Philippe Peltier: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Papa est monté au ciel

1998 | Komedie, Fantasy, Familiefilm

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Jacques Renard. Met o.a. Luce Mouchel, Aurélia Petit, Madeleine Marion, Elisabeth Legillon en Sylviane Goudal.

Le roi en son moulin

1997 | Romantiek, Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1997. Romantiek van Jacob Berger. Met o.a. Jean-Marc Thibault, Vincent Winterhalter, Noémie Kocher, Sylvie Herbert en Françoise Pinkwasser.

Le manque

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Jacques Franz, Serge Dupuy, Josy Bernard, Marianne Epin en Dennis Barre.

Fran[KA10]cois (Frantz), een veertiger, leeft in een provinciestadje als kunstschilder. Gehuwd en vader van vier kinderen heeft hij alles om gelukkig te zijn, ware het niet dat zijn oudste zoon Olivier (Dupuy) hem zorgen baart. De jongeman, kind uit een eerste huwelijk, kan niet opschieten met zijn stiefmoeder Isa (Epin). Soms wordt hij echt agressief. Tot overmaat van ramp wordt hij uit de school gezet wegens slecht gedrag. De jongen geraakt aan de drugs. Aangrijpend drama over een jongen die verslaafd raakt en zijn vader die zijn zoon terug tracht te winnen. De film geeft een prangend beeld van de effecten van drugsverslaving op de ganse familie van de betrokkene. Het op ware feiten gebaseerde scenario van Huguette Debaisieux en Joassin is gesteund op een onderzoek van Anne Senger. Achter de camera stond Roland Dantigny. Uitgezonden in de reeks C'est mon histoire en gevolgd door een verklaring van de personen die het meemaakten.

Graine de révolte

1993 | Drama

België​/​​Frankrijk 1993. Drama van Christian Faure. Met o.a. Juliette Sane, Chad Chenouga, Saida Bekkouche, El Kebir en Florence Rouget.

De jonge Fazia (Sane), werd grootgebracht volgens de strenge islamitische tradities in een Algerijnse migrantenfamilie, met een strenge vader en een moeder die door de vele zwangerschappen haar levenslust verloren is. Haar hele jeugd moest Fazia vechten om wat vrijheid te krijgen. Nu ze zestien-en-een-half is uit ze de wens om verpleegster te worden, wat onmiddellijk op een onverbiddellijk verzet stoot van haar ouders. Een vrouw is voorbestemd om het huishouden te doen en als maagd te trouwen met de man die door de familie voor haar uitgekozen werd. Fazia komt in opstand. De bittere strijd van een jonge vrouw, opgegroeid in een vrije gemeenschap, tegen de onredelijke tradities van het geloof van haar ouders. Zolang de kinderen geen recht op vrije keuze krijgen blijft integratie een onmogelijke droom. Goed gespeeld maar praterig melodrama geschreven door Huguette Debaisieux naar een onderzoek van Anne Singer. Fotografie van Dominique Brabant. Voorgesteld in de reeks C'est mon histoire en met tijdens de epiloog een getuigenis van de echte Fazia.

Comme un bateau, la mer en moins

1992 | Drama, Familiefilm

België​/​​Frankrijk 1992. Drama van Dominique Ladoge. Met o.a. Mathias Le Ny, Patrick Fierry, Alexandra Vandernoot, Jean-Pierre Bisson en Jérémy Simonin.

Belgi[KA3]e rond 1965. Voorman bij een bouwbedrijf Serge (Fierry) besluit met zijn gezin in een woonwagen te gaan wonen. Dit is handig want zo kan hij telkens overnachten in de buurt van het bouwterrein, waar hij werkt. Voor het negen-jarige zoontje Fabien (Le Ny) betekent het dat hij regelmatig van school en omgeving moet veranderen. Hij kan maar moeilijk wennen aan het rondzwervende bestaan, omdat hij telkens weer op zijn nieuwe school als `zigeuner` wordt bekeken. Tot hij vriendschap sluit met Jose (Ribier) die een zelfde lot beschoren is. Een realistisch-romantische film die de ziel van een kind blootlegt. Le Ny is erg overtuigend en de Vlaamse actrice Vandernoot is uitstekend als zijn moeder. Het scenario is van Claude Gutman en regisseur Ladoge naar diens jeugdherinneringen. Het camerawerk is van Étienne Fauduet.

Un homme et deux femmes

1991 | Drama, Komedie

Frankrijk 1991. Drama van Valérie Stroh. Met o.a. Valérie Stroh, Lambert Wilson, Jean-Yves Berteloot, Olivia Bruneaux en Julie Jezequel.

Voor haar eerste speelfilm gaat de actrice Val[KA1]erie Stroh geen moeilijkheden uit de weg. Ze plakt immers drie novellen van Doris Lessing aan elkaar en speelt telkens de hoofdrol: in de eerste speelt ze een jonge moeder die zich schuldig voelt tegenover haar man die ze vanwege de baby een beetje verwaarloosd heeft; deel twee een jonge vrouw die het slachtoffer wordt van de onmogelijke liefde tussen broer en zus; het derde verhaal gaat over een (knappe) oude vrijster en onderwijzeres die tijdens haar vakantie in Itali[KA3]e volop vrouw blijkt te zijn, maar neemt wanneer de school weer begint opnieuw haar beschroomde, kille en betweterige ik aan. De film bevat dan ook weinig of geen actie, maar wel een serie psychopathologische portretten. De dialogen klinken aanvaardbaar (en zijn geschreven door René Féret waarvoor Stroh de hoofdrol speelde in de film BAPTEME) en de personages maken een geloofwaardige indruk. Waar komt ons gevoel van schaamte vandaan? Wat opvalt is de overweldigende aanwezigheid van de actrice en de nog onzekere regie ...

Pause café, pause tendresse 3 : L'argent de la drogue

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Myriam Boyer, Annick Alane en Isabelle De Botton.

Pierrot (Thuillier) komt vrij na een lange gevangenisstraf. Hij is blij om zijn vriendin Marie-Jo (Blanco) terug te zien, maar zijn blijdschap slaat vlug om in ontgoocheling als hij werk gaat zoeken. Op de arbeidsmarkt is weinig plaats voor iemand met een strafblad die bovendien nog ongeschoold is ook. Zelfs de beste intenties kunnen niet helpen. Pierrot is jong, verliefd en wil leven, maar dat is niet eenvoudig. Enkel de misdaad biedt nog een uitweg. Marie-Jo doet beroep op maatschappelijke werkster Jo[KA3]elle Calvet (Jannot), temeer daar ze vreest dat Pierrot met zelfmoordplannen rondloopt. Joëlle is weer redder in nood in deze wedloop tegen de tijd en tegen de dood. Het wordt allemaal eerder sentimenteel voorgesteld, maar liefhebbers van het genre komen niet bedrogen uit. Georges Coulonges bewerkte zijn eigen roman en Jean-Paul Schwartz filmde er de beelden bij.