Paul Francis Webster: muziek.
Er zijn 7 films gevonden.

Marjorie Morningstar

1958 | Drama

Verenigde Staten 1958. Drama van Irving Rapper. Met o.a. Gene Kelly, Natalie Wood, Claire Trevor, Ed Wynn en Everett Sloane.

De ambitieuze titelfiguur Wood droomt ervan een gevierde actrice te worden. Ze hoopt haar kans te krijgen in een vakantiekamp dankzij entertainer Kelly, die de ambitie koestert ooit een musical te schrijven. Ze beleven een kortstondige, hartstochtelijke romance, maar uiteindelijk zullen ze geen van beiden hun droom verwezenlijkt zien en bovendien verliezen ze elkaar. Een zeer sentimentele love-story naar een roman van Herman Wouk, die gered wordt door de vinnige, plezierige dialogen die Everett Freeman in zijn scenario verwerkte en een speelse regie. Enkele bijfiguren, zoals Wynn en Sloane, leveren topprestaties. Mooie fotografie van Harry Stradling en een knappe, romantische score van Max Steiner. De song 'A Very Private Love' van Sammy Fain en Paul Francis Webster werd beloond een Oscarnominatie.

Interlude

1957 | Drama, Romantiek

Verenigde Staten 1957. Drama van Douglas Sirk. Met o.a. June Allyson, Rossano Brazzi, Marianne Koch, Jane Wyatt en Keith Andes.

Een goed gemaakte zakdoekenfilm over Allyson die verliefd wordt op de componist van het Continent, Brazzi, wiens vrouw weigert de situatie te accepteren. Herverfilming van WHEN TOMORROW COMES, en in 1968 opnieuw gemaakt met dezelfde titel. Het scenario is van Daniel Fuchs, Franklin Coen en Inez Cocke naar de roman Serenadevan James M. Cain. Het camerawerk is van William Daniels. Gefilmd in CinemaScope.

Hollywood or Bust

1956 | Komedie, Muziek

Verenigde Staten 1956. Komedie van Frank Tashlin. Met o.a. Dean Martin, Jerry Lewis, Anita Ekberg, Pat Crowley en Maxie Rosenbloom.

Lewis is een naïeve filmfanaat, die kost wat kost zijn idool, Ekberg, wil ontmoeten. Martin is een gokker, die dringend om geld verlegen zit. Ze nemen samen deel aan een loterij en winnen een auto. Ze besluiten ermee naar Hollywood te trekken. De laatste - en zeker niet de beste - komedie van het duo, tussen wie het op dat ogenblik al lang niet meer boterde. Het magere scenario van Erna Lazarus geeft Lewis ruim de kans om de clown uit te hangen, terwijl Martin de gaatjes mag vullen met enkele liedjes. Ekberg hoeft alleen maar mooi te zijn in haar eigen rol. Daniel Flapp zette alles op film. Alleen leuk voor fervente Martin/Lewis-fans.

Love Is a Many-Splendored Thing

1955 | Oorlogsfilm, Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1955. Oorlogsfilm van Henry King. Met o.a. William Holden, Jennifer Jones, Isobel Elsom, Jorja Curtright en Virginia Gregg.

Verfilming van het gelijknamige en grotendeels autobiografische boek van Han Suyin uit 1952. Amerikaanse actrice Jennifer Jones speelt de rol van Suyin, een Chinees-Europese arts in Hong Kong. De toentertijd evenzo populaire acteur William Holden is de gescheiden Amerikaanse correspondent. Diva's Jones en Holden konden elkaar niet uitstaan, maar regisseur King wist er toch een romantisch geheel van te maken, met de verboden - want interraciale - liefde van de twee als aanjager. Geliefde film vanwege tijdsbeeld van Hong Kong anno 1955, gefilmd in weldadig Cinemascope met Deluxe kleuren. Oscar voor titelliedje, voor de filmmuziek, en voor de kleren.

Calamity Jane

1953 | Western, Musical

Verenigde Staten 1953. Western van David Butler. Met o.a. Doris Day, Howard Keel, Allyn McLerie, Philip Carey en Gale Robbins.

Calamity Jane (Day), de stoerste vrouw van het wilde westen - naar eigen zeggen bijvoorbeeld zeer bedreven in het neerschieten van Indigenous Americans - gaat in Chicago op zoek naar een bekende zangeres om haar in de saloon van Deadwood City te laten optreden, en dat loopt helemaal anders dan gepland. Een muzikale western, met een amusante rol van Day die door Wild Bill Hickok (Keel) wordt 'getemd'. Het liedje 'Secret Love' van Sammy Fain en Paul-Francis Webster won een Oscar.

Blowing Wild

1953 | Drama, Avonturenfilm, Komedie

Verenigde Staten 1953. Drama van Hugo Fregonese. Met o.a. Gary Cooper, Barbara Stanwyck, Ruth Roman, Anthony Quinn en Ward Bond.

Cooper en Bond exploiteren een olieput, die door Mexicaanse bandieten wordt vernietigd. Berooid nemen ze een opdracht aan nitroglycerine naar een mijn te brengen. Ondertussen ontmoeten ze oude vriend Quinn, die is getrouwd met Stanwyck, de ex-verloofde van Cooper. Quinn is ondertussen een rijke olieboer geworden, en hij biedt hen werk aan. Indrukwekkend melodrama, dat werd gefilmd in de olievelden van Mexico. De vele sterren in de film geven elkaar een volwaardige kans een nummertje op te voeren, maar Cooper en Stanwyck beheersen de film moeiteloos. Knappe climax. Philip Yordan is de auteur van het heetgebakerde scenario. Sid Hickox was verantwoordelijk voor de fotografie. De titelmelodie werd een hit voor Frankie Laine.

The Merry Widow

1952 | Muziek, Musical, Komedie

Verenigde Staten 1952. Muziek van Curtis Bernhardt. Met o.a. Lana Turner, Fernando Lamas, Una Merkel, Richard Haydn en Thomas Gomez.

Het bekende operetteverhaal over de koning die bankroet is, en een edelman de opdracht geeft om voor hem het hof te maken bij een rijke Amerikaanse weduwe. De operette is voor de derde keer verfilmd, en mist de flair en het muzikale gevoel van Lubitsch en de visuele magie van von Stroheim. De film sleept zich voort van song tot song en doet oubollig aan. Turner past niet in zijn rol, maar Lamas en Merkel zijn uitstekend, al kunnen zij onmogelijk het spirituele van het origineel op het scherm toveren. De levendige choreografie van Jack Cole is de enige pluspunt aan deze verder lusteloze verfilming. Sonya Levien en William Ludwig bewerkten de operette van Franz Lehar, naar een libretto van Victor Leon en Leo Stein. In de zangfragmenten wordt Turner gedubd door Trudy Erwin. Camerawerk van Robert Surtees.