigheid van een gelukkige, maar ontroerde Keaton. Het camerawerk is van Boris Kaufman. Ook bekend als SAMUEL BECKETT'S FILM en FILM.

The World of Henry Orient

1964 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1964. Komedie van George Roy Hill. Met o.a. Peter Sellers, Paula Prentiss, Angela Lansbury, Tippy Walker en Merrie Spaeth.

Een fijne komedie over twee meisjes die de buitenissige pianist Sellers aanbidden en hem in en om New York volgen. Bosley en Lansbury zijn schitterend als Walkers ouders en Thaxter is aantrekkelijk als Spaeths begrijpende moeder. Scenario van Nora Johnson, die haar eigen roman met Nunally bewerkte. Camerawerk van Arthur J. Ornitz en Boris Kaufman. Gedraaid in Panavision.

All the Way Home

1963 | Drama

Verenigde Staten 1963. Drama van Alex Segal. Met o.a. Jean Simmons, Robert Preston, Aline MacMahon, Pat Hingle en Michael Kearny.

Wanneer Preston bij een verkeersongeval om het leven komt, is dit een traumatische belevenis voor zijn vrouw Simmons en hun kinderen. Maar dankzij Simmons inzet komen de kinderen deze tegenslag te boven en beginnen ze een nieuw leven. Sterke evocatie van het leven in een klein stadje in het Amerika rond 1915, met knappe vertolking van Simmons. Boris Kaufman stond achter de camera van dit intelligent en charmant opgebouwd, maar deprimerend melodrama. Philip Reisman Jr. baseerde zijn scenario op het toneelstuk van Tad Mosel, dat op zijn beurt ontleend was aan de roman A Death in the Family van James Agee. Bernard Green componeerde een pakkende score.

Splendor in the Grass

1961 | Romantisch drama

Verenigde Staten 1961. Romantisch drama van Elia Kazan. Met o.a. Natalie Wood, Warren Beatty, Pat Hingle, Audrey Christie en Barbara Loden.

Nogal zwaar op de hand, dit portret van een verliefd stel in een Texaans stadje aan de vooravond van de Grote Depressie. Maar mét een vrolijke noot, want naar verluidt is Splendor in the Grass ook de eerste film waarin geliefden elkaar een heuse tongzoen geven. Eenvoudige middenstandsdochter (Wood) en rijke, maar gekwelde jongeling (Beatty) zijn smoorverliefd en doen toch braaf hun uiterste best maagdelijk te blijven tot ze getrouwd zijn. Probleem is dat ze van hun botte, ongeïnteresseerde ouders geen toestemming krijgen om in het huwelijk te treden. Frustrerend! Oscarnominatie voor Wood, Oscar voor scenarioschrijver William Inge.

The Fugitive Kind

1960 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1960. Romantiek van Sidney Lumet. Met o.a. Marlon Brando, Anna Magnani, Joanne Woodward, Maureen Stapleton en Victor Jory.

Als eerste acteur in de filmgeschiedenis toucheerde Marlon Brando één miljoen dollar gage voor zijn rol in Sidney Lumets drama The Fugitive Kind (1960). De film is gebaseerd op het toneelstuk Orpheus Descending van Tennessee Williams en vertelt van een zwervende bruut (Brando), die in een stadje in het zuiden van de VS de vrouwen het hoofd op hol brengt. Onder zijn 'slachtoffers' Anna Magnani (als een getrouwde vrouw van middelbare leeftijd) en Joanne Woodward (als de vurige Carol). Brando speelde overigens al eerder in een Williams-verfilming. In 1951 schokte hij bioscoopbezoekers met zijn rauwe en compromisloze vertolking van Stanley Kowalski in A Streetcar Named Desire.

12 Angry Men

1957 | Drama

Verenigde Staten 1957. Drama van Sidney Lumet. Met o.a. Henry Fonda, Lee J. Cobb, Ed Begley, Jack Warden en Martin Balsam.

De zaak van een jonge Puertoricaan die wordt beschuldigd van moord op zijn vader lijkt zo simpel. Maar als de jury zich terugtrekt voor beraad is er onder de twaalf leden een, 'Jurylid nummer 8' (een geweldige Fonda), die níet overtuigd is van zijn schuld. Stukje bij beetje brengt hij de anderen aan het twijfelen over hun te makkelijke, vooringenomen conclusie. Dit fascinerende speelfilmdebuut van regisseur Lumet (Dog Day Afternoon, Network) is een ronduit claustrofobische rechtbankthriller, die zich vrijwel volledig afspeelt binnen één ruimte. Oscarnominaties voor beste film, regisseur en script.

Baby Doll

1956 | Drama

Verenigde Staten 1956. Drama van Elia Kazan. Met o.a. Karl Malden, Carroll Baker, Eli Wallach, Mildred Dunnock en Lonny Chapman.

Grimmig gefilmd op locatie in Mississippi met een verhaal over een kindbruidje, haar domme, razende echtgenoot en een flikflooiende zakenman die hun rivaal wordt en beiden misbruikt. Veroordeeld door het Fatsoenslegioen toen de film uitkwam. Dit Tennessee Williams-verhaal mag vandaag de dag tam aandoen, het is nog steeds bruisend. Camerawerk van Boris Kaufman. Filmdebuut van Wallach en Torn.

On the Waterfront

1954 | Drama, Thriller

Verenigde Staten 1954. Drama van Elia Kazan. Met o.a. Marlon Brando, Lee J. Cobb, Eva Marie Saint, Karl Malden en Rod Steiger.

In een Amerikaanse haven deelt de corrupte vakbondsleider Johnny Friendly (Cobb), een schoft met maffia-methodes, de lakens uit. Terry (Brando), een getalenteerd bokser wiens carrière in het slop is geraakt, helpt onbedoeld mee een oproerkraaier het zwijgen op te leggen. En dan wordt hij verliefd op de zus van zijn slachtoffer. Spannend en meeslepend drama, met Brando in topvorm. Kazan verraadde ooit collega's met communistische sympathieën aan de heksenjagers van McCarthy; deze film was bedoeld als apologie. Maar bovenal is het een meesterwerk, dat terecht bekroond werd met acht Oscars.

L'atalante

1934 | Drama, Experimenteel, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1934. Drama van Jean Vigo. Met o.a. Michel Simon, Dita Parlo, Jean Dasté, Gilles Margaritis en Louis Lefebvre.

De jonge vrouw van een binnenschipper verveelt zich door haar eentonige bestaan aan boord en voelt zich onbehaaglijk door de aanwezigheid van een bizarre knecht. Als ze Parijs aandoen laat ze zich het hof maken door een ander, maar de dekknecht weet haar bij haar echtgenoot terug te brengen. Dit simpele en voorspelbare gegeven kreeg door de verrassende vormgeving en het weinig bekende milieu een opmerkelijke en tijdloze charme. Waarschijnlijk de beste rol van Simon, terwijl deze geheel werd geïmproviseerd. Een flop bij de première, nu klassiek, al heeft de te jong gestorven Vigo het succes zelf niet mee kunnen maken. Scenario van de regisseur en Albert Riéra naar een manuscript van Jean Guinée. Ook bekend als LE CHALAND QUI PASSE.

A Propos de Nice

1929 | Zwijgende film, Experimenteel

Frankrijk 1929. Zwijgende film van Boris Kaufman en Jean Vigo.

De jonge vrouw van een binnenschipper verveelt zich door haar eentonige bestaan aan boord en voelt zich onbehaaglijk door de aanwezigheid van een bizarre knecht. Als ze Parijs aandoen laat ze zich het hof maken door een ander, maar de dekknecht weet haar bij haar echtgenoot terug te brengen. Dit simpele en voorspelbare gegeven kreeg door de verrassende vormgeving en het weinig bekende milieu een opmerkelijke en tijdloze charme. Waarschijnlijk de beste rol van Simon, terwijl deze geheel werd geïmproviseerd. Een flop bij de première, nu klassiek, al heeft de te jong gestorven Vigo het succes zelf niet mee kunnen maken. Scenario van de regisseur en Albert Riéra naar een manuscript van Jean Guinée. Ook bekend als LE CHALAND QUI PASSE.