Angelo Barbagallo: productie.
Er zijn 12 films gevonden.

Lo spietato

2019 | Misdaad, Drama

Italië​/​​Frankrijk 2019. Misdaad van Renato De Maria. Met o.a. Riccardo Scamarcio, Alessio Praticò, Alessandro Tedeschi, Marie-Ange Casta en Sara Cardinaletti.

Het is het gangsterverhaal dat we vele malen eerder zagen. In dit geval over de opkomst en dramatische val van de Milanese maffioso Santo Russo (Riccardo Scamarcio), gesitueerd in de sepia gekleurde jaren ‘70 en kleurrijke jaren ’80 en ‘90. Er is seks en drugs, veel bloed, een lijk in de achterbak, de gekrenkte echtgenote en geijkte maîtresse, zelfs een voice-over. Regisseur Renato De Maria liet zich duidelijk inspireren door klassiekers als Goodfellas en heel verrassend is het niet. Mooi gefilmd en vermakelijk voor de liefhebber dan weer wel.

Le confessioni

2016 | Thriller, Drama

Italië​/​​Frankrijk 2016. Thriller van Roberto Andò. Met o.a. Toni Servillo, Daniel Auteuil, Pierfrancesco Favino, Moritz Bleibtreu en Connie Nielsen.

In een luxueus hotel in Duitsland komen de ministers van Financiën van de G8 samen voor een topconferentie. De dag nadat voorzitter van het Internationaal Monetair Fonds Daniel Roché te biecht is gegaan bij de monnik Roberto Salus, wordt hij dood gevonden in zijn kamer.

Viva la Libertà

2013 | Komedie, Drama

Italië 2013. Komedie van Roberto Andò. Met o.a. Toni Servillo, Valerio Mastandrea, Valeria Bruni Tedeschi, Gianrico Tedeschi en Eric Nguyen.

Als Enrico Olivieri, leider van de grootste oppositiepartij, kort voor de verkiezingen de benen neemt, verzint diens spindoctor een list: hij vervangt Enrico door zijn tweelingbroer Giovanni, een briljante filosoof met een bipolaire stoornis, die net uit de inrichting is ontslagen. Giovanni’s haiku’s en achteloze improvisaties worden voor diepgravende politieke parabels gehouden; zijn partij maakt een razendsnelle opmars in de peilingen. Als politieke satire is Viva la libertà allerminst overtuigend, maar de Italiaanse steracteur Toni Servillo (La grande bellezza, Il divo) is de moeite waard als de tegenpolen Enrico en Giovanni.

Gianni e le donne

2011 | Komedie

Italië 2011. Komedie van Gianni Di Gregorio. Met o.a. Gianni Di Gregorio, Valeria De Franciscis, Alfonso Santagata en Elisabetta Piccolomini.

Gianni, zestig, staat klaar voor zijn vrouw en gezin, zijn moeder, de buurvrouw, voor iedereen. Gianni is geweldig. Of is hij gewoon onzichtbaar? Op de drempel naar ouderdom wil Gianni wat meer licht op zijn gezicht. Misschien eens achter de dames aan? Lichtvoetig werk van scenarist en acteur Di Gregorio (1949) over een man die een meubelstuk in zijn eigen leven is geworden. Mooie opvolger van het al even zachtmoedige en licht autobiografische Pranzo di ferragosto, waarmee Di Gregorio als laatbloeier op z'n zestigste zijn regiedebuut maakte.

Copie conforme

2010 | Drama

Frankrijk​/​​Iran​/​​Italië 2010. Drama van Abbas Kiarostami. Met o.a. Juliette Binoche en William Shimell.

Een Franse vrouw (Juliette Binoche) en een Engelse schrijver (William Shimell) ontmoeten elkaar in Italië. Tegen de achtergrond van romantisch Toscane voeren ze gesprekken over de ellende van een langlopend huwelijk en alle verwijten die daarmee gepaard gaan, terwijl ze elkaar net ontmoet hebben. Copie conforme is opgebouwd uit talloze dialogen, die in meerdere talen gevoerd worden en alle kanten op schieten. Kiarostami vertelt zijn verhaal op een nieuwe manier. Binoche won voor deze rol de prijs voor beste actrice in Cannes.

Fortapàsc

2009 | Drama

Italië 2009. Drama van Marco Risi. Met o.a. Libero De Rienzo, Salvatore Cantalupo, Ennio Fantastichini, Duccio Camerini en Renato Carpentieri.

Een Franse vrouw (Juliette Binoche) en een Engelse schrijver (William Shimell) ontmoeten elkaar in Italië. Tegen de achtergrond van romantisch Toscane voeren ze gesprekken over de ellende van een langlopend huwelijk en alle verwijten die daarmee gepaard gaan, terwijl ze elkaar net ontmoet hebben. Copie conforme is opgebouwd uit talloze dialogen, die in meerdere talen gevoerd worden en alle kanten op schieten. Kiarostami vertelt zijn verhaal op een nieuwe manier. Binoche won voor deze rol de prijs voor beste actrice in Cannes.

Il Caimano

2006 |

Italië​/​​Frankrijk 2006. Nanni Moretti. Met o.a. Silvio Orlando, Margherita Buy, Jasmine Trinca, Michele Placido en Elio De Capitani.

Half gelukte, interessante poging van Nanni Moretti om het fenomeen Silvio Berlusconi te duiden. Het is geen venijnig politiek pamflet - wat gezien Moretti's prominente plek in de linkse politiek wel verwacht kon worden. Berlusconi's combinatie van charme, onbeschoftheid, olijkheid en hardvochtigheid die miljoenen Italianen jarenlang heeft verleid, weet Moretti in zijn film geen seconde te kraken. Il Caimano weerspiegelt meer de wanhoop van een linkse intellectueel in Berlusconi's Italië, die verkondigt dat er bij genoeg verzet nog altijd hoop is.

La meglio gioventù

2003 | Drama

Italië 2003. Drama van Marco Tullio Giordana. Met o.a. Luigi Lo Cascio, Alessio Boni, Sonia Bergamasco, Maya Sansa en Adriana Asti.

Giordana kijkt in La meglio gioventu terug op de recente geschiedenis van zijn vaderland via de levens van twee Romeinse broers. De idealistische Nicola (Lo Cascio) ambieert een carrière in de psychiatrie, de meer getroebleerde Matteo (Boni) gaat bij de politie. Familieomstandigheden, maatschappelijke en politieke gebeurtenissen zorgen ervoor dat de twee afwisselend naar elkaar toe worden getrokken of juist weer ver uit elkaar worden gedreven. Eigenlijk bedoeld als een mini voor de tv, maar op festivals vertoond (en bekroond), waardoor deze indrukwekkende kroniek bioscoopstatus heeft verkregen.

La stanza del figlio

2001 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 2001. Drama van Nanni Moretti. Met o.a. Nanni Moretti, Laura Morante, Jasmine Trinca, Giuseppe Sanfelice en Sofia Vigliar.

Nanni Moretti biedt een intiem kijkje in het bestaan van een familie die wordt geconfronteerd met de dood van een kind. Moretti zelf speelt psychiater Giovanni die een hecht, warm privéleven deelt met zijn vrouw en twee tienerkinderen. Dan komt zijn zoon om bij een duikongeluk en alle gezinsleden trekken zich terug in hun eigen rouw. Met grote precisie, in zachte tinten, volgt Moretti het drietal tijdens de grootste turbulentie van hun leven. Bijzonder, dat de filmmaker die juist bekend is om luchtiger werk als Caro diario en Aprile, in deze film zo'n beetje alle denkbare emoties van het ouderschap laat passeren zonder dat hij nadrukkelijk sentimenteel wordt. Winnaar van De Gouden Palm in Cannes.

Aprile

1998 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Nanni Moretti. Met o.a. Nanni Moretti, Silvia Nono, Silvio Orlando, Pietro Moretti en Agata Apicella Moretti.

Speelfilms maakt hij, geen documentaires, zo benadrukt Nanni Moretti graag. De in eigen land zeer populaire Moretti, wiens films doen denken aan Woody Allens ironische oeuvre, schetst de verwarring in zijn leven door de geboorte van zijn zoon. Hij is juist bezig met een documentaire over de Italiaanse verkiezingen met kandidaat Berlusconi, wanneer de komst van zijn kind chaos in zijn hoofd veroorzaakt. Vermakelijk, hoe de maker op zijn scootertje door Rome tuft, maar ook wel begrijpelijk dat zijn publiek hem destijds steeds vaker ijdeltuiterij en narcisme verweet.

La seconda volta

1996 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1996. Drama van Mimmo Calopresti. Met o.a. Nanni Moretti, Valeria Milillo, Roberto De Francesco, Marina Confalone en Simona Caramelli.

Alberto Sajevo (Moretti), professor in Turijn, ontmoet per toeval Lisa Venturi (Bruni-Tedeschi), de vrouw die twaalf jaar ervoor gepoogd had hem te doden. Hij herkent haar onmiddellijk, zij niet. Zij wil haar verleden als terroriste vergeten en doet zich voor als administratief medewerkster op een kantoor. Hij is echter vastbesloten uit te zoeken waarom ze juist op hem een aanslag pleegde. Hij probeert haar als een onbekende het hof te maken, waarop zij pretendeert het te geloven, maar als Alberto de waarheid boven tafel brengt, geeft ze haar halve vrijheid op en trekt zij zich terug in haar cel. Ze bevindt zich in een eindeloos conflict en zucht onder de zware last van haar jeugdzonden, waarvan zij toen de consequenties niet kon overzien. Alberto koestert nog immer een wrok en begrijpt niet waarom de beweging van toen zo kon dwalen. Toch is er tussen beiden een band ontstaan en heeft bij hen een verandering teweeg gebracht die ze niet goed kunnen verklaren, maar waardoor ze zich verplicht voelen met elkaar te blijven communiceren. Het scenario van Calopresti, Heidrun Schleef en Franceso Bruni is intelligent, geloofwaardig en weigert een gemakkelijke oplossing te kiezen. Het spel is behoorlijk goed en Calopresti's regiedebuut is lovenswaardig. Wie plaats en tijd van deze Italiaanse turbulente tijden uit de jaren 1970 niet kent, begrijpt van de film heel weinig en heeft de neiging hem vaag te vinden en meent dat de film met twee sterren minder gewaardeerd had moeten worden. Het camerawerk van Alessandro Pesci is dik in orde - daarover zijn alle partijen het eens.

Caro diario

1993 | Komedie, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1993. Komedie van Nanni Moretti. Met o.a. Nanni Moretti, Renato Carpentieri, Antonio Neiwiller, Moni Ovadia en Valerio Magrelli.

Nanni Moretti (die zichzelf speelt) houdt een dagboek bij, waaruit hij drie hoofdstukken voorleest. Frisse en lichte komedie die op bedekte wijze bittere kritiek levert op de Italiaanse samenleving.