Jim Mulholland: cast, scenario en productie.
Er zijn 5 films gevonden.

Sue

1997 | Drama

Verenigde Staten 1997. Drama van Amos Kollek. Met o.a. Matthew Powers, Tahnee Welch, Tracee Ellis Ross, Robert Kya-Hill en John Ventimiglia.

Sue is volgens regisseur Kollek een 'verhaal over de vervreemding in de grote stad', en dat pepert hij er al meteen aan het begin van de film goed in. Zijn hoofdpersoon Sue, een eenzame, stuurloze vrouw in New York, wordt tijdens een gesprek met haar huisbaas op de rug gefilmd. Alsof zelfs de camera geen oog voor haar heeft. Eenzaam is ze, en werkloos, ze heeft een huurschuld, en bij alles wat ze doet lijkt ze te dwalen. Alleen tijdens haar sollicitatiegesprekken maakt ze de indruk nog greep op haar leven te hebben. Maar eenmaal op straat of thuis op de bank is ze nergens meer. Kollek baseerde zijn scenario op ervaringen van vrienden en eigen observaties in oa het Central Park van New York. De film werd in Berlijn met oa de Fipresci-prijs bekroond. (VM/VPRO Gids)

Bad Boys

1995 | Komedie, Actiefilm, Misdaad

Verenigde Staten 1995. Komedie van Michael Bay. Met o.a. Martin Lawrence, Will Smith, Téa Leoni, Tchéky Karyo en Joe Pantoliano.

Uit een politiebureau in Miami wordt bewijsmateriaal gestolen: in beslag genomen heroïne met een waarde van zo'n honderd miljoen dollar. Het lijkt erop dat de daders hulp van binnenuit hebben gekregen. Aan rechercheurs Mike Lowrey (Smith) en Marcus Burnett (Lawrence) de taak om de daders op te sporen. Het script van Bad Boys werd gekopieerd uit een handvol vergelijkbare films. Zoals gebruikelijk in het genre debiteren Lowrey en Burnett de een na de andere oneliner en raken ze nooit van hun stuk, behalve als een mooie vrouw twijfelt aan hun mannelijkheid, natuurlijk. Plat en hersenloos vermaak, maar wel met vaart gemaakt.

Oscar

1991 | Komedie, Misdaad, Familiefilm

Verenigde Staten 1991. Komedie van John Landis. Met o.a. Sylvester Stallone, Ornella Muti, Don Ameche, Peter Riegert en Tim Curry.

Geen remake maar wel overduidelijk ge[KA3]inspireerd op de gelijknamige toneelklucht (inclusief het smijten met de deuren en het verwisselen van de personen) en de film van Edouard Molinaro. In deze is Stallone een gangster (Angelo 'Snaps' Provolone uit 1930) die zijn stervende vader belooft zijn leven te beteren en de familie-eer te herstellen te midden van financiële kommer en kwel. Stallone op de komische toer valt redelijk mee en vooral de bijrolspelers zijn leuk: Palminteri als beulsknecht van Snaps, Curry als de kwast van een spraakleraar, Bracken als stotterende verlinker, en Shearer en Ferrero als de Funuccis. Toch haalt de film het niet bij die van Molinaro met Louis De Funès.

Many Happy Returns

1986 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1986. Komedie van Steven Hilliard Stern. Met o.a. Ron Leibman, George Segal, Helen Shaver, Walter Olkewicz en Linda Sorenson.

Een leuk, beetje grimmig blijspel over een doorsnee burger wiens kalme bestaan op z'n kop wordt gezet door een onderzoek van de belastingdienst - tot hij besluit terug te vechten. Segal en Leibman, als advocaten, vormen voor de derde maal een prachtig paar.

The Ratings Game

1984 | Drama, Komedie

Verenigde Staten 1984. Drama van Danny DeVito. Met o.a. Rhea Pearlman, Gerrit Graham, Kevin McCarthy, Jayne Meadows en Steve Allen.

Uitbundige, inmiddels gedateerde satire op de (Amerikaanse) commerci[KA3]ele tv met zijn niet te stillen honger naar hoge kijkcijfers. Een derderangs producent (De Vito) wordt een uiterst invloedrijk figuur voor wie iedereen kruipt, wanneer zijn waarlijk afschuwelijke idee de grootste knaller blijkt sinds de uitvinding van het wiel. Geschreven door Jim Mulholland en Michael Barrie.