Marilu Marini (1945): cast.
Er zijn 13 films gevonden.

La petite prairie aux bouleaux

2003 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen 2003. Drama van Marceline Loridan-Ivens. Met o.a. Anouk Aimée, August Diehl, Marilu Marini, Zbigniew Zamachowski en Claire Maurier.

Filmmaker Marceline Loridan-Ivens (1928) was de vrouw en rechterhand van cineast Joris Ivens (1898-1989). In 2003 debuteerde ze als regisseur met de autobiografische film La petite prairie aux bouleaux (Birkenau und Rosenfeld) waarin haar alter-ego Myriam (Anouk Aimée) vanuit woonplaats New York terugkeert naar Auschwitz-Birkenau, de plek waarnaar Loridan-Ivens in 1944 werd gedeporteerd. In droombeelden en herinneringen herleeft de oude Myriam de traumatische ervaringen van het vijftienjarige meisje dat ze ooit was, samen met een Duitser die een heel andere band heeft met de onheilsplek. Een fraai en betekenisvol egodocument. Internationale titel: The Birch-Tree Meadow.

Trouble Every Day

2001 | Horror, Experimenteel, Fantasy

Japan​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2001. Horror van Claire Denis. Met o.a. Vincent Gallo, Tricia Vassey, Béatrice Dalle, Alex Descas en Florence Loiret Caille.

Filmmaker Marceline Loridan-Ivens (1928) was de vrouw en rechterhand van cineast Joris Ivens (1898-1989). In 2003 debuteerde ze als regisseur met de autobiografische film La petite prairie aux bouleaux (Birkenau und Rosenfeld) waarin haar alter-ego Myriam (Anouk Aimée) vanuit woonplaats New York terugkeert naar Auschwitz-Birkenau, de plek waarnaar Loridan-Ivens in 1944 werd gedeporteerd. In droombeelden en herinneringen herleeft de oude Myriam de traumatische ervaringen van het vijftienjarige meisje dat ze ooit was, samen met een Duitser die een heel andere band heeft met de onheilsplek. Een fraai en betekenisvol egodocument. Internationale titel: The Birch-Tree Meadow.

Maigret et les caves du Majestic

1993 | Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Bruno Cremer, Jérôme Deschamps, Michel Caccia, Maryvonne Schiltz en Marilu Marini.

Derde verfilming van in 1942 verschenen Georges Simenon-roman 'Les caves du Majestic' met, na Albert Préjean (in 1945) en Jean Richard (in 1991), haviksneus Cremer in de rol van commissaris Jules Maigret die de moord op een Amerikaanse dame in het Parijse Majestic-hotel onderzoekt en oplost. Geslaagde, gemoderniseerde plot (scenario van Santiago Amigorena en Goretta) en professionele regie van Zwitsers cineast Goretta die voor indrukwekkende sfeerschepping zorgt.

Sam suffit

1992 | Drama, Komedie

Spanje​/​​Frankrijk 1992. Drama van Virginie Thévenet. Met o.a. Claude Chabrol, Jean-François Balmer, Aure Atika, Philip Bartlett en Rossy de Palma.

Thévenet vertelt met veel humor de geschiedenis van een meisje dat werkt als striptiseuse in een kermistent in Barcelona. Ze wil een normaal leven gaan leiden en werpt zich in de strijd voor loonstrookjes, sociale zekerheid en kiesrecht. Thévenet geeft met spot gestalte aan zijn scherpe blik op de maatschappij, de krankzinnige bureaucratie en de plagen van het 20e eeuwse fin- de-siècle. Atika heeft de fysieke uitstraling van een Béatrice Dalle en is zeer overtuigend. Ook het onvergetelijke duo Chabrol en Balmer is een vermelding waard. Maar niet alleen daarom verdient de film een pluim.

Canti

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Manuel Pradal. Met o.a. Sébastien Nuzzo, Simon Reggiani, Agnès Jaoui, Irma Castera en Rosario Audras.

Cecco (Nuzzo) verblijft met zijn moeder (Marini) in een Italiaans kuststadje. Hij is een stille, zwijgzame, in zichzelf gekeerde jongeman die moeilijk contacten legt. Hij doet van alles om de verveling te verdrijven. Zijn moeder bezorgt hem een baan op een autokerkhof, maar ook daar houdt hij het niet lang uit. In het stadje loopt tevens de nietsnut Fulvio (Reggiani) rond in het gezelschap van twee zware jongens en Diamante (Jaoui) en Luna (Castera), twee meiden van lichte zeden die voor het levensonderhoud van het vijftal zorgen. Dan ontmoeten Cecco en Fulvio elkaar. Meer een opeenvolging van losse fragmenten over mensen die niets om handen hebben en hun tijd in ledigheid doorbrengen dan een afgerond verhaal. Waar de makers in slagen is de verveling te doen overslaan op de toeschouwer die geen moeite meer doet om het ingewikkeld zootje, barstensvol symboliek, te ontrafelen. Regisseur Pradal schreef zelf het scenario. Het enige levendige aan de film is de zwart-wit fotografie van Matthieu Poirot-Delpech, die geen gebruik maakt van een statief.

Fuegos

1987 | Drama, Film noir

Frankrijk 1987. Drama van Alfredo Arias. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Catherine Rouvel, Ángela Molina, Valentine Vargas en Marilu Marini.

Een kleine misdadigster wreekt zich op haar afschuwelijke vader, die zo weggestapt lijkt te zijn uit NIGHT OF THE HUNTER van Charles Laughton. Ook van opzet en regie lijkt FUEGOS op deze klassieker. De plot is een vreemde mengeling van droomachtige werkelijkheid en onderdrukt geweld, doorspekt met humor à la Buñuel. Deze eerste film van voormalig toneelregisseur Arias geeft blijk van zijn zeer persoonlijke en soms provocerende benadering. Het camerawerk is van Raoul Coutard.

Signé Renart

1985 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1985. Komedie van Michel Soutter. Met o.a. Tom Novembre, Fabienne Barraud en Marilu Marini.

Het is de jaren zeventig en Renart probeert tevergeefs een voorstelling op poten te zetten, hetgeen ten koste gaat van zijn privéleven. De sfeer van die tijd wordt goed weergegeven met komische en wanhopige momenten. De artiestenwereld komt er niet goed van af, artiesten zijn immers menslievende dromers, die er aan onderdoor gaan, wanneer ze met de werkelijkheid geconfronteerd worden. Een bittere verfilming, met opzet zonder al te veel bewegende opnames.

Les nanas

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Annick Lanöe. Met o.a. Marie-France Pisier, Anémone, Dominique Lavanant, Macha Méril en Juliette Binoche.

Het leven van dag tot dag van een groep jonge sympathieke vrouwen die binnen en buiten hun huwelijk diverse avonturen beleven. Er is geen enkele man te bekennen in de hele film en het is de vraag of de cineaste hiervoor gekozen heeft uit originaliteit of uit eigen overtuiging. De soms grappige dialogen vormen het belangrijkste onderdeel en er is weinig aandacht geschonken aan het eigenlijke filmwerk. Er is weinig diepgang en aandacht voor de werkelijke problemen van de vrouw (rond 1985). Een mindere film dan LES BONNES FEMMES van Claude Chabrol (1960) die toentertijd (ook al) niet doordrong tot het filmpubliek.

Les jeux de la comtesse Dolingen de Gratz

1980 | Mysterie, Komedie

Frankrijk 1980. Mysterie van Catherine Binet. Met o.a. Carol Kane, Michael Lonsdale, Marina Vlady, Robert Stephens en Marilu Marini.

Een cineaste is getrouwd met een autoritaire kunstverzamelaar. Zij leest een roman van een vriendin die in een inrichting is opgenomen, over een fantaserend pubermeisje dat na een stille verliefdheid zelfmoord pleegt. Die vriendin doet dat vervolgens op dezelfde manier als de schrijfster. De heldin, die zwanger is van haar gehate echtgenoot, kan de weerzin jegens hem en zijn milieu niet meer bedwingen en zal na uitbarsting óók een einde aan haar leven maken. Deze zowel irritante, als bij vlagen boeiende debuutfilm brengt de uiteenlopende verhaallijnen en literaire referenties bij elkaar, doordat de acteurs meerdere personages spelen, die elkaar moeten becommentariëren en aanvullen. Het onderlinge verband en de emotionele spanningsboog gaan al te vaak verloren. Wel sterke afzonderlijke scènes. Scenario van regisseuse Binet. William Lubtchansky zette het in beeld.

La Chanson de Roland

1978 | Historische film, Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Historische film van Frank Cassenti. Met o.a. Klaus Kinski, Dominique Sanda, Alain Cuny, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Pelgrims in de zevende eeuw worden op hun barre tocht begeleid door een groep komedianten, die voor hen het heldendicht van Roland opvoeren, dat veel parallellen vertoont met hun eigen ervaringen; directe identificatie hiermee zou echter inzicht in en verzet tegen hun onderdrukking kunnen verhinderen. Visueel imponerende film stelt net als L`AFFICHE ROUGE de (on- )mogelijkheid van representatie van de historie betrekkelijk. Jammer genoeg maakt de lastige herkenbaarheid van tegenover elkaar geplaatste periodes de contrastwerking soms ondoorzichtig. Niettemin vaak meeslepende film die ideologie niet tot droge didactiek maakt. Het scenario is van regisseur Cassenti, Michèle A. Mercier en Thierry Joly. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Flammes

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Adolfo Arrieta. Met o.a. Caroline Loeb, Xavier Grandes, Dyonis Mascolo, Marilu Marini en Pascal Greggory.

Een kunstmatig, hol psychologisch drama over een meisje dat voortdurend nachtmerries heeft over een brandweerman. Naarmate ze opgroeit beseft ze dat die brandweerman symbool staat voor haar onvervulde seksuele verlangens. Op een avond belt ze de plaatselijke brandweerkazerne, die rukken prompt uit en ja hoor, één van hen is de man uit haar dromen. Dit soort pseudo-intellektuele kletskoek wordt voornamelijk in Frankrijk verfilmd, hoewel het méér iets lijkt voor een pittige Monthy Python-parodie.

Violanta

1977 | Drama, Mysterie

Zwitserland​/​​Spanje 1977. Drama van Daniel Schmid. Met o.a. Lucia Bosé, Maria Schneider, Lou Castel, Ingrid Caven en François Simon.

Bewerking van een roman van de duitstalige Zwitserse schrijver Conrad F. Meyer [KL]Die Richterin[KLE]. Na als inzet gefungeerd te hebben voor een dobbelspelletje tussen twee mannen moet Violenta (Bos[KA1]e) met de winnaar (een rechter) trouwen. Ze vergiftigt hem en dat blijft een goed bewaard geheim waarvan alleen de kijker de hoogte is. Zij heeft bovendien zijn plaats ingenomen en regeert zonder mededinging over de bergvallei. Voor het huwelijk van haar dochter nodigt zij Silver uit, die officieel haar broer is. De twee jonge mensen worden verliefd op elkaar en begaan, althans dat veronderstellen zij, incest, maar dan komen ze te weten dat het meisje in feite de dochter van Violenta`s eerste liefde is. Niets staat hun huwelijk nu meer in de weg en Violenta vergiftigt zichzelf aan het begin van de ceremonie. Deze sinistere roman is geschreven door een auteur vol schuldgevoelens vanwege zijn verhouding met zijn zus. Daar komt dan nog eens de zelfmoord van zijn moeder bij, die zo krankzinning geworden was dat Freud deze roman analyseerde. De regisseur heeft dus met een loodzware erfenis te maken en dat is in zijn film te merken aan de spelers, die zo stijf overkomen dat het lijkt alsof de symboliek op hen drukt (het thema van de grot), hoewel Bos[KA1]e fascinerend is. De landschappen, daarentegen, zijn fantastisch (camerawerk van Renato Berta), maar vooral na een meesterwerk als LA PALOMA mogen we deze film, die Schmids zeer persoonlijke combinatie is van magie, romantiek en ironische kitsch, maar half geslaagd noemen.

Les Apprentis sorciers

1966 | Thriller

Frankrijk 1966. Thriller van Edgardo Cozarinsky. Met o.a. Zouzou, Peter Chatel, Niels Arestrup, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Politieke vluchtelingen uit Latijns-Amerika worden door de Parijse jet set gefêteerd als prestige-gasten en -kennissen ; ze vergeten de praktijk van de revolutie voor de artistieke neerslag daarvan, zoals een verfilming van Dantons Dood. Terwijl ze zich laven aan de Europese cultuur, gaan de terroristenacties en een komplot rond de handel in paspoorten van vermoorde gevangenen door. De op Bakoenin geïnspireerde film laat de 'romantische ballingen' van de jaren zestig zien in een intelligente, ironische en spannende film, waarvoor de uitgeweken Argentijnse regisseur tot in de kleinste rollen de steun kreeg van een sterbezetting.