Smaïl Mekki

Nestor Burma : Burma et la belle de Paris

Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Jeanne Savary, Philippe Duclos en Thiam.

P.J. : Racket

Frankrijk 1997. Misdaad van Gérard Vergez. Met o.a. Bruno Wolkowitch, Lisa Martino, Charles Schneider, Lilah Dadi en Christian Zanetti.

Les Cordier, juge et flic : Affaires de femmes

Frankrijk 1995. Drama van Christiane Lehérissey. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Photini Papadodima en Yann Babilée.

De pacifistische Islamitische schrijver Allaoui, ter dood veroordeeld door fundimentalistische religieuze leiders, verblijft onder sterke politiebewaking in Frankrijk. Toch slaagt de fanatieke Samia (Papadodima) erin hem te vermoorden. In de verwarring die volgt kan ze ontsnappen, maar tijdens haar vlucht tracht een man die ze vaag meent te herkennen haar in volle straat uit te schakelen. De aanslag mislukt. In paniek zet ze het op een lopen. Ze krijgt een lift van Myriam (Valendrey), de dochter van commissaris Cordier (Mondy). Doordeweekse politiethriller volgens de versleten formule van de Cordier- familie. Na de terdoodveroordeling van schrijver Salman Rushdie is het gegeven natuurlijk actueel, maar de uitwerking is zuiver routine en zal zelfs de meest fervente fans van de reeks niet meer kunnen boeien. Emmanuel Errer en Alain Robillard schreven het voorspelbare scenario. Fotografie is van Roland Bernard.

La peau du chat

Frankrijk 1994. Komedie van Jacques Otmezguine. Met o.a. Pierre Arditi, Anne Canovas, Roger Mirmont, Bernard Pinet en Bernard Ballet.

Georges (Arditi) is een acteur die zowat alles aanneemt wat hem aangeboden wordt. Tussen de kleine jobs in en de lange periodes van werkloosheid heeft hij een pracht van een snor laten groeien. Op de vooravond van de vakanties wordt hem een rol aangeboden: deze van een kat in een provincie-theater. Ondanks het protest van zijn familie aanvaardt hij de rol en terwijl hij het masker van de kat op zet moeten zijn vrouw en kinderen zonder hem op reis. Een acteur moet kiezen tussen werk en gezin. Een alledaags probleem dat hier zonder veel enthousiasme uitgewerkt werd tot een doordeweekse dramatische komedie zonder veel diepgang. Jean-Claude Grumberg en Otmezguine baseerden het scenario op de roman La nuit tous les chats sont gris van Grumberg. Jean-Claude Aumont stond aan de camera.

L'autre

Frankrijk 1990. Drama van Bernard Giraudeau. Met o.a. Francisco Rabal, Wadeck Stanczak, Smaïl Mekki, Julian Negulesco en Rafic Ali Ahmad.

Een vrije bewerking van de roman van Andr[KA1]ee Chedid. Een oude man speelt met zijn hond op het plein van een klein (Grieks) dorpje. Plotseling beeft de aarde en het dorp wordt één groot kerkhof, uitgezonderd voor de hoofdpersoon die op zoek gaat naar een verdwenen jongeman van wie hij zeker is dat hij hem levend zal aantreffen. Een verrassend gegeven voor een wat vreemde low budget-film met een angstwekkende en bijna dromerige sfeer, innemende beelden van Georgios Arvanatis en een opmerkelijke prestatie van Rabal. Daarentegen was een half zo lange speelfilm voldoende geweest voor het magere thema. Anderhalf uur vol krijgen lukte niet zonder enige blunders in de regie.