Rafael Azcona: scenario en schrijver.
Er zijn 9 films gevonden.

Son de mar

2001 | Romantisch drama

Spanje 2001. Romantisch drama van Bigas Luna. Met o.a. Jordi Mollà, Leonor Watling, Eduard Fernández, Neus Agulló en Pep Cortés.

Regisseur Bigas Luna: 'Son de mar gaat over stormachtige hartstochten waar iedereen naar verlangt maar als het je overkomt, kun je maar beter een reddingsvest aantrekken.' Een van de hoofdpersonages in deze zeer vrije bewerking van Vergilius' Aeneis mocht dat advies bijna letterlijk ter harte nemen. Want hij, Ulises (Mollà), is het die na een schipbreuk onverwacht weer opduikt om zijn plaats naast zijn inmiddels hertrouwde geliefde Martina (Watling) in te nemen. Martina blij, Ulises zo op het oog ook, en Martina's machtsbeluste en rijke man (Fernández) hoeft voorlopig van niets te weten. Melodrama over een onwaarschijnlijke ménage à trois onder de Spaanse zon is vooral aantrekkelijk door de sexy Watling, die later oa furore maakte in films van Pedro Almodóvar.

La niña de tus ojos

1998 | Drama

Spanje 1998. Drama van Fernando Trueba. Met o.a. Penélope Cruz, Antonio Resines, Jorge Sanz, Karel Dobry en Loles León.

In 1938 wordt een groepje filmmakers uit Franco's Spanje naar nazi-Duitsland gehaald om een vrolijke musical op te nemen - of eigenlijk twee: een Spaanse en een Duitse versie tegelijk. De operatie wordt geleid door propagandaminister Goebbels, die zijn oog laat vallen op de mooie hoofdrolspeelster Macarena (Cruz). De filmploeg gaat aanvankelijk met naïef enthousiasme aan de slag, maar beseft al snel dat het klimaat in Duitsland minstens zo verstikkend is als de dictatuur thuis. Vermakelijk, tamelijk lichtvoetig drama is gebaseerd op ware gebeurtenissen, die plaatsvonden tijdens het filmen van de films Carmen, la de triana en Andalusische Nächte.

Belle epoque

1993 | Komedie, Romantiek, Drama, Erotiek, Experimenteel

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1993. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Jorge Sanz, Fernando Fernán-Gómez, Ariadna Gil, Penélope Cruz en Miriam Díaz Aroca.

In de lente van 1931 staat Spanje voor een dilemma: de troon van koning Alfonso XIII wankelt, de republiek wenkt. Fernando (Sanz), een deserteur op de vlucht, zoekt en vindt onderdak op het platteland. Hij komt terecht op een grote boerderij van de oude schilder Manolo (Fernán-Gómez), een rebellerende non-conformist met vier knappe dochters, die erg vrijzinnig zijn opgevoed. Fernando wordt het welwillende slachtoffer van hun toenaderingspogingen. Daaraan komt een einde, maar voordat het zover is, kan men lustig meegenieten van scherpzinnige dialogen, vleugjes sociale kritiek en zwoele momenten. Het camerawerk, de decors en de kostuums vormen een lust voor het oog en Fernán-Gómez, al vijftig jaar actief in de Spaanse film, is een pracht van een patriarch. Bij de Academy Awards van 1994 bekroond met de Oscar voor de beste niet-Engelstalige film.

Ay, Carmela!

1990 | Drama, Komedie

Italië​/​​Spanje 1990. Drama van Carlos Saura. Met o.a. Andrés Pajares, Maurizio Di Razza, Gabino Diego, Edward Zentara en Miguel A. Rellán.

Het komische duo treedt op voor de republikeinse troepen tijdens de Burgeroorlog, maar valt in handen van het leger van generaal Franco. Deze tragikomische superproduktie is een bewerking van een toneelstuk van José Sanchis Sinisterra dat veel succes had in Spanje. Het resultaat is twijfelachtig aangezien de film weinig verhaalkracht en ethiek heeft. De film werd echter om de spelprestaties van beide hoofdrollen meervoudig bekroond.

Reve De Singe

1978 | Familiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1978. Familiefilm van Marco Ferreri. Met o.a. Mimsy Farmer, James Coco, Gail Lawrence (Abigail Clayton), Marcello Mastroianni en Gérard Depardieu.

Het komische duo treedt op voor de republikeinse troepen tijdens de Burgeroorlog, maar valt in handen van het leger van generaal Franco. Deze tragikomische superproduktie is een bewerking van een toneelstuk van José Sanchis Sinisterra dat veel succes had in Spanje. Het resultaat is twijfelachtig aangezien de film weinig verhaalkracht en ethiek heeft. De film werd echter om de spelprestaties van beide hoofdrollen meervoudig bekroond.

Touche pas à la femme blanche

1974 | Western

Italië​/​​Frankrijk 1974. Western van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Philippe Noiret en Bertrand Tavernier.

Ferreri liet in een bouwput van de gesloopte Hallen de slag bij Little Big Horn naspelen met Mastroianni als Generaal Custer. Een bijtend commentaar op Amerikaans imperialisme komt door de cartoonachtige benadering niet geheel over, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun absurde rollen. Scenario van Ferreri en Rafaël Azcona. Camerawerk van Etienne Becker.

La grande bouffe

1973 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Philippe Noiret, Ugo Tognazzi, Michel Piccoli en Andréa Ferréol.

Vier welgestelde mannen van middelbare leeftijd besluiten zichzelf dood te eten. Ferreri brengt het vreetfestijn nauwgezet in beeld. La grande bouffe was bij zijn première op het festival van Cannes onmiddellijk controversieel. De film werd ofwel beschouwd als de meest walgelijke en decadente film uit de Franse geschiedenis of als een effectieve, brutale en radicale aanval op het establishment. Naar verluidt wilde Catherine Deneuve, nadat ze de film met haar verloofde Mastroianni (een van de hoofdrolspelers) had gezien, weken lang niet meer met hem spreken.

El Verdugo

1964 | Komedie

Italië​/​​Spanje 1964. Komedie van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Nino Manfredi, Emma Penella, José Isbert, José Luis Lopez Vasquez en Ángel Álvarez.

Jos[KA1]se Luis Rodriguez (Manfredi), een jonge begrafenisondernemer is getrouwd met Carmen (Penella), de dochter van de Spaanse staatsbeul Amadeo (Isbert), die na zijn pensionering zijn dienstwoning zal verliezen en daarom zijn schoonzoon overhaalt hem op te volgen als beul, met de geruststelling dat er op het laatste moment toch altijd gratie wordt verleend. Ondanks al zijn tegenstribbelingen moet de schoonzoon toch een keer het schavot bedienen. De scenario- inbreng van Rafael Azcona geeft venijnige impulsen aan het werk van de tot dan toe milde satiricus Berlanga, die in zwarte humor opmerkelijke resultaten bereikt, maar achterblijft bij Azcona`s vaste filmpartner Marco Ferreri. Door co-productie met Itali[KA3]e kon de film zich onttrekken aan Franco`s censuur. De film ging er in premi[KA2]ere (in 1963), maar kwam pas uit in Spanje op 17 februari 1964. Het scenario is van Rafael Azcona, Ennio Flaiono en regisseur Berlanga. Het camerawerk is van Tonino Delli Colli. Wstrex Recording System.

El Pisito

1958 | Drama

Spanje 1958. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. José Luis López Vasquez, Maria Carillo, Concha López, José Cordero en Andrea Moro.

Een jongeman in woningnood trouwt met een tachtig-jarige vrouw in de hoop zo haar flatje te zullen erven. Het Spaanse speelfilmdebuut van Ferreri - naar een verhaal van Rafael Azcona, die zijn vaste scenarioschrijver zou blijven - toont reeds de paradoxale humor plus de combinatie van genadeloze satire en mild begrip die zijn latere films zouden blijven kenmerken.