Pierre-Olivier Scotto: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Comédie-comédie Cavale

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Serge Meynard. Met o.a. François Caron, Pierre-Olivier Scotto, Julie Jézéquel, Jean-Pierre Bisson en Boris Bergman.

Deze door een zekere Eric Assous geschreven tv-film is een onsamenhangend moza[KA3]iek van sketches met als enige link de steeds terugkerende personages. We zien het hedendaagse Parijs - een beetje van alles wat: een dealertje dat zo onbeduidend is dat niemand op het idee komt hem op te pakken, zijn uiterst grillige vriendin, een onschuldige die wel door de politie op de hielen wordt gezeten, een ongelovige jood die voortdurend wordt lastig gevallen door een orthodoxe maar lang niet kwade geloofsgenoot, enz... Ze komen elkaar allemaal tegen en krijgen op de merkwaardigste manieren met elkaar te maken. Niet helemaal gelukt door een zwak scenario, maar de regisseur treft in deze tv-film in ieder geval weer de spottende, oneerbiedige en brutale toon van zijn film L`OEIL AU BEURRE NOIR (1987).

Prends ton passe-montagne, on va à la plage

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Eddy Matalon. Met o.a. Florence Giorgietti, Daniel Prévost, Artus de Penguern, Pierre-Olivier Scotto en Sabine Paturel.

Komedie tegen de achtergrond van een instituut voor therapeutische behandeling met zeelucht en een overwerkte directeur. Deze komedie bevat dezelfde geestigheid als de belachelijke titel. Een echt 'snoepje' op z'n Frans: geen enkel tempo, mislukte pogingen tot grappig zijn, waardeloze regie en tekort aan komische situaties. De acteurs lachen om hun eigen woordspelingen en jammer genoeg zijn zij de enigen. Geen enkele sensualiteit zoals je toch kan verwachten bij zo'n onderwerp.

T'inquiète pas, ça se soigne

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Eddy Matalon. Met o.a. Bernard Le Coq, Jean-Michel Dupuis, Véronique Rivière, Pierre-Olivier Scotto en Gérard Hérold.

Nadat door de goede zorgen van andere Franse filmmakers alle soldatengrappen reeds op film werden vastgelegd, is Matalon nu zo vriendelijk geweest alle hospitaalgrappen te bundelen in deze luidruchtige, platvloerse en, uiteraard, allesbehalve leuke Franse komdedie.