Jean-Pierre Leclerc

Victoire ou la douleur des femmes : Été 1939

Frankrijk 2000. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Marie Trintignant, Marina Vlady, Yves Lambrecht, Jean-Michel Fete en Christine Citti.

Lucas

Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Evelyne Bouix, Jean-Claude Brialy, Danièle Lebrun, Robinson Stévenin en Serge Marquand.

Bouix is verkoopster in een kledingzaak. Ze wordt niet verwend door het leven en voedt haar zoontje Stévenin alleen op. Het kind wordt elf en wil dolgraag een bepaalde jas, die ze niet kan betalen. Ze gaat over tot diefstal en wordt betrapt. Ze weigert voor de rechtbank te verschijnen en wordt bij verstek veroordeeld tot drie maanden. Stévenin wordt ondergebracht bij zijn grootvader, Marquand, maar vlucht weg, op zoek naar zijn moeder. Brialy, de echtgenoot van een beroemde zangeres, vangt hem op. Het is allemaal even erg als het klinkt. Het stroopvaatje wordt flink opengetrokken en de kijker kan de tranen rijkelijk laten stromen. De sterke cast slaagt er niet in het drama verteerbaar te maken. Trintignant schreef het scenario samen met Emmanuelle Bernheim, naar de roman van Alain Leblanc. Charlie Gaëta zette het op film, met op de soundtrack uitsluitend klassieke muziek. Enkel voor de ongeneeslijke liefhebbers.

Cinq jours en juin

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Michel Legrand. Met o.a. Annie Girardot, Sabine Azéma, Mathieu Rozé, André Mazeau en Nicolas Hawtrey.

Het debuut van componist Legrand als regisseur. 'Bescheiden' als hij is, heeft hij ervoor gekozen een periode uit zijn eigen jeugd te verfilmen, namelijk juni 1944, toen de geallieerden in Frankrijk landden. In die tijd maakte hij een fietstocht door Frankrijk. De uitstekende dialogen werden geschreven door Pierre Uytterhoeven en Benjamin Legrand. De regie is onevenwichtig, sterke scènes worden afgewisseld met zwakke en het verloop van het verhaal is nogal hortend. Rozé is een fraaie jongeling, maar de aandacht wordt vooral opgeëist door Girardot. De goede bedoelingen maken de zwakke punten van de film niet goed. De fotografie is van Jean-Yves Lemener.

La maison de Jade

Frankrijk 1988. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jacqueline Bisset, Vincent Perez, Véronique Silver, Yves Lambrecht en Pascal Decolland.

Een bewerking van de autobiografische roman van Madeleine Chapsal. Hoewel zij dicht bij de tekst bleef, pleegde de regisseuse hoogverraad door de strekking weer te geven als een sentimenteel verhaaltje, dat wemelt van de cliché's uit een fotoroman. En dat ook nog in een al even pretentieuze als goedkope filmstijl. Jacqueline Bisset voorkomt een algehele afgang door haar talent in enkele sterke scènes in te zetten. Maar waar is de Nadine Trintignant van LE VOLEUR DE CRIMES gebleven?