François Ribac: muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

J.M. Barrie: La vérité sur Peter Pan

1999 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1999. Documentaire van Jean-Claude Robert. Met o.a. Gilbert Adairo, Kathleen Kelley-Lainé, Sheridan Morley, Sheila Philp en François Rivière.

Le clandestin

1993 | Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Komedie van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Zbignew Zamachowski, Neige Dolsky, Rebecca Potok en Jean-Luc Buguet.

De tachtig-jarige Dolsky weigert haar appartement om te ruilen voor een kamer in een luxueus rustoord, zoals haar dochter graag zou willen. Niemand luistert nog naar haar en ze wordt door iedereen als dement beschouwd. Op een dag trekt men een stelling op. De gevel van de appartementen krijgt een verjongingskuur. Een jonge Pool, Zamachowski, die illegaal in het land verblijft, heeft de leiding. Tussen de vrouw en de arbeider ontstaat een warme vriendschap. Gevoelig portret van het milieu van illegale arbeiders, gekoppeld aan het verhaal van een koppige, eenzame maar kranige oude dame. Het samenspel van beide hoofdrolspelers is schitterend, dramatiek doorspekt met een ontroerende humor. Het scenario werd geschreven door Bertucelli, Sabine Ullmann en Daniel Boublil. Fotografie van Paul Bonis.

L'instit: Le mot de passe

1993 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Gérard Klein, Olivia Brunaux, Jean-Luc Buquet, Raphaël Dufour en Jean-Marie Winling.

Leraar Klein staat voor de klas op weer een nieuwe school. Hij stelt zich voor, en alle leerlingen observeren hem afwachtend. Alleen de gehandicapte Dufour trekt zich niets van hem aan en rijdt rondjes in zijn rolstoel. Wanneer de jongen bij de ingang van de school op zijn moeder wacht, bekijkt hij de motor van de nieuwe leerkracht. Het is dezelfde als die waardoor hij het gebruik van zijn benen is kwijtgeraakt. Weer een aflevering in de soapserie voor huilerige bakvisjes. In dit melige scenario van Eric Kristy, Jean-Patrick Rousseau en Alex Steiner worden alle sentimentele registers schaamteloos opengetrokken. De kleine Dufour, als de jongen die elk contact met volwassenen weigert, vergrijpt zich aan het moederinstinct van vrouwelijke kijkers. Paul Bonis stond achter de camera.