Ditta Rolle: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Novacek: La star de Babelsberg

1994 | Misdaad, Actiefilm

Portugal​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1994. Misdaad van Peter Goedel. Met o.a. Patrick Catalifo, Ann-Gisel Glass, Jean-Paul Roussillon, Philippe Demarle en Madeleine Robinson.

In Parijs wordt het lijk gevonden van een jonge vrouw uit het voormalige Oost-Duitsland, die stierf aan een overdosis. Een vriendin van haar, vroeger een bekende filmactrice, roept de hulp in van Novacek (Catalifo), want ze is ervan overtuigd dat er hier misdaad in het spel is. De detective geworden ex- journalist volgt het spoor van het slachtoffer in omgekeerde richting: van Parijs naar de Berlijnse Potzdammer Platz. Novacek en zijn metgezellen trachten weer een onmogelijke opdracht tot een goed einde te brengen, met als omgeving ditmaal de ex-communistische gemeenschap van Oost-Duitsland. Over het algemeen goede vertolkingen. Het scenario van Simon Michael en Marie Montarnal is niet bepaald origineel, maar zit toch goed in elkaar en zorgt voor anderhalf uur spanning. Fotografie van Ulrich Jaenchen en Eric Guichard. Ook bekend als LA STAR DE BABELSBERG.

König der Eidechsen

1990 | Drama

Duitsland 1990. Drama van Andreas Piontkowitz. Met o.a. Martin Plass, Harald Kleber, Manfred Köhler, Cornelia Cabralle en Ditta Rolle.

Marko (Plass) en Uwe (Kleber) uit Duitsland zijn onverbiddelijke fans van de legendarische Amerikaanse popgroep The Doors en in het bijzonder van Jim Morrison, ket enfant terrible dat op 27-jarige leeftijd in 1970 aan een overdosis drugs overleed. Hij ligt begraven in Parijs op het beroemde idolen- en sterrenkerkhof Père-Lachaise dat dateert uit 1803. Marko en Uwe lezen in een fanblaadje dat het borstbeeld van Jim Morrison verdwenen is en besluiten bij de jaarlijkse pelgrimstocht op de overlijdensdag van Morrison een nieuwe buste te maken en af te leveren. Ze raken in de Lichtstad betrokken bij de talloze Franse fans en beleven de wildste avonturen. Het scenario van debuterend regisseur Piontkowitz en Klaus Flemmer is origineel en de film die de twintigste sterfdag van Morrison gedenkt, is weer eens iets anders. Het camerawerk van Bernd Meiners is sfeervol door het gebruik van zwart-wit, terwijl je op de soundtrack inderdaad The Doors hoort.