Philippe Dehesdin: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Chère Marianne

1999 | Drama

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Anny Duperey, Guy Bedos, Olivia Brunaux, Julien Boiselier en Frédéric van den Driessche.

Les truffes

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Bernard Nauer. Met o.a. Jean Reno, Christian Charmetant, Isabelle Candelier, Anne Roussel en Jean-Paul Roussillon.

Platte klucht cum road-movie over een derderangs bokser met een rauw geslagen oog. Patrick Lemaire (Reno) en groezelige gauwdief Nathaniel (Charmetant), die elkaar in een bar in het Noorden van Frankrijk leren kennen. Patrick is uitgeteld in de sport en wil zijn neef in Narbonne opzoeken. De grond is te heet onder Nathaniels voeten en hij moet ijlings de stad verlaten. Bij een pompstation leidt Patrick de kassi[KA2]ere (Vialleton) af en verleidt haar tot een vies vluggertje, terwijl Nathaniel de geldla leeggraait. Nathaniel heeft zo`n haast om weg te komen, dat hij Patrick vergeet, maar kort erop zijn ze weer bij elkaar en krijgen wel even een ruzie. Dan pikt Nathaniel het etui van het zoontje van een bijna failliete wijnbouwer (ze geven het terug), en vervolgens versiert Nathaniel een leuk meisje - Huguette (Candelier) - wier moeder een fraaie slee heeft, waarmee ze in Narbonne aanlanden. De flauwe, kinderachtige grappen in deze film, waar het spel slechts een karikatuur is, zijn van het volgende gehalte: heel leutig - een varken een luier omdoen tot niet meer bijkomen - het tot moes slaan van een vrouwelijke parkeerwachter. De titel betekent truffels, een peperdure delicatesse, die door varkens als regel wordt opgespoord, maar in het kringtaaltje (ook bekend als argot of slang) heeft het de waarde van 'domme eikels'. Het meer dan achterlijke scenario voor deze z.g. dijenkletser is van Philippe De Chauveron en regisseur Nauer. Het camerawerk is van Vincent Jeannot en is waarschijnlijk het sterkste aspect aan de film.

Road To Ruin

1992 | Romantiek, Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Verenigde Staten 1992. Romantiek van Charlotte Brändström. Met o.a. Peter Weller, Carey Lowell, Michel Duchaussoy, Nathalie Auffret en Pierre Belot.

Geld, macht en vrouwen. Zakenman Weller heeft er geen gebrek aan. Het lijkt wel alsof alles wat hij aanraakt in goud verandert. Tijdens een vernissage ontmoet hij de sensuele Lowell. Tot zijn grote verbazing wijst zij hem af. Ze vindt hem een arrogante, onbeschaamde vervelende kerel. Uiteindelijk gaat ze toch ook voor de bijl door zijn verkoopstechniek... of is het zijn geld? Dat wil hij koste wat kost uitzoeken. Hij zet een leugentje op stapel dat echter uit de hand loopt. Flauwe, ongeloofwaardige romantische komedie die op het randje van het stupide balanceert. Weller en Lowell trachten er door hun spontaniteit nog iets van te redden, maar het scenario van Erik Anjou, naar een verhaal van Richard Gitelson en Eric Freiser, geeft hen weinig mogelijkheden. Gefilmd in Parijs door Jean-Yves Le Mener.

L'amour propre

1985 | Muziek, Komedie

Frankrijk 1985. Muziek van Martin Veyron. Met o.a. Jean-Claude Dauphin, Nathalie Nell, Marianne Basler, Jean-Luc Bideau en Béatrice Houplain.

Martin Veyron, die een nogal overschat striptekenaar is omdat hij saai is, geobsedeerd door seks is en in herhalingen valt, regisseert hier zijn eerste film. Zoals bijna altijd laten stripfiguren zich moeilijk tot mensen van vlees en bloed omtoveren. Alles draait om Lauzier, een wrede, grimmige en sombere satire - enkele amusante scènes uitgezonderd - vaardig maar karikaturaal gemaakt soms systematisch en oppervlakkig.

Les Bricoleurs

1962 | Komedie, Thriller

Frankrijk 1962. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Darry Cowl, Francis Blanche, Valérie Lagrange, Jacqeline Maillan en Clément Harari.

De weinig succesvolle werknemers van een makelaarskantoor moeten onder bedreiging van ontslag een huis zien te verkopen, waarin ze een lijk vinden dat ze verstoppen om de transactie niet in gevaar te brengen. Bij het oplossen van de moord tonen ze meer bekwaamheid dan in hun eigen beroep. Nogal mat vehikel voor het duo Cowl-Blanche, is erg slap in de thriller-elementen, terwijl de grappen ook weinig oorspronkelijk zijn, al worden ze soms met animo gepresenteerd.