Adolph Green

Gene Kelly: Anatomy of a Dancer

Verenigde Staten 2002. Biografie van Robert Trachtenberg. Met o.a. Gene Kelly, Rita Hayworth, Frank Sinatra, Esther Williams en Judy Garland.

The Substance of Fire

Verenigde Staten 1996. Drama van Daniel Sullivan en Daniel J. Sullivan (I). Met o.a. Ron Rifkin, Sarah Jessica Parker, Tony Goldwyn, Timothy Hutton en Ronny Graham.

Vijftig jaar na dato dreigen holocaustervaringen uitgever Isaac Geldhart alsnog te gronde te richten. Hij is obsessief bezig een prentenboek over de verschrikkelijke medische onderzoektechnieken van de nazi's te publiceren. Zijn drie kinderen zijn tegen de riskante onderneming. Niet alle opgeworpen vragen worden beantwoord. De vraagtekens kunnen als een gebrek aanvoelen, maar aan de andere kant is het acteren alleen al de moeite waard.

Musicals, Great Musicals

Australië​/​​Verenigde Staten​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1996. Documentaire van David Thompson. Met o.a. Cyd Charisse, Hugh Fordin, Stanley Donen, André Previn en Betty Comden.

Vijftig jaar na dato dreigen holocaustervaringen uitgever Isaac Geldhart alsnog te gronde te richten. Hij is obsessief bezig een prentenboek over de verschrikkelijke medische onderzoektechnieken van de nazi's te publiceren. Zijn drie kinderen zijn tegen de riskante onderneming. Niet alle opgeworpen vragen worden beantwoord. De vraagtekens kunnen als een gebrek aanvoelen, maar aan de andere kant is het acteren alleen al de moeite waard.

Gershwin

Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1992. Documentaire van Alain Resnais. Met o.a. Edward Jablonski, Betty Comden, Adolph Green, Philippe Baudouin en Bertrand Tavernier.

Een hulde aan het muzikale talent van een van Amerika`s grootste componisten, George Gershwin. De film begint bij diens dood op 11 juli 1937. Gershwin werd geboren op 26 april 1898. Alhoewel zijn ouders niet bepaald begoed waren kregen hij en zijn oudere broer Ira toch de kans om muzikale studies te volgen. Op zijn vijftiende werd Gershwin reeds ge[KA3]engageerd door een muzikant van Tin Pan Alley. Vanaf zijn zeventiende start hij een vruchtbare collaboratie met zijn broer. Via het orkest van Paul Whiteman krijgt Gershwin wereldfaam als pianist en zijn compositie `Rhapsody in Blue` werd over de hele wereld een sensatie. Hij werkte met de grootste en populairste sterren van zijn tijd. De sfeer van de eerste dertig jaar van de twintigste eeuw wordt herschapen aan de hand van tekeningen, foto`s en geluidsfragmenten (met de nadruk uiteraard op de muziek), die Resnais op een zeer persoonlijke manier verwerkt. Een boeiend document dat een duidelijk beeld schetst van een invloedrijk muzikaal genie. Resnais schreef zelf het scenario en Edward Jablonski was verantwoordelijk voor de commentaar. De tekeningen werden gemaakt door Guy Peellaert.

I want to go home

Frankrijk 1989. Komedie van Alain Resnais. Met o.a. Gérard Depardieu, Adolph Green, Micheline Presle, Laura Benson en Linda Lavin.

In Frankrijk wordt een expositie georganiseerd ter ere van de tekenfilmregisseur Joe Wellman, die er voor de gelegenheid heenreist. Zijn dochter studeert in Parijs aan de universiteit en ziet haar vader zelden. Zij heeft weinig waardering voor zijn werk, dat zij nauwelijks als serieus kan zien. Wel zou ze graag de hoogleraar van Gauthier, gespecialiseerd in Flaubert, ontmoeten, maar weet niet dat deze weer bewondering voor haar vader heeft. Aan dit thema verbindt Alain Resnais schitterende variaties op de gevoelige en de wat de vormgeving betreft uiterst precieze wijze die we van hem kennen. Het zal niet zijn meest belangrijke film zijn, maar er gaat een bepaalde charme vanuit en natuurlijk gaat het ook altijd om rake typeringen. Scenario van Jules Feiffer. Camerawerk van C. Van Damme en Gilbert DuHalde.

Lily in Love

Hongarije​/​​Verenigde Staten 1985. Komedie van Karoly Makk. Met o.a. Christopher Plummer, Maggie Smith, Elke Sommer, Adolph Green en Sándor Szabó.

Toneelspeler Plummer en schrijfster Smith hebben een woelig huwelijksleven. De hel breekt helemaal los wanneer blijkt dat Smith een filmscenario geschreven heeft waarin geen enkele rol voor manlief bestemd is. Plummer, die ervan overtuigd is dat hij de hoofdrol best kan spelen, besluit zich te vermommen. Als Italiaans acteur wordt hij aangetrokken. Maar dan wordt Smith verliefd op die Italiaan, zodat Plummer jaloers wordt op zichzelf. Niet helemaal gelukte boulevard-komedie die elementen gebruikt uit verschillende werken van Ferenc Molnar. Smith en Plummer zijn schitterend in hun rollen maar slagen er toch niet in de film te redden. Het onwaarschijnlijke scenario van Frank Cucci ligt aan de basis van de mislukking. Je kan niet geloven in de dubbelrol van Plummer. Gefilmd in Hongarije door John Lindley en Tamás Andor.

My Favorite Year

Verenigde Staten 1982. Komedie van Richard Benjamin. Met o.a. Peter O'Toole, Mark Linn-Baker, Jessica Harper, Joseph Bologna en Bill Macy.

Een aan de drank verslaafde filmacteur op zijn retour krijgt een rol aangeboden in de tv-bewerking van De Drie Musketiers. Een studiomedewerker die als kind de acteur reeds bewonderde, wordt hem als assistent toegewezen en samen beleven ze enkele rare avonturen. Een aardige parodie, waarin O'Toole niet helemaal overtuigt als kruising tussen Errol Flynn, Douglas Fairbanks Jr en John Barrymore. Het scenario is van Norman Steinberg en Dennis Palumbo. Het camerawerk is van Gerlad Hirschfeld.

Simon

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1980. Komedie van Marshall Brickman. Met o.a. Alan Arkin, Madeline Kahn, Austin Pendleton, Judy Graubart en William Finley.

Een onevenwichtige komedie over een professor in de psychologie (Arkin) die door een groep overintelligente zonderlingen wordt gehersenspoeld om hem te doen geloven dat hij van een andere planeet komt. De humor heeft wrede kantjes; en soms kijkt de ernst in dit regiedebuut van scenario-schrijver Brickman om de hoek.

Bells are Ringing

Verenigde Staten 1960. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Judy Holliday, Dean Martin, Fred Clark, Eddie Foy Jr. en Jean Stapleton.

De blonde Ella Peterson werkt bij de boodschappendienst Susanswerphone. Ze onderhoudt contacten met talloze mensen en dringt hun levens binnen. Ella is verliefd op J. Otto Pranz, een illegale gokker, die haar dienst gebruikt om weddenschappen af te sluiten.

It's Always Fair Weather

Verenigde Staten 1955. Musical van Stanley Donen en Gene Kelly. Met o.a. Gene Kelly, Dan Dailey, Michael Kidd, Cyd Charisse en Dolores Gray.

Kelly, Dailey en Kidd hebben in 1945 de oorlog overleefd, zijn meer dan gabbers geworden en ontmoeten elkaar tien jaar later in de Newyorkse bar waar zij afscheid van elkaar namen. Als ze elkaar terugzien in 1955, zijn zij uit elkaar gegroeid. Zij nemen voorgoed afscheid maar dat vieren ze door flink de bloemetjes buiten te zetten. Het tv-scherm geeft te weinig ruimte voor de gestileerde danspasjes van Kelly en de choreografie van Kidd. New York-achtige muzikale komedie, geschreven door Betty Comden en Adolph Green levert wel enkele leuke muzikale nummertjes van Andr[KA1]e Previn op maar de kleuren zijn te hard en een breed bioscoopscherm helpt ook al niet veel. Het feit dat het publiek nauwelijks kwam opdagen, toonde aan dat de filmmusical toen (1955) al op de terugweg was. Camerawerk van Robert Bronner.

The Band Wagon

Verenigde Staten 1953. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Fred Astaire, Cyd Charisse, Jack Buchanan, Oscar Levant en Nanette Fabray.

'That’s entertainment!' schallen Fred Astaire en Cyd Charisse uit volle borst in The Band Wagon. In deze musical, met het wereldberoemde zang- en dansnummer, speelt Astaire een musicalster op zijn retour, en Cyd Charisse is de balletdanseres waarmee hij z'n comeback moet maken. Het werd een fris werk, met fantastische beelden van alles wat er achter de schermen speelt voordat een productie kan beginnen. Met als hoogtepunt der hoogtepunten de scène waarin de kibbelende sterren elkaar zonder dialogen vinden in een spontaan aanzwellende pas de deux in nachtelijk Central Park.

Singin' in the Rain

Verenigde Staten 1952. Musical van Gene Kelly en Stanley Donen. Met o.a. Gene Kelly, Debbie Reynolds, Donald O'Connor, Jean Hagen en Rita Moreno.

Don Lockwood (Kelly) en Lina Lamont (Hagen) zijn in de hoogtijdagen van de stomme film onbetwiste kassamagneten. Maar dan gaat Hollywood over naar de geluidsfilm, en blijkt Lina een stem als een kraai te hebben. Misschien, oppert bevriend pianist Cosmo (O'Connor) is het een idee om de zoetgevooisde Kathy (Reynolds) haar teksten te laten inspreken? Wellicht de beste MGM-musical aller tijden. Behalve de iconische titelsong bevat Singin' in the Rain aanstekelijke liedjes als 'Make 'm Laugh' en 'Good Morning', waarbij natuurlijk fantastisch gedanst wordt.

The Barkleys of Broadway

Verenigde Staten 1949. Komedie van Charles Walters. Met o.a. Fred Astaire, Ginger Rogers, Oscar Levant, Billie Burke en Gale Robbins.

Na tien jaar werden Astaire en Rogers nogmaals als duo opgevoerd voor deze typische MGM-musical, met choreografie van Hermes Pan. Ze vormen een danspaar dat om hun eeuwige ruzies bekend staat. De onvermijdelijke breuk komt uiteindelijk wanneer Rogers een aanlokkelijk voorstel krijgt van een Frans toneelauteur om ernstige rollen te gaan spelen. Het zwakke scenario van Betty Comden en Adolph Green wordt gecompenseerd door een reeks sterke zang- en dansnummers. Toch wordt de speelsheid van de vroegere RKO-producties met Astaire en Rogers niet geëvenaard. Songs van Ira Gershwin en Harry Warren. Oorspronkelijk was de vrouwelijke rol bedoeld voor Judy Garland, die echter door ziekte moest afhaken. Fotografie van Harry Stradling, die er een Oscarnominatie aan overhield.

Take Me Out to the Ball Game

Verenigde Staten 1949. Musical van Busby Berkeley. Met o.a. Frank Sinatra, Esther Williams, Gene Kelly, Betty Garrett en Edward Arnold.

Een gekunstelde, maar kleurrijke musical die rond 1900 speelt, met Sinatra en Kelly die zich aansluiten bij een baseballteam. 'O'Brien to Ryan to Goldberg' en Kelly's 'The Hat My Father Wore on St. Patrick's Day' zijn muzikale hoogtepunten. Scenario van Harry Tugend. Camerawerk van George Folsey. Ook bekend als EVERYBODY'S CHEERING.

On the Town

Verenigde Staten 1949. Musical van Stanley Donen en Gene Kelly. Met o.a. Gene Kelly, Frank Sinatra, Jules Munshin, Betty Garrett en Ann Miller.

Energieke en vrolijke musical over de drie matrozen Gabey (Kelly), Chip (Sinatra) en Ozzie (Munshin), die 24 uur verlof krijgen in New York en in hun kekke matrozenpakjes de Stad Die Nooit Slaapt gaan verkennen, beginnend en eindigend om zes uur ’s ochtends. Ze pikken meisjes op en worden achterna gezeten door politieagenten. Dit laatste samenwerkingsverband tussen Kelley en Sinatra was gebaseerd op een danstheaterstuk uit 1944, dat wat donkerder van toon was. De toen 37-­jarige Kelly was coregisseur, de liedjes werden geschreven door onder ­anderen Leonard Bernstein. De score werd beloond met een Oscar.

Greenwich Village

Verenigde Staten 1944. Musical van Walter Lang. Met o.a. Carmen Miranda, Don Ameche, William Bendix, Vivian Blaine en Felix Bressart.

Grillige maar sympathieke musical over een componist van `serieuze muziek` (Ameche) die ertoe wordt overgehaald zijn nummers om te werken voor gebruik in een Broadway-revue met Blaine in de hoofdrol. Als het verhaal wordt verondersteld te spelen in het New York City van 1922 en Carmen Miranda opduikt, dan weet je wel dat je niet te veel realisme mag verwachten. Kijk in de beide party-sc[KA2]enes snel en goed om The Revuers te signaleren (Betty Comden, Adolph Green, Judy Holliday en Alvin Hammer).