Charles Blavette

Charles Blavette: cast.
Er zijn 24 films gevonden.

La fille du puisatier

1940 | Komedie

Frankrijk 1940. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Félicien Tramel, Raimu, Fernandel, Josette Day en Georges Grey.

De simpele en onaantrekkelijke assistent van een puttengraver is in stilte verliefd op de dochter van zijn baas die hem niet serieus neemt en een vlotte piloot verkiest. Volkse tragiekomedie heeft na ruim zestig jaar weinig van zijn oorspronkelijke werking verloren, met aanstekelijk acteren en Provençaalse warmte in gedragen tempo. Scenario van de regisseur.

Une aussi longue absence

1961 | Drama

Italië/Frankrijk 1961. Drama van Henri Colpi. Met o.a. Alida Valli, Georges Wilson, Jacques Harden, Charles Blavette en Paul Faivre.

Dorpscaféhoudster meent in een clochard haar tijdens WO II gedeporteerde echtgenoot te herkennen, maar de man is zijn geheugen verloren en herinnert zich dus niets van gebeurtenissen van voor 1945 waarmee ze hem confronteert. Een in mineur gehouden, maar indringende film met een scenario van Marguerite Duras - op feiten gebaseerd - wordt gedragen door het spel van beide hoofdrolspelers, van wie vooral Valli prachtig is. Colpi zou deze debuutfilm nooit meer evenaren. Gedeelde Gouden Palm in Cannes.

Le Soleil dans l'oeil

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Jacques Bourdon. Met o.a. Anna Karina, Georges Descrières, Jacques Perrin, Nadine Alari en Charles Blavette.

Een vertaalster is voor een werkvakantie in een Corsicaans vissersplaatsje, waar een vrijblijvende flirt met een middelbare scholier ver strekkende consequenties heeft, tot haar Parijse minnaar arriveert. De jaloezie-uitbarstingen van de adolescent leiden tot conflicten en dreigende drama's. De fotogenieke locaties en de inzet van Karina in haar rol zijn de voornaamste kwaliteiten van dit dunne psychologische dramaatje, dat ook al niet interessanter wordt omdat de heldin moet kiezen tussen een pedante snob en een hysterische puber.

Toi le vénin

1958 | Thriller, Erotiek

Frankrijk 1958. Thriller van Robert Hossein. Met o.a. Marina Vlady, Robert Hossein, Odile Versois, Henri Crémieux en Héléna Manson.

Een man krijgt in de nacht een lift van een blondine die de liefde met hem bedrijft en hem vervolgens probeert te overrijden. Via het autonummer vindt hij twee zusters van wie er één verlamd is, en die sterk op elkaar lijken, zodat hij niet zeker is wie hij zoekt. Voor wie over het absurde uitgangspunt heenstapt - de held heeft het gezicht van de vrouw niet gezien met wie hij intiem was - een broeierige spannende film, waarin de echte zusters Vlady en Versois mooi en geheimzinnig zijn.

L'eau vive

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van François Villiers. Met o.a. Pascale Audret, Charles Blavette, Andrée Debar, Robert Lombard en Germaine Kerjean.

Een landeigenaar in het rivierengebied van de Durance is als enige in de streek financieel wijzer geworden van de grondonteigening, waardoor er conflicten ontstaan die ook het leven van zijn dochter beïnvloeden. Het scenario van Jean Giono is geïnspireerd op de waargebeurde uittocht van de bewoners van de waterstreek, maar zijn hymne aan de natuur wordt door de regisseur in beeld gebracht als een oppervlakkige toerist, zodat de film niet meer wordt dan een reeks prentbriefkaarten. De jeugdige acteurs weten de verbondenheid met de natuur ook niet overtuigend te maken. Het succes van de titelchanson werkte destijds in de bioscoop gunstig, maar onverdiend door.

Carnaval

1953 | Komedie

Frankrijk 1953. Komedie van Henri Verneuil. Met o.a. Fernandel, Jacqueline Pagnol, Pauline Carton, Renée S. Passeur en Mireille Perrey.

Tijdens echtelijke ruzie onthult vrouw dat ze een minnaar heeft. Echtgenoot vertelt dit verontwaardigd door de hele stad, waardoor iedereen zich ermee gaat bemoeien tot burgerlijke en kerkelijke autoriteiten toe. Nogal bittere satirische komedie die vooral gedragen wordt door dialogen van Marcel Pagnol en spel van Fernandel. Pagnol schreef het scenario naar het toneelstuk van Emile Mazaud Dardamelle. De fotografie is van André Germain.

Simplet

1952 | Komedie, Drama

Frankrijk 1952. Komedie van Fernandel. Met o.a. Fernandel, Colette Fleuriot, Henri Poupon, Édouard Delmont en Milly Mathis.

Een opgewekte dorpeling heeft wat te veel gedronken bij de officiële onthulling van een monument en wordt vanwege het schandaal door zijn plaatsgenoten verbannen. Als ze daar spijt van krijgen, wordt uitgerekend het meisje dat hij in stilte beminde, belast met de opdracht hem terug te halen. Fernandel doet het als regisseur niet slechter dan veel anderen, maar heeft nu nog meer de neiging om zich als bekkentrekker te buiten te gaan. Het milieu en de tegenspelers doen aan de films van Pagnol denken, maar die vergelijking valt voor deze film hoogst nadelig uit.

Manon des sources

1952 | Komedie

Frankrijk 1952. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Jacqueline Pagnol, Raymond Pellegrin, Rellys, Robert Vattier en Christian Lude.

Na de dood van een Provençaalse boer heeft de concurrent een waterbron omgeleid zodat hij de boerderij met dorre akkers voor een zacht prijsje kon kopen. De dochter woont sindsdien in een berggrot en neemt wraak door de bron te stelpen die voor de watertoevoer in het hele dorp zorgt. Dit simpele verhaal wordt verteld in een film van uitzonderlijke lengte die met zóveel tragi-komische observaties en kleurrijke personages is volgestopt dat de aandacht geen moment verslapt.

L' Epave

1949 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1949. Drama van Willy Rozier. Met o.a. André le Gall, Françoise Arnoul, Aimé Clariond, René Blancard en Charles Blavette.

Een diepzeeduiker is getrouwd met een tingeltangelmeisje en belandt na een riskante opdracht in het ziekenhuis, waarna zijn vrouw er met een minnaar vandoor gaat. Hij meent ten onrechte haar in woede gewurgd te hebben en neemt dan willens en wetens een nieuwe, fatale opdracht aan. In deze voorloper van de (voorzichtige) seksfilm debuteert Arnoul, waarbij de naaktscènes door een stand-in gespeeld worden. Afgezien daarvan zijn de duikopnamen bezienswaardig, maar het verhaal rammelt aan alle kanten.

Le Charcutier de Mâchonville

1947 | Komedie

Frankrijk 1947. Komedie van Vicky Ivernel. Met o.a. Bach, Milly Mathis, Nina Myral, Colette Vivia en France Degand.

Deze film is een bewerking van de bestseller van Marcel-Eric Grancher en is op het lijf geschreven van de komiek Bach. Niet alleen slaat de moord op de hoofdpersoon als een tang op een varken, maar bovendien is de film ordinair, grof en platvloers, geregisseerd door een onbekende knoeier.

Naïs

1945 | Komedie

Frankrijk 1945. Komedie van Raymond Leboursier. Met o.a. Jacqueline Bouvier, Raymond Pellegrin, Henri Poupon, Germaine Kerjean en Charles Blavette.

Gebochelde arbeider Toine (Fernandel) is hopeloos verliefd op een vissersdochter Na[KA3]is Micoulin (Bouvier) die echter een jonge student prefereert. De vader (Poupon) van het meisje betrapt haar met haar minnaar en wil de eer van zijn dochter wreken. Het korte verhaal van Emile Zola gaf Pagnol een melodramatisch uitgangspunt dat hij in de uitwerking niet voor overmatige sentimentaliteit wist te behoeden. Het liefdesverdriet van bultenaar Fernandel is wel erg hevig aangezet. Hoewel Leboursier als regisseur wordt vermeld, draaide Pagnol vrijwel de gehele film (als regisseur). Pagnol schreef het scenario (en de dialogen). De fotografie was in handen van Charles Suin en Walter Wottitz.

Lumière d'été

1942 | Drama

Frankrijk 1942. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Madeleine Robinson, Madeleine Renaud, Paul Bernard, Pierre Brasseur en Georges Marchal.

Een decadente aristocraat heeft zijm zinnen gezet op een jonge vrouw die in een herberg op de terugkeer van zijn verloofde wacht en slaagt bijna in zijn intriges. Dit gegeven als uit driestuiversroman kreeg een sombere po[KA3]ezie door het scenario van Jacques Pr[KA1]evert en een onopgesmukte overtuigingskracht door de regie van Gr[KA1]emillon (een van de vergeten grote talenten). De ideaal gekozen acteurs zijn opmerkelijk, Renaud in de eerste plaats.

La Fausse maîtresse

1942 | Komedie

Frankrijk 1942. Komedie van André Cayatte. Met o.a. Danielle Darrieux, Bernard Lancret, Lise Delamare, Jacques Dumesnil en Michel Duran.

Man heeft flirt met vrouw van zijn beste vriend waar roddeljournalist lucht van krijgt. Hij strikt dochter van circusdirecteur om voor zijn verloofde te spelen, maar ze gaan geleidelijk aan zelf in hun rollen geloven. Eenvoudige vaudeville kreeg weinig lichtvoetige regie, maar wordt gered door charme van Darrieux.

Remorques

1941 | Drama

Frankrijk 1941. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Jean Gabin, Michèle Morgan, Madeleine Renaud, Charles Blavette en Jean Marchat.

Vleesgeworden knoestigheid Jean Gabin is André Laurent, kapitein van een sleepboot (een remorquer). Op een woeste nacht is de getrouwde Laurent de aangewezen zeebonk om een scheepsbemanning te redden. De schipper in nood is zijn aartsvijand - 'een schoft op land en ter zee', aldus Laurent - maar diens vrouw is een lieftallige dame die subiet Laurents huwelijk zwaar onder druk zet. Cineast Grémillon werd gefrustreerd door de nazibezetters, maar wist desondanks een sfeervolle schuimopera aan elkaar te rijgen. Met de gedenkwaardige openingszin: 'Je kookt voor de Hollanders!? Dan ben je geen man meer, en geen kok, dan ben je een aardappel!'

Le dernier tournant

1939 | Drama

Frankrijk 1939. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Corinne Luchaire, Florence Marly, Michel Simon, Yvonne Yma en Fernand Gravey.

De allereerste verfilming van het vermaarde boek van James Cain [KL]The Postman Always Rings Twice[KLE] over zwerver Frank (Gravey) die in dienst wordt genomen door goedhartige Nick Marino (Simon) en verliefd wordt op diens vrouw, de wilde Cora (Luchaire). Cora en Frank glijden tussen de lakens en besluiten zich te ontdoen van Nick. Ze zijn onbevreesd voor de politie die Nicks dood beschouwt als een ongeluk. Later krijgt Cora een auto- ongeluk met dodelijke afloop, waarvan Frank ten onrechte de schuld krijgt. Hij wordt veroordeeld tot de guillotine. Volgens sommigen de meest zuivere verfilming van het boek hoewel de film van Tay Garnett met Lana Turner uit 1946 waarschijlijk bekender is, want Chenal's versie kwam vlak voor het uitbreken van WO II uit. Visconti draaide in 1941 zijn interpretatie en Bob Rafelson draaide een uitstekende, nieuwe versie in 1980 met Jack Nicholson in de hoofdrol. Het scenario is van Henry Torrès en de dialogen zijn van Charles Spaak. De fotografie was in handen van Claude Renoir en Christian Matras.

La femme du boulanger

1938 | Komedie

Frankrijk 1938. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Raimu, Ginette Leclerc, Fernand Charpin, Robert Vattier en Édouard Delmont.

Bakker Aimable Castanier, ontroostbaar dat zijn jongere echtgenote ervantussen is met een herder, weigert brood te bakken tot ze terugkeert. Het dorp waar hij net zijn nerinkje heeft opgezet beweegt hemel en aarde om hem weer zijn heerlijke fougasse te laten kneden. Zeer vrije Jean le Bleu-adaptatie, naar Provence-meesterchroniqueur Jean Giono (1895-1970), is een sublieme Zuid-Franse 'Pagnolade' van melodrama en tragikomedie. Raimu ontroert als Joris Goedbloed, de kleurrijke nevenpersonages zingen Giono's warme Provençaals. Groots: de scène waarin verdrietige niet-drinker Aimable op het dorpscaféterras aan de Pernod gaat.

Regain

1937 | Komedie, Drama

Frankrijk 1937. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Fernandel, Orane Demazis, Marguerite Moreno, Gabriel Gabrio en Édouard Delmont.

Een dorpje op een onvruchtbaar plateau in de Provence raakt steeds verder ontvolkt tot slechts een handjevol bewoners overblijft. Uit angst dat haar zoon ook zal vertrekken zoekt een moeder een vrouw voor hem en vindt een door het leven misdeeld dienstmeisje dat geen eisen kan stellen. Er is echter ook nog een dorpsgenoot die uit pure luiheid is gebleven. Pagnols verfilming van de roman van Giono is serieuzer dan zijn eigen scenario's, maar blijft een lofzang op de natuur en degenen die daarmee in harmonie proberen te leven, met zijn vertrouwde acteursensemble. Scenario van Jean Renoir en André Girard naar een roman van Jean Giono.

Le Schpountz

1937 |

Frankrijk 1937. Marcel Pagnol. Met o.a. Fernandel, Orane Demazis, Enrico Glori, Fernand Charpin en Léon Bélières.

Een naïeve kruideniersbediende droomt van filmroem en opnamen in zijn dorp brengen dat ideaal dichterbij. Voor de grap brengt men hem in de waan van de 'grote ontdekking', maar als hij werk en familie verlaat en naar Parijs gaat blijkt zijn contract niets voor te stellen. Pagnol maakte er wel een lang Fernandel- vehikel van, maar het kijkje in de keuken van de vooroorlogse cinema is zowel geestig als interessant. Het scenario is van Pagnol en achter de camera stonden Roger Ledru, Willy en Hanri Daries.

L' Etrange M. Victor

1937 | Drama

Frankrijk 1937. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Raimu, Madeleine Renaud, Pierre Blanchar, Viviane Romance en Marcelle Géniat.

Een schijnbaar achtenswaardige burger heeft een moord gepleegd waarvoor zijn buurman wordt gearresteerd. Deze ontsnapt en zoekt zijn toevlucht bij Monsieur Victor. Dit complexe drama geeft interessante rollen aan de beroemde acteurs. Toulon werd voor de film nagebouwd in Duitse studio's. Het scenario is van Albert Valentin, Charles Spaak en Marcel Achard. Het camerawerk is van Werner Krien.

La vie est à nous

1936 | Documentaire

Frankrijk 1936. Documentaire van Jean Renoir. Met o.a. Nadia Sibirskaia, Madeleine Sologne, Julien Bertheau, Charles Blavette en Gaston Modot.

Deze film werd belangeloos door een collectief gemaakt onder leiding van Renoir als onderdeel van een verkiezingscampagne van het Front Populaire en de communistische partij. Gespeelde episodes over het leven van hand-, hoofd- en landarbeiders en werklozen worden afgewisseld met fragmenten van documentaires en journaals. De film blijft niet alleen een historisch document, maar tientallen jaren later óók nog altijd schoolvoorbeeld voor de film als wapen. Renoir werd o.a. geassisteerd door Henri Cartier Bresson en Jacques Becker.

Toni

1935 | Drama, Thriller

Frankrijk 1935. Drama van Jean Renoir. Met o.a. Charles Blavette, Édouard Delmont, Max Dalban, André Kovatchevitch en Paul Bozzi.

Een dramatisch verhaal over een Italiaanse gastarbeider, ingeklemd tussen twee vrouwen, die zichzelf de schuld geeft van de dood van de eerste. Hij delft het onderspit. Het gegeven telt minder dan de beschrijving van het milieu van de bewoners van de landen rond de Middellandse Zee en de observaties van het alledaags bestaan (het uitzichtsloze werk, de ontworteling, de eenzaamheid en de communicatiebarrière). Behalve dat kondigde deze weinig bekende film van Renoir ook nog eens het Italiaanse neo-realisme aan. Scenario van Renoir en Carl Einstein. Camerawerk van Claude Renoir.

Cigalon

1935 | Komedie

Frankrijk 1935. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Arnaudy, Henri Poupon, Madame Chabert, Jean Castan en Alida Rouffe.

Een enorme klucht die gaat over de kok, eigenaar van een herberg in een piepklein plaatsje in de provincie, die geen goede schotels voor zijn klanten wil maken omdat hij ze niet zonder reden veracht: toeristen en andere schrokoppen worden tot slecht kantinevoer veroordeeld, terwijl de goede schotels genoten worden in de keuken door enkele bekenden! CIGALON pretendeert niets anders dan vermaak te zijn, maar de grappen en satire zijn van niveau.

Angèle

1934 | Drama

Frankrijk 1934. Drama van Marcel Pagnol. Met o.a. Orane Demazis, Fernandel, Jean Servais, Andrex en Henri Poupon.

Boerendochter Demazis wordt bemind door de niet al te slimme knecht, Fernandel, die van kinds af aan op de boerderij is en door een jonge landarbeider, Servais. Ze gaat echter naar Marseille met een vriend van Servais, Andrex een vlotpratende nietsnut, die op de vlucht is voor de politie. Andrex laat haar als prostitu[KA1]ee werken tot ze een kind krijgt. Fernandel trekt de stoute schoenen aan, en besluit de grote stad te confronteren en gaat haar zoeken. Fernandel neemt haar mee terug naar huis, waar haar vader Poupon haar opsluit totdat Fernandel met haar trouwt en het kind adopteert. Pagnol verfilmde de stof (uit de reeks Provencaalse vertellingen, Un de Beaumugnes) van een aan hem verwante schrijver Jean Giono met zijn bekende vaste acteurs in een gedragen tempo dat naar tegenwoordige maatstaven wel erg laag ligt. Fernandel is heel aandoenlijk als de knecht. Teruggesneden in het algemeen tot resp. 150m en 134m. De op de tv vertoonde versie is 145m. Achter de camera stonden Willy en Roger Ledru.

Jofroi

1933 | Komedie

Frankrijk 1933. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Vincent Scotto, Annie Toinon, Henri Poupon, Odette Roger en André Robert.

Omdat zijn werk voor moeilijk doorgaat is deze film een van de minst bekende van Marcel Pagnol, maar wel een van de beste. Naar een korte novelle van Jean Giono [KL]Jofroi de la Mausson[KLE] (uit de bundel [KL]Solitude de la piti[KA1]e[KLE]) heeft de cineast een milieufilm gemaakt met een geweldige durf voor die tijd (de camera neer te durven zetten in Aubagne!). De film heeft een natuurlijke achtergrond en wordt gespeeld door Pagnols vrienden. Pas bij het Italiaanse neo- realisme wordt deze methode opnieuw gebruikt. Vervolgens heeft dit verhaal de eeuwige jeugd, een zeer moderne ontspanning zowel als een constant geluksgevoel.

imdb: Zoek Charles Blavette op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1940	La fille du puisatier
1961	Une aussi longue absence
1961	Le Soleil dans l'oeil
1958	Toi le vénin
1958	L'eau vive
1953	Carnaval
1952	Simplet
1952	Manon des sources
1949	L' Epave
1947	Le Charcutier de Mâchonville
1945	Naïs
1942	Lumière d'été
1942	La Fausse maîtresse
1941	Remorques
1939	Le dernier tournant
1938	La femme du boulanger
1937	Regain
1937	Le Schpountz
1937	L' Etrange M. Victor
1936	La vie est à nous
1935	Toni
1935	Cigalon
1934	Angèle
1933	Jofroi

name

email

mijn instellingen