Eric Pohlman

Foreign Exchange

1969. Roy Ward Baker. Met o.a. Dudley Foster, Eric Pohlman, Jill St. John, Sebastian Cabot en Robert Horton.

55 Days at Peking

Verenigde Staten​/​​Spanje 1962. Historische film van Nicholas Ray en Guy Green. Met o.a. Charlton Heston, Ava Gardner, David Niven, Flora Robson en John Ireland.

De sterren nemen het grootste deel voor hun rekening in dit verwarrende historische verslag over de Boksers-opstand in China in 1900. Scenario van Philip Yordan en Bernard Gordon.

Kitchen

Verenigd Koninkrijk 1961. James Hill. Met o.a. Eric Pohlman, Mary Yeomans en Carl Möhner.

De sterren nemen het grootste deel voor hun rekening in dit verwarrende historische verslag over de Boksers-opstand in China in 1900. Scenario van Philip Yordan en Bernard Gordon.

Surprise Package

Verenigd Koninkrijk 1960. Komedie van Stanley Donen. Met o.a. Yul Brynner, Mitzi Gaynor, Barry Foster, Eric Pohlmann en Noel Coward.

De veelzijdige Brynner probeert het in een boulevardkomedie en brengt het er als zorgeloze gokker die een grote diefstal voorbereidt niet slecht af. Gaynor is bruisend in de hoofdrol.

Nor the Moon By Night

Verenigd Koninkrijk 1959. Romantiek van Ken Annakin. Met o.a. Belinda Lee, Michael Craig, Patrick McGoohan, Anna Gaylor en Eric Pohlmann.

Een eenzame jonge vrouw reist na de dood van haar moeder naar Afrika om haar pen-vriend te ontmoeten, een man die in een wildpark werkt. Deze heeft het echter veel te druk met het achterna zitten van stropers en de bescherming van olifanten. Ze raakt overgeleverd aan zijn norse broer. Een film over een driehoeksverhouding en avontuur in de jungle, gedraaid op locatie.

Further Up The Creek

Verenigd Koninkrijk 1958. Komedie van Val Guest. Met o.a. David Tomlinson, Frankie Howerd, Shirley Eaton, Thora Hird en Eric Pohlman.

De beruchte bemanning van een oorlogsschip dat naar het Midden-Oosten wordt gestuurd, verkoopt plaatsen aan boord onder het mom van een goedkope cruise. Aantrekkelijk vervolg op UP THE CREEK, waaraan veel acteurs uit de oorspronkelijke bezetting meedoen. Deze film is weliswaar niet zo leuk als het origineel, maar kan wel pronken met Frankie Howerd in een van zijn beste filmrollen. Camerawerk van Gerald Gibbs.

Lust for Life

Verenigde Staten 1956. Biografie van Vincente Minnelli. Met o.a. Kirk Douglas, Anthony Quinn, James Donald, Pamela Brown en Everett Sloane.

Toen Minnelli zich voorbereidde op deze film over Vincent van Gogh, kon hij nog mensen ontmoeten die de verfmeester gekend hadden. Uniek is ook dat Minnelli regelde dat hij zo'n 200 authentieke Van Gogh-doeken mocht filmen. Minnelli zocht de plekken op waar Van Gogh geweest was, liet hele velden Van Gogh-geel spuiten en hoofdrolspeler Douglas schilderlessen nemen. Het pad van de schilder, van Holland naar Frankrijk, met broer Theo (Donald) als geldschieter, Paul Gauguin (Quinn) als bevriende rivaal, met de zonnebloemen en het afgesneden oor, dat kennen we nou wel. Het zijn de details die Minnelli gepassioneerd inbracht, die maken dat Lust for Life een levendig portret blijft.

House of Secrets

Verenigd Koninkrijk 1956. Misdaad van Guy Green. Met o.a. Michael Craig, Julia Arnall, Brenda De Banzie, Geoffrey Keen en Eric Pohlmann.

Als gevolg van een identiteitsverwisseling raakt een Engelse zeeman in Frankrijk betrokken bij een bende valsemunters, die Engeland willen overspoelen met briefjes van vijf pond. Ter plekke in Frankrijk opgenomen - van Parijs to Marseille - met uitstekend gebruik van de locaties. Een sterke film met Craig als een sluwe misdadiger die tenslotte in zijn zelf gegraven kuil valt. Ook bekend als TRIPLE DECEPTION.

The Glass Tomb

Verenigd Koninkrijk 1955. Misdaad van Montgomery Tully. Met o.a. John Ireland, Honor Blackman, Geoffrey Keen, Eric Pohlmann en Sydney Tafier.

De bizarre achtergrondbeelden van een carnaval geven dit verder onoriginele moordverhaal een beetje smaak.

Blood Orange

Verenigd Koninkrijk 1954. Mysterie van Terence Fisher. Met o.a. Tom Conway, Mila Parély, Naomi Chance, Eric Pohlmann en Cleo Rose.

De juwelen die uit een kledingzaak werden gestolen en voor een modeshow gebruikt moesten worden, veroorzaken veel problemen. Een mannequin maakt een dodelijke val van haar balkon, een klant wordt dood aangetroffen in haar badkamer. En daarmee is het nog niet afgelopen. Detective Conway wordt aangewezen om de affaire op te lossen. Onbeduidende wie-is-de-dader van horror-filmer Fisher (DRACULA, FRANKENSTEIN, THE MUMMY) die (dus) betere dingen heeft gemaakt. Scenario van Jan Read.

36 Hours

Verenigd Koninkrijk 1954. Thriller van Montgomery Tully. Met o.a. Dan Duryea, Elsy Albiin, John Chandos, Ann Gudrun en Lee Paterson.

Amerikaanse luchtmachtpiloot Duryea is getrouwd met Britse Albiin en als hij naar de V.S. moet, ontvangt hij op een zeker moment van haar geen post meer. Verontrust keert hij terug naar Londen en doet een verschrikkelijke ontdekking. Een kleine, onderhoudende, maar routineuze thriller. Amerikaanse titel: TERROR STREET.

The Gambler and the Lady

Verenigd Koninkrijk 1953. Drama van Patrick Jenkins en Sam Newfield. Met o.a. Dane Clark, Kathleen Byron, Naomi Chance, Meredith Edwards en Anthony Forwood.

Berooide gokker Jim Foster (Clark) werkt zich in Engeland naar de top: hij bezit een nachtclub en een paardenracebaan. Hij wil zijn lage afkomst vaarwel zeggen, leert lezen en schrijven en dumpt zijn vriendin Pat (Byron), een dansend nachtvlindertje en zoekt het hogerop bij Susan Willens (Chance). Gangsters, de gebroeders Colonna (Pohlmann en Coticchia), hebben het op zijn club voorzien. Ze krijgen hulp van Byron en ze vermoorden Clark's manager Edwards, waarvoor Clark de schuld krijgt. Een gedateerd, niet al te spannend melodrama, waaraan de pit ontbreekt. De casting voor deze film werd verzorgd door Michael Carreras.

Moulin Rouge

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1952. Drama van John Huston. Met o.a. José Ferrer, Christopher Lee, Zsa Zsa Gabor, Suzanne Flon en Eric Pohlmann.

Fraaie film over een periode uit het leven van de Henri de Toulouse-Lautrec (Ferrer). De schilder en graficus werd vooral bekend doordat hij het ­Parijse nachtleven rond 1900 vastlegde in ontroerende portretten. Hij had een klein gedrongen postuur, een misvormde voet en een moeizame relatie met de lokale schonen. En ook veel dorst. Regisseur Huston weet de sfeer van Montmartre en de daar aanwezige bonte personages fraai te treffen, ook omdat hij de film liet schieten in een speciaal aangepast kleurenpalet. Prima spel van Ferrer en een mooie titelsong. De film kreeg de Oscars voor beste vormgeving en beste kostuums en een Zilveren Leeuw in Venetië.