Vania Vilers

L'Arlésien

Frankrijk 1999. Misdaad van Jacques Malaterre. Met o.a. Roland Magdane, Valérie Cavalli, Isabelle Habiague, Arnaud Bedouet en Philippe Ambrosini.

Alissa

Frankrijk 1998. Thriller van Didier Goldschmidt. Met o.a. Laurence Côte, Yvan Attal, Oleg Yankovsky, Elena Safonova en Vania Vilers.

Une semaine au salon

Frankrijk 1997. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Etienne Chicot, Bernard Crombey, Julie Jézéquel, Julien Cafaro en Franck Jazedé.

Les filles du maître de chai

Frankrijk​/​​België 1996. Romantiek van François Luciani. Met o.a. Sophie de La Rochefoucauld, Olivia Bonamy, Frederic Deban, Henri Marteau en Geneviève Mnich.

Docteur Sylvestre : D'origine inconnue

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Drama van Dominique Tabuteau. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Charlotte Valandrey, Vania Vilers en Alexis Desseaux.

Barrage sur l'Orénoque

Venezuela​/​​Frankrijk 1995. Avonturenfilm van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Elizabeth Bourgine, Georges Corraface, Catherine Jacob, Anne-Marie Pisani en Luna Sentz.

Na de plotselinge dood van haar echtgenoot aanvaardt Dominique Vallorie (Bourgine) de leiding over diens opdracht, een dam bouwen op de Orinoco in Venezuela, van hem over te nemen. Ter plaatse merkt ze al vlug dat het heel wat moeilijker zal gaan dan ze dacht. Niet enkel is de Amerikaanse concurrentie bijzonder sterk, maar bovendien voelt ze zich bedreigd. Was de dood van haar man wel degelijk een ongeval of was het moord? Er ontwikkeld zich een liefdesrelatie tussen haar en Pablo (Corraface) wanneer ze ontdekt dat ze zwanger is van haar overleden man. Een verhaal dat niet zou misstaan in een romantisch blad voor overrijpe bakvissen, maar dat schitterend (en met een gigantisch budget) in beeld gebracht werd. De acteurs leven zich goed in hun rol in maar worden tegengewerkt door het scenario van Patrick Meadeb, Margarita Cadenas en Georges Desmouceaux, naar een verhaal van Cadenas en Meadeb. Oogstrelende fotografie van Armand Marco. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen. Nicam Stereo.

Vogue la galère

Frankrijk 1994. Komedie van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Pascale Rocard, Frédérick Tokarz, Pascale Nielsen en André Falcon.

Door de overname van het bedrijf, waarvoor hij jarenlang werkte, staat Chesnais plots op straat. Hij krijgt hulp van Tokarz, het werkloze vriendje van zijn dochter. Deze 25-jarige jongeman is een karweitjeskunstenaar en specialist in allerhande tewerkstellingsprogramma's. Een zuiver product van de samenleving van de jaren 1990 en hij zal Chesnais de echte wereld leren ontdekken en hem opnieuw leren leven. De vrouw van Chesnais, Rocard, doet in eerste instantie haar best om hem moreel te steunen maar zij is een frivole freule die hem finaal in de steek laat. Tragi-komedie, geschreven door Claude Gutman en Jean-Michel Morel, die op lichtvoetige toon het sociale probleem van de werkloosheid behandelt. Een aantal bijrollen worden vertolkt door Belgische acteurs, die regisseur Frydland in Brussel leerde kennen bij het draaien van een NESTOR BURMA-aflevering: Crahay, Sbille en Beukelaers.

Les Cordier, juge et flic : Une associée en trop

Frankrijk 1994. Drama van Laurent Carceles. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Sabine Paturel.

Een visser doet een akelige ontdekking. Terwijl hij zijn hobby uitoefend op een verboden plek vist hij een pluk rood haar uit het water. Commissaris Cordier (Mondy) komt ter plaatse en hij legt onmiddellijk een verband met een onderzoek dat hij twee jaar voordien leidde tegen de industrieel Caroli (Vilers), die hij toen moest laten gaan wegens gebrek aan bewijzen. Nu is Gisèle Lemoine, een vennote van Caroli, al zes maanden spoorloos. Inderdaad, het lichaam van het slachtoffer wordt op de bodem van de rivier teruggevonden in haar nieuwe BMW. Maar dit levert voor Cordier nog geen bewijs tegen Caroli. Ditmaal wil hij echter voorzichtiger te werk gaan, zodat de vogel geen tweede keer zal ontsnappen. Routine-politiefilm die je even vlug vergeten bent als dat je hem ziet. De acteurs werken voornamelijk op automatische piloot en slagen er niet in de kijker aan zich te binden. Het clichématige scenario is van de hand van Fr[KA1]dérique en Sandra Topin. Fotografie is van Roland Bernard.

Deux justiciers dans la ville

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1993. Misdaad van Franck Apprédéris. Met o.a. Thierry Lhermitte, Jean-François Stévenin, Jean-Claude Dauphin, Eva Darlan en Vania Vilers.

Lhermitte en Stévenin vormen een alles behalve orthodox politieduo; hun verhoor-praktijken worden alom gevreesd. Ze worden naar een dorpje gezonden om een moordzaak op te lossen. Hun reputatie reist vooruit en de bewoners zijn bang. Ze kunnen iedereen intimideren behalve Dauphin, de locoburgemeester en vriend van het slachtoffer, die de storm moeiteloos doorstaat. Er volgt echter een tweede moord. Politiefilm vol humor, schitterend gespeeld door de hoofdrollen, die zich kunnen uitleven omdat ze verschillende persoonlijkheden kunnen spelen. Gérard Carré en Alain Minier baseerden hun scenario vrijelijk op de roman Les Justiciers van Alexis Lecaye. Pretentieloos amusement, in beeld gebracht door Jacques Loiseleux en Claude Robin.

Assedicquement Vôtre

Frankrijk 1993. Drama van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Pascale Rocard, Frédéric Tokarz, Pascale Nielsen en Ariele Semenoff.

Chesnais is veertig jaar en informaticus. Zijn carrière verliep voorspoedig totdat hij ontslagen wordt, als het bedrijf wordt overgenomen. Hij voelt zich vernederd en echtgenote Rocard zit ineens thuis met een verbitterde man. De vele vruchteloze sollicitatiegesprekken maken hem moedeloos en depressief. Alleen een werkloze muzikant en een vriend van zijn dochter kunnen hem nog opbeuren. Een sociaal drama dat op gevoelige wijze een van de grootste problemen van de maatschappij rond 2000 aan de kaak stelt: werkloosheid en onbegrip van personeelchefs wier voorkeur uitgaat naar jonge werkkrachten. Chesnais vond hier een rol naar zijn formaat. Een goed gedocumenteerd scenario van Claude Gutman en Jean-Michel Morel. Mario Barroso stond in voor de fotografie. Ook bekend als JEAN-BAPTISTE LE MAGNIFIQUE en VOGUE LA GALÈRE.

Nestor Burma : Du Rebecca rue des Rosiers

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Maurice Frydland. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Michel Fortin.

Op een nacht wordt een jonge vrouw op straat verwond door messteken. Zij sleept zich naar een flat, ploft neer in een stoel en sterft. De bewoner van het appartement, kunstschilder Bachet (Vilers), doet een beroep op zijn vriend, de priv[KA1]e-detective Nestor Burma (Marchand). Die ontdekt dat het slachtoffer, een joodse vrouw, een oorlogsmisdadiger op het spoor was, die verantwoordelijk is voor de dood van haar grootvader in 1944. Het lijkt allemaal erg dramatisch maar regisseur Frydland trekt de kaart van de humor, zonder zich te bekommeren om de tragiek die erachter steekt. De geloofwaardigheid leidt er vanzelfsprekend onder. Gelukkig is er Marchand als de efficiënte, maar nonchalante speurder. Naar de roman van Léo Malet, scenario en dialogen van Pierre Uytterhoeven en Christian Watton. Fotografie van Francis Junek.

Techniques douces

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Loursais. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, André Valmy, Vania Vilers en Laurence Imbert.

Commissaris Cabrol begeeft zich deze keer voor onderzoek naar een hippiegemeenschap op het platteland. Een knap in elkaar zittend plot, een aanvaardbare regie maar meer ook niet. Schitterende rollen.

La boule perdue

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Loursais. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Nadine Alari, Hubert Gignoux en Vania Vilers.

Drie zieken, opgenomen in een Parijs ziekenhuis, sterven gelijktijdig, nadat de schuiven van de zuurstofapparatuur die hen in leven hield 's nachts afgesloten zijn geweest. Commissaris Cabrol komt erachter dat het om een drievoudige moord gaat. Maar wie heeft er belang bij het uit de weg ruimen van een oud muzikantenechtpaar en een jonge onderwijzeres die nog wel na een zelfmoordpoging in het ziekenhuis belandde? Jean Cosmos, iemand die thuis is in het genre, nam het scenario, de bewerking en de dialogen. Een gelijkmatige regie maar vanwege het ingenieuze plot blijft het een interessante film.

La ballade de Ménardeau

Frankrijk 1990. Misdaad van Maurice Frydland. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Christiane Minazzoli, Vania Vilers en Alain Bauguil.

De jonge inspecteur M[KA1]enardeau, gespeeld door Eyraud, probeert een jonge, aantrekkelijke prostitu[KA1]ee te beschermen die zich voor haar souteneur verbergt. Ze is uit een eroscentrum in Hamburg gevlucht waar hij haar voor straf naar toe had gestuurd. Gelukkig voor de inspecteur is zijn meerdere, commissaris Cabrol (Debary), op zijn hoede. Een film die het aanzien waard is.

José la baleine

Frankrijk 1990. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Michel Constantin, André Pousse, Pascale Petit, Philippe Vacher en Serge Beauvois.

De boosdoener uit de titel, die net uit de gevangenis komt, achtervolgt de dochter van een journalist, maar men vraagt zich af waarom. De journalist, die voor een reportage naar China moet, vertrouwt de zaak toe aan 'Papa', een rol van Constantin. Het scenario van Nathalie Reznikoff zit goed in elkaar en de regie was in handen van een oude rot in het vak die weet wat hij doet. De acteurs leveren goed werk.

La louve

Frankrijk 1989. Misdaad van José Giovanni. Met o.a. Mimsy Farmer, Georges Corraface, Mark Stokle, Georges Staquet en Teco Celio.

Een gewetensvolle maar cinematografisch gezien niet bijster originele bewerking van de roman van J.B. Pouy, verschenen in de beroemde Gallimard-reeks. In het zuiden van Frankrijk verdwijnen regelmatig jongens van acht tot tien jaar en er wordt een onderzoek ingesteld in zigeunerkringen naar eventuele kindersmokkel. Hierbij dient opgemerkt te worden dat dit thema zo langzamerhand eentonig begint te worden, want je komt het overal tegen. Afgezien daarvan is sprake van innemend spel en het professionalisme van de regisseur doet de rest.

Intrigues sur canapé

Frankrijk 1988. Komedie van Maurice Fasquel. Met o.a. Didier Terron, Denis Cherer, Karina Thayenthal en Vania Vilers.

Robert is kok in een luxe restaurant aan de Côte d'Azur. Hij laat zijn vriend Laurent overkomen om er ook te werken. Deze arriveert midden in een drukke tijd want de restauranthouder heeft zich kandidaat gesteld voor de verkiezingen. Naar een idee van Alphonse Boudard, die zich verder niet zo druk heeft gemaakt. Slordig verfilmde komedie vol opwinding, met alle bekende cliché's en oppervlakkige personages. Ook bekend als LE LOUFIAT.

Photo Souvenir

Frankrijk 1982. Mysterie van Edmond Séchan. Met o.a. Jean-Claude Carrière, Vania Vilers, Daniel Ayme en Bernard Le Coq.

Ondanks beperkingen, zoals het lage budget en een aantal storende slechte bijrollen, blijft het originele idee van deze intrigerende debuutfilm overeind: een man komt maar niet op de foto en dat wordt hij zo beu dat hij op onderzoek uitgaat, zijn dood tegemoet.

Parti sans laisser d'adresse

Frankrijk 1982. Drama van Jacqueline Veuve. Met o.a. Jacques Zanetti, Mista Prechac, Emmanuelle Ramu, Vania Vilers en Roland Amstutz.

Een bewerking van de novelle van Jack London. Alles speelt zich af achter de gesloten deuren van een gevangeniscel. Dit wel zeer verplichte, maar hevig beladen thema zou ongetwijfeld een uitstekende korte of middellange speelfilm hebben kunnen opleveren. De film is mislukt, want zit vol gemeenplaatsen terwijl het verleden van de gevangene met behulp van rechtlijnige, simplistische en schoolse flash-backs voorbijtrekt. De enige twee punten die hem van een totale mislukking redden zijn een goede acteerprestatie van Jacques Zanetti, evenals het ontluisterende beeld dat van het gevangenisleven wordt gegeven. Rustig, eentonig, zonder voorvallen en zonder gewelddadigheden, zoals het niet in films maar wel in werkelijkheid meestal gaat. Dat is lang niet genoeg voor een goede film.

Le chemin perdu

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België 1979. Drama van Patricia Moraz. Met o.a. Charles Vanel, Delphine Seyrig, Magali Noël, Vania Vilers en Clarisse Barrère.

Meisje zoekt met haar jonger broertje troost voor de plichtmatige affectie van haar ouders bij hun grootvader - een militante communist - en zijn vrienden. Na een 1-mei-defilé sterft hij en zoekt zijn vriendin toevlucht bij de zoon van een van de kameraden van weleer, die voor het meisje object van een idealiserende kalverliefde was geworden. In een aantal opzichten boeiende en treffende Zwitserse film, overtuigt in andere aspecten en personages in het geheel niet: de tekening van de ouders, de kreupele bioscoopouvreuse bij wie het meisje ook een toevlucht kan nemen; en heeft ook weinig controle over ritme en tempo, waardoor scènes òf vluchtig worden afgeraffeld òf onnodig worden uitgesponnen zonder relatie tot het belang ervan. Rol van Vanel en zijn entourage compenseren echter het merendeel van de bezwaren.

Die Nacht mit Chandler

Duitsland 1979. Hans Noever. Met o.a. Agnes Dünneisen, Rio Reiser, Vania Vilers, Thomas Schücke en Ray Verhaeghe.

Twee straatslijpende jongens en een meisje op zoek naar haar broers moordenaar, op reis door Duitsland, België en Frankrijk in een reeks zowel spontaan opgenomen als gespeelde scènes.

Der Tod des Fishchers Marc Leblanc

Duitsland 1978. Documentaire van Christian Rischert. Met o.a. Vania Vilers, Christian Rischert en Franziska Bronnen.

Zeer persoonlijke motieven waren voor regisseur Rischert aanleiding voor de verfilming van de visser Leblanc, die vlak voor het begin van de opnamen zelfmoord pleegde. Rischerts film werd een indrukwekkende vermenging van fictie en documentaire over het harde leven van mensen aan de kust.

Le Passé simple

Frankrijk 1977. Drama van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Victor Lanoux, Anne Lonnberg, Vania Vilers en Philippe March.

Een vrouw lijdt na een auto-ongeval aan geheugenverlies. Haar pogingen om het verleden te reconstrueren worden tegengewerkt door haar echtgenoot. Dit overbekende uitgangspunt voor een psychologische thriller weet altijd weer te intrigeren.

Vanda Teres

Frankrijk 1975. Drama van Jean-Marie Vincent. Met o.a. Françoise Brion, Vania Vilers, Anne Lander, Banjamin Vincent en Saint-Sinchai.

Benjamin wordt tijdens de televisie-uitzending Rencontres impossibles geconfronteerd met een Japanse soldaat, die al jaren in de Siamese jungle een verborgen leven leidt, niet wetende dat de oorlog is afgelopen. Deze soldaat maakte deel uit van een groepje dat zich in het Siam van 1946 weigerde over te geven. Het doodde de familie van Benjamin, toen nog een kind, die zijn redding aan niemand anders dan de soldaat in kwestie dankt, nu blind en ondermijnd door tropische ziektes. Is deze soldaat een oorlogsmisdadiger? Dat is de vraag die deze merkwaardige, maar op ware gebeurtenissen gebaseerde film, zo eerlijk mogelijk probeert te beantwoorden.