Michel Etcheverry

Vivre avec toi

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Garance Clavel, Frédéric Pierrot, Frédédrique Meininger, Ségolène Point en Hélène Surgère.

Une femme française

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk 1994. Drama van Régis Wargnier. Met o.a. Emmanuelle Béart, Daniel Auteuil, Gabriel Barylli, Jean-Claude Brialy en Geneviève Casile.

Wargnier (INDOCHINE) verfilmde het intieme dagboek van zijn moeder als sleutelroman, dat voor buitenstaanders weinig zeggend is. Het gaat over een trouweloze vrouw, Jeanne (Béart), die afkomstig is uit een kleinburgerlijk milieu in Nancy.

Scoop: Le stagiaire

Frankrijk 1990. Misdaad van Jacques Rouffio. Met o.a. Bernard Fresson, Roland Blanche, Blanchette Brunoy, Renaud Danner en Michel Duchaussoy.

Uit de serie [KL]Scoop[KLE], waarvan we vaak vinden dat ze te `modebewust` en te oppervlakkig is. In deze film gaat een Parijs` dagblad zijn ondergang tegemoet (dat is toch een zeer actueel uitgangspunt!) en midden in dat sociale crisisklimaat komt Lo[KA3]is M[KA1]etral (Danner), een jonge doctorandus, terecht voor een stage bij de 'algemene nieuwsafdeling'. Daar houden ze hem in spanning met de verdwijning van een paar schoolmeisjes in het departement Hauts-de-Seine. Bij wijze van test wordt hij opzettelijk op een dwaalspoor gezet, maar hij ontdekt uiteindelijk toch de list. Hij krijgt de aanmoediging zo door te gaan, want een 'scoop' zou per slot van rekening de krant kunnen redden. Stereotiep beeld van de wereld van de journalistiek. Een even produktieve als eclectische en wispelturige regisseur heeft zijn handtekening onder deze klus gezet, maar het feit dat hij het er deze keer heel aardig van af brengt is voornamelijk te danken aan de uitstekende karakterrol van Danner.

Quatre-vingt-treize

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Alain Boudet. Met o.a. Michel Etcheverry, Pierre Michael, Maurice Garrel en Patrick Lemaitre.

De historische roman van Victor Hugo over de bloedige opstand in de Vendée, waar gelovige koningsgezinden slaags raakten met ongelovige republikeinen. Werd voor de tv bewerkt door Claude Sentelli. Centraal staan twee neven, die door de strijd tegenover elkaar komen te staan: Etcheverry, leider der opstandelingen en Michael, die officier in het leger van de Republiek is.

Lorenzaccio

Frankrijk 1989. Drama van Jean-Paul Carrère. Met o.a. Francis Huster, Geneviève Casile, Louis Seigner, Jacques Eyser en Michel Etcheverry.

Het toneelstuk van Alfred de Musset in een bewerking van Franco Zeffirelli. Een vrij simpele registratie, dus filmisch van weinig belang. Redenen om te kijken zijn de eersteklas acteurs, de fantastische decors en de fascinerende muziek van Maurice Jarre.

Le dialogue des Carmélites

Frankrijk 1989. Drama van Gildas Bourdet. Met o.a. Renée Faure, Michel Etcheverry en Geneviève Casile.

Een van de, cinematografisch gezien, meest banale bewerkingen van het meesterwerk voor toneel van Georges Bernanos over een moedige aristocratische novice die met andere Karmelieten ter dood is veroordeeld en geen angst heeft voor haar noodlot. Overtuigend spel maar het geheel maakt beslist de film van Philippe Agostini (1960) die evenmin van uitzonderlijke kwaliteit was, niet overbodig.

Le Lyonnais: Le Massacre de la Saint-Thomas

Frankrijk 1989. Misdaad van Joannick Desclercs. Met o.a. Kader Boukhanef, Pierre Santini, Bernard Freyd, Michel Etcheverry en Bernard Waver.

Een priv[KA1]e-detective en een presentator die `s nachts op de radio te horen is, zijn op beestachtige wijze vermoord door iemand met de bijnaam `Krankzinnige muziekliefhebber`, overigens een fervent verstoorder van de piratenzenders. Commissaris Mazars (Freyd) vertrouwt het onderzoek toe aan S[KA1]elim (Boukhanev) en Morph[KA1]ee (Santini). Maakt deel uit van de zeer goed gemaakte serie Le Lyonnais, die zich afspeelt in de betreffende streek. Zij die het scenario en de dialogen hebben geschreven, deden dat met het een idee in hun achterhoofd, een van de twee hoofdrollen toe te vertrouwen aan een jonge Noordafrikaan, in wie andere immigranten zich zouden herkennen. Dat bevalt uiteraard niet iedereen in Frankrijk, maar hij kreeg een Fransman als teamgenoot.

L'honneur d'un capitaine

Frankrijk 1982. Drama van Pierre Schöndörffer. Met o.a. Nicole Garcia, Jacques Perrin, Charles Denner, Claude Jade en Georges Marchal.

In een tv-uitzending over twintig jaar Algerijnse onafhankelijkheid wordt een Franse officier beschuldigd van oorlogsmisdaden. Zijn weduwe begint een proces wegens smaad, wat leidt tot een reconstructie van het Algerijnse drama, waarvan ze alleen incidenteel tijdens verloven van haar man iets had vernomen. De werking van deze boeiende en genuanceerde oorlogsfilm-in-retrospectief wordt ondermijnd door de conventionele en ietwat onhandige flash-backstructuur. Het juridische steekspel biedt de acteurs in de rechtszaal flamboyante mogelijkheden.

I... comme Icare

Frankrijk 1979. Thriller van Henri Verneuil. Met o.a. Michel Etcheverry, Yves Montand, Michel Albertini, Gabriel Cattand en Roland Amstutz.

Vlak na zijn herverkiezing wordt de president van een fictieve staat vermoord. Volgens de onderzoekscommissie was het waarschijnlijk het werk van een gekke eenling, maar een van de commissieleden, procureur-generaal Henri Volney (Montand), heeft zijn twijfels. Sterke politieke thriller, duidelijk gebaseerd op de aanslag op John F. Kennedy, refereert daarnaast aan het beroemde experiment van Milgram en aan de moord op de Chileense president Allende door de boeven van Pinochet. Genomineerd voor vijf Césars, onder andere voor de muziek van Ennio Morricone.

Le Tigre se parfume à la dynamite

Italië​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1965. Avonturenfilm van Claude Chabrol. Met o.a. Roger Hanin, Margaret Lee, Michel Bouquet, Roger Dumas en Michaela Cendali.

Geheimagent de Tijger wordt door Guyaanse revolutionairen ingeschakeld voor een wapenruil met een geheimzinnige organisatie. Hij krijgt geen steun van de Franse autoriteiten, maar wel Amerikaanse, Duitse en Russische spionnen achter zich aan. Het volstrekt onbegrijpelijk scenario is voor Chabrol aanleiding voor een reeks filmcitaten-met-knipoog, met name uit Fritz Langs TIGER VON ESCHNAPUR. Filmische pop-art.

Les Nouveaux aristocrates

Frankrijk 1961. Drama van Francis Rigaud. Met o.a. Paul Meurisse, Maria Mauban, Charles Belmont, Yves Vincent en Catherine Sola.

Een scholier die door zijn ouders veronachtzaamd wordt, is een rebelse dwarsligger op een jezuïetencollege. Na zijn verwijdering van school en de ontdekking dat zijn vader een minnares heeft, doet hij een zelfmoordpoging, maar een idealistische priesterleraar brengt hem weer op het juiste spoor. Het overbekende generatiekloof-drama kreeg een nadrukkelijke regie van de debutant. De acteurs weten weinig raad met hun rollen en hun associatie met eerdere komedies en gangsterfilms maakt het extra moeilijk deze belerende smartlap serieus te nemen.

Le Puits aux trois vérités

Italië​/​​Frankrijk 1961. Drama van François Villiers. Met o.a. Michèle Morgan, Jean-Claude Brialy, Catherine Spaak, Scilla Gabel en Franco Fabrizi.

Een door een kogelschot gestorven jonge getrouwde vrouw wordt gevonden. Drie elkaar tegensprekende en aanvullende versies van het drama: van de moeder, de echtgenoot en vanuit een nagelaten dagboek van het slachtoffer zelf. De scenariostructuur is niet altijd duidelijk en onnodig pretentieus, maar slaagt er tegelijk in een banale driehoeksverhouding op intrigerende manier te presenteren, al houdt de film dat op den duur ook niet vol. De hoofdrollen zijn ideaal bezet met dit stertrio.

Le Petit garçon de l'ascenseur

Frankrijk 1961. Familiefilm van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Alain Decock, Mireille Nègre, Louis Seigner, Marcel Dalio en Michel Etcheverry.

Een jeugdige liftboy in een luxe-hotel in Monte-Carlo mag een weekend doorbrengen in de prinselijke suite en wil daarmee indruk maken op een bloemenverkoopster die de luxe al spoedig gaat vervelen. Debuutfilm van Granier-Deferre heeft de charme en poëzie van een sprookje, maar wordt door het ontbreken van satirische elementen - waar het onderwerp en de locatie alle aanleiding toe bieden - nogal wezenloos.

Vers l'extase

Frankrijk 1960. Drama van René Wheeler. Met o.a. Pascale Petit, Gianni Esposito, Monique Mélinand, Serge Sauvion en Michel Etcheverry.

De vrouw van een Franse boer in de omgeving van Casablanca geeft haar huwelijk op, als ze de Arabische mystiek ontdekt. Ze verloochent zichzelf en gaat bij een tyranniek echtpaar werken. Na een mislukte poging om een zwanger straatmeisje van abortus te weerhouden, zoekt ze steun bij een katholieke missionaris en keert terug naar haar man. Hoewel de mystieke levenshouding voor Petit en haar toenmalige echtgenoot een persoonlijke relevantie had, geeft dit hun acteren geen enkele overtuigingskracht en blijven het scenario en de regie hol en pretentieus. De interessante locatie-opnamen bieden te weinig tegenwicht.

Un Panier à crâbes

Frankrijk 1960. Drama van Joseph Lisbona. Met o.a. Pierre Michael, Anne Doat, Anne Tonietti, Michel Barbey en Michel Etcheverry.

Liefdesverdriet inspireert een student tot het schrijven van een autobiografisch scenario. Ondanks het onbegrip en de tegenwerking van de filmbusiness, weet hij het te realiseren. De film levert hem een bekroning in Cannes op, maar zijn walging van het milieu verdwijnt daardoor niet. Deze zogenaamde sleutelfilm over corruptie en commercieel gesjoemel mist iedere overtuigingskracht, omdat Lisbona noch het talent van zijn held, noch zijn eigen talent aannemelijk maakt. Hierdoor lijkt de amateuristische film een produkt van rancune.

Le passage du Rhin

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van André Cayatte. Met o.a. Charles Aznavour, Nicole Courcel, Georges Rivière, Cordula Trantow en Georges Chamarat.

Franse soldaten zijn in 1940 gevangen genomen en worden op het Duitse platteland tewerkgesteld. Een van hen beraamt onmiddellijk een ontsnapping om zich bij de Vrije Fransen in Londen te voegen, de tweede ondervindt in een boerengezin meer hartelijkheid dan in zijn eigen huwelijk en bij zijn schoonfamilie, en zal na de bevrijding permissie aanvragen naar Duitsland terug te keren. Dit pleidooi voor verbroedering wordt al te zwart-wit en vol melodramatische incidenten getekend, zodat de overtuigingskracht vooral komt van de aandoenlijk sobere Aznavour die de vijand leert waarderen. Onderscheiden met de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië. Het scenario is van Pascal Jardin, regisseur Cayatte en Arman Jammot naar diens idee. Het camerawerk is van Roger Fellous. Mono.

Signé Arsène Lupin

Frankrijk​/​​Italië 1959. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Robert Lamoureux, Alida Valli, Yves Robert, Jacques Dufilho en Roger Dumas.

Nadat hij zich als vlieger tijdens WO I heeft onderscheiden, neemt Arsène Lupin de diefstallen weer op en ontdekt toevallig dat gestolen schilderijen uit één serie bij elkaar de sleutel bevatten voor een bergplaats van Gulden- Vliesschatten. Deze onderhoudende avonturenkomedie mist de sfeer en ironie van de door Becker geregisseerde eerste deel, terwijl Robert de ijdele Lamoureux in zijn vermommingskunsten niet steeds in bedwang heeft. Het scenario is geschreven door Jean-Paul Rappeneau, Yves Robert en Robert Lamoureux. Het camerawerk is van Maurice Barry.

Recours en grâce

Italië​/​​Frankrijk 1959. Drama van Laslo Benedek. Met o.a. Raf Vallone, Emmanuelle Riva, Annie Girardot, Renaud Mary en Fernand Ledoux.

Een deserteur hoopt het respect van zijn geliefde te herwinnen door zich alsnog bij de politie aan te geven. Bij zijn liefdesbetuiging vindt hij de dood. Dit Europese uitstapje van de Hollywoodregisseur resulteert in een sober en effectief misdaaddrama, dat voortreffelijk wordt geacteerd. Het scenario wordt boven de soms ongeloofwaardige melodramatiek uitgetild.

La Nuit des espions

Frankrijk 1959. Thriller van Robert Hossein. Met o.a. Marina Vlady, Robert Hossein, Michel Etcheverry, Michèle Dufour en Clément Harari.

Een Duitse spionne heeft Britse defensieplannen bemachtigd die ze aan een nazi-luitenant in Frankrijk moet overdragen. De Inlichtingendienst stuurt zowel een namaakspionne als een namaakofficier naar de afgesproken plaats, waar een man en een vrouw elkaar treffen zonder enige zekerheid over elkaars identiteit. Deze ingewikkelde en onwaarschijnlijke situatie is de aanleiding voor een troebele confrontatie tussen de hoofdrollen waarin erotiek en gewelddadigheid meespelen.

Julie la rousse

Frankrijk 1959. Komedie van Claude Boissol. Met o.a. Pascale Petit, Daniel Gélin, Jacques Dufilho, Michel Etcheverry en René Blancard.

Een circusartieste verleidt de zoon van een rijke fabrikant tot een huwelijk, maar haar baatzucht maakt plaats voor oprechte liefde. Het simpele en fantasieloze scenario, dat inhaakt op het hitsucces van Laforgue's chanson, werd zonder enige 'schwung' verfilmd. De bezongen en bejubelde rode lokken van Petit hebben in zwartwit geen effect.

Prisons de femmes

Frankrijk 1958. Drama van Maurice Cloche. Met o.a. Danièle Delorme, Jacques Duby, Madeleine Barbulée, Mireille Perrey en Véga Vinci.

Een vrouw is onschuldig veroordeeld wegens moord op haar echtgenoot. Ze bevalt in de gevangenis en wordt van het kind gescheiden. Inspanningen van vrienden leiden tot een nieuw onderzoek waarbij haar onschuld bewezen wordt. Deze aanklacht tegen wantoestanden in een vrouwengevangenis is niet al te sensationeel aangezet, maar verdwijnt achter het melodramatische privé-intrige. Het overgevoelige spel van Delorme legt nadruk op de smartlapaspecten.

Le Désert de Pigalle

Frankrijk 1957. Drama van Léo Joannon. Met o.a. Pierre Trabaud, Annie Girardot, Léo Joannon, Claire Guibert en Monique Vita.

Priester-arbeider werkt als een ober in kroeg op Pigalle en probeert bekeerlingen te maken onder de prostituées. Een souteneur laat hem aftuigen waardoor hij levenslang kreupel blijft, vergeefs op hem verliefde hoer trekt uit wraak onschuldig meisje mee in de goot. Standaard-trottoirfilm heeft als verschil dat voor happy ending verantwoordelijke zielzorger nu centraal personage is om zo oprechte bekommernis overtuigender te maken. Rosse leven krijgt nog altijd meer aandacht dan religieus leven en regisseur speelt zelf voor pooier. Quasi-naïviteit is gedateerd en daardoor nu vermakelijk.

C'est la faute d'Adam

Frankrijk 1957. Komedie van Jacqueline Audry. Met o.a. Dany Robin, Jacques Sernas, Gaby Sylvia, Michèle Cordoue en Armand Bernard.

Een weesmeisje is voorbestemd voor een huwelijk met een aristocraat, maar gaat na een ongeval aan geheugenverlies lijden dat haar tot een ideale pion maakt voor een oplichtersbende. De weinig kwaadaardige bendeleden blijken gerelateerd aan een adelijke familie, zodat een collectief happy end het resultaat is. De film heeft een sterke rolbezetting en een kansrijk, kluchtig gegeven, maar de regie is het tegendeel van lichtvoetig.

Michel Strogoff

Frankrijk​/​​Italië 1956. Avonturenfilm van Carmine Gallone. Met o.a. Curd Jürgens, Geneviève Page, Françoise Fabian, Henri Nassiet en Jacques Dacqmine.

De tsaar geeft een koerier opdracht om de groothertog in Irkoetsk te waarschuwen voor een aanval van de Tartaren. Ondanks zijn vermomming als koopman valt Strogoff tijdens de reis in Siberië zelf in handen van de Tartaren. Deze breed opgezette verfilming van Jules Vernes boek heeft een fraaie landschapsfotografie en spectaculaire, hoewel niet zeer dynamische actiescènes. Binnen het kader van een jongensboek werkt de martelscène al te suggestief, en werd deze daarom in jeugdvoorstellingen meestal gecoupeerd.

Le Salaire du péché

Frankrijk 1956. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Danielle Darrieux, Jean-Claude Pascal, Jeanne Moreau, Jean Debucourt en Michel Etcheverry.

Een man vermoordt zijn schoonvader om de erfenis en wordt daarbij betrapt door een jonge vrouw, die hij tot zijn medeplichtige en minnares maakt. De echtgenote ontdekt geleidelijk aan de waarheid en weet hem door haar sterke karakter tot een vrijwillige bekentenis aan de politie te brengen. De goede en contrasterende rollen van Darrieux en Moreau worden bijna teniet gedaan door het houterige spel van Pascal, die de profiterende slappeling geen moment overtuigend of interessant weet te maken. De regie past zich bij hem aan, helaas.

La sorcière

Zweden​/​​Frankrijk 1956. Mysterie van André Michel. Met o.a. Marina Vlady, Maurice Ronet, Nicole Courcel, Michel Etcheverry en Ulf Palme.

Laurent Br[KA4]ulard (Ronet), een Franse landbouwingenieur, krijgt werk in de bossen van Noord-Zweden op de grens met Finland (Lapland) en ontmoet A[KA3]ino (Vlady), een ge[KA3]isoleerd levende jonge vrouw die de kleindochter van een door de dorpelingen gevreesde `heks` (Wilfstrand) is. A[KA3]ino meent zelf ook vervloekt te zijn en weigert de liefde van de Fransman. Ondertussen is Laurents werkgeefster Kristina (Courcel) verliefd op hem en wordt jaloers op diens toenaderingen jegens Aïno. Dit sfeervolle drama vol bijgeloof kreeg een fraaie landschapsfotografie en een mysterieuze aanwezigheid van de jeugdige, blonde Vlady die ideaal is voor haar rol. Het scenario is van Jacques Companéz, die met Christiane Imbert de novelle Olesia van Alexandre Kouprine bewerkte. Het camerawerk is van Marcel Gignon.

La Fille Elisa

Frankrijk 1956. Drama van Roger Richebé. Met o.a. Dany Carrel, Serge Reggiani, Valentine Tessier, Marche Mercadier en Georges Chamarat.

De dochter van een veroordeelde aborteuse wordt via een opvoedingsgesticht de ster-attractie in een bordeel. Dan wordt ze verliefd op een blinde organist voor wie ze haar beroep geheim houdt, tot hij achter de waarheid komt en ze hem in het gevecht dat daardoor ontstaat per ongeluk doodt. Dit bar en boos zelfkantdrama krijgt enige pittoreske waarde door de situering in het verleden (het einde van de vorige eeuw) en door de rolbezetting vol bekende gezichten (waarvan sommigen aan het begin van hun filmcarrière)

Honoré de Marseille

Frankrijk 1956. Komedie van Maurice Regamey. Met o.a. Fernandel, Andrex, Francis Blanche, Maryse Paris en Michel Etcheverry.

Een werkloze Provençaal waant zich een afstammeling van antieke helden en ontleent daaraan het recht om liefdadigheid en vermaak te brengen in Marseille en omgeving, zonder zich te bekommeren om de praktische consequenties. Deze magere komedie in dialect moet op lengte worden gebracht met verbeelde flash- backs van Fernandel tijdens zijn eerdere levens, maar het blijft matig en de flauwiteiten werken averechts. De toegewijde vrolijkheid van de acteurs heeft geen enkel effect. Scenario van Jean Mause en Yves Favier. Camerawerk van Walter Wottitz.

Vous pigez

Frankrijk​/​​Italië 1955. Actiefilm van Pierre Chevalier. Met o.a. Eddie Constantine, Maria Frau, François Perrot, Yorick Royan en Michel Etcheverry.

Lemmy Caution komt in Italië een professor te hulp op wiens uitvinding een gangsterbende het heeft voorzien. Behalve dat hij de zaak tot klaarheid weet te brengen, adopteert hij ook nog een klein weesmeisje. Het scenario is beter en met meer humor uitgewerkt dan veel latere Constantine-avonturen, maar de regie blijft matig.

Les aristocrates

Frankrijk 1955. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Pierre Fresnay, Brigitte Auber, Maurice Ronet, Jacques Dacqmine en Georges Descrières.

Deze film gaat over de autoritaire markies de Maubrun (Fresnay) die niet meer met zijn tijd kan meegaan. Hij is tegen het voorgenomen huwelijk van zijn dochter Daisy (Auber), die met een rijkaard beneden haar stand wil trouwen. Hij geeft de strijd op als hij merkt dat hij alleen staat. Het fatale ongeluk dat een van zijn zoons krijgt, is de druppel die de emmer doet overlopen: hij trekt zich terug in een klooster. Hoewel het verhaal een draak is, zeker een halve eeuw later (het speelt in N.O. Frankrijk in Bourgondië rond 1950), is de psychologische aanpak van het familiedrama goed gedaan, waardoor het niet veroudert. De spelprestaties zijn heel behoorlijk, maar er zijn even sterke, zo niet betere, boeiendere en modernere films over dit onderwerp gemaakt die gemakkelijk kunnen opwegen tegen deze rolprent. Het scenario is van Roland Laudenbach naar de roman van Michel de Saint-Pierre. De fotografie was in handen van Pierre Petit.

Le rideau rouge

Frankrijk 1952. Mysterie van André Barsacq. Met o.a. Jean-Denis Maclès, Michel Simon, Pierre Brasseur, Monelle Valentin en Noël Roquevert.

Waarschijnlijk de enige film van deze theaterman, en helaas is dat aan de regie goed te merken. Toch is het best een aardig thema: het scenario brengt een scène uit Hamlet over naar Macbeth, en de acteur die Banco speelt wordt echt vermoord. In zekere zin een politiefilm, maar toch ook weer niet. Is vooral waardevol door wat de acteurs laten zien, die zich helemaal geven, zonder het te overdrijven. De film is ook bekend onder de titels LES ROIS D'UNE NUIT en CE SOIR, ON JOUE MACBETH.

Agence matrimoniale

Frankrijk 1951. Komedie van Jean-Paul Le Chanois. Met o.a. Bernard Blier, Michèle Alfa, Julien Carette, Anne Campion en Yolande Laffon.

Verlegen provinciaal erft huwelijksbureau in Parijs. Herkent uit eigen ervaring de geremdheid van client[KA2]ele dat hem ideaal adviseur en hem geleidelijk aan losmaakt van invloed van tirannieke moeder. Sympathieke komedie met ongewoon vriendelijke rol voor Blier blijft in tekening van afwisselend komische en aandoenlijke situaties herkenbaar en ontspoort nooit in karikatuur. Soberheid doet film soms wat langdradig en mat lijken. (Let op jonge Philippe Noiret als figurant.)