Anouk Aimée (1932): cast.
Er zijn 69 films gevonden.

Les plus belles années d'une vie

2019 | Drama

Frankrijk 2019. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Anouk Aimée, Souad Amidou, Antoine Sire en Marianne Denicourt.

Ruim vijftig jaar nadat ze elkaar voor het laatst zagen in de romantische klassieker Un homme et une femme (1966) treffen Jean-Louis (Trintignant) en Anne (Aimée) elkaar weer. De tijd is vooral hard geweest voor Jean-Louis, die slecht ter been is en steeds meer vergeet. Maar de tijd met Anne is hij nooit vergeten. Sympathiek vervolg met nagenoeg dezelfde cast en crew. Doorsneden met fragmenten uit het origineel, zodat het verstrijken van de tijd (Trintignant en Aimée zijn inmiddels ver over de tachtig) goed zichtbaar wordt. Toch maakte Lelouch geen film over de (naderende) dood, maar over het (resterende) leven.

Tous les soleils

2011 | Komedie, Drama

Frankrijk 2011. Komedie van Philippe Claudel. Met o.a. Stefano Accorsi, Neri Marcorè, Clotilde Courau en Anouk Aimée.

Musicologiedocent Alessandro heeft nog altijd de dood van zijn jaren eerder verongelukte echtgenote niet verwerkt. Dus vindt tienerdochter Irina dat papa dringend aan de vrouw moet. Samenzweringshulp krijgt ze van oom Luigi, Alessandro's broer die bij hen inwoont sinds hij weigert om in Italië te leven zo lang Berlusconi er aan de macht is. Na Il y a longtemps que je t'aime thematiseert Claudel opnieuw dood en wedergeboorte, maar in de stijl van een klassieke tragikomedie all'Italiana. Lichtvoetig, bedachtzaam, contrastrijk, met magisch realistisch accent. Bijrol van Anouk Aimée.

La petite prairie aux bouleaux

2003 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen 2003. Drama van Marceline Loridan-Ivens. Met o.a. Anouk Aimée, August Diehl, Marilu Marini, Zbigniew Zamachowski en Claire Maurier.

Filmmaker Marceline Loridan-Ivens (1928) was de vrouw en rechterhand van cineast Joris Ivens (1898-1989). In 2003 debuteerde ze als regisseur met de autobiografische film La petite prairie aux bouleaux (Birkenau und Rosenfeld) waarin haar alter-ego Myriam (Anouk Aimée) vanuit woonplaats New York terugkeert naar Auschwitz-Birkenau, de plek waarnaar Loridan-Ivens in 1944 werd gedeporteerd. In droombeelden en herinneringen herleeft de oude Myriam de traumatische ervaringen van het vijftienjarige meisje dat ze ooit was, samen met een Duitser die een heel andere band heeft met de onheilsplek. Een fraai en betekenisvol egodocument. Internationale titel: The Birch-Tree Meadow.

Napoléon

2002 | Drama, Avonturenfilm, Oorlogsfilm, Historische film

Duitsland​/​​Italië​/​​Canada​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 2002. Drama van Yves Simoneau. Met o.a. Christian Clavier, Isabella Rossellini, Gérard Depardieu, John Malkovich en Heino Ferch.

Serie over het leven van Napoleon. Voor het eerst wordt hij afgebeeld als een man van vlees en bloed, een soldaat, politicus en idealist tegelijk. Hij plaatste zichzelf boven andere mensen en transfomeerde zichzelf in een mythe. De kijker ziet hoe hij omging met macht, vrouwen en zijn veeleisende Corsicaanse familie.

L'île bleue

2001 | Oorlogsfilm

Frankrijk 2001. Oorlogsfilm van Nadine Trintignant en Nadine Trintingant. Met o.a. Anouk Aimée, Evelyne Bouix en Pierre Arditi.

Serie over het leven van Napoleon. Voor het eerst wordt hij afgebeeld als een man van vlees en bloed, een soldaat, politicus en idealist tegelijk. Hij plaatste zichzelf boven andere mensen en transfomeerde zichzelf in een mythe. De kijker ziet hoe hij omging met macht, vrouwen en zijn veeleisende Corsicaanse familie.

Victoire ou la douleur des femmes : 1967

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Marie Trintignant, Marina Vlady, Sabine Haudepin, Jean-Michel Fete en Yves Lambrecht.

Serie over het leven van Napoleon. Voor het eerst wordt hij afgebeeld als een man van vlees en bloed, een soldaat, politicus en idealist tegelijk. Hij plaatste zichzelf boven andere mensen en transfomeerde zichzelf in een mythe. De kijker ziet hoe hij omging met macht, vrouwen en zijn veeleisende Corsicaanse familie.

The bible - Solomon I

2000 |

Verenigde Staten 2000. Roger Young. Met o.a. Max von Sydow, Anouk Aimée en Ben Cross.

De opvolging van koning David door Salomo komt in gevaar door bedrog van diens halfbroer

Une pour toutes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Anne Parillaud, Alessandra Martines, Marianne Denicourt en Alice Evans.

De opvolging van koning David door Salomo komt in gevaar door bedrog van diens halfbroer

The Bible: Salomon

1997 | Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Verenigde Staten 1997. Drama van Roger Young. Met o.a. Ben Cross, Max von Sydow, Richard Dillane, Anouk Aimée en Maria Grazia Cucinotta.

Kort voor de dood van koning David ontstaat er strijd tussen zijn zoons over wie hem zal opvolgen. Salomo, de favoriete zoon van David verslaat zijn oudere broer Adonija en wordt koning van Israël. Geroemd om zijn wijsheid, rechtvaardigheid en vredesgezindheid, wordt Salomo door zijn volk geëerd en gerespecteerd. Zijn goddelijke wijsheid wordt nog eens duidelijk door zijn oordeel in de zaak, waarin twee vrouwen zeggen de moeder van hetzelfde kind te zijn

Les menteurs

1996 | Romantiek, Komedie

Frankrijk​/​​Zuid-Afrika 1996. Romantiek van Élie Chouraqui. Met o.a. Lorraine Bracco, Julie Gayet, Christian Charmetant, Marc Lavoine en Marie Guillard.

Kort voor de dood van koning David ontstaat er strijd tussen zijn zoons over wie hem zal opvolgen. Salomo, de favoriete zoon van David verslaat zijn oudere broer Adonija en wordt koning van Israël. Geroemd om zijn wijsheid, rechtvaardigheid en vredesgezindheid, wordt Salomo door zijn volk geëerd en gerespecteerd. Zijn goddelijke wijsheid wordt nog eens duidelijk door zijn oordeel in de zaak, waarin twee vrouwen zeggen de moeder van hetzelfde kind te zijn

Hommes, femmes, mode d'emploi

1996 | Drama, Komedie

Frankrijk 1996. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Anouk Aimée, Bernard Tapie, Alessandra Martines, Fabrice Luchini en Pierre Arditi.

Boeiende komedie van Claude 'Une homme et une femme' Lelouche over verschillende soorten relaties, van pas ontluikende kalverliefde tot een vrouw die op haar tachtigste voor het eerst trouwt. In 1996 op het filmfestival van Venetië genomineerd voor een Gouden Leeuw. Lelouche, die in 1962 zijn eerste film regisseerde, maakte ook onder meer Les uns et les autres (1981). (IdH/VPRO Gids)

Dis-moi oui...

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Alexandre Arcady. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Julia Maraval, Claude Rich, Valérie Kaprisky en Patrick Braoudé.

Kinderarts dokter St[KA1]ephane Villiers (Anglade) is de benijdenswaardigste vrijgezel van Bordeaux. Hij is rond de dertig, succesvol en werkt in de chique priv[KA1]ekliniek van zijn vader, professor Villiers (Rich). Ooit zal dat alles aan hem toebehoren. Het leven in de stad aan de Gironde is mooi, iedereen bezit de nieuwste electronische speelgoedjes, luxe terreinwagens en fraaie appartementen. Tussen het rokkenjagen en het wagen van een gokje in een illegale speelhol, is er ook nog wat werk. Op een avond wordt St[KA1]ephane geconfronteerd met een meisje op zijn stoep, Eva (Maraval). Hij denkt dat het een scholiere is die de bus of de trein gemist heeft, maar het verleidelijke wichtje vertelt hem dat ze thuis mishandeld wordt. Hij wil haar wel voor de nacht onderdak verlenen, maar hij raakt niet meer van haar af. Om een lang verhaal kort te maken: ze lijdt aan een bijzondere hersentumor, die dokter Villiers moet verhelpen. Een dergelijke operatie is nog nooit uitgevoerd! De afloop laat zich raden. De kwaal is overigens authentiek, maar verder is de film volslagen ongeloofwaardig en het scenario van Olivier Dazat, Antoine Lacomblez en Arcady is ronduit slecht en oppervlakkig. Positief aan deze idiote, stroperige film zijn de volgende zaken die de waardering bepaald hebben: hunkerende ziekenhuispsychologe Nathalie, is lief, mooi en echt; Laforêt als moeder van Eva stelt haar oude fans niet teleur; de beelden van Robert Alazraki geven je zin om eens tijdens een vakantie Bordeaux te bezoeken en last, but not least, de muziek van Philippe Sarde beantwoordt aan de verwachtingen. Dolby-geluid.

Prêt-à-Porter

1994 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1994. Komedie van Robert Altman. Met o.a. Tim Robbins, Julia Roberts, Kim Basinger, Marcello Mastroianni en Sophia Loren.

Tijdens de presentaties in Parijs van de nieuwe modecollecties wordt de topman van een belangrijk modehuis vermoord. Sportverslaggever Joe (Robbins) en journaliste Anne (Roberts) moeten erover berichten, maar al snel hebben ze meer aandacht voor elkaar dan voor hun werk. Het is slechts een van de talloze verhaallijnen in deze wat rommelige mozaïekfilm van Altman, waarin de modewereld flink op de hak wordt genomen. Leuk: Sophia Loren voert 31 jaar na Vittorio De Sica's Ieri, oggi, domani wederom een striptease op voor Marcello Mastroianni. La Loren is nog steeds bloedmooi.

Les cent et une nuits de Simon Cinéma

1994 |

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1994. Agnès Varda. Met o.a. Michel Piccoli, Marcello Mastroianni, Henri Garcin, Julie Gayet en Mathieu Demy.

Ter gelegenheid van Honderd Jaar Film maakte Varda een compilatie in combinatie met een filmverhaal met gastoptredens. Piccoli is de honderd jaar oude monsieur Simon Cin[KA1]ema, die een eenzaam bestaan voert in zijn kasteel. Hij is aan zijn rolstoel gekluisterd. Jonge schoonheid Gayet, studente aan de filmacademie wordt door hem ingehuurd om gedurende 101 dagen, telkens een dagje te besteden aan zijn herinneringen en bespiegelingen. Ze wordt overrompeld door alles wat met film te maken heeft: posters, memorabilia, (korte en lange) filmfragmenten (w.o. L`AGE D`OR, LADRI DI BICICLETTI, THE THIEF OF BAGDAD, ORPH[KA1]EE, UN CHIEN ANDALOU, THE WIND uit 1928, etc. etc.). Zijn vriend is Mastroianni, Garcin is zijn butler, Demy (de zoon van Varda en Jacques Demy) een produktie-assistent, die een romance beleeft met Gayet. Tot en met de naam op de credits van Schygulla langere optredens van de `acteur of actrice van de dag` en erna (vanaf Azema tot en met Toscan Du Plantier) cameo's, de z.g. 'steelse en stralende verschijningen'. Muziek van o.a. Max Steiner, Bernard Herrmann, Maurice Jarre, Michel Legrand, George Delarue, Francis Lai en Henri Mancini. Varda heeft in de prent al haar passie voor- en al haar ervaring met het filmvak gestopt van de laatste veertig jaar. Haar keuze is typisch continentaal Europees en zal bij haar eigen landgenoten de hartstochten het meeste doen oplaaien, al kan geen enkele cinefiel om dit eerbetoon aan de Tiende Muze heen. Camerawerk van Eric Gautier.

Rupture(s)

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Christine Citti. Met o.a. Emmanuelle Béart, Michel Piccoli, Anouk Aimée, Laurent Grévil en Marc Citti.

De vriendin van Paul (Piccoli) heeft zelfmoord gepleegd. Nu herbergt hij allerlei bonte vogels (w.o. kind-vrouwtje B[KA1]eart), waarmee hij gemeen heeft dat hun (liefdes)relaties verkeerd zijn afgelopen. Hierover wordt zo eindeloos gepraat dat bij de kijker de verveling algauw toeslaat. De twintig-plussers uit de film hebben een binding met ruige rock-muziek, die heel wat prettiger voor het gehoor is dan de oeverloze dialoog. Béart en Piccoli voor wie de rollen op maat geschreven zijn, waren samen voor het laatst te zien in LA BELLE NOISEUSE en daar sprong de vonk ook al niet over; ze bezatten zich v.n.l. aan egotrippend spel. Hoewel Aimée hoog op de credits staat genoteerd, heeft zij slechts een onbenullig rolletje van een weduwe, die net haar kat verloren heeft. Ook in roulatie met 16m minder, maar niet beter! Scenario van Alexandra Deman en Christine Citti. Camerawerk van Jean-Yves Delbreuve.

Les marmottes

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Élie Chouraqui. Met o.a. Jacqueline Bisset, Christine Boisson, André Dussollier, Gérard Lanvin en Marie Trintignant.

Elk jaar verhuizen rond de kerstdagen vijf miljoen Fransen naar de besneeuwde berghellingen, hopend op een ontspannende wintervakantie. De film volgt twee paren die, net als de voorafgaande jaren, Chamonix als bestemming hebben gekozen. Ze amuseren zich, houden van elkaar, kwetsen elkaar. Het worden gedenkwaardige dagen, die voor eeuwig kleur zullen geven aan hun herinneringen. Een niemendalletje, dat de emoties uitspeelt van een paar mensen die voor korte tijd hun gewone milieu zijn ontvlucht. Leuk scenario van Danièle Thompson en Chouraqui, dat echter niet veel pointe heeft. Maar Bisset blijft de moeite waard en Robert Alazraki schoot betoverende beelden.

Voices in the Garden

1991 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1991. Drama van Pierre Boutron. Met o.a. Anouk Aimée, Joss Ackland, Samuel West, Kashia Figura en Gayle Hunnicutt.

Mark (West) is naar de Franse Rivi[KA2]era gelift en behoedt de rijpere Cuckoo (Aim[KA1]ee) voor een fatale sprong vanaf de rotsen in de diepte. Ze haalt hem uit dankbaarheid in haar huis. Er ontstaat een onvermijdelijke relatie tussen hen. Dan komt de nuchtere realiteit om de hoek kijken in de vorm van Lena (Figura), de vriendin van Mark. Het heeft echter een positief gevolg: Cuckoo en haar dorre echtgenoot Archie (Ackland), een kamergeleerde, beseffen dat ze nog om elkaar geven. Uitstekend spel van Aim[KA1]ee en Ackland. Scenario van Lee Langley (die ook de dialogen schreef) naar een fijngevoelige novelle van Dirk Bogarde. Camerawerk van Dominique Brabant.

Papa et moi

1990 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1990. Komedie van Giorgio Capitani. Met o.a. Ugo Tognazzi, Ricky Tognazzi, Anouk Aimée, Catherine Alric en Milly Carlucci.

Industrieel en zijn echtgenote naderen de zestig en kampen met bestaansproblemen. Op zoek naar een tweede jeugd verlaat de vader de echtelijke woning. Hij zoekt een flat. Tegelijkertijd verlaat zijn schoondochter zijn zoon, omdat hij maar blijft doorgaan met het schrijven en regisseren van toneelstukken die stuk voor stuk floppen. Gedeprimeerd gaat ook de zoon op zoek naar een appartement. Dat wordt dus samenwonen. Geen Antonioni maar Capitani, ofwel een redelijke, pretentieloze regisseur, die zijn thema vanuit komische hoek benadert.

L'amour maudit de Leisenbohg

1990 | Romantiek, Drama

Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Frankrijk 1990. Romantiek van Edouard Molinaro. Met o.a. Michel Piccoli, Anouk Aimée, Christine Citti, Friedrich von Thun en Christina Marsillach.

Wenen, rond 1925. Baron von Leisenbohg (Piccoli) is reeds jaren smoorverliefd op de beroemde sopraan Aimée, die door iedereen op handen gedragen wordt. Hij is getuige van haar afwisselende romances, maar zelf wordt hij steeds afgewezen. Ze trouwt met een vorst, die kort na het huwelijk bij een ongeval om het leven komt. Voordat hij sterft, vervloekt hij de eerstvolgende man die haar zal bezitten. Vanwege een geheim uit het verleden verleidt Aimée de baron, waardoor de vloek in werking treedt en het noodlot toeslaat. Stijlvol gefilmde romantische tragedie waarin niemand is zoals hij zich voordoet. Piccoli is schitterend in zijn rol van minnaar die elke vrouw slechts gebruikt om die ene te bereiken die hij begeert. Pascal Bonitzer en Molinaro bewerkten het verhaal van Arthur Schnitzler tot een hedendaagse Griekse tragedie met cynische ondertoon. Feeërieke fotografie van Michael Epp en mooie muziek van Georges Garvarentz.

Bethune: The Making of a Hero

1990 | Biografie, Oorlogsfilm, Drama

Canada​/​​China​/​​Frankrijk 1990. Biografie van Phillip Borsos. Met o.a. Donald Sutherland, Helen Mirren, Helen Shaver, Colm Feore en James Pax.

Sutherland doet zijn rol van de Canadese dokter Norman Bethune in BETHUNE uit 1977 nog eens over. Tijdens de Spaanse Burgeroorlog trekt hij naar China waar hij vastbesloten is te blijven tot het fascisme is uitgeroeid. Als Japanse troepen China binnenvallen, wordt hij bij Mao's achtste legerdivisie ingedeeld. Deze heldhaftige, gecompliceerde, zuipende rokkenjager wordt een held voor de Chinese partizanen. Opnieuw sterke vertolking van Sutherland. Scenario van Ted Allan. Camerawerk van Mike Molloy en Raoul Coutard.

Mon dernier rêve sera pour vous

1989 | Historische film, Biografie

Frankrijk​/​​België 1989. Historische film van Robert Mazoyer. Met o.a. Francis Huster, Ludmila Mikaël, Agnès Soral, Márcia Breia en Cyrielle Claire.

In deze miniserie over de schrijver Chateaubriand is elk van de zes afleveringen gewijd aan een van de vrouwen die een belangrijke rol in zijn leven speelden. Colas als zijn eerste liefde. Mikael als Pauline de Beaumont die hem aanzet Le génie du Christianisme te schrijven. Soral als zijn minnares Natalie de Noailles. Claire als Juliette Récamier die meer van de idee van de liefde hield dan van de liefde zelf. Stordy als Cordelia de Castellane, tijdens zijn ministerschap van buitenlandse zaken en tenslotte Zabou als de 25-jarige Hortense Allart toen hij zestig was. Huster zet briljant deze hoogmoedige en zichzelf bewierokende schrijver neer.

Piazza Navona

1988 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1988. Drama van Francesco Lazotti, Roberto Giannarelli en Fabrizio Giordani. Met o.a. Marcello Mastroianni, Fanny Ardant, Alessandro Haber, Mariangela Melato en Vendela Maria Kirsebom.

Deze film, geproduceerd door Ettore Scola, bestaat uit zes hedendaagse verhalen. Elke regisseur heeft zijn eigen episode; naast de genoemde regisseurs zijn dat Daniele Costantini, Ricky Tognazzi en Roger Guillot. De verhalen komen op het volgende neer: ontmoeting na jaren met een vriend; een uit elkaar gegaan echtpaar komt elkaar weer tegen en verder bitterheid, strijd en liefde.

La table tournante

1988 | Animatie

Frankrijk 1988. Animatie van Paul Grimault. Met o.a. Anouk Aimée, Mathieu Demy en Paul Grimault.

Grimault maakte met dit werk een soort poëtisch filmtestament. Door Jacques Demy gemonteerd tot een kaleidoscopisch geheel waarin mensen en animatiefiguren elkaar ontmoeten, en waarin de hele animatiegeschiedenis is terug te vinden, besluitend met het verhaal van de Kleine soldaat. Een fraaie afsluiting van zijn oeuvre.

Un Homme et une Femme, 20 ans déjà

1986 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1986. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Richard Berry en Evelyne Bouix.

Twintig jaar na UN HOMME ET UNE FEMME, hier versie numero twee met dezelfde hoofdrolspelers. Lelouchs werk draagt altijd een overdadig gouden vlies, maar ook een onvergetelijke bekoorlijkheid en dat is te danken aan de authenticiteit van de spelers die helaas verdrinken in een zee van onbeduidendheden en goedkope mooie opnames. Lelouch moet je nemen zoals hij is of helemaal niet. Ook bekend als VINGT ANS DEJA.

Viva la vie

1984 | Mysterie, Thriller

Frankrijk 1984. Mysterie van Claude Lelouch. Met o.a. Charlotte Rampling, Michel Piccoli, Jean-Louis Tritignant, Evelyn Bouix en Charles Aznavour.

De `estheten` hebben zich altijd kritisch getoond ten opzichte van de films van Lelouch. Ze zouden t[KA2]e recht voor z`n raap zijn en vol met kwartjesfilosofie. Eerlijk gezegd is niet alles in zijn werk verachtelijk. In deze film vertelt hij wederom een SF-verhaal om een humanitaire boodschap aan de twee (toenmalige) supermogendheden door te geven betreffende de kernbewapening. Hoezeer de meningen verdeeld mogen zijn, het verhaal is zeer goed opgebouwd met een zich op drie verschillende niveau's afspelend scenario, al is het thema inmiddels achterhaald. Men merkt dan ook pas laat dat het om een droom gaat. Scenario van regisseur Lelouch en camerawerk van Bernard Lutic.

Succes Is the Best Revenge

1984 | Drama

Verenigd Koninkrijk 1984. Drama van Jerzy Skolimowski. Met o.a. Joanna Szeric, Michael Lyndon, John Hurt, George Skolimowski en Michael Landon.

Een intrigerend, zij het onevenwichtig verhaal over een Poolse regisseur (York), in ballingschap in Londen, en zijn opstandige tienerzoon (Lyndon), die nieuwsgierig is naar zijn culturele erfenis. Skolimowski - zelf een banneling - onderzoekt de zin van het leven in een ander dan je eigen land, maar zijn vorige film, Moonlighting, was beter.

Le général de l'armée morte

1983 | Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1983. Oorlogsfilm van Luciano Tovoli. Met o.a. Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Anouk Aimée, Gérard Klein en Sergio Castellitto.

Een generaal en een kapelaan krijgen van de regering de opdracht om de stoffelijke resten van duizenden, tien jaar eerder aan het Albanese front gevallen soldaten op te graven. Het doel hiervan is klaarheid te brengen in de mysterieuze verdwijning van een officier. Deze absurde en macabere parabel - naar een roman van de Albanese auteur Ismail Kadare - gaat de mist in door de zwakke regie van de debuterende top-cameraman Tovoli. Deze schiet weliswaar fraaie beelden, maar zijn ervaren acteurs laat hij hopeloos aanmodderen, waarbij vooral de minder geroutineerde Klein - als Duitser met een soortgelijke missie - hevig miskleunt. (Piccoli produceerde, schreef mee aan het scenario en hielp ongecrediteerd met de regie.)

Qu'est-ce qui fait courir David?

1982 | Drama

Frankrijk 1982. Drama van Elie Chouraqui. Met o.a. Francis Huster, Nicole Garcia, Charles Aznavour, Magali Noël en Michel Jonasz.

Een dertig-jarige cineast schrijft een scenario voor een autobiografische tweede film. Hij gaat zó op in herinneringen dat hij zijn vriendin verwaarloost en de huidige situatie van zijn ouders niet onderkent. Dit beeld van een joods gezinsleven levert aandoenlijke en komische momenten op, maar de zelfvertedering van de regisseur holt zijn film op den duur uit, waardoor het totaal van geslaagde scènes en spelprestaties, nul is. De titelrol van Huster is conform de film: zó ingespannen bezig om te charmeren dat het averechts gaat werken. Scenario van Elie Chouraqui.

L'armata ritorna

1982 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1982. Drama van Luciano Tovoli. Met o.a. Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Anouk Aimée en Gérard Klein.

Het verhaal, gebaseerd op het boek van de Albanese schrijver Ismail Kadaré, gaat over een Italiaanse generaal die de opdracht heeft de lichamen van duizenden Italiaanse soldaten te zoeken, die gedurende de oorlog in 1943 in Albanië zijn gesneuveld. Een van de weduwen, een gravin, smeekt de generaal de restanten van haar echtgenoot koste wat het kost terug te brengen, maar in de loop van zijn onderzoek ontdekt hij dat haar echtgenoot werd vermoord door de moeder van een jong meisje, dat hij had proberen te verkrachten. Een sombere film rondom de tragiek van de oorlog, voorzien van schitterend spel en een geloofwaardige regie.

La tragedia di un uomo ridicolo

1981 | Thriller, Drama

Italië 1981. Thriller van Bernardo Bertolucci. Met o.a. Ugo Tognazzi, Anouk Aimée, Victor Cavallo, Olympia Carlisi en Laura Morante.

Terroristen gijzelen Giovanni (Ricky Tognazzi), de zoon van industrieel Primo Spaggiari (Ugo Tognazzi) en eisen losgeld dat de verkoop van diens onderneming noodzaakt. Moeder Barbara (Aimée) denkt alleen aan het welzijn van haar kind, de vader aarzelt - eerst uit een vermoeden dat zijn zoon zelf medeplichtig is en generatiewraak beoogt, later omdat hij meent dat de jongen toch al gestorven is. De interessante stof stelt in de uitwerking teleur, niet omdat Bertolucci geen positie kiest ten opzichte van de Rode Brigades, maar omdat zijn dubbelzinnigheid in àlle opzichten de film al te abstract maakt. Niettemin een schitterende rol van Ugo Tognazzi, die daarvoor de prijs als Beste Acteur op het filmfestival van Cannes ontving. Het scenario is van regisseur Bertolucci en camerawerk van Carlo Di Palma. Technicolor.

Une page d'amour

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Élie Chouraqui. Met o.a. Anouk Aimée, Bruno Cremer, Frédérique Alexandre, Nelly Borgeaud en Jean-Pierre Castaldi.

Terroristen gijzelen Giovanni (Ricky Tognazzi), de zoon van industrieel Primo Spaggiari (Ugo Tognazzi) en eisen losgeld dat de verkoop van diens onderneming noodzaakt. Moeder Barbara (Aimée) denkt alleen aan het welzijn van haar kind, de vader aarzelt - eerst uit een vermoeden dat zijn zoon zelf medeplichtig is en generatiewraak beoogt, later omdat hij meent dat de jongen toch al gestorven is. De interessante stof stelt in de uitwerking teleur, niet omdat Bertolucci geen positie kiest ten opzichte van de Rode Brigades, maar omdat zijn dubbelzinnigheid in àlle opzichten de film al te abstract maakt. Niettemin een schitterende rol van Ugo Tognazzi, die daarvoor de prijs als Beste Acteur op het filmfestival van Cannes ontving. Het scenario is van regisseur Bertolucci en camerawerk van Carlo Di Palma. Technicolor.

Salto nel vuoto

1980 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1980. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Michel Piccoli, Anouk Aimée, Gisella Burinato, Antonio Piovanelli en Michele Placido.

Een rechter van middelbare leeftijd woont samen met zijn zuster die hij vanwege mogelijk erfelijke krankzinnigheid (hun broer is gek gestorven) geïsoleerd houdt, maar die toch aan zijn controle lijkt te ontsnappen. Hij schakelt een jonge acteur in die al eerder een vrouw tot zelfmoord bracht om haar de dood in te drijven vóór de chaos definitief zal doorbreken. Dit symbolische psychodrama heeft politieke bijbetekenissen: repressie is zelf zieker dan de vrijheid die ze vreest. De spanning van acteren en handeling in één huis worden soms ondermijnd door droomscènes en onnodig buitengebeuren.

Mon premier amour

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Elie Chouraqui. Met o.a. Anouk Aimée, Richard Berry, Gabriele Ferzetti, Nathalie Baye en Jacques Villeret.

Een jongeman die hoort dat zijn moeder nog maar enkele maanden te leven heeft, beseft hoe weinig hij zich aan haar gelegen heeft laten liggen en geeft alles op voor haar stervensbegeleiding. Dit lyrisch melodrama wil vooral een verkenning zijn van een liefdesrelatie op de valreep tussen de moeder en de zoon en laat de onmenselijke aftakeling van het ziekteproces buiten beschouwing. Aim[KA1]ee en Berry (de laatste in een opmerkelijk hoofdroldebuut) behoeden de personages voor valse sentimentaliteit, maar de verdoezeling maakt de film toch van een àl te rooskleurige zieligheid.

Si c'était à refaire

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Claude Lelouch. Met o.a. Catherine Deneuve, Anouk Aimée, Charles Denner, Francis Huster en Niels Arestrup.

Na vijftien jaar gevangenisstraf wegens een uit de hand gelopen crime passionel moet een vrouw een nieuw leven beginnen en zorgen voor haar zoon in de puberteit die van haar bestaan niet afweet. De steun van een ex-celgenote resulteert in een happy ending in ieder opzicht, waarbij ook de dreigende Oedipale moeilijkheden moeiteloos worden afgewend. Lelouch verwaarloost echter de sociale of psychologische verwikkelingen van het gegeven - zelfs de gevangenis ziet eruit als een luxe- hotel - voor het charmante en romantische sprookje dat beide actrices alle kansen geeft, maar ook onmiddellijk weer uit de aandacht verdwijnt. Scenario van Lelouch, camerawerk van Jacques Lefrançois.

The Model Shop

1969 | Drama

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1969. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Gary Lockwood, Anouk Aimée, Alexandra Hay, Carole Cole en Severn Darden.

Vierentwintig uur in het leven van een gedesillusioneerde jonge architect (Lockwood) en zijn verhouding met een in de steek gelaten fotomodel (Aimée). Regisseur Demy heeft een goed oog voor de betreffende locaties, Los Angeles, maar de algehele benadering van de plot is ambivalent.

The Appointment

1969 | Drama, Oorlogsfilm

Verenigde Staten 1969. Drama van Sidney Lumet. Met o.a. Omar Sharif, Anouk Aimée, Lotte Lenya, Fausto Tozzi en Didi Perego.

Een briljant advocaat (Sharif) uit Rome wordt verliefd op een mysterieuze jonge vrouw (Aimée, die de verloofde van een collega blijkt te zijn, en een dubbelleven leidt als call-girl) die hem uiteindelijk zal ruïneren. Melodramatisch en te lang. Scenario van James Salter. Camerawerk van Carlo di Palma.

Justine

1969 | Avonturenfilm

Verenigde Staten 1969. Avonturenfilm van George Cukor. Met o.a. Anouk Aimée, Dirk Bogarde, Robert Forster, Anna Karina en Phillipe Noiret.

Modieuze film die de fans van Lawrence Durrell's Alexandria Quartet niet zal vermogen te behagen, maar hij doet het goed als exotische kitsch. Cukors veelvuldige toepassing van groothoekopnamen zal bij uitzending op tv niet veel effect sorteren. Opgenomen in Tunis. Gefilmd in Panavision.

Un soir... un train

1968 | Drama

Frankrijk​/​​België 1968. Drama van André Delvaux. Met o.a. Adriana Bogdan, François Beukelaers, Hector Camerlynck, Anouk Aimée en Nicole Debonne.

Een bewerking van de roman De trein der traagheid van de Vlaamse schrijver Johan Daisne. Montand speelt een hoogleraar in de linguïstiek en Aimée is zijn geliefde. Ze heeft alles voor hem opgegeven en is van Frankrijk naar de Vlaamse provincie verhuisd. Anderzijds heeft Montand ervoor gezorgd dat ze werk vond als kostuumontwerpster voor een toneelgezelschap. Het sfeertje in Vlaanderen ligt haar niet (de taalstrijd o.a.) en de twee raken van elkaar verwijderd. Als Montand een gastcollege gaat geven op een universiteit elders in België, moet hij een treinreis ondernemen. Het stel houdt een diepgaande bespiegeling over hun relatie. De ongewone, ondoorgrondelijke, vreemde en sombere sfeer, die vooral veroorzaakt wordt door de beelden van Ghislain Cloquet, spelen in feite de hoofdrol. Deze niet onbelangrijke film voegt echter geen nieuwe dimensie toe aan de roman, die overigens beter in elkaar zit. Ook verloopt in de film de overgang naar fictie niet soepel. Scenario van regisseur Delvaux.

Un homme et une femme

1966 | Romantisch drama

Frankrijk 1966. Romantisch drama van Claude Lelouch. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Pierre Barouh, Valérie Lagrange en Simone Paris.

Niet de superhit Les uns et les autres, maar dit aangrijpende drama is nog steeds het grootste kassucces van regisseur Lelouch. Een autocoureur en een scriptgirl ontmoeten elkaar wanneer ze hun kinderen op kostschool bezoeken. En dat is het begin van een voorzichtig opgebouwde liefdesrelatie tussen twee door het leven getekende mensen. Mooi gemaakt voor een prikkie. Winnaar van onder meer de Oscar voor beste buitenlandse film en een (gedeelde) Gouden Palm.

White Voices

1965 |

1965. Massimo Franc en Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Paolo Ferrari, Graziella Granata, Barbara Steele, Sandra Milo en Anouk Aimée.

Niet de superhit Les uns et les autres, maar dit aangrijpende drama is nog steeds het grootste kassucces van regisseur Lelouch. Een autocoureur en een scriptgirl ontmoeten elkaar wanneer ze hun kinderen op kostschool bezoeken. En dat is het begin van een voorzichtig opgebouwde liefdesrelatie tussen twee door het leven getekende mensen. Mooi gemaakt voor een prikkie. Winnaar van onder meer de Oscar voor beste buitenlandse film en een (gedeelde) Gouden Palm.

Le Voci Bianche

1964 | Komedie, Historische film, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Pasquale Festa Campanile en Massimo Franciosa. Met o.a. Paolo Ferrari, Anouk Aimée, Vittorio Caprioli, Claudio Gora en Graziella Granata.

Gecastreerde contratenors zijn risicoloos gezelschap voor getrouwde, adellijke dames, hetgeen een zanger die door een list aan de operatie is ontsnapt, ongekende mogelijkheden biedt. De sterbezetting en de fantasierijke pruikentijd-aankleding weten uitbundig te verhullen, dat de regie en het scenario de meeste kansen van het gegeven hebben laten liggen. Ferrari is te weinig schelms voor de hoofdrol.

Otto e mezzo

1963 | Drama, Komedie, Experimenteel

Italië 1963. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anouk Aimée, Claudia Cardinale, Sandra Milo en Barbara Steele.

Mastroianni is filmregisseur Guido, die net een grote hit achter de rug heeft. Hij trekt zich terug in een rustoord om bij te komen, maar daar komt niets van terecht: niet alleen doet zijn producent alweer een beroep op hem, ook zijn vrouw en minnares eisen zijn aandacht. Terwijl Guido worstelt met zijn 'regisseursblok' verliest hij zich in herinneringen en fantasieën. Zeer persoonlijk werk van grootmeester Fellini die - na zijn eigen internationale succes La dolce vita - de balans van zijn carrière en persoonlijke leven opmaakt en het creatieve proces van het menselijk brein bestudeert. Zo worden beelden van een dansende prostituée op het strand, de overleden ouders van de regisseur, jeugdherinneringen aan een circus en een groep vrouwen die de regisseur met een zweep denkt te temmen, even logisch als onlogisch met elkaar verbonden. Bizar, sensueel vormgegeven drama werd onderscheiden met twee Oscars: voor beste niet-Engelstalige film en voor de kostuums van Piero Gherardi.

Liolà

1963 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Alessandro Blasetti. Met o.a. Ugo Tognazzi, Giovanna Ralli, Anouk Aimée, Pierre Brasseur en Elisa Cegani.

Een dorpsfactotum heeft al kinderen bij vijf verschillende moeders als een jonge boerin ook voorwendt zwanger van hem te zijn. Dat is een leugen om hem de watertoevoer van een oude buurman naar haar sinaasappeltuin te doen omleggen. Zijn woede na de ontdekking doet hem het water weer terugleiden, maar de mislukking daarvan zet het hele dorp droog. Deze plattelandskomedie van Pirandello is zeker geen hoogtepunt in zijn toneeloeuvre, maar biedt voor de film de gelegenheid tot enscenering op kleurrijke locaties en geeft de spelers kansen tot pittig spel die soms al te gretig worden aangepakt.

Il Terrorista

1963 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1963. Drama van Gianfranco de Bosio. Met o.a. Gian Maria Volonté, Philippe Leroy, Anouk Aimée, Giulio Bosetti en Raffaella Carrà.

Acties van een verzetsgroep in een Venetië 1943 resulteren in bloedige vergelding van de SS onder de bevolking. Om herhaling van deze represailles te voorkomen besluit het collectief te stoppen, enkelen willen echter toch doorgaan. Deze debuutfilm van een beroemde toneelregisseur steunt vooral op de ideologische dialoog die niet nieuw is, maar actueel blijft. Het scenario is van regisseur Bosio en Luigi Squarzina. Het camerawerk is van Alfio Contini en Lamberto Caimi.

Il Successo

1963 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1963. Drama van Mauro Morassi en Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Leopoldo Trieste en Christina Gaioni.

Een man meent, ondanks reden tot tevredenheid over beroepsuitoefening en privé-leven, onvoldoende geslaagd te zijn; met zijn slechte humeur stelt hij het geduld van zijn vrouw en een loyale vriend op de proef. De naoorlogse economische welvaart biedt hem de kans op grondspeculatie in toeristische gebieden op Sardinië, waaraan hij het belang van de arme bevolking, de huwelijkstrouw, het bezit van zijn oude vader en de vriendschap opoffert. Uiteindelijk is hij rijk en tevreden, maar eenzaam. De door Ettore Scola geschreven harde satire dankt veel aan de cynische verve van Gassman en het subtiele tegenspel van Aimée en Trintignant in nogal kleurloze rollen. Risi nam kort na het begin van de opnamen de regie over en evenaart hierin bijna zijn SORPASSO.

Sodom and Gomorrah

1962 | Drama, Avonturenfilm

Verenigde Staten​/​​Italië​/​​Frankrijk 1962. Drama van Robert Aldrich. Met o.a. Stewart Granger, Pier Angeli, Stanley Baker, Rossana Podestà en Anouk Aimée.

Het koninkrijk Sodom wordt bedreigd door de barbaarse Elamieten, aangevoerd door de afgunstige broer van de vorstin. De Hebreeër Lot weet met een list de aanval te keren, maar belandt om zijn toorn over alle losbandigheid die hij ziet, desondanks in de kerkers. God laat de zondige stad ten onder gaan, waarbij alleen Lot en zijn dochters overleven. Deze spectaculaire film heeft een zwak scenario, dat de legendarische zonden alleen op slinkse wijze suggereert, hoewel Aimée als lesbische vorstin en Baker als de jaloerse en incestueuze broer met dubbelzinnige ironie acteren. Veel scènes worden verknoeid door het houtenklazerige spel van de overige rollen, zodat alleen de geslaagde speciale effecten en massa-taferelen overblijven

Les grands chemins

1962 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van Christian Marquand. Met o.a. Robert Hossein, Anouk Aimée, Renato Salvatori, Fernand Sardou en Jean Lefebvre.

Rondtrekkende gitarist en kaartspeler sluit vriendschap met Italiaanse vrachtrijder en trekt ook in het pension van diens minnares. Dorpelingen wantrouwen zijn succes met kaartspelen en breken zijn handen. Depressieve zelfvernietigingsdrang laat hem de vrouw verleiden om daarmee de Italiaan ook tegen zich te krijgen. Drama van geïsoleerde mensen kreeg - ondanks geforceerd scenario - kracht mee door landschapsopnamen van Zuidwest-Frankrijk en passend gekweld spel van Hossein. Regiedebuut van acteur Marquand, met supervisie van Roger Vadim.

Il Giorno più corto

1962 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië 1962. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Franco Franchi, Ciccio Ingrassia, Anouk Aimée, Jean-Paul Belmondo en Pierre Brice.

De film handelt over de komische lotgevallen van twee Siciliaanse soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog, die door het per ongeluk opblazen van een vijandige oorlogsbodem de Italiaanse zege bewerkstelligen. Deze reeks van vaak flauwe en soms voor niet Italianen onbegrijpelijke revuesketches voert in hoog tempo 88 grote en kleine beroemdheden op, de enige overeenkomst met THE LONGEST DAY, waar dit geen satire op is.

Lola

1961 | Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1961. Romantiek van Jacques Demy. Met o.a. Anouk Aimée, Marc Michel, Elina Labourdette, Jacques Harden en Margo Lion.

De toevalspoëzie regeert in dit cinemirakel dat, ongelooflijk maar waar, de debuutregie was van Demy (1931-1990). Cécile, alleenstaande moeder van een zevenjarig jongetje, werkt als animeermeisje Lola. Mannen stappen haar leven binnen, en er ook weer uit. Diverse vrouwenfiguren lijken Cécile/Lola in verschillende levensfases te verpersoonlijken. Raoul Coutard fotografeerde de jongensdroom Aimée in een tijdloos Nantes; met hun zwart-witte cinematover vervolmaken de havenstadbeelden de superieur speelse regie. Demy droeg zijn sprookje op aan meester Max Ophüls. Restauratie 2012 op basis van een teruggevonden BFI-kopie.

L' Imprevisto

1961 | Drama, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1961. Drama van Alberto Lattuada. Met o.a. Anouk Aimée, Tomas Milian, Raymond Pellegrin, Jeanne Valerie en Jacques Morel.

De hebzucht van een jonge leraar brengt hem tot het beramen van een kidnap. Hij wordt daarbij geholpen door een vroegrijpe leerlinge en zijn vrouw. Haar frustraties over steriliteit uiten zich in moedergevoelens voor de ontvoerde baby waarvan ze geen afstand wil doen. De film bevat elementen van het psychologisch drama en van de thriller: voor het laatste zijn de suspense-effecten te sporadisch en te bekend en voor het eerste blijft in elk geval de tekening van de anti-held erg aan de oppervlakte. Milian doet niettemin zijn best en Aimée is ronduit schitterend als zijn tragische echtgenote.

Il Giudizio universale

1961 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Italië 1961. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Anouk Aimée, Mike Bongiorno, Ernest Borgnine, Eleonora Brown en Maria Pia Casilio.

Een mysterieuze stem kondigt de bevolking van Napels het Laatste Oordeel aan en brengt de inwoners na hun aanvankelijke ongeloof dusdanig in paniek dat zij hun besognes van het moment vergeten. Op een aangekondigd tijdstip breekt niet méér dan een hevig onweer los, waarna iedereen weer onveranderd in zijn oude hebbelijkheden en stokpaardjes vervalt. Een jaren-oud project van De Sica en schrijver Cesare Zavattini werd door producent gezien als een all star-spektakel. Daardoor verzandde de opzet op een verwarde en verwarrende manier in tientallen losse episodes zonder samenhang of scherpte. Door de montage werd de uitgedijde film drastisch ingekort, zodat het enige plezier dat men aan deze film kan beleven het herkennen van de vele bekende gezichten is onder wie de niet-professionele acteurs uit de De Sica's neo-realistische films.

Quai Notre Dame

1960 | Drama

Frankrijk 1960. Drama van Jacques Berthier. Met o.a. Anouk Aimée, Christien Pezey, Jacques Dacqmine, Christian Alers en Geneviève Fontanel.

Een jonge koopman op een vlooienmarkt komt toevallig in contact met een chique antiquair en diens vriendin. Hij wordt verliefd op de vrouw en hoopt via haar rijk te worden. De vrouw vindt hem hooguit vertederend en ze weet hem weer met zijn eigen milieu te verzoenen. Deze sentimentele volksfilm zet het contrast tussen beide werelden stevig aan, met de reactionaire strekking dat iedereen op zijn eigen plaats moet blijven. Acteur Berthier steunt in zijn regiedebuut op wijdlopige dialogen, maar leidt de rolbezetting tot innemende prestaties.

Le Farceur

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Pierre Cassel, Geneviève Cluny, Georges Wilson en Anne Tonietti.

Een striptekenaar gebruikt zijn familie als model. De onderlinge liefdesbetrekkingen spelen een grote rol in hun losbandig bestaan. Een broer introduceert zijn geliefde, een keurige getrouwde vrouw, in hun kring. Zij schrikt terug van hun bizar gedrag, maar geleidelijk aan ontdooit ze. Niet alleen omdat Cassel af en toe wat danspasjes maakt, lijkt De Broca's tweede film op een musical zonder zang. De film houdt het midden tussen een traditionele screwball comedy en een poëtisch-melancholieke romance, maar de toonwisselingen worden door Aimée en Cassel mooi overbrugd.

La dolce vita

1960 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1960. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anita Ekberg, Anouk Aimée, Lex Barker en Yvonne Furneaux.

Journalist Marcello Rubini (Mastroianni) holt van de ene primeur naar het volgende schandaal, slaapt in een bordeel, bezoekt een intellectueel, alles te midden van de jetset van Rome. Hij weet zijn cynische afstandelijkheid te bewaren, maar hij ontdekt te laat dat hij van zichzelf en van het 'echte leven' is vervreemd. Een van de beste en in elk geval meest toegankelijke films uit Fellini's oeuvre, met spectaculaire, aangrijpende en vermakelijke episodes, waaronder de beroemde scène van Mastroianni en Ekberg in de Trevifontein. Gouden Palm in Cannes.

The Journey

1959 | Drama, Actiefilm

Verenigde Staten​/​​Oostenrijk 1959. Drama van Anatole Litvak. Met o.a. Deborah Kerr, Yul Brynner, Robert Morley, E.G. Marshall en Anne Jackson.

Een zwaar aangezet melodrama dat zich in het Boedapest van 1956 afspeelt. Diverse personages die het land willen ontvluchten en een romance tussen Kerr en de communistische officier Brynner vormen het element van deze film.

Les Dragueurs

1959 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1959. Drama van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Jacques Charrier, Charles Aznavour, Anouk Aimée, Nicole Berger en Estella Blain.

Door de wol geverfde vrouwenjager neemt schuchtere kennis op sleeptouw bij een avond versierpogingen, hoewel beiden de romantische hoop koesteren 'de ware' te ontmoeten. Al hun pogingen lopen in elk opzicht teleurstellend uit. Debutant Mocky haakt in op filmmode van 'losbandige jeugd', om in snel tempo reeks mooie of interessante actrices voor de camera te halen. Film laat katterig gevoel na, minder door strekking van scenario als om ongebruikt laten van alle talent. Vooral rol van Aimée met houten been is regelrechte aanfluiting.

Montparnasse 19

1958 | Biografie, Drama

Frankrijk 1958. Biografie van Jacques Becker. Met o.a. Lilli Palmer, Gérard Philipe, Anouk Aimée, Lino Ventura en Lea Padovani.

De tuberculeuze schilder Modigliani drinkt de verbittering over zijn miskenning weg in de kroegen van Montparnasse. De toewijding van een verliefde jonge vrouw uit gegoede familie, en zijn verhuizing naar het Zuiden van Frankrijk, komen voor zijn gezondheid te laat, en hij is nog maar net gestorven, als de kunsthandelaren zijn doeken voor een prikje komen wegkopen. Het door en voor Max Ophuls ontwikkeld scenario werd na diens dood overgedragen aan Becker. Het resultaat is een intelligente, smaakvolle en voortreffelijk geacteerde film die nooit echt indringend wordt (maar zich positief blijft onderscheiden van de gemiddelde kunstenaarsbiografie).

La Tête contre les murs

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Georges Franju. Met o.a. Jean-Pierre Mocky, Anouk Aimée, Paul Meurisse, Pierre Brasseur en Charles Aznavour.

Een vader laat zijn zoon die hem heeft willen bestelen opnemen in een psychiatrische inrichting waar tegenstrijdige ideeën zijn over de behandeling van de patiënten. Nadat de jongen zich vergeefs tegen therapie heeft verzet probeert hij te ontsnappen. Zowel het acteren van Mocky als het door hem geschreven scenario doet de roman van Hervé Bazin onvoldoende recht, maar de regie van documentarist Franju en de fotografie van Eugen Shüfftan geven de film een beklemmende sfeer. De eerste dramatische rol van Aznavour als medepatiënt.

Tous peuvent me tuer

1957 | Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1957. Misdaad van Henri Decoin. Met o.a. François Périer, Eleonora Rossi-Drago, Anouk Aimée, Peter van Eyck en Franco Fabrizi.

Vijf mannen uit uiteenlopende milieus plegen samen een risicoloze inbraak bij een rijke oude vrouw, maar worden vervolgens gearresteerd voor een klein vergrijp. In de gevangenis worden ze één voor één vermoord, zodat de overlevende de buit voor zichzelf kan houden. De onderhoudende, maar wat erg uitgesponnen misdaadfilm geeft feitelijk onnodige aandacht aan de vrouwen thuis. De uitvoerige sterbezetting houdt de interesse niettemin steeds gaande.

Pot-bouille

1957 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1957. Drama van Julien Duvivier. Met o.a. Gérard Philipe, Danielle Darrieux, Dany Carrel, Anouk Aimée en Jacques Duby.

Een jonge provinciaal vindt werk in een Parijse winkel en heeft veel succes bij de vrouwen, onder wie zijn werkgeefster. Het op hem verliefde meisje wordt door haar moeder uitgehuwelijkt aan een concurrerende winkelier, maar blijft zijn maîtresse. Cynische rollen gaan Philipe beter af dan idealistische en zijn spel houdt de Zola-verfilming boeiend ondanks de vrijheden die geen verbeteringen zijn in de scenariobewerking van Duvivier, Henri Jeanson en Leo Joannon. De dialogen werden ook door voornoemd trio geschreven. Darrieux blinkt uit als winkelierster. Camerawerk van Michel Kelber.

Stresemann

1956 | Drama

Duitsland 1956. Drama van Alfred Braun. Met o.a. Anouk Aimée, Ernst Schröder, Leonard Steckel, Wolfgang Preiss en Paul Dahlke.

Een verslag van de laatste zes jaar van minister van Buitenlandse Zaken, Gustav Stresemann door middel van de belevenissen van een politiek redacteur en zijn secretaresse.

Les Mauvaises rencontres

1955 | Drama

Frankrijk 1955. Drama van Alexandre Astruc. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Claude Pascal, Claude Dauphin, Philippe Lemaire en Gaby Sylvia.

Een jonge vrouw wordt op het politiebureau verhoord om een bewijs tegen een van abortus verdachte arts te krijgen. Ze vertelt haar tragische leven en desillusies met mannen sinds haar komst naar Parijs, maar als ze de abortus bekent blijkt de arts net gestorven. De gedateerde en overdadige triestheid van het verhaal kreeg een literaire scenariostructuur en een opmerkelijke fotografie waarmee Astruc de voorloper van de nouvelle vague zou blijken. Het historisch belang maakt de film nu nog maar betrekkelijk interessant, maar Aimée tilt hem boven de inhoud uit.

Contraband Spain

1955 | Thriller, Misdaad

Verenigd Koninkrijk 1955. Thriller van Lawrence Huntingdon. Met o.a. Richard Greene, Anouk Aimée, Michael Denison, John Warwick en P. Saville.

Smokkelaars en intriges in Barcelona met Greene (bekend van zijn tv-serie ROBIN HOOD), die er achter aan gaat. Nogal voorspelbaar, maar redelijk spannend.

The Man Who Watched Trains Go By

1953 | Mysterie, Misdaad

Verenigd Koninkrijk 1953. Mysterie van Harold French. Met o.a. Claude Rains, Marta Toren, Marius Goring, Herbert Lom en Anouk Aimée.

Rains is de schuchtere, oudere boekhouder Poppinga van een in Groningse firma, die droomt van reizen en avontuur. Op het station heeft hij echter altijd het nakijken naar de internationale treinen. Zijn jonge baas, die de zaak van pa heeft overgenomen, ziet dat het bedrijf fout loopt en wil zich uit de voeten maken met een koffer vol geld, op weg naar zijn schone geliefde (Toren) in Parijs. Vlak voor zijn vertrek wordt hij vermoord en de procuratiehouder Rains kan voorzien dat hij ervan beschuldigd zal worden en besluit met het geld er vandoor te gaan vrouw, kinderen en zijn schaakclub achterlatend. In Parijs raakt verstrengeld in intriges van verduistering, moord en overspel als hij contact opneemt met femme fale Toren. Goede spelers zijn niet helemaal op hun plaats in een op zichzelf behoorlijk verhaal. Een verfilming van een roman van Georges Simenon, dat door regisseur French zelf tot scenario bewerkt werd. Achter de camera stond Otto Heller.

Ich suche dich

1953 | Drama

Duitsland 1953. Drama van O.W. Fischer. Met o.a. O.W. Fischer, Anouk Aimée, Nadja Tiller, Otto Brügemann en Paul Bidt.

Een doktersmelodrama waarin de kijker weinig wordt bespaard: overspelige vrouwen, alcoholisme, machtsmisbruik, generatieconflicten; menselijke misère alom. Hoofdrolspeler Fischer regisseerde zelf en Aimée wekt medelijden in een van haar allereerste rollen.

The Golden Salamander

1951 | Avonturenfilm

Verenigd Koninkrijk 1951. Avonturenfilm van Ronald Neame. Met o.a. Trevor Howard, Anouk Aimée, Walter Rilla, Herbert Lom en Wilfrid Hyde-White.

Howard, die een Tunesisch meisje het hof maakt, raakt bij wapensmokkel betrokken. Spannend actiefilm.

Annette

1951 | Drama, Misdaad

Spanje​/​​België 1951. Drama van Jaime de Mayora. Met o.a. Anouk Aimée, Margo Lion, Mario Cabré en Mario Berriatúa.

Een moordenaar die door de politie wordt achtervolgd klopt aan bij een herberg. Die wordt geleid door een moeder en een dochter. En dat is een zeer knappe, dromerige jonge vrouw. Deze slechte co-produktie werd onder zeer slechte omstandigheden gedraaid. Hij had geen enkel succes.

Les Amants de Vérone

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van André Cayatte. Met o.a. Anouk Aimée, Serge Reggiani, Pierre Brasseur, Louis Salou en Martine Carol.

Figuranten die tijdens verfilming van ROMEO AND JULIET als stand-in voor de hoofdrollen werken worden verliefd op elkaar en beleven buiten camerabereik hun eigen tragisch verlopende liefde. Scenario van Jacques Prévert bezorgde regisseur Cayatte zijn eerste succes en maakte jonge Aimée en Reggiani beroemd. Satirische kijk op filmopnamen.

La Maison sous la Mer

1947 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1947. Drama van Henri Calef. Met o.a. Viviane Romance, Dora Doll, Anouk Aimée, Santa Relli en Geneviève Morel.

Een fatsoenlijke bewerking, ofschoon verstoken van heus filmtalent (alleen de film JERICHO redt Henri Calef van de vergetelheid), van de gelijknamige roman van Paul Vialar. Dit MAISON SOUS LA MER is in feite een grot waarin geliefden vluchten om hun tragisch lot te ontlopen. Is evenwel minder dan de roman, ondanks een briljante rolbezetting, het scenario van Jacques Companeez en vooral de beelden van Claude Renoir.