Jacques Loiseleux (1933-2014): camera en muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Samia

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Philippe Faucon. Met o.a. Lynda Benahouda, Mohamed Mohamed Chabane-Chaouche, Kheira Oualhaci, Farida Abdallah Hadj en Yamina Amri.

Samia (Benahouda) groeit op in Marseille in een gezin van Algerijnse immigranten. Buiten de deur doet ze haar best op school en probeert ze een moderne Française te zijn. Thuis heeft ze niets in te brengen, met een dominante, agressieve broer die precies weet hoe een deugdelijk islamitisch meisje zich gedraagt. Sober, indringend drama over verscheurdheid in immigrantenfamilies in Frankrijk, naar het boek van Soraya Nini, die meeschreef aan het scenario. De amateuracteurs zijn prima. Filmmaker Faucon maakte een paar jaar later het goed ontvangen drama Fatima.

Deux justiciers dans la ville

1993 | Misdaad

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1993. Misdaad van Franck Apprédéris. Met o.a. Thierry Lhermitte, Jean-François Stévenin, Jean-Claude Dauphin, Eva Darlan en Vania Vilers.

Lhermitte en Stévenin vormen een alles behalve orthodox politieduo; hun verhoor-praktijken worden alom gevreesd. Ze worden naar een dorpje gezonden om een moordzaak op te lossen. Hun reputatie reist vooruit en de bewoners zijn bang. Ze kunnen iedereen intimideren behalve Dauphin, de locoburgemeester en vriend van het slachtoffer, die de storm moeiteloos doorstaat. Er volgt echter een tweede moord. Politiefilm vol humor, schitterend gespeeld door de hoofdrollen, die zich kunnen uitleven omdat ze verschillende persoonlijkheden kunnen spelen. Gérard Carré en Alain Minier baseerden hun scenario vrijelijk op de roman Les Justiciers van Alexis Lecaye. Pretentieloos amusement, in beeld gebracht door Jacques Loiseleux en Claude Robin.

John

1992 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1992. Komedie van Roberto Garzelli. Met o.a. Hans Meyer, Alexandra Stewart, Tommy Buson, Guillaume Thomas en Laurent Lacaussade.

Tarzan (Meyer) wordt een dagje ouder en hij woont al twintig jaar met Jane (Stewart) ergens in Frankrijk, waar men hem kent als John. Hij kan het oerwoud echter niet vergeten en daardoor komt het dikwijls tot een woordenwisseling met Jane. Zijn heimwee naar de jungle werkt op haar zenuwen. Dan staat plotseling de zwarte Maviro voor de deur, die beweert dat zijn stamgenoten hem nodig hebben. Uit het gesprek leidt Tarzan af dat het in de jungle ook niet meer is wat het ooit was. Leuke satire op de Tarzan-mythe met Meyer als een uitstekende ouder wordende Tarzan en Stewart als een dolle Jane die zelfs angst heeft van kevers in huis. Het einde is hillarisch en zeker onverwacht. Garzelli schreef het scenario samen met Caroline Maly en Hervé Blanc. Jacques Loiseleux tekende voor de fotografie.

Van Gogh

1991 | Biografie, Drama

Frankrijk 1991. Biografie van Maurice Pialat. Met o.a. Jacques Dutronc, Alexandra London, Gérard Séty, Corinne Bourdon en Elsa Zylbertsein.

'Je hebt me verstikt,' verzucht Vincent tegen zijn broer Theo. 'Zonder jou had ik harder gewerkt en beter werk gemaakt.' Acteur Dutronc, beter bekend als zanger van onder meer Paris s’éveille, kreeg een César voor zijn vertolking. En terecht, want Dutroncs ingetogen Vincent herbergt in de kleinste ogenblikken tegelijkertijd de melancholie, de angst en de razernij waardoor hij volgens de overlevering dagelijks werd overweldigd. Filmmaker Pialat koos voor Vincents laatste twee maanden. De historische hoofdlijnen en personages zijn present, naast voorvallen en gesprekken die al dan niet plaatsvonden.

Une histoire de vent

1988 | Documentaire

Frankrijk 1988. Documentaire van Joris Ivens. Met o.a. Joris Ivens, Lill Guillan, Lin Zhuang, Han Zenxiang en Wang Ho.

De laatste, zeer persoonlijke autobiografische film van Ivens, die hij samen met zijn levensgezellin Marceline Loridan (met wie hij sedert 1968 regelmatig de credits deelde) gemaakt heeft. De film, die in 1988 één jaar voor de dood van de 'Hollandse meester der documentaires' op het Festival van Venetië in première ging, werd met lovende kritieken ontvangen, is een indrukwekkend beeld van Ivens veelbewogen leven en zijn wereld die zich uitstrekte van Europa tot en met het verre Oosten. Het camerawerk is van Thierry Arbogast en Jacques Loiseleux.

À nos amours

1983 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1983. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Maurice Pialat, Evelyne Ker, Anne-Sophie Maillé en Dominique Besnehard.

Pialats in Frankrijk bejubelde en meermalen bekroonde filmsucces gaat over 'de eeuwige triestheid' in een Frans doorsnee gezin, nadat de vader zijn vrouw en twee kinderen in de steek liet. Centraal staat de vijftienjarige Suzanne (Bonnaire) die het verstikkende milieu ontvlucht en relaties aangaat met tal van vriendjes. Met een van hen trouwt ze uiteindelijk, niet omdat ze van hem houdt maar omdat die wat aardiger is dan de rest. Alleen met haar vader, gespeeld door Pialat zelf, heeft Suzanne nog een emotionele band.

Loulou

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Isabelle Huppert, Gérard Depardieu, Guy Marchand, Humbert Balsan en Christian Boucher.

'Ik zou zo nog meer films met hem maken, met de ogen dicht,' zei Isabelle Huppert na Loulou over cineast Pialat (1925-2003). Met haar hele hebben en houden was de actrice in het confronterende script van Pialat en co-scenariste Arlette Langmann gedoken. Resultaat: een hyperrealistisch psychodrama over verveelde bourgeoise Nelly die aan haar ziekelijk jaloerse wederhelft (Marchand) ontsnapt met semi-analfabete ex-bajesklant en uitvreter Loulou (Depardieu). Ongemakkelijk schurende cinema van een man voor wie het acteurtje tergen tot de modus operandi behoorde - en die daarmee vaak opmerkelijke resultaten boekte.

Le juge Fayard dit le Shériff

1977 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1977. Drama van Yves Boisset. Met o.a. Patrick Dewaere, Aurore Clément, Philippe Léotard, Jacques Spiesser en Jean Bouise.

Verknopingen tussen Franse politiek, zakenleven en georganiseerde misdaad staan centraal in deze messcherpe thriller van genrespecialist Boisset. Wanneer de strijdbare, onomkoopbare onderzoeksrechter Fayard een gewapende overval uitpluist, steekt hij zich in een fataal wespennest. Dewaere, tijdens de opnamen in Saint Étienne doodongelukkig door de verbroken relatie met actrice Miou-Miou, excelleert op de rand van ongezond. De figuur Fayard is geïnspireerd op de in 1975 vermoorde François Renaud, magistraat in Lyon. Verbazingwekkend défilé bijrolspelers: Jean Bouise, Bernard Giraudeau, Marcel Bozzuffi, Myriam Mézières, Henri Garcin en Roland Blanche. Prix Louis Delluc 1976.