Michèle Laroque

Embrasse-moi !

Frankrijk 2017. Romantische komedie van Océan Michel en Cyprien Vial. Met o.a. Océan Michel, Michèle Laroque, Sophie-Marie Larrouy, Grégory Montel en Alice Pol.

Oscar et la dame rose

Frankrijk​/​​België​/​​Canada 2009. Drama van Eric-Emmanuel Schmitt. Met o.a. Michèle Laroque, Amir, Max von Sydow, Amira Casar en Mylène Demongeot.

De tienjarige Oscar is ongeneeslijk ziek. Zijn ouders durven er niet met hem over te praten, en dat maakt hem woedend. Zijn enige vertrouweling is een dame die pizza’s bezorgt in het ziekenhuis. Zij is een ex-worstelaarster met een grote mond en excentrieke ideeën. Regisseur Schmitt, in Frankrijk vooral bekend als schrijver, bewerkte zijn eigen novelle tot een ambitieus scenario. Een lach, een traan en een vleugje devotie – dat wil Schmitt bewerkstelligen, maar zijn oubollige toon en onevenwichtige regie leiden eerder tot ergernis.

Dans tes bras

Frankrijk 2009. Drama van Hubert Gillet. Met o.a. Michèle Laroque, Martin Loizillon, Lola Naymark en Marc Bertolini.

Onopgesmukt regiedebuut over adoptie, gemaakt door iemand die opgroeide in een pleeggezin. Autobiografische elementen zijn dan ook vervat in het 'kleine' verhaal over de zestienjarige Louis (de eveneens debuterende Loizillon) die als baby door zijn moeder in de steek is gelaten. De speurtocht naar en confrontatie met de schim die hem ter wereld heeft gebracht haalt levens overhoop. Komedievedette Laroque (Nice, 1960) speelt prachtig naturel de bloemiste die aan de Zuid-Franse kust haar moederverleden vakkundig heeft weggestopt. Naymark is de invoelende hotelreceptioniste met wie Louis vriendschap sluit.

The Neighbor

Verenigde Staten 2007. Romantische komedie van Eddie O'Flaherty. Met o.a. Matthew Modine, Michèle Laroque, Katie Walder en Ann Cusack.

Alleenstaande vader Jeff (Modine) raakt in hevig conflict met Christine (de Franse comédienne Laroque), de nieuwe eigenaar van zijn appartement. Zij wil hem er meteen uit hebben om te kunnen verbouwen, hij piekert er niet over te vertrekken. Ondertussen gaat zijn ex trouwen met zijn voormalige beste vriend. Jeff en Christine sluiten een deal die voor alle partijen verrassend uitpakt. Wie niets bijzonders verwacht zal zich best vermaken met deze pretentieloze, op het saaie af milde romantische komedie met sympathieke hoofdrolspelers.

Enfin veuve

Frankrijk 2007. Drama van Isabelle Mergault. Met o.a. Michèle Laroque, Jacques Gamblin en Wladimir Yordanoff.

De ongelukkig getrouwde Anne-Marie heeft al twee jaar een verhouding met Léo, een gevoelige romanticus, die het tegenovergestelde is van haar echtgenoot Gilbert. Alles verandert als Gilbert komt te overlijden en zij de rol van treurende weduwe moet spelen voor zijn familie.

En marge des jours

Frankrijk​/​​België 2007. Drama van Emmanuel Finkiel. Met o.a. Michèle Laroque, Wladimir Yordanoff, Dominique Reymond en Maurice Chevit.

Op zakenreis ontmoeten de alleenstaande moeder Julie (Laroque) en op punt van scheiding staande Claude elkaar en zoef: Cupido's pijl treft doel. Wat voor beide veertigers een mooi nieuw begin had moeten zijn wordt wreed de pas afgesneden met een ongeluk dat Claude in een coma doet belanden. Zijn ex, profiterend van de erbarmelijke situatie, tracht Julie uit beeld te duwen en een kattengevecht op meerdere niveaus begint. Deze alleen ogenschijnlijk soapachtige geschiedenis wordt opgefleurd door de ravissante Laroque (Nice, 1960), een actrice die vooral bekend is als wendbare comédienne met uitstekend gevoel voor timing.

La maison du bonheur

Frankrijk 2006. Komedie van Dany Boon. Met o.a. Dany Boon, Michèle Laroque, Daniel Prévost, Zinedine Soualem en Laurent Gamelon.

Verbouwen is horror, leerden ons The Money Pit en Travaux, on sait quand ça commence... Bij deze levenslessen heeft vrek-van-nature Charles Boulin (Boon) even zitten slapen. Als verrassing voor zijn echtgenote koopt hij een buitenhuis, maar de renovatie moet op een koopje. Daarmee roept het notoire spaarvarken de Apocalyps over zich af: beunhazende klunzen Mouloud (Soualem) en Donatello (Gamelon) verbouwen de boel. Grondig. Leedvermakelijk regiedebuut van Boon, naar zijn theaterhit La vie de chantier. Prévost is briljant als de volstrekt onbetrouwbare makelaar met de turbobabbel.

Malabar Princess

Frankrijk 2004. Komedie van Gilles Legrand. Met o.a. Jacques Villeret, Claude Brasseur, Michèle Laroque en Jules-Angelo Bigarnet.

Komedie en drama gaan huppelend hand in hand in deze fascinerende film waarin de achtjarige Tom (Bigarnet) zoekt naar zijn moeder op en rond de alpengletsjer Bossons, tegen de hellingen van de Mont Blanc. Zijn moeder is waarschijnlijk verdwenen in een scheur in het ijs maar Tom is niet overtuigd van haar dood. Tijdens zijn verblijf bij opa Gaspard (Villeret) komt hij in contact met garagehouder Robert (Brasseur) die - met behulp van dynamiet - speurt naar de vermeende schat aan boord van de 'Malabar Princess', een vliegtuig dat in 1950 werd opgeslokt door de gletsjer na een crash met de Mont Blanc. De crash is non-fictie.

La chose publique

Frankrijk 2003. Komedie van Mathieu Amalric. Met o.a. Jean-Quentin Châtelain, Anne Alvaro, Michèle Laroque, Bernard Menez en Claude Régy.

Een regisseur moet een film maken over de gelijkheid tussen mannen en vrouwen. En dat valt niet mee, omdat zijn vrouw hem tijdens die klus verlaat en zijn gevoelens daarover zijn werk beïnvloeden.

Le placard

Frankrijk 2001. Komedie van Francis Veber. Met o.a. Daniel Auteuil, Gérard Depardieu, Michel Aumont, Thierry Lhermitte en Michèle Laroque.

In Le placard van scenarist/regisseur Veber (La Cage aux Folles) doet een heteroseksuele man zich voor als homo. De man, accountant François (Auteuil), voelt zich daartoe genoodzaakt. Hij wordt door zijn ex, zijn zoon en zijn collega's gezien als een onopmerkelijke niemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Het condooms fabricerende bedrijf waar hij werkt wil hem na twintig werkjaren zomaar ontslaan, maar, zo adviseert zijn buurman (Aumont) hem wijselijk, 'als men denkt dat je homoseksueel bent, zal men daarvan afzien uit angst voor aantijgingen van seksuele discriminatie'. Le placard is een farce, maar wel een intelligente, met een cast van Franse topacteurs.

J'ai faim !!!

Frankrijk 2001. Romantiek van Florence Quentin. Met o.a. Catherine Jacob, Michèle Laroque, Garance Clavel, Isabelle Chandelier en Alessandra Martines.

In Le placard van scenarist/regisseur Veber (La Cage aux Folles) doet een heteroseksuele man zich voor als homo. De man, accountant François (Auteuil), voelt zich daartoe genoodzaakt. Hij wordt door zijn ex, zijn zoon en zijn collega's gezien als een onopmerkelijke niemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Het condooms fabricerende bedrijf waar hij werkt wil hem na twintig werkjaren zomaar ontslaan, maar, zo adviseert zijn buurman (Aumont) hem wijselijk, 'als men denkt dat je homoseksueel bent, zal men daarvan afzien uit angst voor aantijgingen van seksuele discriminatie'. Le placard is een farce, maar wel een intelligente, met een cast van Franse topacteurs.

J'ai faim

Frankrijk 2001. Komedie van Florence Quentin. Met o.a. Garance Clavel, Michèle Laroque en Catherine Jacob.

In Le placard van scenarist/regisseur Veber (La Cage aux Folles) doet een heteroseksuele man zich voor als homo. De man, accountant François (Auteuil), voelt zich daartoe genoodzaakt. Hij wordt door zijn ex, zijn zoon en zijn collega's gezien als een onopmerkelijke niemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Het condooms fabricerende bedrijf waar hij werkt wil hem na twintig werkjaren zomaar ontslaan, maar, zo adviseert zijn buurman (Aumont) hem wijselijk, 'als men denkt dat je homoseksueel bent, zal men daarvan afzien uit angst voor aantijgingen van seksuele discriminatie'. Le placard is een farce, maar wel een intelligente, met een cast van Franse topacteurs.

Épouse-moi

Frankrijk 2000. Komedie van Harriet Marin. Met o.a. Michèle Laroque, Vincent Perez, Miki Manojlovic, Arnaud Giovaninetti en Audrey Tautou.

In Le placard van scenarist/regisseur Veber (La Cage aux Folles) doet een heteroseksuele man zich voor als homo. De man, accountant François (Auteuil), voelt zich daartoe genoodzaakt. Hij wordt door zijn ex, zijn zoon en zijn collega's gezien als een onopmerkelijke niemand met wie je geen rekening hoeft te houden. Het condooms fabricerende bedrijf waar hij werkt wil hem na twintig werkjaren zomaar ontslaan, maar, zo adviseert zijn buurman (Aumont) hem wijselijk, 'als men denkt dat je homoseksueel bent, zal men daarvan afzien uit angst voor aantijgingen van seksuele discriminatie'. Le placard is een farce, maar wel een intelligente, met een cast van Franse topacteurs.

Serial Lover

Frankrijk 1998. Komedie van James Huth. Met o.a. Michèle Laroque, Albert Dupontel, Elise Tielrooy, Michel Vuillermoz en Zinedine Soualem.

Claire nodigt drie mannelijke vrienden bij haar thuis uit om één van hen ten huwelijk te vragen. Aangezien de mannen ieder dachten een romantisch afspraakje met de vrouw te hebben en ze deze 'strijd' niet verwacht hadden, heeft dit aardig wat gevolgen...

Le mur

België 1998. Alain Berliner. Met o.a. Daniel Hanssens, Pascale Bal, Mil Seghers, Michael Pas en Peter Michel.

Claire nodigt drie mannelijke vrienden bij haar thuis uit om één van hen ten huwelijk te vragen. Aangezien de mannen ieder dachten een romantisch afspraakje met de vrouw te hebben en ze deze 'strijd' niet verwacht hadden, heeft dit aardig wat gevolgen...

Doggy Bag

Frankrijk 1998. Komedie van Frédéric Comtet. Met o.a. Michèle Laroque, Didier Bourdon, Line Renaud, Étienne Chatiliez en Muriel Robin.

Claire nodigt drie mannelijke vrienden bij haar thuis uit om één van hen ten huwelijk te vragen. Aangezien de mannen ieder dachten een romantisch afspraakje met de vrouw te hebben en ze deze 'strijd' niet verwacht hadden, heeft dit aardig wat gevolgen...

Ma vie en rose

België​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1997. Drama van Alain Berliner. Met o.a. Georges Du Fresne, Michèle Laroque, Jean-Philippe Écoffey, Hélène Vincent en Daniel Hanssens.

De zevenjarige Ludovic (Du Fresne) snapt niet waarom hij een jongen is, want hij was veel liever een meisje geweest. Hij kleedt en gedraagt zich daarom vaak als een meisje. Dit past niet bij de bekrompen kleinburgerlijke normen van zijn buurt, waardoor uiteindelijk iedereen het gezin behandelt als paria's. Vader verliest zijn werk en de sfeer thuis wordt grimmig. Je zou denken dat het om loodzware kost gaat, maar regisseur Berliner benadert het gegeven op een frisse, poëtische en genre-vernieuwende manier. Het drama van Ludovic wordt echter teveel benadrukt (achtereenvolgens bekeken door de ogen van Ludovic, zijn vader en zijn moeder), waardoor het niet helemaal geslaagd genoemd mag worden.

Passage à l'acte

Frankrijk 1996. Thriller van Francis Girod. Met o.a. Daniel Auteuil, Patrick Timsit, Anne Parillaud en Michèle Laroque.

De Parijse psychiater Antoine Rivière (Auteuil) komt in een lastig parket wanneer een van zijn cliënten vertelt over een moord die hij heeft gepleegd. Sterker, de man (Timsit) geeft zoveel specifieke informatie dat Antoine op onderzoek uitgaat. Even later zijn ook zijn ex-vrouw en zoontje bij het mysterie betrokken. Franse thriller met een leuke hoofdrol van Auteuil als de schijnbaar onkreukbare Parijzenaar die zelf met geheimen rondloopt. Aardige cast met veel mooie dames, voor het overige tamelijk rechttoe rechtaan gemaakt.

Les aveux de l'innocent

Frankrijk​/​​België 1996. Komedie van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Bruno Putzulu, Elizabeth Depardieu, Michèle Laroque, Julia Maraval en Jean-François Stévenin.

De Parijse psychiater Antoine Rivière (Auteuil) komt in een lastig parket wanneer een van zijn cliënten vertelt over een moord die hij heeft gepleegd. Sterker, de man (Timsit) geeft zoveel specifieke informatie dat Antoine op onderzoek uitgaat. Even later zijn ook zijn ex-vrouw en zoontje bij het mysterie betrokken. Franse thriller met een leuke hoofdrol van Auteuil als de schijnbaar onkreukbare Parijzenaar die zelf met geheimen rondloopt. Aardige cast met veel mooie dames, voor het overige tamelijk rechttoe rechtaan gemaakt.

Le plus beau métier du monde

Frankrijk 1996. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Gérard Depardieu, Michèle Laroque, Souad Amidou, Ticky Holgado en Guy Marchand.

De Parijse psychiater Antoine Rivière (Auteuil) komt in een lastig parket wanneer een van zijn cliënten vertelt over een moord die hij heeft gepleegd. Sterker, de man (Timsit) geeft zoveel specifieke informatie dat Antoine op onderzoek uitgaat. Even later zijn ook zijn ex-vrouw en zoontje bij het mysterie betrokken. Franse thriller met een leuke hoofdrol van Auteuil als de schijnbaar onkreukbare Parijzenaar die zelf met geheimen rondloopt. Aardige cast met veel mooie dames, voor het overige tamelijk rechttoe rechtaan gemaakt.

Fallait pas!

Frankrijk​/​​Spanje 1996. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Michèle Laroque, François Morel en Gérard Jugnot.

De Parijse psychiater Antoine Rivière (Auteuil) komt in een lastig parket wanneer een van zijn cliënten vertelt over een moord die hij heeft gepleegd. Sterker, de man (Timsit) geeft zoveel specifieke informatie dat Antoine op onderzoek uitgaat. Even later zijn ook zijn ex-vrouw en zoontje bij het mysterie betrokken. Franse thriller met een leuke hoofdrol van Auteuil als de schijnbaar onkreukbare Parijzenaar die zelf met geheimen rondloopt. Aardige cast met veel mooie dames, voor het overige tamelijk rechttoe rechtaan gemaakt.

Fallait pas ! ...

Frankrijk 1996. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, François Morel, Jean Yanne, Martin Lamotte en Thierry Lhermitte.

De Parijse psychiater Antoine Rivière (Auteuil) komt in een lastig parket wanneer een van zijn cliënten vertelt over een moord die hij heeft gepleegd. Sterker, de man (Timsit) geeft zoveel specifieke informatie dat Antoine op onderzoek uitgaat. Even later zijn ook zijn ex-vrouw en zoontje bij het mysterie betrokken. Franse thriller met een leuke hoofdrol van Auteuil als de schijnbaar onkreukbare Parijzenaar die zelf met geheimen rondloopt. Aardige cast met veel mooie dames, voor het overige tamelijk rechttoe rechtaan gemaakt.

Elvis Aziz

Frankrijk 1996. Komedie van Frédéric Compain. Met o.a. Michèle Laroque, Saïd Taghmaoui, Ysé Tran, Sabrina Houicha en Hugues Le Forestier.

De Parijse psychiater Antoine Rivière (Auteuil) komt in een lastig parket wanneer een van zijn cliënten vertelt over een moord die hij heeft gepleegd. Sterker, de man (Timsit) geeft zoveel specifieke informatie dat Antoine op onderzoek uitgaat. Even later zijn ook zijn ex-vrouw en zoontje bij het mysterie betrokken. Franse thriller met een leuke hoofdrol van Auteuil als de schijnbaar onkreukbare Parijzenaar die zelf met geheimen rondloopt. Aardige cast met veel mooie dames, voor het overige tamelijk rechttoe rechtaan gemaakt.

Une femme dans mon cœur

Frankrijk 1995. Komedie van Gérard Marx. Met o.a. Pierre Arditi, Michèle Laroque, Sam Karmann, Sarah-Laure Estragnat en Jean-Michel Noirey.

Christian (Arditi), directeur van een reclamebureau, draait een commercial in een ziekenhuis. Hier ontmoet hij Alice (Laroque), de vrouw die hij zeventien jaar geleden liet zitten. Ze is verpleegster en ze vallen opnieuw op elkaar. Alice wil echter niet meer met hem samenwonen. Enkele dagen later ontmoet hij Laura (Estragnat), Alice's dochter. Laura is gefascineerd van de nieuwe minnaar van haar moeder en kan niet helpen ook verliefd op hem te worden. Christian denkt dat Laura zijn dochter is, en Alice spreekt het niet tegen. Het is een poging om de Amerikaanse screwball comedy na te doen in Frankrijk met korte scènes en flitsende dialogen, maar na korte tijd zakt film als een pudding in elkaar. De oude komedies van Howard Hawks zijn toch een stuk beter, want die waren tenminste heel plezierig met personages om van te houden. Marie-Françoise Egret bewerkte haar eigen verhaal tot scenario met Sylvie Chauvet. Het camerawerk is van Jimmy Glasberg. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Une femme dans mon coeur

Frankrijk 1995. Komedie van Gérard Marx. Met o.a. Michèle Laroque, Pierre Arditi en Sarah-Laure Estragnat.

Christian (Arditi), directeur van een reclamebureau, draait een commercial in een ziekenhuis. Hier ontmoet hij Alice (Laroque), de vrouw die hij zeventien jaar geleden liet zitten. Ze is verpleegster en ze vallen opnieuw op elkaar. Alice wil echter niet meer met hem samenwonen. Enkele dagen later ontmoet hij Laura (Estragnat), Alice's dochter. Laura is gefascineerd van de nieuwe minnaar van haar moeder en kan niet helpen ook verliefd op hem te worden. Christian denkt dat Laura zijn dochter is, en Alice spreekt het niet tegen. Het is een poging om de Amerikaanse screwball comedy na te doen in Frankrijk met korte scènes en flitsende dialogen, maar na korte tijd zakt film als een pudding in elkaar. De oude komedies van Howard Hawks zijn toch een stuk beter, want die waren tenminste heel plezierig met personages om van te houden. Marie-Françoise Egret bewerkte haar eigen verhaal tot scenario met Sylvie Chauvet. Het camerawerk is van Jimmy Glasberg. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Nelly & Monsieur Arnaud

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1995. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Emmanuelle Béart, Michel Serrault, Jean-Hugues Anglade, Françoise Brion en Michèle Laroque.

Sautet, die vooral bekendheid verwierf met zijn verhalen over de middenklasse in midlife crisis in films als Vincent, François, Paul... et les autres en Une histoire simple, richt zich hier op de relatie tussen een jonge typiste en een gepensioneerde rechter. Voor de een moet het leven nog beginnen, de ander heeft het er zo'n beetje opzitten. Zoals gebruikelijk bij Sautet wordt het subtiele en gelaagde verhaal mooi traag verteld. Maar de film, die prachtig gefotografeerd is door Jean-François Robin, moet het vooral hebben van het spel en de dialoog. Césars voor Sautet en Serrault.

Le nid tombé de l'oiseau

Frankrijk 1995. Drama van Alain Schwarzstein. Met o.a. Michèle Laroque, Rufus, Jean-Marie Winling, Elisabeth Margoni en Catherine Alcover.

Na een ongeluk met haar mobylette ligt Julie Savigneau (Regnier) die nog maar pas achttien is, in het ziekenhuis. Ze is in coma. Er is een complicatie. Julie blijkt al vijf maanden zwanger en de foetus is in prima gezondheid, terwijl de moeder een maand later klinisch dood verklaard wordt na een fatale hartaanval. De zwangerschap is dan al zes maanden, twee weken en vijf dagen gevorderd. De specialisten, ouders en de vader komen met elkaar in botsing. Er is onenigheid tussen partijen die menen dat het kind gered moet worden, terwijl de anderen vinden dat een kind niet geboren kan worden uit een moeder die overleden is. De vader Thomas Perrot (Bayle) is 24 en studeert voor architect; hij bevond zich ten tijde van het ongeluk in het buitenland. Er worden heel wat prangende vragen gesteld in dit indringende, ethische drama. Is ongeboren leven onaantastbaar? Moet een ongeboren kind met zijn moeder sterven of heeft het recht op het leven, waardoor de moeder kunstmatig in leven gehouden wordt tot het zo ver is dat het geboren kan worden? Het scenario van Chantal Renaud en Michel Boisrond, naar een verhaal van Boisrond, is gebaseerd op een ware gebeurtenis, die (in 1988) ook de pers haalde - ook bij ons. De film is iets te gedramatiseerd en te geromantiseerd, maar Rufus en Margoni zijn uitstekend als Emile en Mariette, de ouders van Julie. Anne Khripounoff stond achter de camera. Formaat 16:9.

Personne ne m'aime

Frankrijk 1994. Drama van Marion Vernoux. Met o.a. Bernadette Lafont, Bulle Ogier, Lio, Michèle Laroque en Maaike Jansen.

Een vrouwenkwartet. Het bestaat uit moeder Annie (Lafont), een aan lager wal geraakte redactrice die altijd door haar minnaars wordt afgescheept, haar dochter Marie (Lio) die zeven jaar geleden na een ruzie was weggelopen, haar zuster Fran[KA10]coise (Ogier) een onderdrukte huisvrouw en Cri-Cri (Laroque), een hotelhoudster uit de provincie die ze later zullen ontmoeten. Annie en Fran[KA10]coise gaan in een oude camper op zoek naar Fran[KA10]coise`s man, Paul die vreemd zou gaan. Hij blijkt vertrokken te zijn als ze aankomen in het hotel van Cri- Cri. Annie`s dochter Marie staat er achter de bar. In flashbacks kijken ze terug op hun soms bittere verleden en hun dikwijls ongelukkige ervaringen. Jansen speelt de eenvoudige kamerdienster Dizou - moeder van elf kinderen met [KA1]e[KA1]en droom: een dagje naar het strand. Zij blijkt als `vijfde wiel` aan de wagen een rots in de branding. De vrouwen vertrekken met de gammele auto richting zee. Film over gebroken liefdes, eenzaamheid, bedrog, opstandigheid, genegenheid etc., etc. met behoorlijke spelprestaties, die het echter moet hebben van een ge[KA3]engageerd (vrouwen)publiek. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Eric Gautier.

Tango

Frankrijk 1993. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Philippe Noiret, Richard Bohringer, Thierry Lhermitte, Judith Godrèche en Carole Bouquet.

Stuntvlieger Vincent (Bohringer) wordt, tegen alle verwachting, vrijgesproken voor de moord op zijn vrouw en haar minnaar. Maar een tijd later wordt hij benaderd door de rechter (Noiret): diens neef Paul (Lhermitte) wil van zijn ontrouwe vrouw Miou-Miou) af. Kan Vincent hem niet een handje helpen? Gedrieën gaan ze op pad. Leconte's geestige zwarte komedie over de onmogelijke verhouding tussen mannen en vrouwen is soms cynisch, vaak pikant, steeds intelligent, vol intense vrouwenhaat en lieve tederheid. Prima spel, vooral van Noiret als vrijgezelle ijdeltuit.

Navarro : Coupable, je présume ?

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Jacques Martial, Christian Rauth, Daniel Rialet en Grace De Capitani.

Een oude dame werd het slachtoffer van een roodmoord. C[KA1]edric (Belvaux), een dakloze drugsverslaafde, die op het moment van de misdaad in de buurt rondzwierf, wordt meteen als de dader aangewezen. De vrouwelijke onderzoeksrechter, Catherine Vallet (Laroque), gelooft ook dat C[KA1]edric de schuldige is. Gelukkig is er Navarro (Hanin), die sceptisch blijft. Knap spel tussen Hanin en mooie Laroque, geruggesteund door spannende plot, geschreven door Alain Robillard en geestige dialogen van Tito Topin. Spanning blijft tot laatste minuut. Bijzonder geslaagde NAVARRO-episode. Tito Topin bedacht het personage van Navarro.

Louis, enfant-roi

Spanje​/​​Frankrijk 1993. Historische film van Roger Planchon. Met o.a. Carmen Maura, Maxime Mansion, Paolo Graziosi, Jocelyn Quivrin en Hervé Briaux.

Toneelman Planchon heeft de camera gepakt en zich verdiept in de grootse, complexe Franse geschiedenis. Zijn film gaat over de opvoeding van het kind dat op een dag de Zonnekoning zou zijn. Het resultaat van deze vingeroefening is een theatraal epos, waarin fabels en geschiedenis ludiek en ironisch zijn vermengd. Planchon werkte elke scène tot in de puntjes uit, of het nu ging om een gevecht, de pracht en praal of het dagelijkse leven. Deze vernuftig in elkaar gezette film lijkt op een spelletje spoorzoeken door de jeugd van een leider. Het geheel wordt gedragen door het nauwgezette spel van de jonge Mansion, die afwisselend naïef, zwaar, teder en autoritair overkomt. Het camerawerk is van Gérard Simon.

La crise

Frankrijk​/​​Italië 1992. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Vincent Lindon, Patrick Timsit, Yves Robert, Maria Pacôme en Valérie Alane.

De filmer, die op talentvolle, humoristische en intelligente wijze de vreemde trekjes van onze samenleving schetst, slaagt erin een zeer innemende komedie te maken rond de crisis van het paar, in de liefde, het werk en het leven. Het begint er allemaal mee, dat Victor, een briljant bedrijfsadvocaat, op een morgen ontwaakt, en achtereenvolgens ontdekt dat zijn vrouw hem heeft verlaten en dat hij zijn baan kwijt is. De teneergeslagen Victor doet wanhopige pogingen zijn vrienden en familieleden op de hoogte te brengen van zijn tegenspoed. Maar wat blijkt, iedereen verkeert in een crisis, die veel belangrijker wordt geacht dan die van Victor. Treffende dialogen, een tot in de puntjes verzorgd scenario en een perfecte acteursregie. Elke acteur toont op zijn eigen vlak lef en hoeft hier geen enkele spijt van te hebben. De kijker lacht, pikt een traan weg en wordt aan het denken gezet. Deze film vormt nu eens een goede weerspiegeling van deze tijd. Camerawerk van Robert Alazraki.

Les cravates léopard

Canada​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Raymond Aquilon, Jean-Marie Bigard, Michel Cremades, Pierre Curzi en Jacques François.

Monsieur Bergaux-Latour(François) is de directeur van een afvalverwerkend bedrijf in Parijs. Hij is van oordeel dat zijn personeel te weinig strijdvaardigheid aan de dag legt en besluit, ten einde hen te motiveren, voor zijn mensen een overlevingsweekend te organiseren. In deze tijd van crisis mag het echter allemaal niet teveel kosten, dus stelt de aangeworven coach voor om de verre jungle in te ruilen voor het maquis op Corsica, waar toch ook dieren huizen, ook al zijn deze tam. Infantiele komedie die ontdaan is van elke vorm van humor. De acteurs hebben blijkbaar een onderlinge wedstrijd afgesloten om te zien wie het slechtste kan acteren. Hopeloos tijdverlies dat zelfs niet goed gemaakt wordt door de kritiek op het gebrek aan contact tussen directie en arbeiders. Lullig scenario van Christian Dob en Trotignon. Fotografie van Jacques Audrain.

La drague

Frankrijk 1989. Komedie van José Paul. Met o.a. Alain Goison, Michèle Laroque, Élisa Maillot, José Paul en Isabelle Rambaud.

Een statische regie van het stuk van een Alain Krief over de avonturen van een Don Juan. Een reeks min of meer geslaagde 'geestige' opmerkingen maken nog geen stuk. Bovendien zijn de situaties voorspelbaar en is het spel ook niet van dien aard, dat het grootse herinneringen nalaat. Regisseur Paul in een bijrol.

Encore vous, Imogène

Frankrijk 1989. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Jean-Pierre Castaldi, Bruno Abraham-Kremer en Fabienne Berthaud.

Het Bretoense stadje Plouguirec staat in rep en roer voor de voetbalmatch Plouguirec-Livarot. Imog[KA2]ene (Lavanant) is vanzelfsprekend van de partij. De wedstrijd verloopt woelig maar zonder incidenten. Tijdens de rust klampt een jongeman Imogène aan en beweert dat er op het Collège Saint Gonzague een moord beraamd wordt. Meer heeft amateur-detective en spionne Imogène niet nodig om weer eens in actie te schieten. Liefhebbers van platte, voorspelbare humor waarbij elke gag tot den treure uitgemolken wordt zullen weer genieten van dit derde deel uit de Imogène-reeks. Originaliteit wordt angstvallig gemeden, terwijl de flauwe grappen legio zijn. Het dunne scenario van Philippe Bruneau werd geïnspireerd door de boeken van Exbrayat. Achter de camera stond Martial Thury. Gevolgd door NOTRE IMOGENE.

Le nid tombe de l'oiseau

. Alain Schwarzstein. Met o.a. Jean-Marie Winling, Rufus en Michèle Laroque.

Het Bretoense stadje Plouguirec staat in rep en roer voor de voetbalmatch Plouguirec-Livarot. Imog[KA2]ene (Lavanant) is vanzelfsprekend van de partij. De wedstrijd verloopt woelig maar zonder incidenten. Tijdens de rust klampt een jongeman Imogène aan en beweert dat er op het Collège Saint Gonzague een moord beraamd wordt. Meer heeft amateur-detective en spionne Imogène niet nodig om weer eens in actie te schieten. Liefhebbers van platte, voorspelbare humor waarbij elke gag tot den treure uitgemolken wordt zullen weer genieten van dit derde deel uit de Imogène-reeks. Originaliteit wordt angstvallig gemeden, terwijl de flauwe grappen legio zijn. Het dunne scenario van Philippe Bruneau werd geïnspireerd door de boeken van Exbrayat. Achter de camera stond Martial Thury. Gevolgd door NOTRE IMOGENE.