Pierre Forget: cast.
Er zijn 17 films gevonden.

Mario, Maria e Mario

1993 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1993. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Giulio Scarpati, Valeria Cavalli, Enrico Lo Verso, Laura Betti en Willer Bordon.

Een film over gewone mensen die in een wereld leven, waarin zich grote veranderingen voordoen sinds de val van de Berlijnse Muur en het einde van het communisme in Oost-Europa. Verteld wordt over de ideologische en politieke crisis en de persoonlijke consequenties daarvan. Ook de twijfels, de overpeinzingen en de naamsverandering van de Italiaanse Communistische Partij (PCI) in PDS komen aan de orde. Mario (Scarpati) en Maria (Cavalli) zijn dertig jaar oud en getrouwd. Zij hebben twee kinderen. Hij werkt voor een linkse krant en zij is werkzaam in een apotheek. Jaren geleden ontmoetten ze elkaar op een PCI-afdeling van school. Hij steunt de veranderingen, die zich in de PCI voordoen, zij niet. Ze ontmoet een jonge, Siciliaanse activist, Mario geheten (Lo Verso), die is getrouwd en de PDS niet steunt. Maria wordt verliefd op hem en verlaat haar echtgenoot. Aan het slot komen ze weer bij elkaar.

La confession du pasteur Burg

1992 | Drama

Spanje​/​​Zwitserland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1992. Drama van Jean-Jacques Lagrange. Met o.a. Vanessa Larre, Jean-Marc Bory, Pierre Forget, Jean-Claude Drouot en Anne-Lise Fritsch.

Een jonge, onervaren pastoor (Van den Driessche) start vol idealen en goede bedoelingen in een nieuwe parochie. Van meet af aan stuit hij echter op tegenwerking en kleinsteedse mentaliteit. Zijn parochianen hebben meer belangstelling voor de dreigende werkloosheid dan voor zijn goddelijke boodschap. Om zich te wreken besluit hij de jonge Larre te verleiden. Corruptie en hypocrisie vormen het hoofdthema van deze slechts gedeeltelijk geslaagde filmische bewerking van de roman van Jacques Chessex, die door Lagrange en Jean-Louis Roncoroni werd omgewerkt tot een scenario. De pastoor vertelt het verhaal in een soort biecht aan timmerman Bory, een lange flashback. Goed spel. Cameraman Jacky Mahrer haalt alles uit de adembenemend mooie Zwitserse landschappen.

L'Irlandaise

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Michel Sardou, Lorraine Pilkington, Thérèse Liotard, Jean-Michel Dupuis en Jean-Jacques Morreau.

Het is gedaan met het rustige leventje van Sardou als zijn jeugdvriend Moreau eensklaps opduikt. Moreau is ervan overtuigd dat hij niet lang meer te leven heeft en wil dat Sardou de zorg overneemt voor zijn zestien-jarige dochter, Pilkington. De moeder van het meisje was een IRA-militante en werd vermoord. Het meisje wordt echter ontvoerd en op dat ogenblik slaan bij Sardou alle stoppen door. Hij begint een eenmansoorlog tegen de georganiseerde misdaad om het meisje terug te vinden. Knappe actie-thriller met alle elementen die we van Giovanni gewoon zijn: de eenzame vechter, harde personages en een zorgvuldig opgebouwe spanning. Zanger Sardou reveleert zich tot een sterke karakteracteur die het onwaarschijnlijke scenario (van Giovanni, Yves Brière en Alec Constandinos) logisch doet overkomen. Verzorgde fotografie van Jean-Francis Gondre.

Princesse Alexandra

1991 | Historische film, Drama

Frankrijk 1991. Historische film van Denis Amar. Met o.a. Anne Roussel, Matthias Habich, Rüdiger Vogler, Andrea Occhipinti en Maxime Leroux.

Groots opgezette romantische saga naar de roman Le coeur en fuite van Linda La Rosa, gesitueerd in het Oostenrijk van 1869. Roussel is de titelpersonage, het nichtje van keizer Franz- Joseph. Zij is uitgekeken op haar huwelijksleven en verdraagt haar tirannieke man Habich niet langer, net zomin als de verplichtingen die hun sociale status met zich meebrengt. Ze ontvlucht kasteel en rijkdom en begeeft zich met haar twee kinderen naar Parijs. Onder een andere naam vindt ze onderdak in een volkswijk en een baantje als borduurster. Graaf Occhipinti wordt verliefd op haar, en zonder te weten wie zij is introduceert hij haar opnieuw in de hogere kringen. De oorlog van 1870 breekt uit en Habich komt Roussel op het spoor. Hij ontvoert hun zoon en gaat in de clinch met Occhipinti. Uiteindelijk heeft Roussel de moed Habich het hoofd te bieden. Melodramatische toestanden maar op behoorlijk peil gebracht door de tv-aanpassing en de dialogen van Félicien Marceau van de Académie Française. Camerawerk van André Neau.

Annabelle partagée

1991 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1991. Romantiek van Francesca Comencini. Met o.a. Delphine Zingg, François Marthouret, Jean-Claude Adelin, Florence Thomassin en Dominique Régnier.

De 25-jarige Annabelle (Zingg in haar eerste filmrol) is naar Parijs gekomen om ballet te studeren. Zij heeft een relatie met de vijftig-jarige Richard (Marthouret), een vriend van haar vader. Haar sterke seksuele verlangen naar deze afstandelijke man frustreert haar. Als ze de jonge Luca (Adelin) ontmoet hoopt ze bij hem eindelijk zichzelf te vinden. Hij straalt gevoel uit en geeft haar de illusie van echte liefde. Maar hij kan nooit de juiste woorden vinden, de juiste snaar treffen. Op een dag begrijpt Annabelle dat achter de waarheid van haar lichaam de waarheid van haar hart schuilgaat. Dit alles tegen de achtergrond van de grote stad, die haar overweldigt en opslokt, zoals ze wordt overweldigd door Richard. Een eerlijke film van schrijfster/regisseuse Francesca Comencini (dochter van Luigi), die haar eigen scenario schreef. Het camerawerk is van Michel Abramowicz. Werktitel: SI JE POUVAIS T'AIMER.

La soule

1989 | Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Michel Sibra. Met o.a. Christophe Malavoy, Richard Bohringer, Marianne Basler, Jean-François Stévenin en Jean-Pierre Sentier.

Spanje 1813. De paarden van een Frans regiment worden gestolen door een deserteur. De officier wordt vastgezet op een gevangenisschip onder afschuwelijke omstandigheden. Hij overleeft dit en vindt de dief in de Dordogne. Hij daagt hem uit voor een spel, een oudere en veel ruwere versie van rugby, waarbij het toegestaan is elkaar te doden. De eerste speelfilm van Sibra die zich onderscheidde in de documentaire sector. De film komt hard aan als gevolg van de zeer wrede scènes.

Peaux de vaches

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Patricia Mazuy. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jean-François Stévenin, Jacques Spiesser, Salomé Stévenin en Laure Duthilleul.

Na een avondje doorhalen steken twee broers de familieboerderij in brand; een oude man komt om. Alleen de oudste broer wordt veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf. Eenmaal vrij, keert hij terug naar de boerderij en treft deze groter en welvarend aan. Zijn jongere broer is gezinshoofd geworden. De film is puntsgewijs opgebouwd. Hij bevat een opeenhoping van waarheidsgetrouwe en belangwekkende kleine details over de personages en het plattelandsleven van alledag, terwijl de gebruikelijke clich[KA1]e`s achterwege zijn gebleven. Het Nauw van Calais vormt de grauwe achtergrond, knap verbeeld in een overheersende, suggestieve kleur. Een intense dramatiek kenmerkt dit temperamentvolle speelfilmdebuut. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Raoul Coutard (wordt niet genoemd op de generiek).

De sable et de sang

1988 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1988. Drama van Jeanne Labrune. Met o.a. André Dussollier, Sami Frey, Clémentine Celarié, María Casares en Catherine Rouvel.

Eerste bioscoopfilm van een televisieregisseuse die hiervoor eveneens het scenario schreef. Speelt zich af in het milieu van de stieregevechten en de torero's. De haat-liefde verhouding van een torero en een radiologe. De hoofdpersonen achtervolgen en ontvluchten elkaar beurtelings, van de benauwende ring van de arena tot in de afgelegen moerassen van de Camargue, wat het leidmotief vormt. Eindigt allemaal op bloedige wijze want de heldhaftigheid en de dromen laten zich moeilijk verenigen met een dergelijke werkelijkheid. De regisseusse wordt zichtbaar gefascineerd door de stieregevechten die zij krachtig weergeeft. Dit ten koste van de intieme scènes die veel onevenwichtiger zijn. Hetzelfde geldt voor het min of meer overtuigende spel.

Nemo

1985 | Familiefilm, Avonturenfilm, Mysterie

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1985. Familiefilm van Arnaud Sélignac en Arnaud Sélignac. Met o.a. Seth Kibel, Jason Connery, Mathilda May, Nipsey Russel en Harvey Keitel.

Een betoverende film met personages geïnspireerd door het werk van Jules Verne. Een gevarieerde produktie; een Frans- Engelse samenwerking met een Amerikaanse produktieleider. Een film over het wonderbare, bestemd voor kinderen, maar zonder verrassingen. Ook bekend als DREAM ONE.

Marche à l'ombre

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Michel Blanc. Met o.a. Sophie Duez, Michel Blanc, Béatrice Camurat, Gérard Lanvin en Mimi Felixine.

Michel Blanc; acteur, scenarist, regisseur, raadsel. Zo discreet en mediaschuw als hij is in zijn privéleven, zo uitzinnig en anarchistisch kan hij zijn in zijn films. Zijn regiedebuut Marche à l'ombre werd in Franstalige territoria meteen een kassakraker. Het verhaal is niets anders dan het blunderparcours van twee pipo's (Lanvin en Blanc zelf) die zich onder weinig florissante levensomstandigheden staande trachten te houden. Het tweetal struikelt van de ene idiote situatie (lees: sketch) in de andere, een erfenis van Blancs jaren met het fameuze komediegezelschap van het Parijse theater Le Splendid.

La trace

1983 | Historische film

Frankrijk​/​​Zwitserland 1983. Historische film van Bernard Favre. Met o.a. Richard Berry, Bérangère Bonvoisin, Sophie Chemineau, Marc Perrone en Robin Renucci.

Een boer uit de Alpen van Savoyen tracht in de winter de kost te verdienen door als marskramer het dal van de Aosta door te trekken tot aan Milaan, terwijl hij zijn vrouw en kinderen in het hooggelegen dorp achterlaat. Hij vertrekt in het late najaar van 1859 en als hij in het voorjaar van 1860 terugkomt van zijn verre soms barre reis met allerlei ontmoetingen en ervaringen, is Savoyen een deel van Frankrijk geworden en moet hij een hoge tol betalen aan de grens voor zijn onverkochte spullen die hij mee terug naar huis wil nemen. De film is indertijd door de kritiek toegejuicht als innoverend en deze kroniek wordt gesierd door een schitterende fotografie en realistische beelden van Jean- François Gondre. Scenario van regisseur Favre en Bertrand Tavernier.

La Petite Bande

1982 | Familiefilm, Avonturenfilm, Mysterie

Frankrijk 1982. Familiefilm van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret, Roland Amstutz, Nathalie Bécue, Françoise Lugagne en Georges Carmier.

Deville en zijn handlanger Perrault (DOSSIER 51) hebben zich laten inspireren door een authentieke gebeurtenis uit 1979: het zeer onverstandige uitstapje van zeven heel jonge Engelsen in Frankrijk hebben zij met een hele menigte bizarre personen en wonderlijke gebeurtenissen in verband gebracht. De film is een allegorie die een veelal bekrompen houding van volwassenen benadrukt. Andere bijzonderheid: de film bevat geen enkel geluid! Slim gedaan, met als enige fout het naast elkaar plaatsen van niet bij elkaar passende beelden en het mislukken van enkele komische scènes. Ook bekend als LES PETITS ANGLAIS.

Une histoire simple

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Bruno Cremer, Claude Brasseur, Arlette Bonnard en Roger Pigaut.

Meedeinend op de tweede feministische golf van de jaren zeventig maakte schrijver-regisseur Sautet met zijn favoriete actrice Romy Schneider deze 'vrouwenfilm' over een einddertiger die na haar scheiding en een affaire op geheel eigen wijze richting aan haar leven geeft. Schneider, die met Sautet eerder ondermeer César et Rosalie, Mado en Les choses de la vie maakte, heeft een prachtrol, onderscheiden met een César. Ze wordt omgeven door andere prima acteurs, zoals Eva Darlan als Anna. De film werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

L' Aigle et la colombe

1977 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1977. Drama van Claude Bernard-Aubert. Met o.a. Lisbeth Hummel, Vania Villers, Hélène Surgère, Pierre Londiche en Colette Teissèdre.

Een Amerikaanse studente werkt aan haar scriptie over het priv[KA1]e-leven van Adolf Hitler, als ze in M[KA3]unchen wordt ontvoerd door een groep neo-nazi`s, die vanuit een bunker een nieuwe coup voorbereiden. Aan de vooravond daarvan weet ze het gifgas, dat daartoe gebruikt zal worden, in de bunker te laten ontsnappen en met opoffering van haar eigen leven de wereld te redden. Merkwaardige politieke fabel, die enerzijds al te gemakkelijk doet voorkomen dat er sinds de jaren dertig niets veranderd is en anderzijds de waarschuwing verpakt in nogal wat seks en sensatie. (Ofwel de waarschuwing als alibi kiest voor diezelfde martelingen en orgieën.) Er wordt ook nog eens bedroevend slecht geacteerd.

La Communion solennelle

1976 | Horror, Historische film, Komedie

Frankrijk 1976. Horror van René Ferret en René Féret. Met o.a. Myriam Boyer, Nathalie Baye, Monique Mélinand, René Ferret en Marcel Dalio.

Kroniek van drie platte-landsfamilies die een eeuw lang worden gevolgd op communie-feesten die iedereen bijeenbrengen. Vernuftig geconstrueerd scenario laat ruimte voor rake observaties en ironisch spel. Beste momenten doen aan films van Jean Renoir denken. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Les Ambassadeurs

1975 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1975. Drama van Naceur Ktari. Met o.a. Sidi Ali Kouiret, Jacques Rispal, Marcel Cuvelier, Françoise Thuriès en Faouzi Kazri.

Een ongeschoolde Tunesische gastarbeider in Parijs krijgt in werk en huisvesting te maken met racisme. Dit wordt versterkt door het toenemende zelfbewuste optreden van Derde-Wereldlanden en door de tegenacties van Fransen die het verlies van Algerije nog niet te boven zijn. Een organisatie die daartegen strijdt vindt aansluiting in de solidariteit van de Franse arbeidersklasse. Door te simpele zwart-wit tegenstellingen en uiteindelijk optimisme wordt het aanvankelijke uitgangspunt 'elke gastarbeider is ambassadeur van eigen land en cultuur' helemaal losgelaten. Alle clichés van de propaganda-film, al is het propaganda voor een goede zaak, vinden we in deze film terug.

La Cravache

1971 | Drama

Frankrijk 1971. Drama van Pierre Kalfon. Met o.a. Pierre Forget, Gil de Lesparda, Richard Laigre, Jacqueline Parent en Richard Salesses.

Een morbide psychologisch drama over een vader die het onverwachte overlijden van zijn vrouw afreageert op zijn twee zoons. De oudste kiest op zijn beurt zijn jongere broer als slachtoffer, tot de conflicten tot een gewelddadige uitbarsting komen. Het interessante basisgegeven wordt door regisseur Kalfon benut als een parallel met het fascisme, wat het geheel pretenties verleent die het duidelijk niet kan dragen.