Michel Galabru (1922-2016): cast.
Er zijn 200 films gevonden.

Un poison violent

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Katell Quillévéré. Met o.a. Clara Augarde, Lio, Michel Galabru, Stefano Cassetti en Thierry Neuvic.

De veertienjarige Anna keert voor een korte vakantie terug van de katholieke meisjesschool waar ze het grootste deel van het jaar doorbrengt. Thuis worstelt ze met de scheiding van haar ouders, de liefde en twijfels over haar geloof. Geen wereldschokkende cinema, wel een mooi, teder drama, met als grootste ontdekking hoofdrolspeelster Augarde, die genoeg mysterie in haar spel legt om elke seconde dat ze in beeld is te boeien. Vertoond in het prestigieuze Quinzaine des réalisateurs-programma in Cannes. Regisseur Quillévéré won de Prix Jean Vigo voor haar film.

À deux c'est plus facile

2009 | Drama

Frankrijk​/​​België 2009. Drama van Emilie Deleuze. Met o.a. Michel Galabru, Luce Radot, Alexandra Stewart en Agathe Bonitzer.

De veertienjarige Anna keert voor een korte vakantie terug van de katholieke meisjesschool waar ze het grootste deel van het jaar doorbrengt. Thuis worstelt ze met de scheiding van haar ouders, de liefde en twijfels over haar geloof. Geen wereldschokkende cinema, wel een mooi, teder drama, met als grootste ontdekking hoofdrolspeelster Augarde, die genoeg mysterie in haar spel legt om elke seconde dat ze in beeld is te boeien. Vertoond in het prestigieuze Quinzaine des réalisateurs-programma in Cannes. Regisseur Quillévéré won de Prix Jean Vigo voor haar film.

Henry Dunant: Du rouge sur la croix

2006 | Biografie, Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Oostenrijk​/​​Algerije​/​​Griekenland 2006. Biografie van Dominique Othenin-Girard. Met o.a. Thomas Jouannet, Émilie Dequenne, Noémie Kocher en Michel Galabru.

Televisieproductie met de allure van een bioscoopfilm is een meeslepend historisch fresco over de woelige jaren waarin de Geneefse idealist Henry Dunant het Rode Kruis stichtte. In 1848, wanneer hij keizer Napoleon III om gunsten wil vragen, wordt Dunant op het slagveld bij Solférino geconfronteerd met de gruwelen van de Frans-Oostenrijkse oorlog. Daar ontstaat het idee voor een hulporganisatie die oorlogsgewonden bijstaat, ongeacht hun uniformkleur. Jouannet speelt zijn wereldverbeteraarsrol met het heroïsch vuur van de beste cape-en-degen-grootheden van weleer. Sterke bijrollen van Tom Novembre en Jean-François Balmer.

Le silence de la mer

2004 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​België 2004. Drama van Pierre Boutron. Met o.a. Julie Delarme, Michel Galabru, Thomas Jouannet en Marie Bunel.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Al in 1949 verfilmde Jean-Pierre Melville de tijdens de oorlog populaire 'ondergrondse' roman 'Le silence de la mer' van Vercors (pseudoniem voor Jean Bruller). Dit is een voor televisie vervaardigde, goed geslaagde remake. Tijdens de bezetting wordt een villa in beslag genomen die bewoond wordt door de jonge verweesde Jeanne - die troost put uit het geven van pianolessen - en haar oom. De Duitse officier die een deel van het huis opeist blijkt een erudiete francofiel met veel gevoel voor muziek, die bovendien aantrekkelijk is, wat ook Jeanne opvalt.

Astérix et Obélix contre César

1999 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1999. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Gérard Depardieu, Christian Clavier, Roberto Benigni, Gottfried John en Michel Galabru.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Romy Passions

1998 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1998. Documentaire van Bob Decout. Met o.a. Daniel Biasini, Sarah Biasini, Horst Buchholz, Claudia Cardinale en Jean-Claude Brialy.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Marceeel!!!

1998 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1998. Komedie van Agnès Delarive. Met o.a. Michel Galabru, Philippe Clay, Darry Cowl, Isabelle De Botton en Michel Lagueyrie.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Hors jeu

1998 | Romantiek

Frankrijk 1998. Romantiek van Karim Dridi. Met o.a. Philippe Ambrosini, Rossy de Palma, Patrick Bruel, Clotilde Courau en Arielle Dombasle.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Rachel et ses amours

1997 | Komedie, Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Jacob Berger. Met o.a. Noémie Kocher, Michel Galabru, Marie-Dominique Dessez, Dominique Guillo en Samuel Hamelet.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Que la lumière soit !

1997 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1997. Komedie van Arthur Joffé. Met o.a. Hélène de Fougerolles, Tchéky Karyo, Ticky Holgado, Pierre Arditi en Sergio Castellitto.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Marceeel

1997 |

Frankrijk 1997. Agnès Delarive. Met o.a. Darryl Cowl, Phillippe Clay en Michel Galabru.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Rainbow pour Rimbaud

1996 | Avonturenfilm

Frankrijk 1996. Avonturenfilm van Jean Teulé. Met o.a. Laure Marsac, Robert MacLeod, Bernadette Lafont, Michel Galabru en Farid Chopel.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Mon homme

1996 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Komedie van Bertrand Blier. Met o.a. Anouk Grinberg, Gérard Lanvin, Valeria Bruni Tedeschi, Olivier Martinez en Sabine Azéma.

Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie.

L'empire du taureau

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Maurice Frydland. Met o.a. Michel Galabru, Anouk Ferjac, Emilie Delaunay, Laurence César en Lionel Astier.

Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie.

Des mouettes dans la tête

1996 |

1996. Bertrand Malaterre. Met o.a. Anne Roumanoff, Roger Mirmont en Michel Galabru.

Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie.

Le mas Théotime

1995 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1995. Familiefilm van Philomène Esposito en Philomène Espositio. Met o.a. Jean-Claude Adelin, Florence Thomassin, Michel Galabru, Raoul Billerey en Vittoria Scognamiglio.

De dertig-jarige Pascal (Adelin) is een discrete, ingetogen wijnbouwer, die woont en werkt op zijn landgoed Th[KA1]eotime in de Provence. De landerijen van zijn neef Clodius (Galabru) grenzen aan het zijne. Clodius is in alles het tegengestelde van Pascal: nors, zwijgzaam en haatdragend. Beide mannen kunnen elkaar niet luchten of zien. De emoties laaien hoog op wanneer Pascals nicht Genevi[KA2]eve (Thomassin) zich na jaren van afwezigheid op diens eigendom komt vestigen. Een Provençaalse familie raakt op wrede wijze verdeeld in een beklemmend boerendrama. Goed spel en knap opgebouwde sfeer. Regisseur Esposito bewerkte samen met Jacques Forgeas de streekroman van Henri Bosco tot scenario. Dit prachtige gebied is schitterend vastgelegd op de gevoelige laag door cameraman Emmanuel Machuel.

Double peine

1995 | Thriller

Frankrijk 1995. Thriller van Thomas Gilou. Met o.a. Laura Favali, Jean-Claude Leguay, Michel Galabru, Pascale Roberts en Pascale Pouzadoux.

De vijfendertigjarige Leguay is scenarist met schrijversblok. Hij wordt door zijn producenten de laan uitgestuurd. Op zijn zwerftocht ontmoet hij de vijfentwintigjarige Favali, die achtenveertig uur penitentiair verlof kreeg. Ze heeft reeds vijf jaar gevangenis achter de rug en nog twee jaar te gaan. Aanvankelijk heeft Leguay medelijden met het meisje, dat echter stapelverliefd op hem wordt. Ze laat hem niet meer los, steelt zijn brieventas, achtervolgt hem overal en valt uiteindelijk zijn vrienden lastig. Conventionele suspense-film die misschien iets had kunnen worden indien een Polanski aan het roer had gestaan, maar in de handen van Gilou ontbreekt alle innerlijke spanning die zou moeten ontstaan tussen beide hoofdpersonages. Favali is een pittige meid, maar Leguays acteerprestatie is erg zwak. Gilou en Philippe David schreven het scenario. Dominique Gentil stond achter de camera. Formaat 16/9. Stereo.

Chaudemanche, père et fils

1995 | Komedie, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Michel Galabru, Jacques Frantz, Eva Mazauric, Jeanne Goupil en Lisa Martino.

De 65-jarige weduwnaar Eug[KA2]ene Chaudemanche (Galabru) woont met zijn zoon Antoine (Frantz) en dochter Mado (Mazauric) op boerderij aan de Loire in de streek van Anjou. Hij stookt er calvados, zogezegd voor eigen gebruik, maar driekwart van zijn opbrengt verkoopt hij zonder vergunning. Controleurs van de `R[KA1]egie des Alcools` houden de Chaudemanches scherp in de gaten. Intussen wordt Eug[KA2]ene de minnaar van knappe, halfbelegen weduwe Germaine (Goupil), maar hij wil in eerste instantie dat zijn zoon en hardnekkige vrijgezel Antoine met Germaine trouwt. Landelijke klucht, geschreven door regisseur Séria, bevat aardig wat couleur locale en sappige dialogen. Galabru poot een levensechte figuur neer en slaagt er zelfs in diens overdrijvingen aanvaardbaar te maken.

Chaudemanche Père et Fils

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Michel Galabru, Jacques Frantz, Jeanne Goupil, Eva Mazauric en Lisa Martino.

In Anjou wordt een plaatselijke likeur gedistilleerd die [KL]gn[KA4]ole[KLE] of [KL]goutte[KLE] genoemd wordt. Eug[KA2]ene Chaudemanche (Galabru), afkomstig uit Normandië, weigert die benaming te gebruiken. Voor hem is het Calvados. De vijfenzestigjarige levensgenieter woont, samen met zoon en dochter, op een boerderij aan de kanten van de Loire. Vrouwen en drank zijn de hoofdzaak in zijn leven. Reeds lang fraudeert hij, samen met zijn zoon, met de calva. Maar de fiscus ligt op de loer. Een levenslustige komedie die niet steeds getuigt van originaliteit en goede smaak. Het is wel een hulde aan het boerenleven en de producten van eigen bodem wat het voor niet- Fransen al heel wat minder interessant maakt. Voorspelbaar scenario van Séria. Bevallige fotografie van Jean-Jacques Rochat. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Honorin et l'enfant prodigue

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Yolande Folliot, Roger Carel, Franck Dubosc en Rosine Cadoret.

Het dorpje Sainte-Apolline in de Provence, begin jaren 1930. Borotra, een jong meisje dat even gewiekst is als mooi, komt naar het dorpje toe, en staat erop burgemeester Galabru te spreken. Onomwonden deelt ze hem mee dat het zeer wel mogelijk is dat hij haar vader is. Ongeveer twee weken geleden ontdekte ze dat de man bij wie ze opgroeide niet haar natuurlijke vader was. Na onderzoek kwam ze tot de conclusie dat haar moeder, ten tijde van haar conceptie, een relatie had met Galabru. Een lach en een traan liggen, zoals het spreekwoord zegt, niet ver uit elkaar. Dat wisten scenaristen Chapot en Nelly Kaplan maar al te goed en ze bouwden daar omheen een verhaal dat alle garanties biedt voor het losweken van beide emoties en daarbij gingen ze geen enkele cliché uit de weg. Alledaagse soap van de goedkoopste soort in nostalgisch-wazige beelden gehuld door Michel Carré.

Polly West est de retour

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Line Renaud, Michel Galabru, Roger Carel, Jacques Serres en Terence Ford.

Sainte Apollino, een klein Provin[KA10]caals dorpje in 1930. De komst van de beroemde Amerikaanse actrice Polly West (Renaud) verstoort de rust van het dorpje. Het is duidelijk niet per toeval dat ze hier is en iedereen speculeert over de reden. Haar biecht brengt dorpspastoor Carel uit zijn evenwicht. Waarom vestigt deze dame zich in dit verloren gat? Weet Burgemeester Honorin (Galabru) hier meer van? Na MOUETTE en HONORIN ET LA LORELEI is dit de derde film in een reeks rond Honorin, plattelandsburgemeester tussen de twee wereldoorlogen. Een plezierige film, aangenaam om te volgen, mede dank zij de uitstekende vertolkingen van Galabru en Renaud, maar met een zwak scenario van Chapot en Nelly Kaplan, dat de grappen reeds lang op voorhand doet aanvoelen. Michel Carré stond achter de camera.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : L'affaire du DC 10

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Philippe Lefebvre. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Jean-François Balmer, Michel Galabru en Jean-Pierre Kalfon.

Een DC 10 van de Afrikaanse luchtvaartmaatschappij TAI op weg van Brazzaville naar Parijs stort neer in de T[KA1]en[KA1]er[KA1]e-woestijn. Onderzoeksrechter Rives (Weber) krijgt het dossier op zijn bureau en hij begeeft zich ter plaatse. Van Amerikaanse zijde hoort hij dat dit ongeluk een sterke gelijkenis vertoont met de bomaanslag op een Boeing van Panam boven Schotland. Uit onderzoek blijkt dat Palestijnen mogelijk achter de aanslag zitten, terwijl de bom afkomstig kan zijn uit Iran, Libi[KA3]e of Syri[KA3]e. Weer een spectaculair onderzoek van Antoine Rives, ook dit keer gebaseerd op authentieke feiten: het vliegtuig van de Franse overzeese luchtvaartmaatschij UTA (die inmiddels is opgeheven wegens reorganisatie) dat door de Libi[KA3]ers in opdracht van dictator al-Kadhafi werd opgeblazen, evenals de voornoemde Boeing 747 (van Panam, die inmiddels failliet isgegaan en niet meer bestaat) boven het Schotse Lockerbie. De Libische agenten werden uiteindelijk veroordeeld en moesten een lange tijd doorbrengen in een Noorse gevangenis. De nabestaanden van de slachtoffers werden na lang juridisch touwtrekken en internationale politieke druk door Libië tenslotte gecompenseerd voor het verlies van hun dierbare familieleden. Daarna was al-Kadhafi weer acceptabel, maar zijn reputatie als paria van de internationale politiek heeft hij niet meer van zich kunnen afschudden. Het scenario is van regisseur Lefèbvre, Jean-Gérard Imbar en Norbert Saada. Het is zeer gedetailleerd, waardoor we het onderzoek tot in de details kunnen volgen en zo komen we het een en ander te weten over de problemen, die een onderzoeksrechter voor internationaal terroristen op zijn weg, zelfs in eigen land, kan tegenkomen. De minste of geringste zet kan een internationaal diplomatiek incident veroorzaken. Goed spel van de algehele rolverdeling. Het camerawerk is van François Lartigue. Aflevering 6 van het eerste seizoen, nummer 6 van 6.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : L'affaire Sauer-Krabbe

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Gilles Béhat. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Michel Galabru, Jean-Pierre Kalfon en Nathalie Roussel.

De Franse anti-terreurbrigade slaagt erin dankzij een tip van hun Duitse collega`s twee internationaal gezochte terroristen, Sauer (Lemaire) en Krabbe (Glass), te arresteren in een parkeergarage. Door de toevallige tussenkomst van een politieman is men verplicht de politie in te schakelen zodat de zaak, die geheim had moeten blijven, openlijk bekend wordt. Het gevolg is dat de leider der terroristen eist dat zijn mensen worden vrijgelaten. Rechter Rives (Weber), specialist in dit soort zaken, komt onder zware politieke druk te staan. Gebaseerd op waar gebeurde feiten - twee leden van de Duitse RAF gepakt in Parijs - toont de film de machteloosheid van de rechtsstaat tegenover het internationale terrorisme. De centrale figuur is de beruchte Venezuelaan Carlos, bijgenaamd de jakhals, die indertijd gezocht door de politie van ieder land ter wereld werd gezocht. Tenslotte wisten de Fransen hem te arresteren in Soedan en hij werd veroordeeld voor de bomaanslagen met dodelijke afloop op een trein. Weber speelt op uitstekende wijze titelrol, waardoor de film een diepe indruk achter laat. Het camerawerk is van Roland Bernard. Aflevering 2 van het eerste seizoen, nummer 2 van 6.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : L'affaire Kamel Benami

1993 | Thriller

Frankrijk 1993. Thriller van Philippe Lefebvre. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Michel Galabru, Jean-Pierre Kalfon en Nathalie Roussel.

Er wordt actief onderhandeld over de ruil van een Iraanse terrorist tegen Franse gijzelaars in Libanon. De onderhandelingen mislukken echter en de uitwisseling gaat niet door. Enkele dagen later ontploft een bom in een winkel aan de Champs-Elys[KA1]ees. Volgens onderzoeksrechter Antoine Rives (Weber) staan beide zaken met elkaar in verband. Een degelijke in elkaar gestoken film over het onderzoek, gebaseerd op ware feiten. Weber legt in zijn titelrol een gevoel van zowel menselijkheid als rechtvaardigheid. Het scenario van Lefèbvre, Yves Ellena en Norbert Saada biedt een onthullende blik achter de schermen van de strijd tegen het terrorisme. Het camerawerk is van François Lartigue. Aflevering 3 van het eerste seizoen, nummer 3 van 6.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : L'affaire Akbari

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Philippe Lefebvre. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Jean-François Balmer, Michel Galabru en Jean-Pierre Kalfon.

Na een moordaanslag in Parijs wordt de Irani[KA3]er Feridoun Akbari (Vergas) gearresteerd door onderzoeksrechter Rives (Weber). Gevolg: in Iran worden Fransen gegijzeld en de diplomatieke druk vanuit Teheran wordt ondraaglijk. Ondanks het protest van anti-terreur rechter Rives wordt Akbari vrijgelaten. Kort daarop wordt in Iran een gegijzelde Fransman vermoord. Commissaris Bellec (Bisson) arresteert een aantal sympathisanten van de Hezbollah zodat geleidelijk een beeld ontstaat van de terroristische aanslag. We zien Rimbaud wederom als de Franse minister van Buitenlandse Zaken en Galabru als lid van de vaste bezetting in de rol van minister van Binnenlandse Zaken. Een interessante tv-film over de gespannen verhouding tussen Parijs en Teheran, terrorisme, geheime onderhandelingen om gijzelaars uit te wisselen en gemanipuleer tot op het hoogste niveau. Een spannende politieke thriller naar een scenario van Lefèbvre, Norbert Saada en Jean-Gérard Imbar, gebaseerd op politieke verwikkelingen die in 1987 de relatie tussen Parijs en Teheran explosief maakte. Het camerwerk is van François Lartigue. De vijfde aflevering uit een reeks van zes. Mono.

Room service

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Renée Saint-Cyr, Jacques Jouanneau en Daniel Prévost.

Onbenullige klucht - al honderd keer eerder vertoond - over bakker Galabru die miljonair wordt door de lotto en een hebzuchtige adellijke familie onder aanvoering van Saint-Cyr, die een slachtoffer zoeken om hun vervallende bezit weer op te vijzelen. Daartussen beweegt zich oplichter Serrault, die meent alle domoren een oor aan te kunnen naaien. De karakterspelers werken lekker langs elkaar heen, maar wie erop uit is zijn verstand op nul te zetten, merkt het niet. Scenario van Albert Kantof en regisseur Lautner. Achter de camera stond Yves Rodallec.

Les taupes niveaux

1992 |

Frankrijk 1992. Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Michel Galabru, Martin Lamotte en Zabou Breitman.

Onbenullige klucht - al honderd keer eerder vertoond - over bakker Galabru die miljonair wordt door de lotto en een hebzuchtige adellijke familie onder aanvoering van Saint-Cyr, die een slachtoffer zoeken om hun vervallende bezit weer op te vijzelen. Daartussen beweegt zich oplichter Serrault, die meent alle domoren een oor aan te kunnen naaien. De karakterspelers werken lekker langs elkaar heen, maar wie erop uit is zijn verstand op nul te zetten, merkt het niet. Scenario van Albert Kantof en regisseur Lautner. Achter de camera stond Yves Rodallec.

Les eaux dormantes

1992 | Thriller, Mysterie, Komedie

Frankrijk​/​​Portugal 1992. Thriller van Jacques Tréfouel. Met o.a. Philippe Caroit, Marie Adam, Danièle Delorme, Michel Galabru en Ludmila Mikaël.

Caroit is arts. Na een verblijf van drie jaar in Cambodja, keert hij terug naar het ouderlijk huis in de Franse provincie. Hij was ooit vertrokken om Mika[KA3]el te vergeten, want zijn ouders waren er tegen dat hij met haar omging. Op anomieme wijze wordt hij erop attent gemaakt dat zijn vader onder geheimzinnige omstandigheden is verdwenen. Zijn moeder met wie hij een niet al te beste verhouding heeft, zwijgt in alle talen en van zijn mentaal gehandicapte zuster wordt hij ook al niet wijzer. Het oudere echtpaar dat de huishouding regelt, doet alsof zij van niets weten. In een bedrukte stemming zoekt hij Mika[KA3]el toch weer op zonder dat hij beseft dat zijn visite haar fataal wordt. Ook de bediende, Galabru legt het loodje. Langzaam maar zeker krijgt Caroit door wie de dader is, maar dan zit hij in de val. Komische mysteriefilm, die mank gaat aan een gebrek aan actie en een overdosis aan dialoog (van Jacques Santamaria). Het scenario van Yves Ellena en Jacques Santamaria is gebaseerd op de roman van het beroemde schrijversduo Pierre Boileau en Thomas Narcejac. Het camerawerk is van Elso Roque.

Talkie-Walkie : Max supervedette

1991 | Familiefilm, Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1991. Familiefilm van Daniel Moosmann. Met o.a. Michel Galabru, Mouss, Nathalie Cauvin, Jean-Pierre Cherer en Nadine Coll.

Een bekende regisseur neemt Max (Mouss) als ster in een reclamefilmpje. Vanaf dat moment wordt de acteur een modieuze superster, die zoals dat in Frankrijk dan gaat, overal, waar dan ook en hoe dan ook, het `super` of `hyper` erin moet helpen stampen. Er wordt er een overval gepleegd op de geldschieter van een grote bank, en Max wordt beschouwd als de hoofdverdachte. Deze mollige en bijziende jongeman, die zo vredelievend is, dat hij nog geen vlieg kwaad zou doen, zou een ster worden dankzij een reclamefilm? Scenarioschrijver Daniel Goldenberg brengt dit verhaal in de vorm van een parodie. De film- en tv-regisseur kent zijn vak goed (BIRIBI) en weet tenminste hoe een acteur als Galabru te begeleiden. Wanneer hij volledig vrijgelaten wordt, begint hij zich altijd aan te stellen, nu niet. Tweede deel van de serie Talkie-Walkie. Bijna

Le jour des Rois

1991 | Drama, Komedie

Frankrijk 1991. Drama van Marie-Claude Treilhou. Met o.a. Paulette Dubost, Danielle Darrieux, Micheline Presle, Robert Lamoureux en Michel Galabru.

Drie zusters en twee echtgenoten, allen op zekere leeftijd, vieren Driekoningen rond een Chinese maaltijd, gevolgd door het traditionele driekoningenbrood. Dat is alles wat betreft het thema van deze film, die psychologische en gedragsobservaties bevat en waarin een scherpe blik niet ontbreekt, terwijl er evenmin concessies worden gedaan. Maar ondanks alles stelt de filmer zich welwillend op ten opzichte van wat met een uit de tijd geraakte term de 'ouderdom' heet. Geen realisme en geen vertedering. Er zit niets anders op dan ze te nemen zoals ze zijn met hun manies, de sleur in hun gewoonten die voor altijd vastligt, hun tics en de typische karaktertrekken van het merendeel van de mensen op die leeftijd. Een zeer genuanceerde film met opvallende acteerprestaties. Scenario van Noël Simsolo en de regisseuse. Camerawerk van Jean-Bernard Menoud en Pascale Granel.

Honorin et la lorelei

1991 | Drama, Komedie

Frankrijk 1991. Drama van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Grâce De Capitani, Roger Carel, Jacques Serres en André Dupon.

Een jonge, Duitse vrouw komt op een goede dag met haar dochtertje in een Zuidfrans dorpje aan. Ze zoekt de vader van haar kind. Ze komt nog net op tijd om diens begravenis bij te kunnen wonen. De plaatselijke bevolking betoont zich niet erg toeschietelijk naar de frivole dame. Chapot, die werd geïnspireerd door de streek, toont de kijker veel zon en een verhaal dat bijna niet onderdoet voor de verhalen van de beste Provençaalse schrijvers. Daarin wordt hij bijgestaan door een handjevol talentvolle acteurs. Galabru doet zich gelden als dorpsburgemeester met een grote mond en een klein hartje. Carel is een heerlijke plattelandspastoor en De Capitani is een zeer overtuigende dame. Jammer dat het laatste kwart van de film gehinderd wordt door een onwaarschijnlijk en banaal plot. Speelt enige jaren na WO I.

Uranus

1990 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Michel Blanc, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret en Gérard Desarthe.

Vlak na WO II staan in een Frans dorpje nog maar weinig huizen ongeschonden overeind. Ingenieur Archambaud (Marielle) huisvest daarom een aantal van zijn dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap, met een communist (Blanc) maar ook met een voormalige nazi-collaborateur (Desarthe). Tegelijk banen roddel en achterklap de weg voor lieden die willen afrekenen met zuiplap en vrouwenversierder Leopold (Depardieu). Berri maakte Uranus na zijn enorme succes met Jean de Florette en Manon des sources. Het werd wederom een verhaal waarin hij de hardvochtigheid van sommige van zijn landgenoten geraffineerd aan de kaak stelt.

Les mouettes

1990 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1990. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Anaïs Jeanneret, Frédéric Deban, Cécile Auclert en Stephanie Murat.

In het kader van een reeks Provençaalse verhalen à la Marcel Pagnol speelt Galabru burgemeester Honorin van een nest in het arrière pays van de Provence. In deze episode wordt zijn dorp 'overvallen' door een viertal wufte dames, die in het gehucht aangezien worden voor meisjes van lichte zeden. Als een der zonen van het plaatsje verliefd wordt op een van meisjes, heeft burgemeester Honorin zijn handen vol om de gemoederen tot bedaren te brengen. Typisch tv-voer wat men zou kunnen bestempelen als een Franse heimatfilm. Te genieten, maar niets bijzonders. Het scenario is van Nelly Kaplan en regisseur Chapot. Het camerawerk is van Michel Carré.

Le silence d'ailleurs

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Guy Mouyal. Met o.a. Clémentine Célarié, Michel Galabru, Daniel Olbrychski en Jean-Paul Lilienfeld.

Christophe is twaalf jaar en woont met zijn moeder en de man die in de plaats is gekomen van zijn weggelopen vader. Het kind en de man kunnen het slecht met elkaar vinden, terwijl de moeder heimelijk hoopt op de terugkeer van Christophe's vader. Hoewel het tegenwoordig mode is om een kind een belangrijke rol in een film te geven, betekent dat nog niet dat een film dan ook automatisch goed is. Blunders, nodeloze herhalingen en een wat aarzelend scenario mogen er ook dan niet in voorkomen. Niettemin doen er goede acteurs aan deze film mee en bevat hij een sfeervolle beschrijving van het afgelegen en eenzame benzinestation.

Le dénommé

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Claude Dague. Met o.a. Bernard Fresson, Philippe Léotard, Michel Galabru, Claude Brosset en Leny Escudero.

Een zogenaamde autobiografie en een bewerking door de cineast van zijn gelijknamige roman (Olivier Orban, Paris, 1982). Inderdaad! Na in snel tempo vier films in het genre `tweederangsdetective` (1960-1971) in elkaar te hebben gedraaid, bevindt hij zich voor enige tijd in de gevangenis, nadat een bankoverval op jammerlijke wijze mislukte! Auguste Le Breton kwalificeert hem als de `Al Capone van het urinoir`. Deze uitzonderlijke en vooringenomen `come-back` heeft niettemin de verdienste oprecht aan te doen, schetst op intelligente wijze de sfeer van de gevangenis, en de hoofdpersoon komt opmerkelijk geloofwaardig over (Fresson). Ook bekend als NO TIME FOR JUSTICE.

La plus belle nuit du cinéma

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Michel Denisot. Met o.a. Gérard Lanvin, Béatrice Dalle, Roger Hanin, Jacques Villeret en Michel Galabru.

Een bloemlezing van de Franse cinema? Ja, maar het dienstdoende genie heeft het in zijn hoofd gehaald om scènes uit een heleboel bekende films door hedendaagse acteurs te laten spelen. Zo wordt bijvoorbeeld een scène uit HÔTEL DU NORD van Marcel Carné gespeeld door Lanvin en Dalle en een andere scène, uit LES PARAPLUIES DE CHERBOURG, door Birkin en Souchon enzovoort. Het lijkt aanvankelijk een origineel idee, maar na het zien van het resultaat blijkt het een doodgeboren kindje. Bovendien is deze film volledig overbodig: de mensen zien veel liever de originelen! En de scène uit HIROSHIMA MON AMOUR is volstrekt belachelijk.

L'argent

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jacques Rouffio. Met o.a. Claude Brasseur, Miou-Miou, Michel Galabru, Jean-Pierre Bisson en Anna Gaelina.

Een verfilming over de corrupte bankdirekteur uit de beroemde roman van Emile Zola. Geen afgewogen geheel, want Jacques Rouffio schetst zijn personages in een agressieve, ongenuanceerde stijl en wel zodanig, dat de belangwekkende naturalistische inhoud van dit meesterwerk tot een karikatuur verwordt. Fantastisch spel en dito tijdsreconstructie.

Feu sur le candidat

1990 | Thriller

Frankrijk 1990. Thriller van Agnès Delarive. Met o.a. Michel Galabru, Patrick Chesnais, Giuliana de Sio en Françoise Dorner.

Robert Cavaillon (Galabru), die zijn fabrieken aan zijn personeel heeft geschonken, is erg populair geworden en werpt zich op de politiek. Het succes is zo groot dat zijn vijanden vrezen dat hij de presidentiële verkiezingen zal winnen en besluiten hem uit de weg te ruimen. Het thema doet wat overdreven aan. Van de politieke zeden heeft niemand een hoge pet op, maar dit gaat wel erg ver. Bovendien gaat er noch van het scenario, noch van de personages iets uit, al is de technische realisatie redelijk.

Deux flics à Belleville

1990 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1990. Misdaad van Sylvain Madigan. Met o.a. Patrick Timsit, Kader Boukhanef, Michel Galabru, Anaïs Jeanneret en Jean-Pierre Sentier.

De warrige avonturen van twee piepjonge inspecteurs (Timsit en Boukhanef) die nauwelijks hun stage achter de rug hebben. Het feit dat ze allebei dezelfde achternaam (Hadad) hebben, zorgt voor heel wat verwarring. Een levendig verhaal vol persoonsverwisselingen, waarin elementen uit de sombere politiefilm vermengd worden met kluchtige aspecten en waarin men de hand van Alexis Lecaye herkent, die meehielp zijn roman voor deze film te bewerken. Het natuurlijke decor van dit pittoreske Parijse XX arrondissement wordt goed benut.

Una casa a Roma

1989 | Komedie

Italië 1989. Komedie van Bruno Cortini. Met o.a. Valerie Perrine, Tomas Milian, Michel Galabru, Lavinia Pozzi en Daniel Ceccaldi.

Een televisiefilm vol maffe figuren. Gieren van het lachen om Perrine als de Amerikaanse die gaat scheiden van haar Italiaanse man. Als hij naar de Bahama's vertrekt met een fotomodel van twintig is thuis de deur voor hem dicht gegooid en maakt zijn vrouw van hun penthouse, met uitzicht op de Piazza Navona, een luxe pension waar ze, met behulp van haar opgeschoten dochter, voor veel geld kamers verhuurt. Intussen gaat haar man door een hel in het huis van zijn fotomodel. Goede dialogen, uitstekend spel en ook technisch zit de film goed in elkaar.

Sans défense

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Michel Nerval. Met o.a. Michel Galabru, Pascale Petit, Catherine Leprince, Bruno Pradal en Pascal Vignal.

In Parijs verdwijnt een jongen bij het uitgaan van de school. Zijn grootvader komt vanuit de provincie om een eigen onderzoek in te stellen in het wereldje van drugs en kinderprostitutie. Er moesten werkelijk drie scenaristen aan te pas komen om deze ratjetoe van cliché's, gemeenplaatsen en blunders bijeen te krijgen. Het resultaat is een film die geen moment geloofwaardig overkomt, met een zeer gering budget werd opgenomen en bovendien klunzig in elkaar is gezet. Dat hij niet de allerlaagste waardering krijgt, komt door Galabru die het beste uit een onmogelijke rol weet te halen.

Le provincial

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Roland Giraud, Gabrielle Lazure, Michel Galabru, Maurice Vaudaux en François Rollin.

Een rijke Parijse kaasboer (Galabru), afkomstig uit een dorp in de Pyreneeën besteedt zijn geld aan een reclamefilmpje over zijn geboortestreek. Stadskat en producente met een aardig snuitje Lazure gaat het spotje draaien en ze wordt in raad en daad bijgestaan door plaatselijke berggids en weerkundig correspondent Giraud, die prompt verliefd wordt op haar. Galabru komt te overlijden en Giraud krijgt de zaak, die hij in zijn dorp voortzet. Lazure met haar arrogante, jaloerse vriend in het kielzog komt voor hem werken. Onbenullig liefdesverhaaltje met zoutloze grappen, dat hooguit een beetje ironisch is. Winnaar van de film: de toeristische plaatjes. Jean-Louis Richard schreef het scenario met regisseur Gion en het camerawerk is van Jean-Jacques Tarbes.

La folle journée ou le mariage de Figaro

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Fanny Cottençon, Roger Coggio, Marie Laforêt, Claude Giraud en Line Renaud.

Een bewerking van het beroemde stuk van Beaumarchais ter gelegenheid van het tweede eeuwfeest van de Franse Revolutie. Roger Coggio, die ervoor heeft gekozen zichzelf weg te cijferen ten behoeve van het werkstuk, maakte een serieuze en opgelegde film met weinig vindingrijkheid op het gebied van de enscenering. Bovendien lijkt de film soms wat lang te duren en worden bepaalde steeds terugkerende komische effecten op den duur irritant, zoals met name het gestotter van Carel. Mooie decors van Thierry Leproust en goede originele muziek met dezelfde sarcastische ondertoon als in het stuk.

L'invité surprise

1989 |

Frankrijk 1989. Georges Lautner. Met o.a. Victor Lanoux, Eric Blanc, Jean Carmet, Michel Galabru en Jacques François.

Een vage en verwarde spionagegeschiedenis, waarin de opgejaagde anti-held een jonge, zwarte Parijzenaar is. Lautner is datgene wat voor een scenario moet doorgaan niet meester. Zijn bedoeling was in de eerste plaats een satire op de media te maken, die de mist ingaat vanwege een gebrek aan scherpzinnigheid en inspiratie. Het gaat er in deze parodie allemaal veel te bot aan toe, terwijl Blanc in de hoofdrol zijn zaakjes niet in orde heeft en zich eigenlijk alleen maar aanstelt. Het trio Galabru- Carmet-Lanoux tracht nog wat van de regie te maken. Scenario van Didier Van Cauwelaert en Georges Lautner. Camerawerk van Yves Rodallec.

L' Invite Surprise

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Georges Lautner. Met o.a. Eric Blanc, Michel Galabru en Victor Lanoux.

Een vage en verwarde spionagegeschiedenis, waarin de opgejaagde anti-held een jonge, zwarte Parijzenaar is. Lautner is datgene wat voor een scenario moet doorgaan niet meester. Zijn bedoeling was in de eerste plaats een satire op de media te maken, die de mist ingaat vanwege een gebrek aan scherpzinnigheid en inspiratie. Het gaat er in deze parodie allemaal veel te bot aan toe, terwijl Blanc in de hoofdrol zijn zaakjes niet in orde heeft en zich eigenlijk alleen maar aanstelt. Het trio Galabru- Carmet-Lanoux tracht nog wat van de regie te maken. Scenario van Didier Van Cauwelaert en Georges Lautner. Camerawerk van Yves Rodallec.

Et qu'ça saute

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Henri Salvador, Jean Le poulain, Michel Galabru, Roger Van Hool en Roger Carel.

Een bewerking van een roman van de produktieve en middelmatige Charles Exbrayat over een uraniumvindplaats in een niet-bestaande republiek, waar Zuidamerikaanse revoluties aan de gang zijn en waarop uiteraard verscheidene grootmachten het gemunt hebben. Schrikbarend banaal. Nog slechter dan de films van Raoul André of Maurice Regamey. Meer valt er niet over te zeggen.

Du sel sur la peau

1989 | Komedie, Romantiek

Canada​/​​België​/​​Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Marie Degesves. Met o.a. Richard Bohringer, Catherine Frot, Michel Galabru, Isabelle Glorie en Nicole Colchat.

Hoe een ten gevolge van tal van mislukte relaties met vrouwen een teleurgestelde veertiger besluit het zonder hartstocht te doen en zich geheel te wijden aan zijn vioolhobby. Doch een ongehuwde moeder van dertig jaar breekt door de blokkade heen, waaraan de moeder van de vrijgezel, die zelf bezeten is van astrologie, medeplichtig is. Met andere woorden, het zijn eigenlijk twee thema's. Daarnaast was deze film beter af geweest met een minder slappe en losse regie, een degelijk opgebouwd scenario en vooral minder stompzinnige dialogen. Slechts het vakmanschap van de Franse acteurs redt deze onderneming van een algehele ondergang.

Autour de Charles Aznavour

1989 | Biografie, Muziek

Frankrijk 1989. Biografie van Gilbert Carpentier, Michel Lafon en Maritie. Met o.a. Charles Aznavour, Jean-Claude Brialy, Serge Lama, Michel Galabru en Sylvie Vartan.

Een weelderige afsluiting van het jaar in een luxe wagon van een trein vol dromen. Sneeuw, dennebomen en alles wat daar verder bijhoort zijn present. Temidden van een hele reeks beroemde personen krijgt Charles Aznavour ternauwernood de gelegenheid iets over zijn carrière te vertellen. Hij maakt indruk als - zonder slechte woordspelingen te willen maken - 'locomotief'. Gelukkig reist hij ook langs zijn liederen. Een nepdroom maar goed gedaan.

Envoyez les violons

1988 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1988. Komedie van Roger Andrieux. Met o.a. Richard Anconina, Anémone, Michel Galabru, Martin Lamotte en Fabienne Périneau.

De reclameman Fred raakt gedeprimeerd omdat zijn vrouw, een mannequin, zich op de dwarsfluitstudie heeft gestort, als therapie, onder leiding van een jonge vrouw. Deze moeizame film bestaat louter uit cliché's, van begin tot eind aan elkaar gebreid door drie scenarioschrijvers, waaronder Andrieux. Met uitzondering van Galabru wordt er weinig overtuigend geacteerd.

Un Gendarme en benidorm

1987 | Komedie

Spanje 1987. Komedie van Tomas Aznar. Met o.a. Robert Castel, Elizabeth Hill, Michel Galabru en Rafael Alonso.

Een gendarme ontvangt bericht dat zijn vrouw, van wie hij was gescheiden, in Alicante is overleden. Samen met zijn vriendin gaat hij op onderzoek uit. Een zeer middelmatige komedie, slecht gefotografeerd en nog slechter gemaakt.

Soigne ta droite

1987 | Experimenteel

Frankrijk​/​​Zwitserland 1987. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Luc Godard, Jacques Villeret, François Périer, Jane Birkin en Michel Galabru.

Een regisseur die vroeger in de mode was, is nu gedwongen opdrachtfilms te maken om zijn brood te verdienen. Hij neemt het vliegtuig om een project (of een film?) af te leveren bij een vage opdrachtgever. Het script is een voorwendsel om stil te staan bij de pogingen, mislukkingen en het concept van de film in kwestie. Het geheel eindigt in een soort absurde klucht met Godard in de rol van de betreffende cineast. Een quasi- surrealistische collage met humor à la Tati, naar wie Godard opzettelijk verwijst. Het is een film van ongelijkmatige kwaliteit, soms voor de hand liggend maar nergens oninteressant. Godard blijft experimenteren en zoeken naar mogelijkheden voor visuele weergave.

La vie dissolue de Gérard Floque

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Roland Giraud, Marie-Anne Chazel, Clémentine Célarie, Jacqueline Maillan en Jacques François.

De propvolle week van een reclame-ontwerper, gezien door de zéér kortzichtige blik van Lautner: de reclame, de tv- presentator, dealende middelbare scholiere, punktrio, lesbisch duo, afgestompte smerissen, dialogen in de stijl van Aap-Noot- Mies, etc. Van een zeldzame stompzinnigheid en een belediging voor de Franse film. Scenario van Jean-Jacques Tarbes en Christian Watton.

La lettre perdue

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Michel Galabru, Raphaëlle Spencer, Eva Darlan, Jean-François Stévenin en Patachou.

Een schilderijenrestaurateur, een weinig inschikkelijke en solitaire figuur, krijgt per abuis een brief bezorgd van een jong kind. Er ontstaat een levendige correspondentie tussen de bejaarde man en het meisje. Als hij met zijn kleinzoon van plan is kennis te gaan maken met haar, komt hij voor een dilemma te staan want zij heeft net over haar ongeneeslijke ziekte geschreven. De gevoeligheid van de cineast van INTERDIT AUX MOINS DE TREIZE ANS, zit ook in deze film weer hecht verankerd in de alledaagse werkelijkheid. Een fijnzinnige en scherpzinnige schets van eenzaamheid. Galabru, die onder goede begeleiding stond, laat zich van een even ontroerende als verwarrende kant zien. Scenario van de regisseur en Isabelle Mergault.

Suivez mon regard

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Jean Curtelin. Met o.a. Richard Berry, Patrick Bruel, Tom Novembre, Dominique Pinon en Zabou Breitman.

Deze film is eigenlijk een unieke onderneming en zou ook EEN DAG IN PARIJS kunnen heten: een opstopping onderweg naar het werk en een opstopping onderweg naar huis. Wel honderd acteurs verschijnen op het scherm, variërend van 15 sekonden tot 2 minuten, hoewel het geen sketches zijn: er is een eenheid van toon en sfeer. Diverse situaties worden kil en afstandelijk bestudeerd. De film doet aan PLAYTIME van Jacques Tati denken. Sommigen zullen het fascinerend vinden, anderen afschuwelijk. Ook bekend als JE HAIS LES ACTEURS.

Les Frères Pétard

1986 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1986. Komedie van Hervé Palud. Met o.a. Gérard Lenvin, Jacques Villeret, Josiane Balasko, Valérie Mairesse en Michel Galabru.

Manu en Momo stemmen erin toe een onbekende lading vanuit Amsterdam mee te nemen. Ze ontdekken dat ze verdovende middelen transporteren en willen deze stelen. Achter dit immorele thema gaat een zogenaamd absurde komedie met 'humoristische' gangsters schuil. 't is 'monsterlijk!' schreeuwt het affiche. Inderdaad, monsterlijk als een olifant in een porseleinkast. Meelijwekkend scenario, cliché's en tot op de draad versleten grappen. Kortom, een dieptreurig consumptie-artikel.

L'enfant de colère

1986 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1986. Oorlogsfilm van Jean Sagols. Met o.a. Rebecca Pauly, Thierry Vachon, Stéphane Aznar, Michel Galabru en Jean-Pierre Darras.

Een kroniek die aan het einde van de oorlog, in 1944, speelt in een afgelegen landhuis midden in de wijngaarden waar de familie Peyrac noodgedwongen boven op elkaar gepropt met een heleboel vluchtelingen woont. Het verhaal concentreert zich vooral op de moeizame verhouding tussen een adolescent en zijn moeder. Met weinig middelen is de sfeer van destijd goed weergegeven en hetzelfde geldt voor de indruk die de kijker krijgt van de verstikkende hitte alsmede de laatste oprispingen van de oorlog. Een nauwkeurige schets van tegelijk gecompliceerde en ontroerende personages. Goede, speciaal voor de film gemaakte, muziek.

Kamikaze

1986 | Misdaad, Sciencefiction, Drama

Frankrijk 1986. Misdaad van Didier Grousset. Met o.a. Michel Galabru, Richard Bohringer, Dominique Lavanant, Riton Liebman en Kim Massee.

Een buitengewoon begaafde geleerde, ontslagen en aangewezen op een uitkering, wordt een dusdanige mensenhater dat hij een wapen uitvindt waarmee hij via zijn tv-toestel mensen kan doden die live op televisie verschijnen. Hij wordt uiteindelijk ontmaskerd door een politiecommissaris en neergeschoten 'vanwege staatsredenen'. Het interessante scenario wordt tekort gedaan door een onevenwichtige, te intellectuele en te abstracte regie van Grousset, wiens debuut dit is. Niettemin enkele sterke scènes en Galabru acteert goed.

Je hais les acteurs

1986 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Krawczyk. Met o.a. Jean Poiret, Michel Blanc, Bernard Blier, Patrick Floersheim en Michel Galabru.

Ben Hecht, een van Hollywoods meest gerespecteerde scenarioschrijvers (His Girl Friday, Notorious) schreef in 1944 het boek I Hate Actors!, een komisch Hollywood-achter-de-schermen verhaal over een agent die stapelgek wordt van de lastige, nuffige, onzekere, ijdele acteurs in zijn kaartenbakje. In deze Franse bewerking speelt Poiret de agent, Orlando Higgins, die ook nog eens wordt verdacht nadat op de set van een van zijn klanten een moord is gepleegd. Amusante whodunit-komedie waarin het zoeken is naar bekende Franse gezichten. Let op onder meer Gérard Depardieu en regisseurs Bernard Blier en Claude Chabrol.

I Hate Actors

1986 |

1986. Gerard Krawrzyk. Met o.a. Guy Marchand, Jean Poiret, Michel Galabru, Michel Blanc en Bernard Blier.

Ben Hecht, een van Hollywoods meest gerespecteerde scenarioschrijvers (His Girl Friday, Notorious) schreef in 1944 het boek I Hate Actors!, een komisch Hollywood-achter-de-schermen verhaal over een agent die stapelgek wordt van de lastige, nuffige, onzekere, ijdele acteurs in zijn kaartenbakje. In deze Franse bewerking speelt Poiret de agent, Orlando Higgins, die ook nog eens wordt verdacht nadat op de set van een van zijn klanten een moord is gepleegd. Amusante whodunit-komedie waarin het zoeken is naar bekende Franse gezichten. Let op onder meer Gérard Depardieu en regisseurs Bernard Blier en Claude Chabrol.

Grand Guignol

1986 | Komedie, Horror

Frankrijk 1986. Komedie van Jean Marbeuf. Met o.a. Guy Marchand, Caroline Cellier, Jean-Claude Brialy, Michel Galabru en Marie Dubois.

Deze film is eigenlijk een vervolg op VAUDEVILLE, met het accent op hoe belachelijk de diverse personages zijn. Het zijn tweederangs acteurs die repeteren voor vreselijke toneelstukken. Als ze echter hun afschuwelijke rollen van zich afschudden en in het werkelijke leven terugkeren, blijkt het niet veel anders te zijn. De film zit vol met verliefde dronkelappen, bemoeizuchtige caféhouders en zeer vermoeiende grappen en grollen. Alles is net zoals in de Grand Guignol, de lach moet de hardheid van de werkelijkheid camoufleren. Deze 'komische' film heeft een ondertoon van wanhoop en bitterheid, zoals de meeste films uit het vreemde, maar originele oeuvre van deze cynische regisseur: alles is absurd en alles is belangrijk als wij onszelf willen overleven. De regie is zeer goed en bij vlagen zelfs briljant.

Subway

1985 | Mysterie, Komedie, Thriller, Film noir

Frankrijk 1985. Mysterie van Luc Besson. Met o.a. Isabelle Adjani, Richard Bohringer, Michel Galabru, Jean-Hugues Anglade en Jean-Pierre Bacri.

Adjani is getrouwd met een miljonair. Ze verveelt zich. Ze ontmoet Lambert die onuitgenodigd op een cocktail-party bij haar thuis komt, en hij verdwijnt met een aktentas met papieren. De volgende dag eist hij per telefoon vijftig miljoen Frank van Adjani. Lambert wordt daarop vervolgd door mysterieuze lijfwachten van Adjani's echtgenoot, en hij vlucht de metro in waar hij een heleboel vreemde en ongewone figuren tegenkomt. Hij organiseert er een concert voordat hij vermoord wordt. Er is geen scenario dat de grenzen van de film aangeeft. Vol van fantastische, ongewone en poëtische opnames. Men vindt hier ook een aantal kleine scènes die gemaakt zijn met een knipoog naar filmliefhebbers. Een symbolische en allegorische wereld die gedomineerd wordt door de verbeelding en de fantasie van de regisseur. Zonder twijfel een geslaagd werk. Geweldige decors van de tachtig-jarige Alexandre Trauner, die er een prijs voor kreeg. Het bijzondere camerawerk is van Carlo Varlini.

Ne prends pas les poulets des pigeons

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Michel Gentil. Met o.a. Jean-Marie Vauclin, Jean-Claude Benhamou, Michel Galabru, Popeck en Gérard Landry.

Een titel als een film van Michel Audiard en deze komedie doet ons met weemoed terugdenken aan diens films: daarmee is alles gezegd! Een zielig, zogenaamd grappig verhaal over twee sukkels van inspecteurs, die in het dorp La Colle-sur-Loup met een onderzoek bezig zijn. Zwaar, traag en dus waardeloos. Het is nauwelijks te begrijpen waarom talentvolle acteurs als Galabru zich met zulke onzin inlaten.

La cage aux folles III

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Michel Serrault, Antonella Interlenghi, Saverio Vallone, Stéphane Audran en Michel Galabru.

Naar het toneelstuk van Jean Poiret. Albin (Serrault) erft van een suikertantetje. Hiervoor moet hij helemaal naar Schotland. Als hij de erfenis wil bemachtigen moet hij binnen twee jaar getrouwd en vader zijn. Neef Mortimer (Vallone) die zijn seksuele voorkeur kent, ligt op de loer! Voor de derde keer worden zowel de psychologie als het gedrag van homoseksuelen volledig verbasterd door middel van grove karikaturen die de modale Fransman aan het lachen zouden maken. Volledig fantasieloos, niets nieuws onder de zon. Zelfs de vertolkers lijken er niet in te geloven en vervelen zich evenveel als de kijkers. Ook bekend als ELLES SE MARIENT. De fotografie is van Luciano Tovoli. Aan het scenario werd heel wat geschreven door Christine Carère, Marcello Danon en Philippe Nicaud en vervolgens werd dat weer omgezet door Michel Audiard, Jacques Audiard, Marcello Danon, Gérard Lomballe en regisseur Lautner.

La Cage Aux Folles 3

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Benny Luke, Michel Galabru, Michel Serrault, Ugo Tognazzi en Stéphane Audran.

Naar het toneelstuk van Jean Poiret. Albin (Serrault) erft van een suikertantetje. Hiervoor moet hij helemaal naar Schotland. Als hij de erfenis wil bemachtigen moet hij binnen twee jaar getrouwd en vader zijn. Neef Mortimer (Vallone) die zijn seksuele voorkeur kent, ligt op de loer! Voor de derde keer worden zowel de psychologie als het gedrag van homoseksuelen volledig verbasterd door middel van grove karikaturen die de modale Fransman aan het lachen zouden maken. Volledig fantasieloos, niets nieuws onder de zon. Zelfs de vertolkers lijken er niet in te geloven en vervelen zich evenveel als de kijkers. Ook bekend als ELLES SE MARIENT. De fotografie is van Luciano Tovoli. Aan het scenario werd heel wat geschreven door Christine Carère, Marcello Danon en Philippe Nicaud en vervolgens werd dat weer omgezet door Michel Audiard, Jacques Audiard, Marcello Danon, Gérard Lomballe en regisseur Lautner.

Facteur de Saint-Tropez

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Paul Préboist, Henri Génès, Manuel Gélin, Marion Game en Michel Galabru.

Conflict tussen een milieubewuste postbode en de plaatselijke notabelen die een casino willen bouwen, in de uitgekauwde Saint Tropez-stijl. Het is snel te merken dat de enige reden om dit prul te maken de dubieuze herinnering aan de GENDARMES is (die werden gered door het elan van Louis de Funès). Maar het kan jammer genoeg nog erger: een opeenhoping van onsamenhangende flauwigheid, afgeraffelde regie, grappen die tot de draad versleten zijn en botte humor.

Réveillon chez Bob

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Jean Rochefort, Guy Bedos, Agnès Soral, Michel Galabru en Mireille Darc.

Gescheiden tekenaar Louis Alban (Rochefort) krijgt een brief van zijn zoon Jérémie die klaagt over het gewelddadig gedrag van zijn stiefvader. Alban en enkele vrienden zwerven rond in de buitenwijken van Parijs alwaar zij van feest naar feest trekken en soms de weg kwijtraken na kennismakingen met 'schilderachtige' karaktertypes uit allerlei landen. Het blijkt ook Kerstavond te zijn en de zoon had het hele verhaal verzonnen alleen om zijn vader te kunnen zien bij die gelegenheid! Het scenario is onsamenhangend en vele opnames doen niets goeds aan het verhaal. Verre van het gebruikelijke niveau van Pierre Granier-Deferre, maar wel aardig en het fotografische werk van Alain Derobe is bijzonder goed.

Partenaires

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Claude D'Anna. Met o.a. Nicole Garcia, Jean-Pierre Marielle, Michel Galabru, Michel Duchaussoy en Elisa Servier.

In een theaterloge bevindt zich een acteursechtpaar dat in hetzelfde goedkope toneelstuk speelt. Zij komen tot een confrontatie, kwellen elkaar met scherpe tong en vinden elkaar weer terug. De verstikkende sfeer doet meteen aan Bergman denken. Het prachtige decor wordt stapsgewijs onthuld door de camera. Claude d'Anna heeft zich wat betreft het onderwerp op glad ijs begeven, en het blijkt een goede stijloefening te zijn. Het scenario is echter ongeloofwaardig. Vrij boeiend.

Monsieur de Pourceaugnac

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Michel Mitrani. Met o.a. Michel Galabru, Roger Coggio, Fanny Cottençon, Jérôme Anger en Jean-Paul Roussillon.

Deze bewerking van Molières toneelstuk is zeer origineel. Hij gaat diep in op de persoon van Lodewijk XIV die zowel koning is, in al zijn pracht en praal, als bevoorrecht toekijker. Een fundamentele dubbelzinnigheid maakt zodoende het verhaal boeiend, alsmede de bedriegelijke decors en hun overgang tot werkelijke vormen. Van grote klasse, maar de vertolking is niet altijd van hoog niveau, en de Fransen laten weer eens zien hoe chauvinistisch ze kunnen zijn.

Les Fausses confidances

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, Roger Coggio, Fanny Cottençon, Brigitte Fossey en Michel Galabru.

Trouwe bewerking van de komedie van Marivaux maar een beetje te naturalistisch. De productie haalt het niet bij de prachtige opnames van Etienne Becker die de lichtsterkte, het klimaat en de schilderachtige atmosfeer van Marivaux' tijdperk heeft kunnen nabootsen zoals die te zien zijn op de schilderijen van De la Tour en Watteau; een plezier voor het oog, en zo doen de speler de dramaturg nog enige eer aan.

Le Téléphone sonne toujours deux fois

1984 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1984. Komedie van Jean-Pierre Vergne. Met o.a. Didier Bourdon, Seymour Brussel, Bernard Campan, Pascal Légitimus en Smaïm.

Een sadist doodt zijn (altijd vrouwelijke) slachtoffers door hen de telefoonschijf op het voorhoofd in te prenten. Van het [KA1]e[KA1]en komt het ander en uiteindelijk wordt de dader aangehouden: het is niemand minder dan de psychiater die tevens dierenschilder om de hoek is! Het heeft niets te maken met LE FACTEUR SONNE TOUJOURS DEUX FOIS (ook bekend als THE POSTMAN ALWAYS RINGS TWICE!) waarvan de titel verdraaid gebruikt is, omdat het hier gaat om een parodie. Goed bedoeld, maar iedereen lijkt hier zijn eigen act te willen opvoeren, ondanks het scenario en de leiding van de regisseur. Waar blijft de producer?

Adam et Eve

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Jean Luret. Met o.a. Michel Galabru, Alice Sapritch, Jean-François Dérec en Popeck.

Wanneer Galabru en Sapritch elkaar na jaren weer ontmoeten is hun carrière op de terugweg. Zij was ooit een beroemde ster, hij een bezige producer. Ze legt hem een scenario voor, gebaseerd op het Bijbelse Adam en Eva-verhaal. Zij wil de rol van Eva spelen, terwijl een rijke graaf voor het geld zal zorgen. In werkelijkheid is alles opgezet spel van haar om zich te wreken op de producer die haar ooit eens een blauwtje deed lopen. Wansmakelijke komedie die bol staat van vulgaire grappen, slecht gespeeld. Waardeloos scenario van Jean Babely is ongeïnspireerd en is totaal mislukt als satire op het filmwereldje. Je kunt beter kijken naar het THE PRODUCERS van Mel Brooks, wat erop lijkt. Fotografie van Bernard Dechet.

On l'appelle catastrophe

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Michel Leeb, Carole Lixon, Darry Cowl, Michel Galabru en Ibrahim Seck.

Galabru vergooit nog maar eens zijn talent in deze zoveelste afschuwelijke Franse komedie, bedoeld om tv-komiek Leeb ook als filmleukerd te lanceren. Als Leeb ooit gelanceerd wordt, laat ons dan hopen dat het in een raket naar Venus is of, zo mogelijk, nog verder. Niet om aan te zien.

L'été meurtrier

1983 | Film noir, Thriller

Frankrijk 1983. Film noir van Jean Becker. Met o.a. Isabelle Adjani, Alain Souchon, Maria Machado, Michel Galabru en Suzanne Flon.

In deze broeierige noir-tragedie, geschreven door cultauteur/co-scenarist Sébastien Japrisot (alias Jean-Baptiste Rossi; 1931-2003), is Adjani vrijgeviger met haar fysiek dan ooit. Ze excelleert als de verleidster Eliane, bijgenaamd 'Elle', die met haar Duitse moeder en invalide stiefvader in de lente van 1976 verhuist naar een dorp in de Franse Alpen. Dat met de jonge schone een zeer getroebleerde wraakengel is gearriveerd, vermoedt geen dorpeling. Ook niet de beminnelijke garagehouder-brandweerman Florimond, alias Pin Pon (chansonnier Souchon), op wie 'Elle' duidelijk haar zinnen heeft gezet. Met de compositie van het complexe, provocerende personage oogstte Adjani na Possession haar tweede César.

C'est facile et ça peut rapporter...20 ans

1983 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1983. Komedie van Jean Luret. Met o.a. Robert Castel, Michel Galabru, Katia Tchenko, Jacques Balutin en Lucette Sahuquet.

Een geslaagd luguber idee (een abattoir doet dienst als lijkenhuis waar de menselijke en dierlijke kadavers door elkaar worden gehaald) en een biutengewoon goede huiselijke twist kunnen de feilen van deze waanzinnige fabel over de lotto niet redden. De acteurs doen hier slechts hun werk 'omdat er brood op de plank moet komen'. Een ideologisch wegwerpprodukt van rechtse signatuur.

Y a-t-il un Français dans la salle?

1982 |

Frankrijk 1982. Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Victor Lanoux, Jacques Dutronc, Marion Peterson, Jean-Luc Bideau en Jacques Dufilho.

De raadsman van een oppositieleider pleegt zelfmoord, waarna ontdekt wordt dat deze sinds WO II een man in zijn woning gevangen had gehouden die hem chanteerde vanwege zijn collaboratie met de Gestapo. De oppositieleider wordt nu zelf belaagd door de politie en sensatiepers. Hij wordt bovendien verliefd op een militante communiste. Deze anarchistische satire gaat met grof geschut corruptie, machtsmisbruik en seksuele stiekemheid te lijf in een door de ster-rolbezetting dik aangezette karikatuur. Het effect van het cynisme wordt enigzins teniet gedaan door de opzettelijk smakeloze vormgeving, terwijl veel toespelingen buiten Frankrijk niet begrepen zullen worden. Frédéric Dard en regisseur Mocky bewerkten het boek van San Antonio en Dard tot scenario. Michel Kelber was cameraman.

Te marre pas... c'est pour rire!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Aldo Maccione, Michel Galabru, Michel Frémont, Marthe Mercadier en Jacques Marin.

Een komedie tegen de achtergrond van een fabriek met een onbekwame directeur, stakingen, toevlucht tot de astrologie als redmiddel, etc. De rest is van hetzelfde laken een pak. Naar een stuk van de zogeheten Bricaire en Lasaygues, Les deux vierges. Het geheel doet onwaarschijnlijk, zo niet belachelijk aan. Het zwaar aangezette spel van Maccione in de rol van de directeur getuigt hiervan.

T'es heureux? Moi, toujours....

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean Marboeuf. Met o.a. Dominique Labourier, Denis Manuel, Claude Brasseur, Guy Marchand en Jacques Chailleux.

De weduwe van een weinig succesvolle cineast doorkruist de provincie met haar 'toverscherm' om de vertelsels van haar echtgenoot te tonen. Gedurende haar trektocht door dorpen en landschappen heeft ze verscheidene verhoudingen. Zoals bij alle films van Marbeauf gaat het hier om een persoonlijk relaas, dat echter onder economisch minder moeilijke omstandigheden is opgenomen dan BELLE ORDURE of LA VILLE DES SILENCES. Het gehele eerste deel is goed geslaagd en bevat zeldzaam rake typeringen. Maar het vervolg verkrijgt helaas het meer pittoreske karakter van een natuurprogramma. Jammer, want dit portret van een vrije vrouw blijft ontroerend.

Sandy

1982 | Komedie, Musical

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Nerval. Met o.a. Sandy Stevenson, Gary Moss, Michel Galabru, Luis Rego en Henri Guybet.

Nerval heeft naar alle waarschijnlijkheid de Franse tegenhanger van FAME van Alain Parker willen maken met deze kroniek van mislukte artiesten die alles doen om in de Parijse showbusiness door te dringen. Maar de film is mislukt door een rommelig en onsamenhangend scenario, erbarmelijke en slecht afgewerkte balletten, nutteloze sc[KA2]enes en volstrekt onge[KA3]inspireerde muziek...ondanks zes componisten! Overduidelijk amateurisme zowel wat betreft mise en sc[KA2]ene als interpretatie (Michel Galabru lijkt de enige beroeps). Kortom, het resultaat lijkt wel een (slechte) grap.

Salut j'arrive

1982 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1982. Komedie van Gérard Poteau. Met o.a. Pierre Jolivet, Christiane Krüger, Michèle Grignon, Michel Galabru en Judith Magre.

Een jongeman trekt na zijn dienstplicht bij een ex-vriendin in met de afspraak dat ze elk hun eigen leven zullen leiden. Ondanks de pogingen van de ouders van het meisje om ze weer te koppelen, werken ze zich ieder voor zich in de amoureuze nesten tot ze ontdekken dat ze verliefd op elkaar worden. Deze succesvolle film met `caf[KA1]e-th[KA1]e[KA4]atre`-groepen onderscheidt zich meer door spontaan spel, dan door de oorspronkelijkheid van de kluchtintrige. Navolging hiervan (met name VIENS CHEZ MOI, J'HABIE UNE COPINE) met de traditionele komieken, resulteert in afgetrapte, volstrekte middelmaat.

On s'en fout....nous on s'aime

1982 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1982. Familiefilm van Michel Gérard. Met o.a. Ariel Besse, Didier Clerc, Michel Galabru, Darry Cowl en Colette Castel.

Een middelbare scholier wordt verliefd op zijn klasgenote, die sinds de scheiding van haar ouders mannen wantrouwt. Zijn doorzettingsvermogen heeft succes, waarna ze allerhande smoesjes moeten verzinnen om samen de nacht - platonisch - te kunnen doorbrengen. Wel een aardige puberkomedie met satirische trekjes. Het geheel blijft echter omzichtig binnen de bourgeois-normen en heeft een wel erg simpel scenario. De redding is de interessante persoonlijkheid van Besse (uit BEAU-PERE) die heel wat meer suggereert dan de verdere film waarmaakt.

Les diplômés du dernier rang

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Michel Galabru, Marie Laforêt, Patrick Bruel, Philippe Manesse en Patrice Minet.

Deze film gaat over de fratsen die de studenten van een priv[KA1]e-instituut voor management in Oxford uithalen. Films over scholen doen het van tijd tot tijd, maar de meeste regisseurs bezondigen zich aan clich[KA1]es en karikaturen. Het is demagogisch en hypocriet: de studenten hekelen hun studie maar ze halen hun examens zonder problemen terwijl d[KA1]e (enige!) docent een complete domkop is. Kortom, de denkwijze uit de tijden van minachting, terwijl de werkelijkheid heel anders is.

Le gendarme et les gendarmettes

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean Girault en Tony Aboyantz. Met o.a. Louis de Funès, Michel Galabru, Maurice Risch, Claude Gensac en Catherine Serre.

De intrede der agentes in de gendarmerie van Saint-Tropez zorgt voor opwinding onder de manschappen. Vervolgens worden kokette Christine, Jo, Marianne en Isabelle pardoes één voor één ontvoerd. Waarop Ludovic Cruchot en Co., teneinde hun protégées te bevrijden, tegenover een staatsgevaarlijke crimineel komen te staan. Tijdens de opnamen van dit graptechnisch nalatige, maar toch weer lucratieve slotdeel in de succesreeks overleed regisseur Girault; assistent Aboyantz voltooide de film. Het was eveneens De Funès' zwanenzang: de driftkikkerende grimassenmeester stierf op 27 januari 1983, amper vier maanden na de Parijse première.

Le Braconnier de Dieu

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Pierre Darras. Met o.a. Pierre Mondy, Annie Cordy, Jean Lefebvre, Michel Galabru en Jean-Piere Darras.

Niet alleen is een goede Franse komische film al een zeldzaamheid, maar dit produkt slaat waarschijnlijk alles: een grove, beledigende en antikerkelijke klucht. Ook twintig goede acteurs zouden het niet tot een goed eind kunnen brengen met een dergelijk plat scenario. Even zwaar en vulgair als Annie Cordy dus. Naar de roman van René Fallet.

Le Bourgeois gentilhomme

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Michel Galabru, Rosy Varte, Roger Coggio, Franck David en Xavier Saint-Macary.

Een rijke bourgeois streeft de kwaliteiten van de adel na en laat zich door 'specialisten' daarin onderwijzen. Als hij zich verzet tegen het huwelijk van zijn dochter met een burger, verzint zijn huisbediende een plan om hem overstag te doen gaan en hem de onzin van zijn aspiraties te laten inzien. De klassieke Molière-komedie kreeg een filmversie getrouw aan de tekst en wordt, ondanks goed spel, weelderige decors en een soepele choreografie, ietwat langademig.

La Marseillaise

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Berny. Met o.a. Michel Galabru, Stéphane Audran, Paule Noëlle, Françoise Doner en André Falcon.

Een bankkassier houdt zich zó angstvallig aan de regels van de maatschappij en zijn werkkring dat een promotie onvermijdelijk is. Hij schrijft een boek over zijn voorbeeldig leven om de mensheid tot lering te strekken. Hoewel zijn arrivisme en normbesef soms aan het wankelen worden gebracht, wordt hij toch hoofdkassier en ontpopt hij zich direct als een fascistoïde potentaat. De film verloopt van een komisch begin naar een geleidelijke beklemming als het repressief burgermansfatsoen haar ware gezicht laat zien. De quasi goedmoedige uitstraling van Galabru is ideaal voor zijn rol. Audran is verrukkelijk karikaturaal als zijn modieuze, aan elke zelfverbeteringsgril meedoende echtgenote. De humor steunt wat al te zeer op clichés en geciteerde agenda-wijsheden in de dialoog om buiten Frankrijk even effectief te blijven.

Si ma geule vous plait...

1981 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Caputo. Met o.a. Valérie Mairesse, Bernadette Lafont, Michel Galabru, David Pontemoli en Pascale Roberts.

In tegenstelling tot haar vriendinnen wordt een meisje van seksuele ervaringen koud noch warm en hoopt met rekwisieten uit de seks-shop en via contact-advertenties daar verandering in te brengen. Uiteenlopende, maar steeds teleurstellende ervaringen, tot ze met een Italiaan die al die tijd beschikbaar was het gewenste orgasme beleeft. Deze porno-regisseur probeert zijn entree in de offici[KA3]ele cinema met een `komedie-net-tegen-het-randje`, maar het geringe aantal en de veel te lamlendige grappen maken er een ergerlijke mislukking van, die alleen verbaast door de medewerking van acteurs die bewezen hebben anders en veel beter te kunnen. (Het volstrekt seksistische scenario werd door vrouwen geschreven)

Les Bidasses aux grandes manoeuvres

1981 | Komedie, Drama

Frankrijk 1981. Komedie van Raphaël Delpart. Met o.a. Michel Galabru, Paul Préboist, Michel Modo, Betty Beckers en Michèle Grignon.

Vijf dienstplichtigen slijten hun dagen in hun typisch Franse kazerne in een typisch Frans gat in de provincie: dit speelt zogenaamd in de oorlog. Iedereen maakt lol en men slaagt er zelfs in de vijand gevangen te nemen (teruggebracht tot vier man vanwege het budget van de film). Legergrappen van het slechtste soort. Een homoseksuele priester, chauvinisme, bekrompen racisme (een soldaat uit Martinique roept uit terwijl hij zich op de borst slaat: 'Ik Tarzan, ik oetlul!'). De regisseur is zelf een oetlul omdat hij de kijkers voor zwakkeren van geest aanziet.

Le choix des armes

1981 | Misdaad, Drama, Thriller

Frankrijk 1981. Misdaad van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Gérard Depardieu, Catherine Deneuve, Michel Galabru en Gérard Lanvin.

Klassieke policier van de veelzijdige Corneau (1943-2010). Waarin vervroegd uitgetreden gangster Noël Durieux (Montand) op zijn paardenfokkerij nabij Parijs ongenode gasten krijgt: zwaargewonde Serge en dolle hond Mickey, ontsnapte bandieten op de vlucht. Meteen is de fatalistische toon gezet, zoals in Série noire en Police Python 357, de andere Corneau-hoogvliegers uit deze periode. Scenario van de regisseur en journalist/romanauteur Michel Grisolia snijdt en passant zaken aan als ouder worden, loyaliteit en liefde. Muziek van Philippe Sarde en cameravoering van Pierre-William Glenn lijken welhaast in symbiose.

Le Bahut va craquer

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Michel Nerval. Met o.a. Michel Galabru, Claude Jade, Dany Carrel, Darry Cowl en Robert Castel.

Een scholiere uit het arbeidersmilieu is zwanger gemaakt door een klasgenoot uit een bourgeoisgezin. De schoolleiding pleit de jongen vrij, maar wil het meisje verwijderen, wat resulteert in een protestactie van de leerlingen, die hun docenten gijzelen. Deze zoveelste Franse klucht over scholieren die hun leraren - terecht - het leven zuur maken, herhaalt de inmiddels overbekende grappen en typeringen, door steeds dezelfde acteurs. De aanzet tot een nog steeds funest doorwerkend standbewustzijn wordt onmiddellijk losgelaten voor een geïmproviseerd pop-concert en een algehele verzoening.

Une semaine de vacances

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Nathalie Baye, Gérard Lanvin, Michel Galabru, Philippe Noiret en Flore Fitzgerald.

Vedette Nathalie Baye (1948) sprankelt als Laurence, een 31-jarige onderwijzeres die probeert haar prioriteiten op een rijtje te krijgen tijdens een weekje vrijaf van haar scholieren en van haar vrienden en familie. Gevierd cineast Tavernier, een adept van volksrealisme, richtte zich op de persoonlijke overwegingen van de lerares (wat is mijn roeping?) en schetst op de achtergrond subtiel het starre onderwijsklimaat en het veranderende leerlingenbestand. Tavernier betoonde in 1999 opnieuw zijn hart voor de zaak met Ça commence aujourd'hui, een drama over een bevlogen kleuterleraar.

Une Merveilleuse journée

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Bernadette Lafont, Daniel Ceccaldi, Stéphane Hillel en Dorothée Jemma.

Een hulpje in een noodlijdende apotheek wordt voor korte tijd in dienst genomen door een zieke miljonair en wint en verspeelt in het casino van Deauville zelf miljoenen. De rijke schoonheid op wie hij indruk wilde maken is in werkelijkheid ook straatarm. Een afgetrapte boulevardklucht compleet met 'dolle' overspelsituaties kreeg een filmvorm als in de oerdagen van de televisie. Anders verdienstelijke acteurs spelen alsof ze het schellinkje van de schouwburg moeten bereiken. Het scenario is van regisseur Vital naar het toneelstuk van Yves Mirande, Gustave Quinson en Georges Lerec. Het camerawerk is van Wladimir Ivanov.

Sono fotogenico

1980 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1980. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Renato Pozzetto, Edwige Fenech, Aldo Maccione, Michel Galabru en Julien Guiomar.

Een cinefiele nietsnut vertrekt van Lago Maggiore naar Rome om een filmcarrière te beginnen en laat zich daar bedriegen door impressario's, producenten, speldocenten en ambitieuze starlets om tenslotte als stuntman invalide te worden. Deze bittere satire op filmambities werd door Risi al eerder en beter bedreven en met name de acteurskeuze is nadelig voor de werking. Hoewel Pozetto een nationale populariteit geniet, zijn zijn voorkomen en acteren zo weinig innemend, dat men hem alles gunt, wat hem overkomt. Cynische verhaalswendingen en zelfkarikaturen van filmprominenten weten los van de hoofdrol te vermaken.

Signé Furax

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Marc Simenon. Met o.a. Bernard Haller, Jean-Pierre Darras, Dany Saval, Mylène Demongeot en Michel Galabru.

Satirische politiefilm gebaseerd op de in Frankrijk razend populaire boeken van het ondertussen overleden schrijversduo Pierre Dac en Francis Blanche. De maffe, vaak surrealistische humor verliest door de plompe regie van Simenon veel van zijn charme, maar het defil[KA1]e van bekende koppen, een aantal bijzonder geestige achtergrondgags (aankondigingen in stations bijv.) en minstens [KA1]e[KA1]en briljante sc[KA2]ene (een onweerstaanbare nieuwsuitzending voor doven en slechthorenden) maken veel goed.

Les sous-doués

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Michel Galabru, Daniel Auteuil, Philippe Tacchini, Tonie Marshall en Magali Renoir.

Een chique middelbare school bereikt een dieptepunt in eindexamenresultaten. De directrice probeert met alle middelen meer succes te behalen, waartegen de leerlingen zich vindingrijk verzetten, al behalen ze met geraffineerde spiekmethodes wel het eindexamen. Bij een reünie tien jaar later blijken ze maatschappelijk allemaal zeer geslaagd, terwijl de politiecommissaris die hen het leven zuur maakte, is gedegradeerd tot verkeersagent. Deze in Frankrijk uiterst succesvolle klucht rijgt komische episodes zonder samenhang of ritme aan elkaar en laat de acteurs de vrije teugel in het aandikken van stereotype personages. De opzet om voortdurend alleen maar leuk te zijn, leidt tot platvoerse demagogie. Scenario van regisseur Zidi, Didier Kaminka en Michel Fabre. Camerawerk van Paul Bonis. Vervolg: LES SOUS-DOUÉS EN VACANCES.

Les Fourberies de Scapin

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Roger Coggio. Met o.a. Roger Coggio, Michel Galabru, Maurice Risch, Fanny Cottençon en Jean-Pierre Darras.

Letterlijke, filmisch weinig inventieve adaptatie van het gelijknamige toneelstuk van Molière. De slimme knecht Scapin laat de geliefden gelukkig worden door hun vaders om de tuin te leiden.

La cage aux folles II

1980 | Komedie, Avonturenfilm

Italië​/​​Frankrijk 1980. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Michel Serrault, Michel Galabru, Marcel Bozzuffi en Paola Borboni.

Om te bewijzen dat hij niet te oud is voor een nachtclub-act gaat een travestiet in vol ornaat de straat op. Een veronderstelde sjans blijkt een voortvluchtige spion die een geheime formule achterlaat voordat hij neergeschoten wordt. Het vriendenpaar vlucht voor politie en killers naar Italië. Wat de kwaliteiten van een fenomenaal succesvolle eerste film ook geweest mogen zijn, deel twee is een doorsnee-spionagekomedie met ietwat andere hoofdrollen. Sporadisch amusante scènes als de travestiet onderduikt bij de Italiaanse boerenfamilie van zijn vriend en de achterstelling van de vrouw aan den lijve ondervindt. Scenario van Jean Poiret, Francis Veber en Marcello Danon. Camerawerk van Armando Nannuzi.

Genre masculin

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Jean Marboeuf. Met o.a. Michel Galabru, Jean-Pierre Darras, Jean-Marc Thibault, Patrick Laval en Michel Vitold.

Vier mannen, teleurgesteld over het leven dat ze leiden, ontmoeten elkaar regelmatig in hun stamcafé. Daar vertellen ze elkaar hun dromen en hun drang naar een leven met meer actie. Hun discussies eindigen altijd hetzelfde: hoe moeilijk het is om man te zijn.

Est-ce bien raisonnable!

1980 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1980. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Miou-Miou, Gérard Lanvin, Michel Galabru, Henri Guybet en Renée Saint-Cyr.

Een jonge misdadiger neemt een rechter van instructie zijn kleding en identiteitspapieren af en botst bij zijn ontsnapping uit het gerechtshof op een journaliste die op de rechter een beroep kwam doen voor een affaire waarover ze schrijft. Persoonsverwisseling leidt tot verwarrende complicaties. Ondanks de aantrekkelijke rolbezetting en bekwame regie is dit een nogal mat uitgevallen misdaadkomedie, waarbij het inzakkende tempo en de onvoldoende verrassingen, de opgewekte toon en geamuseerde interesse van de toeschouwer steeds meer gaan saboteren. Scenario van Jean-Marie Poiré.

Celles qu'on a pas eues

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Michel Aumont, Michel Galabru, Daniel Ceccaldi, Bernard Menez en Jacques François.

Een episodenfilm waarin zes treinpassagiers zich hun catastrofaal afgelopen ervaringen in de liefde herinneren. Thomas probeert zich na zijn ironisch-intieme observaties van familie-wel-en-wee te vernieuwen met dit gevarieerde zesluik, waarvan de sketches zowel romantiek als fantastische horror en zwarte humor bevatten. De film is niet in elk onderdeel even geslaagd, maar de bruuske wisselingen in toon - er zijn zelfs overgangen van kleur naar zwart-wit - geven de film een eigen karakter, waarbij sommige acteurs detoneren door leukdoenerij.

Car-Napping

1980 | Avonturenfilm, Thriller

Duitsland 1980. Avonturenfilm van Wigbert Wikker en Wigbert Wicker. Met o.a. Anny Duperey, Bernd Stephan, Ivan Desny, Günter Tabor en Eddie Constantine.

Een film over een autodief die op bestelling werkt. Als actieklucht lijkt de film op die van Belmondo-regisseur Philippe de Broca, maar sinds GONE IN 60 SECONDS was het thema niet nieuw meer.

Tout dépend des filles

1979 |

Frankrijk 1979. Pierre Fabre. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Jean-Pierre Sentier, Michel Galabru, Micheline Presle en Christine Murillo.

Lanterfantende kunstenaars en de anarchistische vader van één van hen aarzelen steeds om de verhouding met hun vriendinnen te legaliseren, tot besloten wordt tot een drievoudige bruiloft en de vrouwen zelf op het stadhuis er opeens de brui aan geven. Dit simpele verhaal is aanleiding voor een poëtisch-schilderachtige milieuschets naar vooroorlogse Frans voorbeeld. De grappen en personages zijn al te bekend, ook de meer eigentijdse elementen als ecologie en feminisme. De acteurs zijn beter dan hun rollen, maar de film blijft onderhoudende middelmaat.

Le mors aux dents

1979 | Misdaad

Frankrijk 1979. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Jacques Dutronc, Michel Piccoli, Michel Galabru, Nicole Garcia en Charles Gérard.

Een oplichter heeft in het verleden goede zaken gedaan door politieke corruptie, maar probeert nu zijn slag te slaan met het wedden op paarden. Voor het geld om trainers en jockeys om te kopen chanteert hij zijn vroegere opdrachtgevers. Deze interessante misdaadfilm haalt te veel vormen van omkoping overhoop om echt doeltreffend te zijn. Wedden op paarden heeft in Frankrijk overigens een vergelijkbaar belang als de voetbaltoto in ons land. Sterke rollen van de uitgelezen bezetting houden de film boeiend boven de inhoudelijke vraagtekens uit.

Le guignolo

1979 | Komedie, Misdaad, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1979. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Mirella D'Angelo, Carla Romanelli, Michel Galabru en Charles Gérard.

Een internationale kunstdief krijgt in het vliegtuig naar Venetië een koffertje in handen dat een microfilm bevat. Terwijl hij met een bevriende museumsuppoost zijn culturele diefstallen voortzet, zit zowel de Franse geheime dienst als een Arabische bende achter hem aan. Deze brengt ook nog aantrekkelijke dames in het spel. Zo mogelijk absoluut dieptepunt in Belmondo's filmcarrière, waarbij iedere fantasie is uitgeschakeld en alles alleen aanleiding is om hem talloze malen eerder vertoonde stunts en grappen met onuitstaanbare bravoure te laten uitvoeren. Bij deze ergernis dwingt zelfs zijn lenigheid op gevorderde middelbare leeftijd geen respect meer af. Regisseur en medespelers kijken passief toe. Scenario van Jean Herman. Camerawerk van Henri Decae.

Le gendarme et les extra-terrestres

1979 | Komedie, Sciencefiction

Frankrijk 1979. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Michel Galabru, Maurice Risch, Jean-Pierre Rambal en Guy Grosso.

Waarin getrouw wetsdienaar Ludovic Cruchot tracht om de wereld, of dan tenminste zijn superieuren van de Saint-Tropez-brigade, ervan te overtuigen dat de buitenaardsen zijn geland. Na acht jaar Gendarme-absentie, mede veroorzaakt door De Funès' hartinfarcten, leunt het wrakkig geschreven vijfde deel in de fameuze reeks vrijwel geheel op zijn sterk vermagerde sterkomiek. Drie oudgedienden ontbreken bovendien, daaronder comédienne Claude Gensac (madame Cruchot), en een raadselachtig catastrofale autostunt kostte twee levens. Ondanks dit alles werd de film zo'n kassakraker dat er nog een laatste deel volgde: Le gendarme et les gendarmettes.

Le Gagnant

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Phillippe Ruggieri, Odile Michel, Michel Galabru, Stéphane Audran en Henri Guybet.

Voorspelbare, fletse Franse komedie waarin een loodgieter de lotto wint en daardoor het meisje van zijn dromen kan veroveren. Was LE PION, de debuutfilm van Gion, nog min of meer fris, zijn tweede film onderscheidt zich in niets meer van dozijnen andere Franse kluchten. Te verwaarlozen.

La ville des silences

1979 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1979. Mysterie van Jean Marboeuf. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Michel Galabru, Michel Duchaussoy, Jean-Marc Thibault en Claire Maurier.

Een Franse provincieplaats wordt economisch, sociaal en politiek beheerst door een familie waarvan de patriarch wordt vermoord. De door anonieme brieven opgeschrikte notabelen laten uit Parijs privédetective Briand (Cassel) overkomen die ze vanwege zijn seksuele geaardheid makkelijk menen te kunnen manipuleren. Maar de gemeenschap tolereert geen buitenstaanders. Deze sfeervol gefotografeerde en goed geacteerde misdaadfilm is in de eerste plaats een zwarte satire, maar de regisseur verwerkte in zijn film zo veel kritiek op de vermogende klasse dat hij soms de plot dreigt te vergeten.

Flic ou voyou

1979 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1979. Misdaad van Georges Lautner. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Michel Galabru, Georges Géret, Jean-François Balmer en Charles Gérard.

Nice wordt beheerst door een Corsicaanse gangsterbende die de politiecommissaris ongestraft doodt. Een commissaris van een speciale afdeling van de politie komt een onderzoek instellen, ontdekt dat de inspecteurs van de zedenpolitie connecties met de onderwereld hebben en schakelt hen en de gangsters uit. Belmondo in het voetspoor van Clint Eastwood als politieman die de wet in eigen hand neemt met een nog gewelddadiger methodiek dan de opponenten.

Duos sur canapé

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Marc Camoletti. Met o.a. Michel Galabru, Marina Vlady, Jean Lefebvre, Bernard Menez en Lorraine Bracco.

Een vrouwelijke tandarts en een advocaat gaan uit elkaar, maar blijven hun praktijk aan huis voortzetten. Zij begint een verhouding met een acteur, hij met een fotomodel, maar de door de secretaris-huisknecht gemanipuleerde intriges leiden tot een verzoening. Deze succesvolle boulevardklucht werd door de schrijver zonder filmervaring zelf geregisseerd en verliest door het gebrek aan tempo en fantasie alles, wat op de planken leuk zou kunnen zijn. De stuurloze acteurs leggen het er veel te dik op, Vlady uitgezonderd.

Ciao, les mecs!

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Sergio Gobbi. Met o.a. Gérard Lonnberg, Charles Aznavour, Roland Dubillard, Michel Galabru en Jean Piat.

Een Franse Italiaan wordt in de steek gelaten door zijn vrouw en zoekt onderdak bij bevriende landgenoten. Deze volgen uit solidariteit het spoor van de voortvluchtige vrouw en houden hem op de hoogte van haar escapades. Dat blijkt ook haar opzet; de jaloezie van de Italiaan moet aangewakkerd worden om zo hun huwelijk nieuwe impulsen te geven. De op zich boeiende milieu- schets en de mentaliteitsobservatie mondt uit in standaardgrappenmakerij die door een reeks van gaststerren wat leuker wordt gemaakt dan het scenario verdient.

Les rustres

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Yves-André Hubert. Met o.a. Nelly Borgeaud, Magali Renoir, Michel Galabru, Gaston Vacchia en Bruno Devoldore.

Een nogal fantasieloze verfilming naar Carlo Goldoni (1707- 1793) onder regie van Claude Santelli. Het stuk doet als fijnzinnige, zich gedurende een carnaval in Venetië afspelende karakter- en zedenschets vrij gedateerd aan. Subtiele decors van Jean Mandaroux en aanstekelijke, ritmische muziek. De spontaniteit van Renoir doet veel terwijl Galabru - bij wijze van uitzondering - aardig wordt benut.

Le pion

1978 |

Frankrijk​/​​Duitsland 1978. Christian Gion. Met o.a. Henri Guybet, Claude Jade, Claude Piéplu, Claude Dauphin en Maureen Kerwin.

Timide hulpleraar annex surveillant (een 'pion') heeft geen overwicht op zijn leerlingen en wordt door zijn collega's geminacht. Een in het geheim geschreven roman wordt gepubliceerd en krijgt de prestigieuze Prix Concours, waarna hij opeens in aanzien komt bij iedereen, inclusief de door hem in stilte beminde lerares Frans. Hij verkiest echter de moeder van zijn lastigste leerling. De humor van de film komt vooral door de scènes met rebelse scholieren, de satire op literair snobisme blijft in voor de hand liggende clichés steken. Hoewel hij geen literaire begaafdheid weet te suggereren, heeft Guybet - meestal in flauwe bijrollen - genuanceerde charme in de titelrol. Scenario van regisseur Gion. Camerawerk van Lionel Legros.

Le Beaujolais nouveau est arrivé

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Jean-Luc Voulfow. Met o.a. Jean Carmet, Michel Galabru, Rabah Loucif, Pierre Mondy en Pierre Bertin.

Relatief frisse Franse komedie met Garmet en Galabru als twee levensgenieters die ieder jaar uitkijken naar de nieuwe Beaujolais. Hun buurtcafé sluit echter en ze zien zich verplicht hun Beaujolais zélf te gaan halen. Op hun tocht ontmoeten ze een gastarbeider en een handelsreiziger in stropdassen. Het viertal zal allerlei mild-komische avonturen meemaken alvorens op hun bestemming te arriveren. Filmisch conventioneel, maar met innemende vertolkingen en geestige dialogen.

Laisse-moi rêver

1978 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1978. Komedie van Robert Ménégoz. Met o.a. Michel Galabru, Myriam Boyer, Patrick Chesnais, Roger Mirmont en Nathalie Guérin.

Een niet onaangename lichtvoetige politiekomedie met Galabru als een diamantsmokkelaar, achtervolgd door tegenslagen. Hoewel de hysterie en de platte effectenjagerij van de doornee Franse komedie af en toe de kop opsteken, slaagt Ménégoz er in een aantal frisse scènes neer te zetten, vooral dankzij de innemende vertolking van Galabru, een erg onderschat acteur die zichzelf te grabbel gooit in de meest idiote produkties maar met een goede rol wel degelijk tot grote prestaties in staat is. Ook bekend als DRÔLES DE DIAM.

La cage aux folles

1978 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1978. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Michel Serrault, Michel Galabru, Claire Maurier en Rémi Laurent.

In deze filmbewerking van een Parijse theaterhit schrikken homo’s Renato (Tognazzi) en Albin (Serrault) zich wild wanneer Renato’s zoon aankondigt te gaan trouwen. Tegenover diens verloofde en aanstaande schoonouders proberen ze tijdens een kennismakingsdiner hun geaardheid, flamboyante levensstijl én werk in een travestietenclub te verbergen. Inmiddels klassieke komedie met heerlijk maffe acteurs is warm en geestig. Vooral Serrault als travestiet kreeg destijds veel lof en de film won de Golden Globe voor beste buitenlandse film. Film kreeg in 1996 een succesvolle Amerikaanse remake met Robin Williams en Nathan Lane.

L'Amour en question

1978 | Drama, Thriller

Frankrijk 1978. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Bibi Andersson, Michel Galabru, Michel Auclair en Georges Géret.

Wanneer nabij Nice een architect op brute wijze het leven laat, verdenkt onderzoeksrechter Suzanne Corbier (Girardot) Zweedse weduwe Catherine (Andersson) en haar Britse minnaar Tom Hastings (Steiner). Ze poetsen de plaat, maar worden gesnapt aan de Frans-Italiaanse grens. Elk van hen belandt in eigen land voor het hekje. Afzwaaifilm van Cayatte (1909-1989), eens te meer over juridische kwesties, is vlees (drama) noch vis (thriller). De goede acteurs zijn aan het pulpscript en de onkarakteristiek besluiteloze regie verspild. Steiner, karakterkop in vele Italiaanse genrefilms, is een lichtpunt als de raadselvent van dienst.

L' Horoscope

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Evelyne Buyle, France Dougnac, Henri Courseaux, Claude Rollet en Michel Galabru.

Twee vrienden zijn verliefd op hetzelfde meisje, dat haar leven laat besturen door de astrologie. Van daaruit doet zij voorspellingen waardoor zij grote winsten maken bij het gokken op de paardenrennen en in het casino. Dit is een poging om enige nieuwe, jonge komieken te lanceren in een nogal slome en voorspelbare klucht, waarin de mogelijkheid tot satire over de astrologie-waarde onbenut blijft. Alleen de meest voor de hand liggende satirische grappen zijn in deze film te vinden.

Heart To Heart

1978 |

1978. Pascal Thomas. Met o.a. Anne Caudry, Laurence Ligneres, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

Twee vrienden zijn verliefd op hetzelfde meisje, dat haar leven laat besturen door de astrologie. Van daaruit doet zij voorspellingen waardoor zij grote winsten maken bij het gokken op de paardenrennen en in het casino. Dit is een poging om enige nieuwe, jonge komieken te lanceren in een nogal slome en voorspelbare klucht, waarin de mogelijkheid tot satire over de astrologie-waarde onbenut blijft. Alleen de meest voor de hand liggende satirische grappen zijn in deze film te vinden.

Confidences pour confidences

1978 | Drama, Komedie

Frankrijk 1978. Drama van Pascal Thomas. Met o.a. Anne Caudry, Daniel Ceccaldi, Henri Crémieux, Michel Galabru en Laurence Lignières.

Kroniek van arbeidersgezin met drie dochters tijdens jaren vijftig en zestig waarbij volwassenen worden van de meisjes en hun huwelijken en zelfstandigheid niet zonder pijn en problemen verlopen. Uit kleine details en gebeurtenissen opgebouwde film heeft door situering in Parijs minder warmte dan Thomas' eerdere platte-landskomedies, maar behoudt diens persoonlijke onnadrukkelijke aanpak met bittere poëzie en humor. Daarnaast een overtuigend tijdsbeeld.

Chaussette-surprise

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Jean-François Davy. Met o.a. Anna Karina, Bernadette Lafont, Christine Pascal, Michel Galabru en Rufus.

Viertal excentrieke mannen komt als gevolg van hetzelfde auto-ongeluk op een ziekenzaaltje te liggen en zaait door gedrag en ideeën verwarring in het hospitaal. Ondertussen genieten wederhelften van drie van hen van een ongekende vrijheid. Regisseur probeert aan jarenlange porno-om-den-brode te ontsnappen met absurde kluchtigheid, maar wat talenten van het viertal ook zijn, in combinatie zijn ze geen nieuwe Marx Brothers. Ziekenhuisscènes worden daardoor rumoerige ongein, maar rustiger belevenissen van de vrouwen thuis hebben wel humor en charme.

Le maestro

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Jean Lefebvre, Sophie Desmarets, Daniel Ceccaldi, Caroline Cartier en Geneviève Grad.

De boulevard-komedie Les vignes du seigneur - over drankzuchtige huwelijkskandidaten die hun mond voorbij praten zodra ze een slok op hebben - wordt geacteerd alsof de acteurs het bovenste schouwburgbalkon willen beschreeuwen en in beeld gebracht als in de begindagen van de televisie.

Le Mille pattes fait des claquettes

1977 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1977. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacques Moreau, Roger Mirmont, Francis Perrin, Bernadette Granger en Jean-Jacques Moreau.

Een flauwe oorlogskomedie waarin een stel patriotten de Venus van Milo uit de handen van kunstverzamelaar Goering proberen te houden. Veteraan Jean Girault, een tijdlang huisregisseur van Louis de Funès, is minder vulgair dan zijn collega- lolbroeken, wat dan weer ruimschoots wordt gecompenseerd door de inspiratieloze langdradigheid van zijn produkt.

La nuit de Saint-Germain-des-Prés

1977 | Mysterie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1977. Mysterie van Bob Swaim. Met o.a. Michel Galabru, Mort Shuman, Daniel Auteil, Chantal Dupuy en Alain Mottet.

De vermaarde privé-detective krijgt een simpele juwelendiefstal op te lossen, maar stuit bij zijn onderzoek op een onvoorziene reeks moorden. De personage van Nestor Burma kreeg een sterke hoofdrol van de vaak misbruikte Galabru in een filmversie die de 'Rive Gauche' rond 1950 reconstrueert, compleet met existentialisten en knusse jazzkeldertjes. Het scenario is van Peirre Fabre, Alain Petit, Robert Réa en regisseur Swaim naar de roman van Léo Malet. Het camerawerk is van Yves Lafaye. Eastmancolor, mono.

L'amour en herbe

1977 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1977. Komedie van Roger Andrieux. Met o.a. Pascal Meynier, Guilhaine Dubois, Michel Galabru, Françoise Prévost en Bruno Raffaelli.

Tragikomisch verhaal van een eerste liefde met Galabru als bezorgde vader die zijn zoon wil beschermen tegen de dingen des levens maar niet kan verhinderen dat de jongen verliefd wordt en er met zijn vriendinnetje vandoor wil. Verrassend geestig, hoewel Andrieux naar het einde toe de controle verliest en zijn toevlucht neemt tot storende karikaturen. De frisse vertolkingen van het jonge koppeltje en, niet te vergeten, vader Galabru maken echter veel goed.

Il Gatto

1977 | Thriller, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1977. Thriller van Luigi Comencini. Met o.a. Ugo Tognazzi, Mariangela Melato, Michel Galabru, Dalila di Lazzaro en Philippe Leroy.

Broer en zus bezitten een appartementengebouw dat ze met winst kunnen verkopen bij lege oplevering. Intriges rond een dode kat zaaien onrust en verdenking bij de huurders, die allemaal wat te verbergen hebben en zo tot verhuizing worden gedwongen. De venijnige karikaturen en satirische humor nemen de overhand op deze weinig verrassende wie-is-de-dader, die ook nogal de tijd neemt. Geproduceerd door Sergio Leone. Scenario van Rodolfo Sonego, Augusto Caminito en Fulvio Marcolin. Camerawerk van Ennio Guarnieri.

Gruppenbild mit Dame

1977 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1977. Drama van Aleksandar Petrovic. Met o.a. Romy Schneider, Brad Dourif, Vadim Glowna, Michel Galabru en Rüdiger Vogler.

Verfilming van de indrukwekkende roman van Heinrich Böll is redelijk geslaagd, maar dat komt vooral door de fraaie vertolking van Romy Schneider (in haar eerste Duitse film na zestien jaar) en niet door regisseur Petrovic die zich aan het literaire verhaal vertilde. Schneider speelt Leni, een 'dame' die zich door de oorlog niet stuk liet krijgen en die na de oorlog besluit met een Turk te trouwen, gewoon omdat zij van elkaar houden. 'De mensen' nemen haar haar eigenzinnigheid niet in dank af. Door haar eerdere huwelijk met een (inmiddels overleden) Rus stond ze al bekend als 'Russenliefje'. Nu krijgt ze het predikaat 'Turkenvriendin'. Muziek van Mozart en Schubert.

Qu'il est joli garçon, l'assassin de papa!

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Caputo. Met o.a. Bernadette Lafont, Patrick Messe, Michel Galabru, Daniel Gélin en Fran+8cois Maistre.

Een boulevardklucht die geïnspireerd is door het stuk Le Cid van Pierre Corneille. Mogelijke subtiliteiten werden door regisseur Caputo zorgvuldig vermeden in deze semi-hysterische en allesbehalve leuke film waarin het allemaal draait rond een samenwonend maar niet getrouwd koppeltje dat door de respectievelijke vaders wordt opgejut om toch maar tot de echtelijke staat toe te treden. Dat type film, dus.

Les pirates de la Butte

1976 | Familiefilm, Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1976. Familiefilm van Claude Pierson. Met o.a. Paul Préboist, Jacques Préboist, Michel Galabru, Roger Carel en Marco Perrin.

Deze regisseur, die gespecialiseerd is in pornofilms, verrast ons hier door de keuze van zijn onderwerp: het verhaal gaat namelijk over jochies uit Montmartre die in opstand komen tegen een gemene projectontwikkelaar die hun speelterrein wil afpikken. De humor is tamelijk banaal, de volwassenen zijn karikaturaal en de kinderen worden niet erg goed geregisseerd. Kan niet tippen aan LE BALLON ROUGE van Lamorisse en nog minder aan LES MISTONS van François Truffaut. Voor jonge kijkertjes die niet al te kieskeurig zijn. Na dit eenmalige uitstapje naar het kindervermaak, is Pierson weer teruggekeerd naar zijn gebruikelijke capriolen. Ook bekend als LA GRANDE RÉCRÉ.

Le juge et l'assassin

1976 | Misdaad, Drama, Historische film

Frankrijk 1976. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Michel Galabru, Isabelle Huppert, Jean-Claude Brialy en Cécile Vassort.

Aan het einde van de negentiende eeuw jaagt de ambitieuze magistraat Rousseau met alle methodes op de godsdienstwaanzinnige ex-onderofficier Bouvier. Op zijn vagebondenpad door ruraal Frankrijk verkracht en vermoordt Bouvier volwassenen, adolescenten en kinderen. Taverniers furieuze derde regie, op een scenario van Jean Aurenche en Pierre Bost, fileert een archaïsche justitie en het onthutsende cynisme van clerus en bourgeoisie. Acteurs Noiret en Galabru bieden als rechter en moordenaar subliem tegen elkaar op, adembenemend is de 'Scope-landschapsfotografie van Pierre-William Glenn. Als gedetailleerd armoedetijdsbeeld en ronduit agressief politiek pamflet in romaneske vorm sorteert de film stevig effect.

Le grand fanfaron

1976 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Michel Galabru, Claude Melki, Micheline Dax, Carole Chauvet en Gilbert Servien.

Lachfilm, maar dan een slechte, over twee vrienden die elkaar na jaren terugvinden in India. Scenario van regisseur Clair, Pierre Pelegri en Freha Benzacken. Ook bekend als LES BIDASSES EN CAVALE.

Le chasseur de Chez Maxim's

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Jean Lefebvre, Daniel Ceccaldi, Francis Perrin en Claude Gensac.

Een Franse boulevard-komedie met Galabru als uitsmijter bij de chique nightclub Maxim's. Regisseur Vital doet geen enkele moeite de toneeloorsprong van het overigens vrij banale materiaal te verbergen, zodat het vooral Galabru is die met een enthousiaste vertolking het geheel min of meer overeind houdt. Meer min dan meer, helaas.

Le Trouble fesses

1976 | Komedie

Frankrijk 1976. Komedie van Raoul Foulon. Met o.a. Maurice Risch, Michel Galabru, Bernadette Lafont, Vittorio Caprioli en Anicée Alvina.

Een vulgaire, niet leuke mafiaparodie waarin nochtans getalenteerde acteurs (Risch, Galabru, Lafont) zich verlagen tot de meest idiote onderbroekenlol. Het draait allemaal rond Ernesto Capoli, zoon van pizzakoning Lucki Capoli, die door Don Pasquale wordt betrapt in het bed van diens dochter. Don Pasquale stuurt huurmoordenaars op Ernesto af, en de familie Capoli lanceert meteen een tegenoffensief. Een lawaaierige, voorspelbare en bijzonder vermoeiende film.

Section spéciale

1975 | Oorlogsfilm, Historische film, Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1975. Oorlogsfilm van Costa-Gavras. Met o.a. Louis Seigner, Michael Lonsdale, Roland Bertin, Heinz Bennent en Bruno Cremer.

Op 21 augustus 1941 liquideert de communistische verzetsstrijder 'colonel Fabien' in de Parijse metro een Duitse marinier. Teneinde repressailles te voorkomen, besluit Pétain een wet te ontwerpen die het mogelijk maakt om ongewenste elementen zonder proces te elimineren. De eerste zes slachtoffers van deze section spéciale in de jurisprudentie van het Vichy-regime zijn al aangewezen. Sombere politieke thriller-in-oorlogstijd reconstrueert het hellende vlak van collaboratie: de hele film is doortrokken van een sfeer van langzame morele verstikking.

Monsieur Balboss

1975 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1975. Drama van Jean Marboeuf. Met o.a. Michel Galabru, Marcel Guiet, Michèle Simonnet, José Arthur en Michel Aumont.

Een gerespecteerd man - commissaris van politie en voorbeeldig huisvader - maakt van zijn machtspositie gebruik voor malversaties binnen de wet en kiest zich daarbij een getuige/medeplichtige/leerling in de persoon van een jonge vagebond, zodat hij toch de prikkel heeft om risico's te nemen. Wanneer de jongen zich tegen hem keert, wordt hij ongestraft uitgeschakeld. Deze cynische politiesatire is op scenarioniveau onvoldoende oorspronkelijk en valt de bourgeois-hypocrisie aan met overbekende middelen. Het visueel grof effectbejag zou stuitend zijn zonder de knappe hoofdrol van Galabru die de quasi- goedmoedigheid overtuigend griezelig weet te maken.

L'intrépide

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis Velle, Claudine Auger, Juliette Mills, Michel Galabru en Roger Hanin.

De scenarioschrijver Jacques Vilfrid heeft zich niet moegemaakt toen hij een verhaal van Andr[KA1]e Versini bewerkte. Het resultaat is een verwarde komedie vol persoonsverwisselingen met groteske (en verliefde) moordenaars, die zich deels afspeelt in een slaapwagon. De sporadische goede idee[KA3]en verzuipen in de onbenulligheid, terwijl de gebruikelijke clich[KA1]es, waaronder de stereotiepe homo, allemaal aanwezig zijn. Een film die typerend is voor de produktieve carri[KA2]ere van deze regisseur (1924-1982). Ook bekend als LE GARDE DU CORPS.

L'ibis rouge

1975 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1975. Misdaad van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Michel Simon, Michel Serrault, Michel Galabru, Jean Le Poulain en Evelyne Buyle.

Een jeugdtrauma over een muzieklerares doet een kleurloze man een aantal vrouwen wurgen, waarvoor een oude krantenverkoper de verantwoordelijkheid opeist, om uit de anonimiteit te komen. Ondertussen wordt een vertegenwoordiger in sterke drank om zijn speelschulden naar het leven gestaan, terwijl zijn huwelijk op de klippen loopt. Uit ontmoetingen resulteert een bevredigende oplossing voor iedereen. Deze zwarte komedie werkt sterker dan meeste andere Mocky-films dankzij de geslaagde stilering van situaties en intriges en inzet van de hoofdrollen, onder wie Simon in zijn laatste film. Naar de roman van Fredric Brown die in Frankrijk is verschenen onder de titel Ça ne se refuse pas door André Ruellan en regisseur Mocky tot scenario bewerkt. Camerawerk van Marcel Weiss.

Cigalon

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Michel Galabru, Andréa Ferréol, Roger Carel, Marco Perrin en Paulette Frantz.

Nauwkeurige herverfilming van de film van Marcel Pagnol (1935). Deze bewerking voor tv kan de vergelijking met het origineel niet doorstaan. Galabru staat evenwel zijn mannetje in de rol van Cigalon.

C'est jeune et ça sait tout

1975 | Komedie

Frankrijk​/​​Canada 1975. Komedie van Claude Mulot. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Darry Cowl, Jean Lefebvre en Michel Galabru.

Gruwelijke Frans-Canadese komedie waarin pientere Franse meisjes van zestien vier semi-idiote Canadese vrijgezellen één en ander bijbrengen over de liefde. Ceccaldi, Cowl en Lefèbvre zijn pijnlijke spelingen van de natuur en horen thuis in een beschermde werkplaats, maar Galabru zou toch beter moeten weten.

Y a un os dans la moulinette

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Raoul André. Met o.a. Michel Galabru, Daniel Prévost, Paul Préboist, Darry Cowl en Marion Game.

'Komische' voorvallen van twee komedianten die werkzaam zijn als detective. André, een goede technicus, heeft zich sinds lang verlaagd tot het maken van slechte komedies, waarin groffe woordspelingen, afgezaagde grappen en alledaagsheid en vooral tevredenheid met zichzelf en deze 'typisch Franse' slechte stijl hoogtij vieren. Klunzig.

Vertudieu

1974 | Komedie

Canada​/​​Frankrijk 1974. Komedie van Claude Pierson. Met o.a. Catherine Rouvel, Jean-Marie Proslier, Gilles Latulippe, Marco Perrin en Roselyne Hoffman.

Deze vrije bewerking van enige passages uit [KL]Heptameron[KLE] van Marguerite de Navarre (1492-1549), op haar beurt geïnspireerd door de Decamerone van Bocaccio, opgenomen in de Parijse regio en in de omgeving van Montreal, spreekt met twee monden. Enerzijds slaagt zij er niet in de geest van de Renaissance op te roepen, anderzijds is zij net zo vrijgevochten als het origineel. Enkele kleurrijke scènes doen de aanstootgevende obsceniteiten vergeven.

Un Linceul n'a pas de pôches

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Jean-Pierre Mocky, Francis Blanche, Jean Carmet, Michel Constantin en Michel Galabru.

Om aan de censuur van de hoofdredacteur te ontkomen, richt een journalist een onafhankelijk dagblad op, waarin corruptie en in de doofpot gestopte schandalen bij notabelen in een grote provincieplaats aan de kaak worden gesteld. Ondanks drastische tegenmaatregelen zet hij door, tot hij wordt vermoord. De verplaatsing naar het eigentijds Frankrijk maakt dit vooroorlogs Amerikaans romanverhaal van Horace McCoy no pockets in a shroud minder waarschijnlijk, ook omdat actuele toespelingen een strakke intrige onnodig verwarren en verzwaren. Mocky speelt zelf de hoofdrol al te ijdel en heeft daardoor weinig aandacht voor de regie. Een curieus gebruik van komische acteurs in schurkenrollen die door bewust onflatteus camerawerk tot een 'monstergalerij' worden gemaakt.

Soldat Duroc, ça va être ta fête!

1974 | Komedie, Drama

Frankrijk 1974. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Pierre Tornade, Robert Webber, Régis Porte, Jacques Duby en Michel Galabru.

Een jonge Franse soldaat brengt clandestien een nachtje door bij zijn verloofde in zijn geboorteplaats, achter de Duitse linies. Toevallig bevindt zich daar ook een Amerikaanse spion in de Duitse gelederen die door de Fransen ontzet moet worden, zodat de deserteur zijns ondanks een held wordt en promotie maakt. Deze rats-kuch-en-bonen klucht, geplaatst tegen een dramatische realiteit, mist zowel spanning als echte humor en laat bekende acteurs geroutineerd hun komische nummers opvoeren.

Le Plumard en folie

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jacques Lemoine (Jacques Lem). Met o.a. Alice Sapritch, Michel Galabru, Jean Lefebvre, Claudine Gensac en Patrick Topaloff.

Met als medeplichtigen een klein losbandig dienstmeisje en een bediende, vertelt een goudkleurig bed zijn geschiedenis. Hij heeft heel wat meegemaakt! Inbrekers, gigolo's, overspelige vrouwen, ontrouwe echtgenoten, homoseksuelen, lesbiënnes, machines die het schudden van het bed bij de seksuele spelletjes meten en opgehitste jonge paartjes. Aan het slot zakt het bed in elkaar. Vederlichte komedie die niet echt pornografisch is. Ook bekend als LE LIT.

Le Führer en folie

1974 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1974. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Henri Tisot, Alice Sapritch, Maurice Risch, Luis Rego en Patrick Ropaloff.

Poging om van de geschiedenis van het Derde Rijk een boertige komedie te maken met Hitler als voetballiefhebber en verschillende grappen over dit onderwerp. Zelfs WHICH WAY TO THE FRONT (1970) van Jerry Lewis, zeker niet een van de beste films, steekt met kop en schouders uit boven dit vreselijke misbaksel voor geestelijk gestoorden. Kortom, er zijn onderwerpen waar je wat meer van af moet weten om er een film over te kunnen maken. Deze produktie van Clair stijgt niet boven het absolute nulpunt uit.

L'éducatrice

1974 | Erotiek, Komedie

Canada​/​​Frankrijk 1974. Erotiek van Claude Mulot. Met o.a. Jean Lefebvre, Nathalie Courval, Françoise Lemieux, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

Canandees echtpaar Martine (Lemieux) en Charles Lebrun (Lefebvre) krijgt Jo[KA3]elle (Cousineau), een Frans nichtje, te logeren. Het stel meent haar seksueel te moeten opvoeden gezien haar prille leeftijd, maar het wichtje weet alles al en kan oom en tante nog het nodige bijbrengen: het echtpaar wordt zelfs tot partnerruil met een agent van de zedenpolitie en zijn vrouw gebracht. Deze muffe sekskomedie krijgt door de situering in Montreal niets extra's en de regisseur citeert koket uit zijn eigen pornofilms die hij onder pseudoniem maakte. Bekwame komieken doen tegen beter weten in hun best, maar alleen Galabru is leuk als een gefrustreerde zedelijkheidsapostel Monsieur Lambris die prostituées als missiezusters naar Caracas laat vertrekken. Het scenario is van Michel Lebrun en regisseur Mulot. Het camerawerk is van Jacques Assuérus. Ook bekend als C'EST JEUNE ET ÇA SAIT TOUT en Y'A PAS MAL À SE FAIRE DU BIEN.

Par ici la monnaie

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Robert Castel, Nathalie Courval, Michel Galabru, Ginette Garcin en Henri Guybet.

In een met afbraak bedreigde woning in een voorstad wonen kruimeldieven samen, die van hun buit nauwelijks kunnen rondkomen, tot de vrouw van hun aanvoerder bij de politie in dienst treedt en een grote coup voor hen mogelijk maakt: de installatie van een nep-tol op de autobaan. De scenario-schrijver van de GENDARME-films is als regisseur (nog) minder vindingrijk dan als auteur en het ensemble in plaats van één dragende hoofdrol biedt de acteurs geen speelruimte om er op eigen kracht nog wat van te maken.

Les Vacanciers

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Alice Sapritch, Michel Galabru, Paul Préboist, Jacqueline Jehanneuf en Louison Roblin.

Aloyse Frankensteinmuhl heeft zonder medeweten van zijn tante een deel van haar huis verhuurd aan vakantiegangers. Wanneer die tante onverwacht thuiskomt zijn de poppen aan het dansen. Een pretentieloos komedietje zoals er in Frankrijk honderden worden gemaakt.

Les Gaspards

1973 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Philippe Noiret, Charles Denner, Michel Galabru en Annie Cordy.

Tijdens werken, Parijs ligt praktisch open, verdwijnen er regelmatig mensen. Niet tevreden met de acties van de politie besluit een vader van een verdwenen meisje zelf op onderzoek uit te gaan. Op zijn tocht door de catacomben van Parijs ontdekt hij een volledige leefgemeenschap van mensen die de stadsdrukte beu zijn. Deze komedie is in feite een fabel over de hedendaagse stadsmens.

Le grand bazar

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Les Charlots, Michel Galabru, Michel Serrault, Roger Carel en Jacques Seiler.

Een viertal dat door ongedisciplineerd gedrag werkloos is geworden, besluit zich nuttig te maken door een nieuwe supermarkt te saboteren die een bevriende kruidenier met faillissement bedreigt. De goedmoedige komedie moet gedragen worden door een komisch-muzikaal kwartet waarvan de (kortstondige) populariteit achteraf onvoorstelbaar is. De regie houdt het tempo erin wat de flauwe grappen overigens niet leuker maakt, alleen vermoeiender. Scenario van Georges Beller, Michel Fabre en regisseur Zidi.

Le concierge

1973 | Drama, Komedie

Frankrijk 1973. Drama van Jean Girault. Met o.a. Bernard LeCocq, Jean Carmet, Daniel Ceccaldi, France Dougnac en Michel Galabru.

Een werkstudent wordt conciërge in een sjieke appartementenwoning en werkt zich met charme en diverse talenten in de gunst van de diverse huurders om er maatschappelijk beter van te worden. De aanzet tot satire blijft steken in de reeks overbekende karikaturen door komische acteurs op herhalingsoefening. LeCocq - gewoonlijk in bijrollen te zien - is een goede en ongewone keus voor de titelrol, maar de film maakt hem vrijwel kansloos. Scenario van de regisseur en Jacques Vilfrid.

La valise

1973 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1973. Avonturenfilm van Georges Lautner. Met o.a. Mireille Darc, Michel Constantin, Jean-Pierre Marielle, Michel Galabru en Amidou.

Frans geheim agent Augier (Constantin) ziet zich voor de idiote taak gesteld om Israëlische collega Bloch (Marielle) onbemerkt en heelhuids probleemland Libië uit te krijgen. Aldus begint een reis waarin het lijdend voorwerp in een ouderwetse hutkoffer langs de vele risicopunten wordt gesmokkeld. De eigenlijke spilrol in deze amusante avonturenkomedie is niettemin voor Darc, die als de libertijnse Françoise met haar charmes en kordaatheid het onfortuinlijke spionnentweetal uit de penarie helpt. Niet Lautners vlotste werk, maar sympathiek vanwege de cast en zeer luchthartig van toon.

La belle affaire

1973 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1973. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Michel Serrault, Rosy Varte, Michel Galabru, Jacques Préboist en Paul Préboist.

Enige caf[KA1]e-eigenaars kopen via een advertentie een goedlopende bar in Marseille, niet wetend dat deze het centrum van de lokale drugshandel is. Ze proberen de ongewenste client[KA2]ele te elimineren door de rivaliteit tussen de gangsters aan te wakkeren. De al te slome regie bederft de mogelijkheden van het kansrijke scenario (van André Clair en Robert Thomas) en de bekwame rolbezetting, zodat slechts enkele geslaagde gags boven de algehele verveling uitsteken. Camerawerk van Marcel Grignon.

La Dernière bourrée à Paris

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Raoul André. Met o.a. Patricia Lesieur, Tony Kendall, Francis Blanche, Roger Coggio en Annie Cordy.

Onder invloed van de film LAST TANGO IN PARIS is de fantasie van een studente op hol geslagen. Ze verwart een Amerikaanse weduwnaar, die ze toevallig in een leeg appartement ontmoet, met Marlon Brando. Deze heeft echter potentieproblemen en vlucht voor haar avances. Deze banale parodie op Bertolucci's film moet het vooral hebben van dubbelzinnige grappen over boter - de held heeft een zuivelfabriek geërfd -, die nooit leuk worden, evenmin als de bekende reeks tweederangskomieken die op klompen door hun amechtige scènes baggeren.

Quelques messieurs trop tranquilles

1972 | Komedie, Drama

Frankrijk 1972. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Nathalie Courval, Dani, Michel Galabru, Henri Guybet en Miou-Miou.

Een suf dorpje dat toeristenoord hoopt te worden krijgt een invasie van 'langharig tuig'. De beroering daarover wordt vergroot door een reeks van onverklaarbare misdaden en incidenten. Deze makkelijke parodie op dorpelingen enerzijds en hippies anderzijds, wordt op een geestiger plan getild door de misdaad-satire en bravoure van de rolbezetting. Scenario van Georges Lautner en Jean-Marie Poiré naar de roman van Alain Camille La nuit des grands chiens malades. Camerawerk van Maurice Fellous.

Les Joyeux lurons

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Alice Sapritch, Philippe Clay, Michel Galabru, Jacques Balutin en Paul Préboist.

Een gangsterbende wil een kostbaar relikwie stelen en installeert zich vermomd als priesters bij een pastoor. Ze krijgen een onverwachte medestander in de huishoudster die in verliefdheid ontbrandt voor een van hen. Dit kluchtgegeven uit de jaren '30, toen het typeringsvermogen van de acteurs de situaties in het absurde wisten te trekken, is even vlak van regie als van scenario-uitwerking en laat de rolbezetting ongeïnspireerd aanmodderen. Sapritch doet als enige haar best, maar is onbedoeld gênant.

L' Oeuf

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Jean Herman. Met o.a. Guy Bedos, Marie Dubois, Bernadette Lafont, Jean Rochefort en Michel Galabru.

Een jonge streber merkt dat slimme adviezen noch de regels van de gangbare moraal hem verder brengen en besluit zich alleen te uiten in gemeenplaatsen en veronderstellingen die de toehoorder naar eigen goeddunken interpreteert. Door zich niet echt uit te spreken verzeilt hij in een huwelijk met de oudere zuster van het meisje op wie hij echt verliefd is en wordt nog bedrogen ook. De uiterst succesvolle theaterkomedie is in de filmversie minder effectief omdat Bedos niet de aangewezen acteur blijkt. De scherpte van de dialoog blijft onverminderd en daarvan wordt door de andere acteurs gretig gebruik gemaakt. De regisseur voegt daar niets aan toe.

Elle cause plus...elle flingue

1972 |

Frankrijk 1972. Michel Audiard. Met o.a. Annie Girardot, Bernard Blier, Jean Carmet, Michel Galabru en Charles Southwood.

Rosemonde, de hoofdpersoon uit ELLE BOIS PAS..., is nu leidster van een misdaad-syndicaat dat van de stoffelijke overschotten van slachtoffers religieuze relikwieën maakt. Op de suggestie van een kardinaal wil ze met alle onderdelen van Christus op de markt komen. Een Amerikaanse beatnik voldoet qua uiterlijk geheel aan de gestelde eisen. In beginsel een venijnige satire op de religieuze commercie, maar lusteloos geregisseerd.

Le viager

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Jean-Pierre Barras, Rosy Varte en Claude Brasseur.

Een familie koopt het huis van een bejaarde tegen lijfrente in de veronderstelling dat hij binnen enkele jaren gestorven zal zijn. In plaats daarvan gaat het met iedereen vervolgens economisch steeds slechter, terwijl de oude baas steeds vitaler wordt. Een simpel gegeven werd met rake situatiehumor en leuke spelprestaties een pittige komedie waaraan Asterix- auteur René Goscinny ook meeschreef. Een fraaie rol van Serrault als uitgekookte grijsaard, ondanks de weinig overtuigende bejaardengrime. Het scenario is van regisseur Tchernia en René Goscinny. Het camerawerk is van Jean Tournier.

Le grande maffia

1971 | Thriller, Komedie

Verenigde Staten 1971. Thriller van Philippe Clair. Met o.a. Michel Galabru, Tontos en Francis Blanche.

Modeste Miette is een onbeduidende Parijse bankbediende met een hartprobleem. Alleen als hij snel een harttransplantatie ondergaat, zal hij overleven. Maar hij heeft geluk: net op het moment waarop zijn toestand kritiek wordt en hij naar het ziekenhuis moet, wordt ook gangsterbaas Al Cartone binnengebracht. Modeste krijgt het hart van Cartone en wordt, in navolging van het testament van de gangster, meteen de nieuwe baas van Cartone's misdaadsyndicaat. Een van de eerste acties die ondernomen gaat worden is de beroving van de bank waar Modeste heeft gewerkt

La grande mafia

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Francis Blanche, Les Tontos, Micha Bayard, Sim en Michel Galabru.

Een gênante Franse komedie met de onuitstaanbare Blanche als een simpele bankbediende, die na een hartoperatie verandert in een gemene gangster, en vervolgens bijna de hold-up doet mislukken door hard te gillen bij het zien van een muis. Dat niveau, dus. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Edmond Sechan.

Jo

1971 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1971. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Claude Gensac, Bernard Blier, Michel Galabru en Guy Tréjean.

Een toneelschrijver wordt gechanteerd met het verleden van zijn vrouw en doodt per ongeluk de chanteur. Zijn pogingen om het lijk te lozen worden keer op keer gedwarsboomd. Dit Amerikaanse toneelstuk - eerder verfilmd als The Gazebo - biedt meer verrassingen dan de gemiddelde De Funès-vehikels, maar de slome regie doet daar weer afbreuk aan. Scenario van Claude Magnier naar het stuk van Alec Coppel. Het camerawerk is van Henri Decae.

Le gendarme en balade

1970 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Claude Gensac, Michel Galabru, Jean Lefebvre en Yves Vincent.

De gendarme op drift (Nederlandse titel) met eeuwige adjudant Galabru en inspecteur De Funès in flauwe situatiekomedie. Nou ja, eeuwig: dit keer wordt de oude politiemacht van St. Tropez op pensioen gestuurd. Vooral de inspecteur is aan de vut toe, want al in de eerste scène blijkt hij aan z'n bureau in slaap te zijn gevallen. Om het geheugen van een van de agenten op te frissen hijsen de mannen zich toch weer in uniform en vallen binnen bij nudisten.

L' Auvergnat et l'autobus

1969 | Komedie

Frankrijk 1969. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Fernand Raynaud, Christiane Minazolli, Jacques Morel, Julien Guiomar en Michel Galabru.

Een man heeft een erfenis gekregen die hij in Straatsburg moet incasseren. Hij neemt voor het eerst van zijn leven de autobus en ziet in dit vervoermiddel een vruchtbare belegging van zijn nieuwe kapitaal. Hij besteedt al zijn geld aan de aanschaf van een bus die alleen nog rijp voor de schroot blijkt. Deze zeer voorspelbare komedie rond een naïef boertje, dat een gewillige prooi is voor allerhande uitbuiters, is ondanks de zich verwoed inspannende acteurs niet leuk.

Un drôle de colonel

1968 | Komedie, Misdaad, Erotiek

Frankrijk 1968. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jean Yanne, Jean Lefebvre, Pascale Roberts, Maria Pacôme en Michel Galabru.

Britse gangsters willen een stripteasedanseres inschakelen bij hun inbraken, maar merken dat een mysterieuze concurrent hen steeds voor is. Ze willen hem voor één keer voor zijn, door een legerkolonel en diens Hindoestaanse bediende - die ze van een Indiase diamant willen beroven - te gijzelen. Door vervolgens in de huid van de kolonel en diens bediende te kruipen willen ze hun rivaal ontmaskeren en uitschakelen. De mogelijkheden voor een onderhoudende misdaadkomedie werden verwaarloosd ter wille van vermoeiende leukdoenerij, waarmee de Fransen het 'typisch Britse' op de hak proberen te nemen. Scenario van de regisseur en Jacques Vilfrid. Camerawerk van Willy Gricha.

Les Gros malins

1968 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Raymond Leboursier. Met o.a. Jacques Jouanneau, Tina Buranzo, Francis Blanche, Michel Galabru en Jean Carmet.

Na het gebruik van slaappillen droomt een slager de juiste uitslag van de paardenrennen en wint zo bij het gokken. Zijn geheim lekt uit en iedereen wil zijn pillen bemachtigen. Franse klucht, waarbij de regisseur meende dat het voldoende was om in het genre gespecialiseerde acteurs hun uitbundige gang te laten gaan. Omdat hij vergat een scenario voor hen te schrijven, resulteert zijn veronderstelling in een ergerlijke vergissing.

Le petit baigneur

1968 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Louis de Funès, Andréa Parisy, Jacques Legras, Franco Fabrizi en Michel Galabru.

Louis de Funès, daar moet je van houden. Maar de uitbundige stijl van deze geliefde Franse komiek (hij maakte ruim 100 films en beleefde professioneel zijn beste tijden in de jaren 50 en 60) blijft altijd populair: kijk maar naar het succes van ADHD-grapjas Jim Carrey. De Funès speelt de baas van een scheepswerf die een werknemer heeft ontslagen. Maar wanneer het ontwerp van die man blijkt aan te slaan wordt er alles aan gedaan hem weer terug te winnen. Chaotisch, lawaaierig en hier en daar echt grappig, bijvoorbeeld in de scène waarin Legras de show steelt als pastoor op een krakkemikkige preekstoel.

Le gendarme se marie

1968 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1968. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Geneviève Grad, Claude Gensac, Jean Lefebvre en Michel Galabru.

Tijdens het hoogseizoen jagen de gendarmes van Saint-Tropez in burger op verkeersovertreders. Wanneer Ludovic Cruchot echter ineens oog in oog staat met snelheidsduivel annex kolonelsweduwe Josépha Lefrançois, vonkt het tussen de twee (letterlijk). Derde Gendarme-film is ondanks getroebleerde ontstaansgeschiedenis - opnamechaos vanwege Mei '68, een stuntman liet het leven - wellicht de fruitigste in de succesreeks. Naast de niet-aflatende reeks gags zorgt de chemie tussen De Funès en topcomedienne Gensac (1927-2016) voor onvergetelijke momenten. Onder de vele klassieke scènes is die waarin Cruchot schriftelijk promotie-examen doet.

Le Mois le plus beau

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Guy Blanc. Met o.a. Georges Géret, Michel Galabru, Muriel Baptiste, Yves Rénier en Jean Bouise.

Een kroniek van de dagelijkse beslommeringen in een dorpje in de Franse provincie aan de vooravond van WO II.

Ces messieurs de la famille

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Raoul André. Met o.a. Michel Serrault, Francis Blanche, Darry Cowl, Jean Poiret en Annie Cordy.

Deze dijenkletser gaat over verkoopmanager Gabriel Pelletier (Serrault), die Eric W. Strumberger (Blanche), een belangrijke Amerikaanse cli[KA3]ent onderdak verlenen moet. Er staan grote commerci[KA3]ele belangen op het spel. Mr. Strumberger is afkomstig uit het puriteinste gedeelte van Amerika en hij moet het juiste beeld krijgen van de ideale Franse familie Doorsnee. De ellende begint echter meteen goed: Madame Pelletier (Carr[KA2]ere) wordt door een misverstand opgepikt als tippelaarster; dochter Nicole (Gael) komt schijnbaar dronken thuis van een feestje, zoon Richard (Tribout) wordt van school gestuurd wegens het organiseren van illegale weddenschappen en monsieur Pelletier`s zwager Bernard (Poiret) zit met een lijk in de armen... Leutige boulevardklucht waarvan je de grappen al mijlen ver van te voren ziet aankomen, die nu gereduceerd is tot een nostalgische belevenis om de - vaak nog jonge - acteurs van toen aan het werk te zien. Het scenario is van Jacques Dreux en de beelden zijn van Didier Tarot.

L' Homme à la Buick

1967 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1967. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Fernandel, Danielle Darrieux, Jean-Pierre Marielle, Georges Descrières en Michael Lonsdale.

Een juwelensmokkelaar wil nog één grote slag slaan voor hij rustig en respectabel gaat leven met een aantrekkelijke weduwe. Het mislukt, maar in de gevangenis treft hij zijn vriendin die haar vorige echtgenoten heeft omgebracht. De rolbezetting speelt met verve waarbij scenario en regie nogal achterblijven.

Monsieur le président-directeur général

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacqueline Maillan, Pierre Mondy, Claude Rich, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

De president-directeur van een Europese koelkastenfirma nodigt een aantal filiaalhouders uit zich kandidaat te stellen voor het vice-presidentschap. Hun verblijf op een buitenhuis wordt verstoord door de komst van een beruchte gangster, die een van de echtgenoten als zijn advocate wil. Een boulevardklucht die wat verrassender dan gewoonlijk is. Bovendien is er een sterke rolbezetting, die de grappen meer animo geeft dan ze eigenlijk waard zijn.

Brigade anti-gangs

1966 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1966. Misdaad van Bernard Borderie. Met o.a. Robert Hossein, Raymond Pellegrin, Pierre Clémenti, Gabriele Tinti en Amidou.

Een commissaris verdenkt een inbreker van een kraak, maar hij heeft geen bewijzen en kan hem alleen op andere gronden arresteren. Diens dochter hoort bij de jeugdbende die haar vader uit de cel weet te bevrijden. Een voorspelbaar misdaadverhaal met naast de bekende veteranen een groep jonge acteurs die enige verrassing en frisheid in het geheel brengen.

Les Enquiquineurs

1965 | Komedie

Frankrijk 1965. Komedie van Roland Quignon. Met o.a. Francis Blanche, Marthe Mercadier, Michel Serrault, Michel Galabru en Alain Morat.

Een bourgeois-echtpaar uit Parijs hoopt op een vredig weekend op een camping, maar wordt in plaats daarvan geconfronteerd met geluidsoverlast en allerhande soorten ongedierte. In die omstandigheden geven de echtelieden blijk van onverwachte, onaangename karaktereigenschappen. Vakantieperikelen zijn altijd al aanleiding tot zeer voorspelbare filmkluchten, maar er wordt ditmaal van wel zéér dik hout planken gezaagd door de acteurs die op herhalingsoefening zijn.

Le gendarme à New York

1965 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Michel Galabru, Louis de Funès, Geneviève Grad, Christian Marin en Guy Grosso.

Na de wetshandhaverssuccessen zoals gechroniqueerd in Le gendarme de Saint-Tropez worden de kepiehelden van Ludovic Cruchot (De Funès) uitgenodigd om in de Big Apple een internationaal politiecongres bij te wonen. Wat Cruchot niet weet: dochter Nicole (Grad) reist mee als verstekeling op de oceaanstomer richting NY. Overhaast vervolg op de surpriseknaller uit 1964 heeft zijn hilarische momenten (de koptelefoonscène), maar doet vooral hevig terugverlangen naar de Zuid-Franse decors van de eerste film. In 1968 kwam het allemaal goed met Le gendarme se marie. Regieassistent was overigens Georges Simenons zoon Marc.

Le Facteur s'en va-t-en guerre

1965 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1965. Komedie van Claude Bernard-Aubert. Met o.a. Charles Aznavour, Maria Minh, Daniel Ceccaldi, Michel Galabru en Jean Rochefort.

Avontuurlijke verhalen doen een postbode besluiten zich aan te melden voor het Franse leger in Indo-China. Hij wordt met andere soldaten gevangengenomen waarbij de commandant de moed er in houdt door ontsnappingsplannen te maken. Ontsnapping lukt pas nadat de vrede is getekend. Satire op absurditeit van oorlog mist doel door al te opgelegd vriendelijke aanpak, terwijl historisch gesproken een scherpere Franse zelfkritiek wel zo terecht zou zijn.

La bourse ou la vie

1965 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1965. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Fernandel, Heinz Rühmann, Jean Poiret, Marilù Tolo en Darry Cowl.

De kassier en de boekhouder van een aannemer moeten geld opnemen en aan hun werkgever overdragen voor een grote transactie. Door omstandigheden missen ze hun afspraak en voorkomen daarmee onbewust een grote zwendelzaak. De visuele gags zijn overbekend, maar de dialogen van Marcel Aymé zijn pittig. Hoewel de mogelijkheden van de ongewone combinatie Fernandel-Rühmann ongebruikt blijven, is dit een aardige komedie. Scenario van de regisseur, Fernand Marzelle en Alain Moury. Het camerawerk is van Jean Tournier.

La Sentinelle endormie

1965 | Komedie, Historische film

Italië​/​​Frankrijk 1965. Komedie van Jean Dréville. Met o.a. Noël-Noël, Pascale Audret, Francis Blanche, Jean Sobiesky en Michel Galabru.

Een republikein beraamt een komplot tegen Napoleon, die op doorreis is naar Rusland. Tijdens zijn afwezigheid wordt zijn woning door het leger opgeëist voor een overnachting van de keizer zelf, zodat de held bij thuiskomst een tijdbom in zijn eigen kinderkamer vindt. De door Noël-Noël zelf geschreven klucht rondom historische feiten biedt te weinig echt verrassende humor. De regie is ook nogal braaf uitgevallen, zodat het resultaat vooral lijkt op een film voor kinderen, die wel enige geschiedeniskennis moeten hebben.

Angélique et le Roi

1965 | Avonturenfilm, Romantiek, Actiefilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1965. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Robert Hossein, Sami Frey, Jean Rochefort, Jacques Toja en Fred Williams.

Voor de tweede maal weduwe geworden wordt Angélique door de koning naar de Perzische ambassadeur gezonden en zij kwetst diens ijdelheid zo dat hij haar gevangen zet. Ze wordt de inzet voor een verbond tussen Frankrijk en Perzië en geraakt in steeds meer moeilijkheden, als ze gered wordt door haar doodgewaande eerste man die onmiddellijk weer verdwijnt. In deel drie uit de succesreeks is Merciers expressieloosheid in alle omstandigheden overgeslagen op tegenspelers Frey en Williams die ook alleen decoratief blijven wat hun veronderstelde passies nogal komisch maakt. Alain Decaux, Bernard Borderie en Francis Cosne bewerkten de roman van Anne en Serge Golon tot scenario.

Moi et les hommes de quarante ans

1964 | Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Jack Pinoteau. Met o.a. Dany Saval, Paul Meurisse, Paul Hubschmidt, Michel Serrault en Paolo Ferrari.

Een manicure voor heren besluit haar verloofde jaloers te maken met haar oudere cliëntèle. Hun geschipper en trouweloosheid in de liefde blijken fikse tegenvallers. De komedie heeft meer vaart dan humor. De specialiteit van Saval is om iedereen in haar films op de zenuwen te werken. Helaas gaat dat voor het publiek ook op. Scenario van Walter Ulbrich en J.J. Rouff. Camerawerk van Raymond Lemoigne.

Les Pieds Nickelés

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Jean-Claude Chambon. Met o.a. Charles Denner, Jean Rochefort, Michel Galabru, Micheline Presle en Francis Blanche.

Oplichterstrio faalt in al hun ondernemingen, maar slaagt er wel in om uit handen van de politiecommissaris te blijven. Tijdens het festival van Cannes geven ze zich uit voor Bulgaarse filmproducenten die een superspektakel gaan opzetten. Deze film van debutant - Philippe de Broca keek toe - mist de stijl en specifieke humor van de beroemde oude stripverhalen van Forton, maar de drie hoofdrollen spelen met vermakelijke verve.

Les Gorilles

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Darry Cowl, Francis Blanche, Béatrice Altarina, Patricia Viterbo en Maria Pacôme.

Kruiers op het vliegveld Orly maken een koffer met juwelen zoek. De speurtocht naar passagiers die hem per ongeluk of met opzet kunnen hebben meegenomen, brengt hen in uiteenlopende vermommingen in een reeks van dwaze situaties. Film uit de tijd dat Cowl en Blanche gelanceerd werden als komisch duo. Ze hadden daarvoor zeker mogelijkheden, maar scenario's en regie als deze lieten hen zakken.

Le gendarme de St. Tropez

1964 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Geneviève Grad, Michel Galabru, Jean Lefebvre en Christian Marin.

Eerste van zes komedies die Louis de Funès, in de rol van de ambitieuze gendarme Ludovic Cruchot, ruimschoots gelegenheid gaven voor zijn onnavolgbare woede-uitbarstingen en hyperactieve waanzin. Na zijn overplaatsing naar Saint-Tropez, wordt gendarme Cruchot plots een toonbeeld van ambitie en plichtsbesef: met overgave jaagt hij samen met zijn collega's op nudisten. Ook heeft hij problemen met zijn dochter die aansluiting zoekt bij de mondaine en hippe jongeren van Saint-Tropez. Nogal oubollig en gedateerd, maar toch ook wel weer charmant en grappig.

Le Bon roi Dagobert

1963 | Komedie, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Pierre Chevalier. Met o.a. Fernandel, Gino Cervi, Marthe Mercadier, Pascale Roberts en Darío Moreno.

Een jongetje moet als strafwerk een opstel maken over Koning Dagobert en fantaseert dan avonturen van de vorst die echter de trekken aanneemt van zijn vader, en die ten strijde trekt tegen zijn verraderlijke broer die zich in Reims wil laten kronen. Gul denkt hij zijn vader vijf concubines toe. Deze anachronistische komedie - waarbij Mata-Hari opduikt in de zevende eeuw - blijft ondanks vijf scenarioschrijvers steken in de uitwerking van het kansrijke idee. De fantasieloze regie laat alles over aan typeringen van de beproefde komieken, maar alleen Cowl als pietluttige beul is in een te kort optreden ècht leuk.

La cuisine au beurre

1963 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Fernandel, Bourvil, Claire Maurier, Mag-Avril en Andrex.

Een Franse krijgsgevangene wordt na de bevrijding doodgewaand, maar is in werkelijkheid een nieuw leven begonnen met een gemoedelijke Oostenrijkse. Als na tien jaar haar man uit Rusland terugkomt, keert de Fransman terug naar zijn eerste vrouw. Die is ondertussen ook hertrouwd, met een man uit Normandië die van een Provençaals restaurant een Normandische herberg heeft gemaakt. De enige film met grote komieken Fernandel en Bourvil samen is toch een teleurstelling, door de matte regie en het scenario dat uitsluitend steunt op de vete tussen de Provence en Normandië, die voor Frankrijk afgezaagd is en daarbuiten nietszeggend.

Tartarin de Tarascon

1962 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1962. Komedie van Francis Blanche. Met o.a. Francis Blanche, Jacqueline Maillan, Alfred Adam, Michel Galabru en Bourvil.

Een man die over allerlei denkbeeldige reisavonturen heeft opgeschept, moet zich tegenover zijn stadgenoten zien waar te maken door ècht in Afrika op leeuwejacht te gaan. Hij belandt in het moderne Casablanca in de meest onverwachte situaties. Deze eigentijdse verfilming van een roman van Alphonse Daudet schiet haar satirische doel voorbij en moet het vooral hebben van de gastrolletjes van bekende komieken in hun overbekende typeringen.

Le Motorizzate

1962 | Komedie

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 1962. Komedie van Camillo Mastrocinque. Met o.a. France Anglade, Walter Chiari, Pierre Doris, Sophie Desmarets en Michel Galabru.

Een reeks komische sketches zonder onderling verband over de gevolgen van een verkeerschaos en de hebbelijkheden van automobilisten. De film wisselt voor de hand liggende grappen (een non achter het stuur) met origineler vondsten (een werkloze in politie-uniform geeft instructies die tot overtredingen leiden die hij voor eigen rekening verbaliseert), maar er wordt over de hele linie aanstekelijk (over)geacteerd. Chiari als belaagde voetganger is de leukste. Een onvoorziene grap is dat de destijds zeer overdreven verkeersdrukte door de werkelijkheid inmiddels ver is overtroffen.

La guerre des boutons

1962 | Komedie, Drama

Frankrijk 1962. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jacques Dufilho, Yvette Etiévant, Michel Galabru en Jean Richard.

Ieder schooljaar beknokken de knapen van de dorpen Velrans en Longeverne elkaar. De rivaliteit belandt in een nieuwe fase wanneer bij een overwinning de knopen van de verliezers als oorlogsbuit gaan gelden. Prachtige, met de Prix Jean Vigo bekroonde Louis Pergaud-adaptatie uit 1962 is weemoedig stemmende zwart-witpost uit een voorgoed verloren Frankrijk. Herverfilmingen ontberen de frisheid van Roberts origineel. Van de piepjonge amateurspelers gingen de meesten niet door in de cinema. Slechts François Lartigue ('Grand Gibus') maakte, na een carrière als vrije fotograaf, naam als cameraman.

La Salamandre d'Or

1962 | Avonturenfilm, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1962. Avonturenfilm van Maurice Régamey. Met o.a. Jean-Claude Pascal, Madeleine Robinson, Valérie Lagrange, Claude Titre en John Justin.

Een ridder krijgt opdracht om een losprijs te brengen naar gijzelaars van koning François I, maar een verraderlijk gouverneur weet hem het geld te ontfutselen. De rolbezetting draagt de 16de-eeuwse kostuums met elegantie, maar de regie geeft de schermavonturen bar weinig dynamiek mee, zodat alleen de romantiek het volle pond krijgt.

Les Nouveaux aristocrates

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Francis Rigaud. Met o.a. Paul Meurisse, Maria Mauban, Charles Belmont, Yves Vincent en Catherine Sola.

Een scholier die door zijn ouders veronachtzaamd wordt, is een rebelse dwarsligger op een jezuïetencollege. Na zijn verwijdering van school en de ontdekking dat zijn vader een minnares heeft, doet hij een zelfmoordpoging, maar een idealistische priesterleraar brengt hem weer op het juiste spoor. Het overbekende generatiekloof-drama kreeg een nadrukkelijke regie van de debutant. De acteurs weten weinig raad met hun rollen en hun associatie met eerdere komedies en gangsterfilms maakt het extra moeilijk deze belerende smartlap serieus te nemen.

La Fayette

1961 | Historische film, Avonturenfilm

Italië​/​​Frankrijk 1961. Historische film van Jean Dréville. Met o.a. Michel Le Royer, Pascale Audret, Michel Galabru, Jack Hawkins en Folco Lulli.

De biografie van deze historische figuur, vanaf de rol die hij in de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog speelde tot aan zijn terugkeer naar Frankrijk, waar hij een heleboel weerstand moet overwinnen voor de erkenning van de onafhankelijkheid van de Verenigde Staten. Het gaat dus slechts om het eerste deel van zijn leven (het vervolg was minder gelukkig...). Verwacht geen historische betrouwbaarheid, want het personnage is geen typische Dumas-held. Daarentegen is het spektakel meesterlijk uitgevoerd en in scène gezet met een scherp gevoel voor epiek. Het zwartwit stoort niet want de beelden van Claude Renoir en Roger Hubert zijn prachtig. Een geslaagd project in het romantische genre.

Un Soir sur la plage

1960 | Thriller, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk 1960. Thriller van Michel Boisrond. Met o.a. Martine Carol, Jean Desailly, Henri Jacques Huet, Geneviève Grad en François Nocher.

Een schrijver die in het huis van een uitgever logeert, wordt tijdens een nachtelijke strandwandeling verleid door een mooie onbekende. Enige dagen later wordt haar lijk gevonden en blijkt ze de mentaal gehandicapte tuinmansdochter te zijn. De film bouwt eerst een troebele sfeer op met erotische spanningen en tekent een huishouden waar binnen ieder wel iets te verbergen heeft en komt dan met een overhaaste en op niets slaande ontknoping.

L'eau à la bouche

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Bernadette Lafont, Françoise Brion, Alexandra Stewart, Michel Galabru en Jacques Riberolles.

In het barokke kasteel van hun onlangs overleden grootmoeder ontmoeten nichtjes Milena en Fifine elkaar voor het openen van het testament. Fifine heeft haar geliefde Robert meegenomen, maar hij doet zich voor als haar broer Jean-Paul en papt al snel aan met Milena. Fifine zal het een zorg zijn: zij heeft haar oog laten vallen op advocaat Miguel, wat dan weer de ex van Milena is. Klinkt als een ouderwetse klucht, maar nouvelle vague-regisseur Doniol-Valcroze maakt er een (voor 1960) zeer verfrissende zedenkomedie van.

Cyrano de Bergerac

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Claude Barma. Met o.a. Daniel Sorano, Françoise Christophe, Michel Le Royer, Jean Topart en Michel Galabru.

Een van de zeldzame tv-producties uit die tijd, die veertig jaar later nog 'kan'. Dit is te danken aan de knappe enscenering die de toneelmatige aard van het geheel wat verluchtigt. Eveneens dragen de decors van Paul Pelisson, die de tijd waarin het speelt opvallend goed weergeven, en het uitmuntende spel van met name Sorano in de rol van de ridderlijke Cyrano met de lange neus, die zo verlangt naar vrouwelijk schoon, daartoe bij. In ieder geval beter dan de films die van het stuk zijn gemaakt, met uitzondering van CYRANO ET D'ARTAGNAN van Abel Gance.

Les Mordus

1959 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1959. Drama van René Jolivet. Met o.a. Sacha Distel, Danik Pattison, Bernadette Lafont, Daniel Cauchy en Richard Winckler.

Een ontspoorde jongeman ontsnapt uit de gevangenis en duikt met een valse identiteit onder in het kamp van een groep olieboorders. De weldadige invloed van zijn collega's en een verliefd meisje brengen hem op het rechte spoor, zodat hij zich tegen zijn vroegere handlangers keert en vrijwillig zijn straf gaat uitzitten. De poging om het zangidool Distel te lanceren als dramatische acteur verzandt in een reeks van voorspelbare clichés met minimale spanning en een krakkemikkige regie.

Les Affreux

1959 | Komedie

Frankrijk 1959. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Pierre Fresnay, Darry Cowl, Anne Collette, Louis Seigner en Jacques Charon.

Door misverstand uit verstrooidheid belandt modelboekhouder in gevangenis en jonge uitvinder in militaire dienst. Eenmaal ontslagen associ[KA3]eren ze zich om wraak te nemen voor de verloren tijd. Vriendelijk satirische komedie heeft geestige dialoog en een aantal geslaagde gags, maar regie houdt het al te tam. Goed spel, vooral van Darry-Cowl (die niet met dankbare rollen verwend is)

L' Eau à la bouche

1959 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1959. Komedie van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Françoise Brion, Alexandra Stewart, Paul Guers, Bernadette Lafont en Jacques Riberolles.

Een erfeniskwestie brengt achterneven en nichten die elkaar door een vete van de ouders niet kennen op een familiekasteel bijeen. De verloofde van een van de vrouwen geeft zich uit voor een neef die pas later zal komen. Ondanks de persoonsverwisselingen ontstaan tijdens een onweersnacht liefdesparen, waarna 's ochtends de ware identiteiten aan het licht komen. Deze liefdeskomedie inspireerde zich op DE GLIMLACH VAN EEN ZOMERNACHT, LA REGLE DU JEU en de Franse theatertraditie en combineert hun elegantie met eigentijds cynisme die de film bij de première hoogst gewaagd deed lijken. Nu is het een intelligente marivaudage die acteurs en actrices aan het begin van hun carrière dankbare kansen bood.

Du rififi chez les femmes

1959 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1959. Misdaad van Alex Joffé. Met o.a. Nadja Tiller, Robert Hossein, Sylvia Montfort, Roger Hanin en Françoise Rosay.

Concurrerende gangsterbendes, waarin vrouwelijke nachtclubexploitanten een dominerende rol spelen, begraven de strijdbijl voor een gezamenlijke bankroof. Onderlinge tegenwerking en bedrog worden uiteindelijk iedereen noodlottig. Een sfeervol gefotografeerde en uitstekend geacteerde variant op Dassins succesfilm - opnieuw gefilmd naar de roman van Auguste le Breton - met een gedetailleerde en geraffineerde inbraak. De gastrol van Constantine is een onnodige en overbodige commerciële garantie.

Suivez-moi, jeune homme

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Dany Robin, Daniel Gélin, Noël Roquevert, Michel Galabru en Georges Chamarat.

Een ijdele magnaat kan zich niet voorstellen dat een aantrekkelijke jongedame niets van zijn avances wil weten en schakelt een detective in om uit te vinden of hij soms een rivaal heeft. Uiteraard wordt de detective zelf verliefd. Een weinig oorspronkelijke, maar vlot gemaakte komedie die dankbaar gebruik maakt van de charme van de hoofdrolspelers en van de locaties van Cannes.

Lettres de mon moulin

1954 | Komedie

Frankrijk 1954. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Roger Crouzet, Pierrette Bruno, Serge Davin, Michel Galabru en Arius.

Schrijver Alphonse Daudet koopt een molen in de Provence en observeert de belevenissen van dorpsbewoners. LES TROIS MESSES BASSES: een priester raffelt in de kerstnacht de missen af zodat hij snel aan het kerstdiner kan beginnen, maar sterft aan indigestie. L'ÉLIXER DE PÈRE GAUCHER: in een abdij waar de monniken nauwelijks te eten hebben, brouwt een pater een drankje waarvan overmatig gebruik gevolgen heeft. LE SECRET DE MAÎTRE CORNILLE: de meeltransporten van een arme molenaar geven het dorp gespreksstof. LE CURÉ DE CUCUGNAN: een priester vertelt hoe hij in een droom opzoek ging naar zijn schaapjes; eerst in de hemel en toen in de hel. Veel ironie en warmte in de onderhoudende milieuschetsen van de aan regisseur Pagnol verwante auteur Daudet, maar het geheel is wat aan de lange kant. De film had destijds een exportversie zonder raamvertelling, die 30m korter was.

Antoine Rives

-1 |

. Philippe Lefebvre. Met o.a. Michel Galabru, Jean-Pierre Bisson en Jacques Weber.

Schrijver Alphonse Daudet koopt een molen in de Provence en observeert de belevenissen van dorpsbewoners. LES TROIS MESSES BASSES: een priester raffelt in de kerstnacht de missen af zodat hij snel aan het kerstdiner kan beginnen, maar sterft aan indigestie. L'ÉLIXER DE PÈRE GAUCHER: in een abdij waar de monniken nauwelijks te eten hebben, brouwt een pater een drankje waarvan overmatig gebruik gevolgen heeft. LE SECRET DE MAÎTRE CORNILLE: de meeltransporten van een arme molenaar geven het dorp gespreksstof. LE CURÉ DE CUCUGNAN: een priester vertelt hoe hij in een droom opzoek ging naar zijn schaapjes; eerst in de hemel en toen in de hel. Veel ironie en warmte in de onderhoudende milieuschetsen van de aan regisseur Pagnol verwante auteur Daudet, maar het geheel is wat aan de lange kant. De film had destijds een exportversie zonder raamvertelling, die 30m korter was.