Monica Guerritore

My Big Gay Italian Wedding

Italië 2018. Komedie van Alessandro Genovesi. Met o.a. Salvatore Esposito, Diego Abatantuono, Monica Guerritore en Beatrice Arnera.

L'amore oltre la vita

Italië 1999. Mario Caiano. Met o.a. Gabriella Barbuti, Pino Quartullo, Monica Guerritore, Gabriella Barbuti en Pino Quartullo.

Mutande pazze

Italië 1992. Erotiek van Roberto D'Agostino. Met o.a. Monica Guerritore, Eva Grimaldi, Deborah Cali, Marisa Merlini en Barbara Kero.

In deze eerste film van D'Agostino zien we hordes actrices, dans- en zangeresjes, gastvrouwen en wat dies meer zij, die allemaal uit zijn op erkenning en roem. Ze doen alles om dit doel te bereiken. Niets gaat hen te ver, en ze wippen vrolijk van de keurende handen van de producent in de armen van de regisseur, van het bureau van de televisiemaker in het bed van een minister. Ze worden uitgebuit, vernederd en bedrogen, maar ze blijven uit alle macht hun dromen najagen. Interessant en onderhoudend, dit regiedebuut.

The Endless Game

Italië​/​​Verenigd Koninkrijk 1989. Thriller van Bryan Forbes. Met o.a. Albert Finney, George Segal, Monica Guerritore, Ian Holm en Nanette Newman.

Een Britse spion wordt verraden als hij zoekt naar de waarheid achter de schijnbaar zinloze moord op een collega en ex- minnares, die haar geheugen heeft verloren. Finney slaapwandelt door de film die ouderwets-langzaam gemonteerd is. Dit drama had veel effectiever verteld kunnen worden in een uur. Segal is al even lui en inert als een Amerikaans deserteur.

Strana la vita

Italië 1988. Drama van Giuseppe Bertolucci. Met o.a. Diego Abatantuono, Monica Guerritore, Amanda Sandrelli, Lina Sastri en Domiziana Giordano.

Een luie, nonchalante psycholoog heeft een eeuwige vriendin en een mooie, gestoorde patiënte. De vrouwen ontmoeten elkaar als één van hun vrienden sterft en een mooie vrouw en een jonge, zwangere geliefde achterlaat. Heel gezellig samen, maar wel ingewikkeld. De film probeert de wisselvalligheid van het leven tot uitdrukking brengen, maar heeft weinig om het lijf. Het scenario is van Giovanni Pascutto en Bertolucci. Cmaerawerk van Renato Tafuri.

The Venetian Woman

Italië 1986. Erotiek van Mauro Bolognini. Met o.a. Claudio Amendola, Monica Guerritore, Laura Antonelli en Jason Connery.

Een luie, nonchalante psycholoog heeft een eeuwige vriendin en een mooie, gestoorde patiënte. De vrouwen ontmoeten elkaar als één van hun vrienden sterft en een mooie vrouw en een jonge, zwangere geliefde achterlaat. Heel gezellig samen, maar wel ingewikkeld. De film probeert de wisselvalligheid van het leven tot uitdrukking brengen, maar heeft weinig om het lijf. Het scenario is van Giovanni Pascutto en Bertolucci. Cmaerawerk van Renato Tafuri.

Sensi

Italië 1986. Erotiek van Gabriele Lavia. Met o.a. Monica Guerritore, Gabriele Lavia, Mimsy Farmer, Lewis Eduard Ciannelli en Dario Mazzoli.

Er zit weinig onverholen seks in dit laatste softporno-produkt van Lavia en de rondborstige Guerritore die ons in 1985 nog vergastten op het leuke SCANDALOSA GILDA. Het begin is veelbelovend: moordenaar Lavia wordt telefonisch bedreigd, spoelt een lijst met namen door de w.c. en krijgt het aan de stok met een huurmoordenaar. Hij vertrekt uit Londen naar Italië, waar hij onderduikt in een sjiek bordeel van een oude vlam en valt voor Guerritore. Lulkoek-script.

La Venexiana

Italië 1986. Historische film van Mauro Bolognini. Met o.a. Laura Antonelli, Monica Guerritore, Jason Connery, Claudio Amendola en Clelia Rondinella.

Angela (Antonelli), een aantrekkelijke, rijke en jonge weduwe, ziet tijdens een gondeltocht een knappe jongeman (Connery), die duidelijk een vreemdeling is. Ze zou hem graag nader leren kennen en hem de schoonheid van de stad, haar palazzo en slaapkamer willen laten zien. De schone jongeling laat echter zijn oog vallen op Val[KA1]eria (Guerritore), een getrouwde vrouw. Valéria's man is toevallig niet thuis, dus grijpt zij haar kans. Toch wanhoopt Angela niet; het blijk terecht, want ook haar kans komt. Stijlvolle film die niet alleen vrouwelijk schoon laat zien, maar ook de eeuwige pracht van Venetië. Het geheel is verluchtigd met chique, dromerige erotiek. Connery is de zoon van Sean. Gesitueerd in de zestiende eeuw. Het scenario is van Massimo Franciosa. Het camerawerk is van Giuseppe Lanci.

Scandalosa Gilda

Italië 1985. Erotiek van Gabriele Lavia. Met o.a. Monica Guerritore en Gabriele Lavia.

Het beste gedeelte van deze film is een tekenfilmpje, toepasselijk getiteld 'Scandalosa Gilda', waarin kleine fallusvormige mannetjes een ontmoeting hebben met een paar lange vrouwenbenen. Helaas is de film zelf nogal zwak, hoewel het begin veel belooft. De film toont een rijke, liefhebbende vrouw die ontdekt dat haar man zich overgeeft aan overspel. Later ontmoet de vrouw een zonderlinge tekenfilmmaker die ze verleidt teneinde haar man te vernederen. Treurspel voor dame en heer.

Fotografando Patrizia

Italië 1984. Erotiek van Salvatore Samperi. Met o.a. Monica Guerritore, Lorenzo Lenza en Saverio Vallone.

De fotografie maakt nog iets goed in deze vervelende film over incest; zelfs de licht erotische liefdesscènes leveren geen greintje opwinding op.

Più bello di cosi si muore

Italië 1982. Komedie van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Enrico Montesano, Monica Guerritore, Vittorio Caprioli, Ida Di Benedetto en Paolo Borboni.

Een onhandige dief in Rome besluit vrouwenkleren aan te trekken en te gaan tippelen, maar dit geeft problemen wanneer een graaf, die te lijden heeft van een dominerende moeder, verliefd op hem wordt en met hem wil trouwen. Een dolle komedie, soms wat te dol, maar Montesano is in topvorm en wordt bijgestaan door goede acteurs.

Bosco d'amore

Italië 1981. Drama van Alberto Bevilacqua. Met o.a. Monica Guerritore, Rodolfo Bigotti, Christea Avram, William Berger en Mario Feliciani.

In de middeleeuwen - als de paus in Avignon gevangen is genomen - dreigt er een burgeroorlog en krijgen een verliefde edelman en een volksmeisje de kans er samen vandoor te gaan. Ze trekken te voet door een woud vol liefdesparen, mystici die nieuwe religies preken en politietroepen, maar slagen er na ontberingen in te huwen. Een didactische en filosofische film - naar het verhaal van Boccaccio's Decamerone. Het geheel geeft een interessant beeld van een tijdperk in morele en sociale overgang, maar steunt ondanks zijn visuele esthetiek al te zeer op wijdlopige dialoog waardoor de ideeën onvoldoende overtuigingskracht krijgen.

Uomini e no

Italië 1980. Drama van Valentino Orsini. Met o.a. Flavio Bucci, Monica Guerritore, Ivana Monti en Massimo Foschi.

Deze film speelt in Milaan tijdens de winter van 1944, wanneer in die stad een sfeer van grote angst heerst omdat de fascisten met steeds meer succes het verzet oprollen. De film draait om een verzetsstrijder die verliefd wordt op een getrouwde vrouw op een moment dat zijn groep verzetsstrijders zich in een crisis bevindt. Er wordt goed gespeeld, maar het verhaal is ondermaats.

Amo, non amo

Italië 1979. Drama van Armenia Balducci en Armenia Balducci. Met o.a. Jacqueline Bisset, Maximilian Schell, Terence Stamp, Monica Guerritore en Gian Luca Venantini.

Een bourgeoise probeert na tien jaar huwelijk een nieuw leven te beginnen met een minnaar en begint bovendien een zelfstandige carri[KA2]ere, maar ze merkt dat ze in haar relatie met mannen in steeds dezelfde fouten vervalt. Glamour-milieu en strandlocaties contrasteren in deze interessante debuutfilm met een kritische visie op de oppervlakkige en passieve heldin. (De Amerikaanse versie probeert de heldin in een nieuwe montage van 102m sympathieker te maken, compleet met sentimentele songs van Burt Bacharach en Paul Anka, waardoor de strekking wezenloos wordt.) Bisset speelt trefzeker, maar wordt overtroffen door de ironische Guerritore als rivale/vertrouwelinge. Oorspronkelijk uitgebracht in de USA als I LOVE YOU, I LOVE YOU NOT.

Eutanasia di un amore

Italië 1978. Drama van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Tony Musante, Ornella Muti, Monica Guerritore, Mario Scaccia en Elsa Trotter.

Een professor van middelbare leeftijd wordt na tien jaar verlaten door zijn assistente-minnares en zoekt de reden van haar vertrek. Zijn onmacht om zich te binden resulteerde in de weigering haar een kind te geven en dat blijkt de oorzaak, maar ook in de relatie tot een steriele vrouw kan hij niet veranderen. Bedoeld als psychologisch drama werd het een langgerekte smartlap die tot halverwege uitsluitend bestaat uit verzoeningen en hernieuwd afscheid en veel tranen. Musante geeft zijn personage enige (plechtstatige) waardigheid, Muti doet vergeefs haar best. De regisseur lijdt aan een kennelijke overdosis van Lelouch-films.

Stato interessante

Italië 1977. Drama van Sergio Nasca. Met o.a. Janet Agren, Adriana Asti, Enrico Montesano, Monica Guerritore en Turi Ferro.

Carla (Agren) is de vrouw van een industrieel. Annabella (Guerritore) is de dochter van een christen-democratisch politicus en Patricia (Asti) de vrouw van een verkoper. Ze hebben een ding gemeen: abortus, vrijwillig of niet vrijwilig gepleegd. Elk heeft haar eigen verhaal en redenen, maar de drie verhalen worden te eenvoudig gehouden om van een psychologische film te kunnen spreken. Met een vleugje feminisme, want alle mannen hebben bijrollen. Het spel is afwisselewnd vlak of overdreven. De kijkers kunnen zelfs geen sympathie voelen voor de personages.

L'homme pressé

Italië​/​​Frankrijk 1977. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Alain Delon, Mireille Darc, Monica Guerritore, Michel Duchaussoy en Christian Barbier.

Een kunsthandelaar heeft een dwangmatige behoefte om voortdurend bezig te zijn en risico`s op te zoeken in plaats van te vermijden. Deze instelling doet hem zowel zijn bezit als zijn gezondheid op het spel zetten. De roman van Paul Morand (door Maurice Rheims en Christopher Frank tot scenario bewerkt) kreeg een afgezwakte, satirische aanpak, maar biedt de gelegenheid om Delon ongewoon dynamisch in de weer te zien als personage dat op zijn eigen ondernemersschap op vele (ook niet-filmische) terreinen geïnspireerd kon zijn. Door de lens keek Maurice Fellous. Ook bekend als THE HURRIED MAN.

Signore e signori, buonanotte

Italië 1976. Luigi Comencini, Nanni Loy, Luigi Magni, Mario Monicelli en Ettore Scola. Met o.a. Senta Berger, Adolfo Celi, Andréa Ferréol, Vittorio Gassman en Monica Guerritore.

Een presentator van tv-actualiteiten rebelleert tegen de censuur, hypocrisie en gladde aanpak van het nieuws en gooit in één dag alles om, met handhaving van de vaste en bekende items die de Italiaanse realiteit nu in een ongenadig daglicht laat zien. Deze collectieve aanval van belangeloos meewerkende filmprominenten resulteert in een ongebreidelde satire die buiten Italië minder effectief is omdat een aantal herkenningspunten ontbreekt. De anti-religieuze, anti- militaristische, anti-welvaartsstaatshumor in kortere en langere sketches mist zijn anarchistische werking niet, terwijl de op de hak genomen, gladgestreken keurigheid van omroepers en presentatoren ook buiten Italië aanspreekt. De sterbezetting werpt zich met aanstekelijk animo in het strijdperk.

La Prima volta sull'erba

Italië 1975. Drama van Gian Luigi Calderone. Met o.a. Anne Heywood, Mark Lester, Claudio Cassinelli, Monica Guerritore en Bruno Zanin.

Een Franse weduwe met opgroeiende dochter ontmoet tijdens een vakantie in Tirol een oude bekende, een Weense professor met een zoon in tienerleeftijd. De jongeren verzetten zich tegen de pogingen van hun ruimdenkende ouders om hen te koppelen, maar na de zelfmoord van een gefrustreerde leeftijdgenoot komen ze op eigen initiatief tot elkaar. Net als in APPASSIONATA weet Calderone een scenario nog net voor potsierlijkheid te behoeden met een anno 1910 gesitueerde film, maar kind-acteur Lester is opgegroeid tot een houterige puber en het voorkomen en gedrag van Cassinelli als zijn vader doet twijfelen aan het waarnemingsvermogen van Heywood die een affaire met hem begint. Guerritore is overtuigend en aandoenlijk als het meisje.