Alessandro Cicognini (1906-1995): muziek.
Er zijn 42 films gevonden.

Il compagno Don Camillo

1965 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1965. Komedie van Luigi Comencini. Met o.a. Fernandel, Gino Cervi, Graziella Granata, Leda Gloria en Gianni Garko.

Burgemeester Capone wil een uitwisselingsverbond aangaan met een Russisch dorpje. Don Camillo dringt in de delegatie van Italiaanse communisten om het plan te saboteren en helpt de vrouwelijke tolk uit de Sovjetunie te ontvluchten. Deel 5 uit de Don Camillo-serie kreeg nieuwe impulsen door een afwijkende enscenering. Hoewel het een opdrachtfilm betreft voor de Italiaanse regisseur Comencini (Marcellino, pan y vino, Le avventure di Pinocchio, Il gatto) en het resultaat waarschijnlijk daardoor onder de maat bleef, is Il compagno Don Camillo toch vlotter en aardiger dan alle vroegere delen, afgezien van deel 1. De plot is achterhaald door de geschiedenis, maar sfeer en acteerwerk vergoeden veel.

The Pigeon That Took Rome

1962 | Komedie, Oorlogsfilm

Verenigde Staten 1962. Komedie van Melville Shavelson. Met o.a. Charlton Heston, Elsa Martinelli, Harry Guardino, Baccaloni en Marietto.

Af en toe amusante WO II-komedie over Heston die, achter de vijandelijke linies, duiven gebruikt om berichten aan de geallieerden door te geven en ook nog een plaatselijk meisje verleidt.

Don Camillo monsignore... ma non troppo

1961 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1961. Komedie van Carmine Gallone. Met o.a. Fernandel, Carl Zoff, Gino Cervi, Gina Rovere en Leda Gloria.

Don Camillo is gepromoveerd naar het Vaticaan, maar mist zijn oude parochie. Als hij hoort dat Peppone zijn kapelletje wil laten afbreken keert hij ijlings terug.

It Started in Naples

1960 | Komedie, Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1960. Komedie van Melville Shavelson. Met o.a. Clark Gable, Sophia Loren, Vittorio De Sica, Marietto en Paolo Carlini.

Michael Hamilton (Gable), advocaat te Philadelphia, reist naar Napels om de erfenis te regelen van zijn verongelukte broer Joe. Tien jaar lang liet de getrouwde 'lapzwans' - die destijds even een biertje was gaan pakken - niks van zich horen maar nu hij dood is, moet Michael weer voor hem in touw. It Started in Naples is een lichtvoetige komedie vol Italiaans temperament en grappige, althans grappig bedoelde dialogen. Alessandro Cicognini en Carlo Savina componeerden de zonnige score.

Vacanze a Ischia

1959 | Komedie, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1959. Komedie van Mario Camerini. Met o.a. Myriam Bru, Antonio Cifariello, Suzanne Cramer, Isabelle Corey en Bernard Dhéran.

Een vakantieplaats als decor voor verschillende, meest humoristische sketches was korte tijd een vaste formule in Italiaanse cinema. Dit is een van de eerste en aardigere. Vier jonge toeristen die bij aankomst al hun geld kwijtraken en toch proberen om rond te komen staan centraal en zaaien de nodige verwarring.

The Black Orchid

1958 | Drama, Romantiek

Verenigde Staten 1958. Drama van Martin Ritt. Met o.a. Sophia Loren, Anthony Quinn, Ina Balin, Jimmie Baird en Mark Richman.

Na de dood van haar echtgenoot, een kleine gangster, blijft Loren verbitterd achter met haar zoontje, dat echter in een gesticht geplaatst werd wegens kleine misdrijven. Elke toenadering van Quinn, een vriend van de buren en weduwnaar met een volwassen dochter, wijst ze brutaal van de hand. Langzaamaan slaagt hij erin het ijs te breken, maar dan stuiten ze op weerstand van hun kinderen. Doorzichtig melodrama, dat van de ondergang gered wordt door het spontane spel van de hoofdpersonen (en hun kinderen). Het nogal praatzieke scenario van Joseph Stefano is vergezocht en voorspelbaar. Verzorgd camerawerk van Robert Burks. Gefilmd in Vista Vision.

Anna di Brooklyn

1958 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1958. Komedie van Vittorio De Sica en Carlo Lastricati. Met o.a. Gina Lollobrigida, Dale Robertson, Vittorio De Sica, Amedeo Nazzari en Peppino De Filippo.

Contractbreuk met Howard Hughes resulteerde in jarenlange onmogelijkheid voor Lollobrigida om in Hollywood te werken, dus kwam Hollywood naar Italië voor films als deze. Rijke weduwe van een Amerikaan keert terug in haar geboortedorp en krijgt alle rokken- en fortuinjagers achter zich aan die voorspraak vragen bij pastoor. Zelf verkiest ze gesloten landbouwer (bar weinig overtuigende westernster Robertson) die niets van vrouwen wil weten. In plaats van twee gecrediteerde regisseurs is de film gemaakt door De Sica die dat om redenen van prestige niet bekend wilde hebben hoewel hij later mindere films heeft gemaakt dan deze mild satirische komedie.

Loser Takes All

1956 | Komedie

Verenigd Koninkrijk 1956. Komedie van Ken Annakin. Met o.a. Rossano Brazzi, Glynis Johns, Robert Morley, Tony Britton en Geoffrey Keen.

Brazzi en Johns vieren hun wittebroodsdagen in Monte Carlo; ze proberen hun 'perfecte systeem' aan de roulettetafel uit en dat heeft consequenties voor hun huwelijk. Het helpt dat er op locatie werd gefilmd. Scenario van Graham Greene. Camerawerk van Georges Perinal. Opnieuw gefilmd in 1990 als STRIKE IT RICH.

Il tetto

1956 | Komedie, Drama, Experimenteel

Italië 1956. Komedie van Vittorio De Sica. Met o.a. Gabriella Pallotta, Giorgio Listuzzi, Gastone Renzelli, Angela Bigioni en Di Mario Rollo.

Woningnood dwingt het jonge echtpaar Natale (Listuzzi) en Luisa (Pallotti) tot inwonen bij de schoonouders, waardoor de intimiteit weinig kansen krijgt. De geboorte van een baby voert de spanningen onhoudbaar op, zodat de man met vrienden clandestien een eigen huis gaat bouwen. Als het dak er eenmaal opstaat, mag de politie niet meer ingrijpen, zodat de bouw een race met de tijd wordt. De fut is uit De Sica's laatste neorealistische film. Het scenario is boeiend genoeg en er zijn een aantal treffend geobserveerde momenten, maar de opstelsom wordt nooit echt overtuigend. Het scenario is van Cesare Zavattini. Het camerawerk is van Carlo Montuori. Mono.

Summertime

1955 | Romantisch drama

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1955. Romantisch drama van David Lean. Met o.a. Katharine Hepburn, Rossano Brazzi, Isa Miranda, Darren McGavin en Mari Aldon.

Misschien niet Leans belangrijkste film, maar wel zijn persoonlijke favoriet. Hepburn speelt een mooie rol als oude vrijster die op vakantie valt voor een getrouwde charmeur, maar de werkelijke hoofdrol is weggelegd voor de stad die als locatie dient: Venetië, in blinkend Technicolor vastgelegd als romantisch paradijs. Het gegeven van de onmogelijke liefde werkte Lean eerder effectiever uit in zijn klassieker Brief Encounter, maar wie in de juiste stemming is zal de opgewekte sfeer en aantrekkelijke plaatjes moeilijk kunnen weerstaan. In Engeland uitgebracht als Summer Madness.

Pane, amore e...

1955 | Komedie

Italië 1955. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Vittorio De Sica, Sophia Loren, Tina Pica, Antonio Cifariello en Lea Padovani.

Na Pane, amore e gelosia en Pane, amore e fantasia is het derde deel in de Pane, amore-reeks geen hoogvlieger, maar een alleszins vermakelijke commedia all'italiana. Waarin maresciallo Antonio Carotenuto bij terugkeer in zijn geboortestad Sorrento vaststelt dat zijn ouderlijk huis is verhuurd aan visverkoopster Sofia. Zij blijkt allerminst genegen te vertrekken. Ouderwetse mores, kuise romantiek, De Sica op z'n charmeursbest, spetterfactor Loren, wondermooie kleurenfotografie van Giuseppe Rotunno - Pane, amore e..... is aangenaam nostalgische jarenvijftigverstrooiing. Bijrolletje van de Rotterdamse Yoka Berretty, ooit panellid in de filmquiz Voor een briefkaart op de eerste rang.

La fortuna di essere donna

1955 | Komedie

Italië 1955. Komedie van Alessandro Blasetti. Met o.a. Sophia Loren, Charles Boyer, Marcello Mastroianni, Elisa Cegani en Titina de Filippo.

Een volksmeisje wordt door een fotograaf tot cover-girl gemaakt en probeert hem jaloers te maken door een flirt met een adellijke filmmagnaat die haar voorbereidt voor de lancering als ster, tot zijn dominerende echtgenote daar een stokje voor steekt. Niet in staat tot een carrière op eigen kracht keert ze bij de fotograaf terug. Aardige satire wordt gedragen én gesaboteerd door Loren die ideaal voor het personage is, maar als actrice nog te weinig ontwikkeld om óók een dubbele bodem te kunnen spelen. De ironie van Boyer is een geraffineerdere film waardig.

La banda degli onesti

1955 | Komedie

Italië 1955. Komedie van Camillo Mastrocinque. Met o.a. Totò, Peppino De Filippo, Giulia Rubini, Yoka Berretty en Nando Bruno.

Een portier erft van een ambtenaar-bij-de-munt de clichés en een hoeveelheid papier voor 10.000 lire biljetten, waarmee hij geld gaat drukken voor net zulke misdeelden als hij, totdat blijkt dat zijn eigen zoon opdracht heeft gekregen valsemunters op te sporen. Hij wil zich laten arresteren om zijn zoon promotie te laten maken, als blijkt dat niemand de moed heeft gehad om het geld uit te geven. Hoewel de regie ver onder de maat van het aardige Age & Scarpelli-scenario blijft, benut Totò alle kansen van zijn rol zo goed dat deze film een belangrijke plaats inneemt in de postume Totò- revival. Let op de karakterrol van de jeugdige Berretty. Het camerawerk is van Mario Fioretti.

Don Camillo e l'onorevole Peppone

1955 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1955. Komedie van Carmine Gallone. Met o.a. Fernandel, Gino Cervi, Leda Gloria, Claude Sylvain en Gaston Rey.

Tussen 1952 en 1965 verschenen vijf Don Camillo's, bitterzoete lachfilms waarin de spanning tussen het communisme en het katholicisme in Italië keer op keer werd ontladen met een stoot relativerende humor. De centrale figuur is titelheld Don Camillo (Fernandel), een goedgemutste biechtvader die waakt over een parochie van godvrezende bergbewoners. Peppone (Gino Cervi) is de communistische burgemeester, de natuurlijke vijand van Don Camillo. Kerkelijke en wereldlijke macht botsen weer hevig in deze derde aflevering (met een losgeslagen tank als gevolg!) maar met vereende kracht weten de heren hun individuele ambities te verwezenlijken. In 2005 werden de films opnieuw uitgebracht in digitaal opgepoetste versies.

Ulisse

1954 | Avonturenfilm, Actiefilm

Italië 1954. Avonturenfilm van Mario Camerini en Mario Bava. Met o.a. Kirk Douglas, Silvana Mangano, Anthony Quinn, Rossana Podestà en Jacques Dumesnil.

Oorspronkelijk in 3D gedraaide Homerus-adaptatie in Technicolor is een van de eerste fors gebudgetteerde Italiaanse peplums (zwaard-en-sandalenfilms) in de jaren vijftig. Ulisse vertelt, grotendeels in flashback en met panache, over de wederwaardigheden van Ithaka's koning Odysseus, nadat hij met een list de stad Troje heeft ingenomen. Fantastische creaturen (zoals de Cycloop) en spektakel op het niveau van de kleurrijke Vittorio Cottafavi-peplums. Niet op de titelrol vermeld staat co-regisseur Mario Bava (1914-1980), zelf meester-cameraman, speciale-effectentovenaar en maker van barokke horrorfilms. Mangano speelt zowel Odysseus' echtgenote Penelope als zijn verleidster Circe.

Tempi nostri

1954 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1954. Komedie van Alessandro Blasetti en Paul Paviot. Met o.a. Memmo Carotenuto, Elisa Cegani, Totò, Sophia Loren en Eduardo De Filippo.

Blasetti die met ALTRI TEMPI de formule van episodefilm een nieuw leven inblies, brengt een reeks schetsen, waarin ondanks armoede en sociale achterstand het optimisme toch steeds wint. Verschillende happy endings zijn meer sympathiek dan overtuigend, maar de film boeit toch, mede door de sterke rolbezetting. Beste schetsen zijn met Mastroianni en Padovani als arm echtpaar dat een baby te vondeling legt en na berouw probeert hem terug te vinden en met De Sica en Cegani als bejaarde filmfiguranten die elkaar nog van vroeger kennen.

L'oro di Napoli

1954 | Komedie

Italië 1954. Komedie van Vittorio De Sica. Met o.a. Silvana Mangano, Sophia Loren, Vittorio De Sica, Peppino De Filippo en Paolo Stoppa.

Dit vierluik met Napolitaanse volkshumor kwam als een verrassing voor wie De Sica alleen als neo-realistisch regisseur kende, maar zowel als vooroorlogse acteur als in zijn eerste eigen films tijdens de oorlog was het genre hem zeer vertrouwd. (Na 1960 zou zijn aanpak ontaarden in clichématige export- folklore). De producenten coupeerden voor de première twee ernstiger episodes, maar het deel met Mangano als uitgehuwelijkte prostituée heeft niet alleen komische maar ook gevoelige, rake momenten. De rol van Loren als de alom begeerde vrouw van een pizzabakker was de eerste waarin ze echt de aandacht trok.

Stazione Termini

1953 | Drama

Italië​/​​Verenigde Staten 1953. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Jennifer Jones, Montgomery Clift, Gino Cervi, Richard Beymer en Paolo Stoppa.

Een getrouwde Amerikaanse is tijdens een verblijf in Itali[KA3]e verliefd geworden op een architect en aarzelt op het Romeins centraal station tussen blijven bij haar geliefde en definitief afscheid. Deze De Sica-film heeft een slechte reputatie, omdat hij door zijn flirt met Hollywood principes van het neo-realisme verried en evenmin een dienstvaardig stervehikel naar Amerikaans patroon maakte, maar blijkt bij nader inzien even goed als zijn veelgeprezen werk. De stationssituering neemt de aflopende romance op in breder een verband en observaties in de marge daarvan zijn raak gedaan. Een minpunt is de overgevoelige en overaanwezige muziek; die suggereert een smartlap die in beeld nu juist vermeden is. (Truman Capote schreef de Engelse dialoog.)

Siamo donne

1953 | Komedie

Italië 1953. Komedie van Alfredo Guarini, Gianni Francolini, Roberto Rossellini, Luigi Zampa en Luchino Visconti. Met o.a. Emma Danieli, Anna Amendola, Alida Valli, Ingrid Bergman en Isa Miranda.

Twee aspirant-actrices hebben een talentenjacht van een filmmaatschappij gewonnen en krijgen dan enkele - verondersteld ware - herinneringen van beroemde sterren te horen. Valli voelt zich aangetrokken tot de verloofde van een masseuse, maar beheerst zich. Bergman heeft burenruzie om een kip die haar rozenperk vernielt. Miranda betreurt dat ze zelf geen moeder is, als zij een gewond jongetje verzorgt. Magnani weigert voor de hond in de taxi extra-tarief te betalen. Deze magere neorealistische episodenfilm met de strekking dat een ster ook een mens is, komt alleen tot leven in de bijdragen van Bergman/Rossellini, en Magnani/Visconti. Naar een idee van Cesare Zavattini.

Pane, amore e fantasia

1953 | Komedie, Drama

Italië 1953. Komedie van Luigi Comencini. Met o.a. Gina Lollobrigida, Vittorio De Sica, Roberto Risso, Marisa Merlini en Virgilio Riento.

Een nieuwe politiechef (De Sica) probeert een dorpsschone (Lollobrigida) te veroveren die een jonge agent (Risso) prefereert, zodat hij zijn troost zoekt bij de vroedvrouw (Merlini). Deze temperamentvolle komedie bracht een lichte toon in het neo-realisme, maakte Lollobrigida een internationale ster en gaf De Sica nieuw emplooi als oude snoeper.

Lulù

1953 | Drama

Italië 1953. Drama van Fernando Cerchio. Met o.a. Valentina Cortese, Jacques Sernas, Marcello Mastroianni, Luigi Cimara en Luigi Pavese.

Een aristocratische student wordt verliefd op een geraffineerde zangeres die hem door middel van een gefingeerde zwangerschap in een huwelijk manoeuvreert, maar hem ook dan ontrouw blijft. Bij een gewapend treffen tussen de echtgenoot en de minnaar komt ze zelf om het leven. De Italiaanse come- back van Cortese, na haar Hollywood-jaren, in een standaard- melodrama dat ze toch enig ironisch raffinement weet te geven. De tegenstrijdige casting van Sernas als goedgelovige echtgenoot en Mastroianni als de perfide minnaar is merkwaardig, maar werkt niet.

Le retour de Don Camillo

1953 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1953. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Fernandel, Gino Cervi, Leda Gloria, Paolo Stoppa en Charles Vissière.

Tweede aflevering van een reeks Don Camillo films met de beroemde Franse komiek Fernandel in de hoofdrol van excentrieke pastoor. Dit vervolg op Don Camillo (1952) is beter dan het origineel. Het verhaal is geloofwaardiger, de dialogen zijn flitsender en de hoofdrolspelers zijn aantoonbaar beter op elkaar ingespeeld. Don Camillo heeft zijn geliefde dorp verlaten in ruil voor een nogal afgelegen post in de bergen. Hij wil het liefst zo snel mogelijk weer naar huis, en andersom willen zijn vroegere parochianen, met inbegrip van de burgemeester, hem graag weer terug. René Barjavel en regisseur Duvivier baseerden het scenario op de boeken van Giovanni Guareschi.

Gli Eroi della domenica

1953 | Sportfilm

Italië 1953. Sportfilm van Mario Camerini. Met o.a. Raf Vallone, Cosetta Greco, Elena Varzi, Marcello Mastroianni en Franco Interlegghi.

Een voetbalclub rekent op de capaciteiten van zijn midvoor voor de beslissende wedstrijd, maar diens materialistische vriendin oppert het voorstel om tegen forse betaling een verlies te provoceren. Hij geeft haar de bons, maar hun gesprek is afgeluisterd door een supporter, die meent dat zijn slechte conditie tijdens de wedstrijd toch gefingeerd is. Hoewel er in het voetbal sindsdien veel veranderd is en de wedstrijd voor hedendaagse liefhebbers uiterst tam aandoet - ook omdat de acteurs geen echte voetballers zijn en het gebruik van stands-ins nogal doorzichtig is - heeft de film alleen voor de sportfanaten nog iets aantrekkelijks, want de dramatische verhaalslijntjes zijn niet meer dan een magere tijdvulling.

Wanda la peccatrice

1952 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1952. Drama van Duilio Coletti. Met o.a. Yvonne Sanson, Frank Villard, Françoise Rosay, Giulietta Masina en Gino Leurini.

Na de zelfmoord van zijn vrouw raakt een marine-officier op drift, tot hij verliefd wordt op een prostituée die zich om toekomstkansen van zijn zoon niet te bederven, wegcijfert. Deze melodramatisch aangedikte psychologische film noir lijdt aan hooggestemde breedsprakigheid, maar is sfeervol gefotografeerd en laat - vooral op het tweede plan - interessante spelprestaties zien.

Don Camillo

1952 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1952. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Fernandel, Gino Cervi, Franco Interlenghi, Luciano Manara en Vera Talchi.

De film speelt omstreeks 1953 in Brescello, een Italiaans provinciestadje in Reggio Emilia. De communisten hebben net de plaatselijke verkiezingen gewonnen, en hun stoere leider Peppone (Cervi) wordt burgemeester. Zijn grote tegenstander is Don Camillo (Fernandel), de strijdlustige dorpspastoor. Op de lange duur laten ze elkaar in hun waarde (al hoort God ze brommen) en leren ze respect te hebben voor elkaars opvattingen. Zo lossen ze samen de sociale problemen in het stadje op. Fernandel en Cervi zijn groots. Daarbij komt nog een prachtscript.

Buongiorno, elefante!

1952 | Komedie

Italië 1952. Komedie van Gianni Franciolini. Met o.a. Maria Mercader, Nando Bruno, Vittorio De Sica en Sabu.

Een slecht behuisde onderwijzer is een Indische prins van dienst geweest en krijgt als dank een jonge olifant die voor de nodige opschudding in het gezin zorgt, maar wiens verkoop aan de dierentuin hen ook uit de financiële nood redt. Een glansrol van De Sica in deze simpele komedie met een scenario van Cesare Zavattini, die meerwaarde krijgt door sociale observaties en die voor de hand liggende kluchteffecten vermijdt en daar melancholieke ironie voor in de plaats geeft.

Altri tempi

1952 | Komedie

Italië 1952. Komedie van Alessandro Blasetti. Met o.a. Vittorio Caprioli, Elisa Cegani, Andrea Checchi, Aldo Fabrizi en Giovanni Grassi.

Een episodenfilm waarin zes verhalen - o.a. naar Luigi Pirandello - het idee van de `goede oude tijd` van ironische kanttekeningen worden voorzien. Een hoogtepunt is de sketch waarin De Sica als advocaat een mooie van moord verdachte vrouw (Lollobrigida) verdedigt op wie hij intussen verliefd is geworden.

Una Moglie per una notte

1951 | Komedie

Italië 1951. Komedie van Mario Camerini. Met o.a. Gino Cervi, Gina Lollobrigida, Nadia Gray, Armando Francioli en Paolo Stoppa.

Een graaf krijgt een beruchte rokkenjager op bezoek en vreest voor de standvastigheid van zijn vrouw. Hij neemt een tijdelijke plaatsvervangster in dienst, maar vindt het ook dan zijn eer te na om deze aan zijn gast af te staan. Deze luchtige kostuumkomedie - naar Anna Bonacci's toneelstuk L'Ora della fantasia - lijkt op het libretto van een lichte opera van Mozart en wordt gedragen door het spel van Cervi. Lollo en Gray als de beide echtgenotes zijn voornamelijk decoratief. Opnieuw verfilmd in een eigentijdse bewerking als KISS ME STUPID.

Umberto D.

1951 | Drama, Experimenteel

Italië 1951. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Carlo Battisti, Maria Pia Casilio, Lina Gennari, Alberto Albani Barbieri en Memmo Carotenuto.

Een gepensioneerde man is door de desinteresse van de maatschappij vereenzaamd en wordt door zijn hospita van zijn kamer gezet. Verantwoordelijkheid voor een hondje houdt hem af van zelfmoord. De Sica's aan zijn vader opgedragen studie van ouderdom en eenzaamheid is zijn meesterwerk dat - anders dan zijn beroemdere films - nergens ontspoort in sentimentaliteit, maar juist door de soberheid grote indringendheid bereikt. Gemaakt met niet-professionele acteurs, op locatie in Rome opgenomen. Script van Cesare Zavattini.

Ultimo incontro

1951 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1951. Drama van Gianni Franciolini. Met o.a. Alida Valli, Jean-Pierre Aumont en Amedeo Nazzari.

Een getrouwde vrouw is verliefd op een autocoureur van wie haar man de manager is. Als ze schriftelijk met haar minnaar breekt, rijdt deze zich te pletter en wordt ze met haar afscheidsbrief gechanteerd. Uit financiële nood gaat ze in een luxe-bordeel werken, tot de echtgenoot zijn geschonden eer wreekt. Dit melodramatische scenario kreeg een zorgvuldige en betrekkelijk ingetogen regie en zeer goed spel van Valli, zodat er toch een overtuigende film ontstond.

Miracolo a Milano

1951 | Drama, Komedie, Fantasy, Familiefilm, Experimenteel

Italië 1951. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Francesco Golisano, Emma Gramatica, Brunella Bovo, Paolo Stoppa en Guglielmo Barnabo.

Tot[KA2]o (Golisano), een vondeling sticht buiten Milaan een barakken leefgemeenschap voor misdeelden op een stuk braak liggend land en weet met onwankelbaar vertrouwen daar harmonie te laten heersen. Het optimisme en de fantasie van het destijds veel geprezen en bekroonde sociale sprookje doen nu al te makkelijk en naïef aan, waardoor alleen de volkse humor heeft standgehouden. Het scenario is van Suso Cecchi d'Amico, Mario Chiari, Adolfo Franci, Cesare Zavattini en regisseur De Sica naar Zavattini's roman Totò il buono. Het camerawerk is van G.R. Aldo, die in werkelijkheid Aldo Graziati heet. Mono, RCA Sound System.

Guardie e ladri

1951 | Komedie, Drama

Italië 1951. Komedie van Mario Monicelli en Steno. Met o.a. Totò, Steno, Aldo Fabrizi, Ove Ninchi en Pina Piovani.

Kleine oplichter Ferdinando Esposito (Tot[KA2]o) wordt gearresteerd maar weet te ontsnappen, waardoor politieman Bottoni (Fabrizi) met ontslag wordt bedreigd. In burger weet deze het gezin van de dief binnen te dringen. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de beide mannen en hun families. De agent ziet van arrestatie af, maar de dief geeft zich omwille van zijn vriend zelf aan. Deze vroege voorloper van de commedia all'Italiana plaatst satirische kanttekeningen bij de toenmalige rooskleurigheid van het neorealisme en laat door middel van alle grappen Totò en Fabrizi genuanceerde rollen spelen als vertegenwoordigers van de arbeiders- en middenklasse, die ontdekken dat hun overeenkomsten groter zijn dan hun verschillen. Bekroond op Festival met de prijs voor het Beste Scenario van Piero Tellini en Steno. De dialogen zijn van Vitaliano Brancati, Aldo Fabrizi, Ennio Flaiano, Mario Monicelli en Ruggero Maccari. Het camerawerk is van Mario Bava. Mono.

Domani è un altro giorno

1951 | Drama

Italië 1951. Drama van Léonide Moguy. Met o.a. Pier Angeli, Aldo Silvani, Laura Gore, Anna-Maria Ferrero en Rossana Podestà.

Een jonge getrouwde vrouw wordt van een zelfmoordpoging weerhouden door een arts die haar met een aantal suïcide-gevallen uit zijn praktijk confronteert: een prostituée, een eenzame oude vrouw en een ongehuwde moeder. Ze ziet daarna van haar voornemen af en keert terug naar haar echtgenoot. Dit episodisch opgebouwd pleidooi voor levensmoed is nogal naïef optimistisch, maar het geeft onbedoeld wel een weinig rooskleurig beeld van de positie van de Italiaanse vrouw rond 1950.

Prima comunione

1950 | Avonturenfilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1950. Avonturenfilm van Alessandro Blasetti. Met o.a. Aldo Fabrizi, Gaby Morlay, Enrico Viarisio, Lauro Gazzolo en Andreina Mazzetto.

Een boerenmeisje, op de ochtend van haar eerste communie. Haar vader gaat haar witte jurkje ophalen bij de kleermaker. Op de terugweg echter krijgt hij een ongelooflijke serie moeilijkheden en tegenslagen te verwerken, waardoor hij te laat komt. Thuis zit iedereen in angst en zorg, maar als alles verloren lijkt... Het eind is blij en verrassend. Een hartverwarmend relaas over de wisselvalligheden van het leven. Prachtige karaktertekening. Scenario van Cesare Zavattini en camerawerk van Mario Craveri.

Domani è troppo tardi

1950 | Familiefilm, Drama

Italië 1950. Familiefilm van Léonide Moguy. Met o.a. Vittorio De Sica, Pier Angeli, Lois Maxwell, Gino Leurini en Gabrielle Dorziat.

Een leraar en een lerares van een middelbare school bepleiten seksuele voorlichting aan de leerlingen. Rond een puberliefde in een vakantieoord wordt ten onrechte een schandaal gemaakt, waarna het meisje zelfmoord probeert te plegen. De leraar vangt haar op en weet het gelijk van zijn opvattingen te bewijzen. Deze destijds veelgeprezen voorlichtingsfilm is nu gedateerd, omdat de omstreden informatie naar de huidige maatstaven wel erg summier en voorzichtig is. De aandoenlijke hoofdrol van Angeli in haar debuut heeft echter niets van haar werking verloren.

Ladri di biciclette

1948 | Drama, Experimenteel

Italië 1948. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Lamberto Maggiorani, Enzo Staiola, Lianella Carell, Gino Saltamarenda en Vittorio Antonucci.

Na lang werkeloos te zijn geweest bemachtigt Antonio Ricci (Maggiorani) eindelijk een baantje, als posterplakker in het Rome van vlak na de Tweede Wereldoorlog. Maar zijn fiets wordt gejat. Een ramp, nu kan hij zijn werk niet doen. Met zijn zoontje Bruno (Staiola) gaat Antonio op zoek naar de dief. Hoogtepunt in het Italiaanse neo-realisme, een stroming waarin de filmers gebruik maakten van bestaande locaties en niet-professionele acteurs om hun verhalen over de straatarme arbeidersklasse te vertellen. Door critici vaak genoemd als een van de beste films aller tijden.

Il Cavaliere misterioso

1948 | Avonturenfilm, Romantiek

Italië 1948. Avonturenfilm van Riccardo Freda. Met o.a. Vittorio Gassman, Marthe Mercadier, Yvonne Sanson, Gianna Maria Canale en Alessandro Mamis.

De Doge van Venetië is door intriges van Catharina van Rusland gecompromitteerd en wordt ter dood veroordeeld. Zijn broer - Giacomo Casanova - komt te hulp en weet hem van de keizerin te redden. De schermavonturen nemen een loopje met de geschiedenis, maar Gassman - als eerste naoorlogse Casanova- vertolker - speelt de rol met een overtuigende dynamiek, hoewel met weinig charme in zijn galante veroveringen. Het scenario is van regisseur Freda, Mario Monicelli en Stefano Vanzina. Het camerawerk is van Rodolfo Lombardi.

I Miserabili

1948 | Historische film, Drama, Actiefilm

Italië 1948. Historische film van Riccardo Freda. Met o.a. Gino Cervi, Valentina Cortese, Giovanni Hinrich, Aldo Nicodemi en Andreina Pagnani.

Een van de talrijke Victor Hugo-verfilmingen over Jean Valjean die wegens brooddiefstal tot gevangenisstraf en dwangarbeid wordt veroordeeld. Ook in zijn nieuwe, welgestelde leven na zijn ontsnapping wordt hij echter dwarsgezeten door Inspecteur Javert. De epische reikwijdte en het sociale pathos van de stof lenen zich goed voor de Italiaanse aanpak, al is de Parijse situering weinig overtuigend. Cortese speelt zowel de tragische Fantine als haar idealistische dochter Cosette. Een debuutrol van Mastroianni als de jonge revolutionair.

Sciuscià

1946 | Drama, Experimenteel

Italië 1946. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Rinaldo Smerdoni, Franco Interlenghi, Annielo Mele, Bruno Ortensi en Pacifico Astrologo.

Straatjongens proberen op alle mogelijke manieren geld bij elkaar te krijgen om een paard te kopen en belanden in het tuchthuis. Deze oprechte en gevoelige, neo-realistische film maakte De Sica na de oorlog als regisseur internationaal beroemd. Het was de eerste niet-Engelstalige film die een Oscar kreeg. De slotscène is zeer aangrijpend en weegt zeker op tegen het voor de hand liggende effectbejag op eerdere momenten. Scenario van de regisseur, Sergio Amidaei en Cesare Zavattini. De camera werd bemand door Anchise Brizzi en Elio Paccara.

Quattro passi fra le nuvole

1942 | Drama, Komedie

Italië 1942. Drama van Alessandro Blasetti. Met o.a. Gino Cervi, Adriana Benetti, Giuditta Rissone, Carlo Romano en Guido Celano.

Een handelsreiziger wordt door een ongehuwd, zwanger meisje overgehaald om tegenover haar ouders als echtgenoot te poseren om zo de eerste klap op te vangen. Deze innemende tragikomedie geldt als voorloper van het neo-realisme door de keuze van `gewone mensen` als personages (en niet uit witte-telefoonmilieus) en scènes buiten studio-decors. Opnieuw verfilmd in 1956.

La corona di ferro

1941 | Historische film, Avonturenfilm, Fantasy, Drama, Oorlogsfilm

Italië 1941. Historische film van Alessandro Blasetti. Met o.a. Massimo Girotti, Luisa Ferida, Gino Cervi, Elisa Cegani en Stelio Carnabucci.

Een wrede Romeinse koning heeft de ijzeren kroon van een vorst van Byzantium gekregen die gemaakt is van spijkers uit Christus` kruis. Zodra de kroon zich op het gebied bevindt waar onrecht heerst wordt hij z[KA1]o zwaar dat hij in de bodem wegzinkt. De koning doodt zijn broer die aanspraak maakt op de troon en laat diens zoon voor de leeuwen achter. Deze wordt door hen grootgebracht en zal zich als volwassene wreken, waarna de kroon weer uit de grond verrijst. Deze Latijnse legende kreeg een filmvorm in de stijl van het Duits expressionisme. De vormgeving en muzikale ondersteuning doen de gevechten op balletten lijken. De film die bioscoop-escapisme bood tijdens het fascisme grijpt terug op de zg. peplum-spektakels uit de zwijgende periode. Hoge produktiewaarden die 7000 paarden, een complete dierentuin etc. omvatte. Kreeg de Grand Prix (voor de Beste Italiaanse Film) in 1941 van de Biennale van Venetië; dat was toentertijd de twijfelachtige Mussolini Bokaal, genoemd naar de fascistische dictator die op de vlucht naar Zwitserland met zijn maîtresse in 1945 door partizanen ter vergelding voor zijn misdaden werd doodgeschoten en daarna aan zijn voeten een lantaarnpaal werd opgehangen. Het scenario is van C. Pavolini, G. Zorzi, G. Zucca, regisseur Blasetti, en R. Castellani naar het verhaal van de twee laatsten. Het camarewerk is van M. Craven en V. Vich. mono, RCA Photophone System.

I grandi magazzini

1939 | Drama

Italië 1939. Drama van Mario Camerini. Met o.a. Assia Noris, Vittorio De Sica, Enrico Glori, Virgilio Riento en Luisella Beghi.

Personeelschef in een groot warenhuis Glori probeert verkoopstertje Noris te chanteren. Zij wordt beschuldigd van diefstal van een kledingstuk en hij belooft te zwijgen in ruil voor amoureuze gunsten. Chauffeur De Sica heeft een oogje op Noris en besluit haar een handje te helpen zodat ze zich uit haar benarde positie kan bevrijden. Hij ontdekt dat een bende regelmatig diefstallen organiseert in het warenhuis en ontmaskert Glori als de leider. Een simpel verhaaltje, maar een gewaagde film van Camerini, die met Ivo Perelli, Renato Castellani en M. Pannunzio het scenario schreef, want de rolprent bekritiseert het fascistische gezag (van Mussolini c.s.), dat de macht had en de burgers aan hun willekeur onderwierp. Degelijk spel van de hoofdrollen. Het camerawerk is van A. Brizzi.