Joe D'Angerio

The Rat Pack

Verenigde Staten 1998. Biografie van Rob Cohen. Met o.a. Ray Liotta, Joe Mantegna, Don Cheadle, Angus Macfadyen en Bobby Slayton.

The Real Blonde

Verenigde Staten 1997. Komedie van Tom DiCillo. Met o.a. Matthew Modine, Catherine Keener, Daryl Hannah, Maxwell Caulfield en Elizabeth Berkley.

Meisje in bed tegen haar vriendje: 'Vind je mijn ogen leuk, mijn lichaam... mijn haar?' Alles vindt hij leuk, maar bij het haar valt hij stil. Hij is tenslotte op zoek naar een échte blondine. Tom DiCillo, die drie jaar geleden scoorde met het bitterkomische Living in Oblivion, schetst een satirisch portret van een groep hippe New Yorkers die allemaal op zoek zijn naar perfectie. De idealistische Joe (Modine) bijvoorbeeld, die samen met zijn vriendinnetje Mary (Keener) de spil vormt van het verhaal, probeert al negen jaar aan de bak te komen als acteur en oefent tot in het oneindige een scène uit Death of Salesman. DiCillo's humor balanceert hier tussen subtiel grappig en ronduit flauw. Bovendien toont hij zoveel karakters (sommige gespeeld door prachtige acteurs), dat het moeilijk is je betrokken te voelen bij wat hen bezielt. Maar de gebeurtenissen kabbelen zo aangenaam voort dat dat gevoel van afstandelijkheid uiteindelijk verdwijnt.

L.A. Johns

Verenigde Staten 1997. Erotiek van Joyce Chopra. Met o.a. Brittney Powell, Thomas Calabro, John Terry, Curtis Armstrong en Brian Van Holt.

Meisje in bed tegen haar vriendje: 'Vind je mijn ogen leuk, mijn lichaam... mijn haar?' Alles vindt hij leuk, maar bij het haar valt hij stil. Hij is tenslotte op zoek naar een échte blondine. Tom DiCillo, die drie jaar geleden scoorde met het bitterkomische Living in Oblivion, schetst een satirisch portret van een groep hippe New Yorkers die allemaal op zoek zijn naar perfectie. De idealistische Joe (Modine) bijvoorbeeld, die samen met zijn vriendinnetje Mary (Keener) de spil vormt van het verhaal, probeert al negen jaar aan de bak te komen als acteur en oefent tot in het oneindige een scène uit Death of Salesman. DiCillo's humor balanceert hier tussen subtiel grappig en ronduit flauw. Bovendien toont hij zoveel karakters (sommige gespeeld door prachtige acteurs), dat het moeilijk is je betrokken te voelen bij wat hen bezielt. Maar de gebeurtenissen kabbelen zo aangenaam voort dat dat gevoel van afstandelijkheid uiteindelijk verdwijnt.

Short Story Cinema: Ray's Male Heterosexual Dance Hall

Verenigde Staten 1990. Komedie van Bryan Gordon. Met o.a. Boyd Gaines, David Rasche, John Achorn, Tim Choate en Joe D'Angerio.

Van de ene op de andere dag staat Sam (Gaines) op straat. Werkloos! En hij heeft geen enkel contact waarop hij beroep kan doen. Dan introduceert zijn vriend Cal (Rasche) hem in 'Ray's Dance Hall'. Daar zijn ze allemaal de rijke en machtige mannen die al dansend met elkaar zaken bespreken. Er lopen ook mislukkelingen rond en het is belangrijk voor Sam dat hij niet met hen geïdentificeerd wordt, want dan zijn al zijn kansen op een baan verkeken. Krankzinnige satire op de wereld van belangrijke zakenbesprekingen. Het zicht alleen al van al deze dansende mannen die met elkaar praten of druk telefoneren op hoog niveau benadert het surrealisme. Een intelligente afbraak van de yuppie-mythe op de big-band muziek van mensen als Stan Kenton, Glenn Miller, Benny Goodman, Les Brown, Count Basie, enz. Een uiterst origineel scenario van regisseur Gordon. Voor de choreografie tekende Walter Painter. Philip Lathrop stond achter de camera.