Sinan Akkus (1970): regie en scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

3 Türken & ein Baby

2015 | Komedie

Duitsland 2015. Komedie van Sinan Akkus. Met o.a. Kostja Ullmann, Kida Khodr Ramadan, Eko Fresh, Axel Stein en Christoph Maria Herbst.

De bruidswinkel van de broers Celal, Sami en Mesut is failliet en de eigenaar van het pand dreigt hen op straat te zetten. Alsof dat nog niet genoeg is komt Celal op een dag thuis met een baby die zijn moeder heeft verloren.

Evet, ich will!

2008 | Komedie, Romantiek

Duitsland 2008. Komedie van Sinan Akkus. Met o.a. Oliver Korittke, Lale Yavas, Heinrich Schafmeister, Ingeborg Westphal en Meray Ülgen.

Gewiekst in elkaar gezette multicultikomedie over een serieus onderwerp: Turkse mores over het huwelijk en aanverwante zaken. In Berlijn struikelen zeer verschillende personages over religieuze, patriarchale en clanbepaalde keuze-onvrijheid, gladgestreken met het aloude eufemisme traditie. Uithuwelijking, angstvallig verzwegen homoseksualiteit, gedwongen islambekering, vrouwenopsluiting, besnijdenis – een treurig defilé van pijnpunten komt langs. Op niet-choquerende, jolige toon uiteraard en vertolkt door sympathieke, vakbekwame acteurs, zoals het een sterk staaltje pseudoprogressief cultuurrelativisme betaamt. Anderhalf uur ergernis voor weldenkenden, die vooral medelijden zullen hebben met de betrokkenen.

Sevda heißt Liebe

2000 | Korte film

Duitsland 2000. Korte film van Sinan Akkus. Met o.a. Orhan Kümürcü, Renate Fuchs en Fatih Cevikkollu.

Gewiekst in elkaar gezette multicultikomedie over een serieus onderwerp: Turkse mores over het huwelijk en aanverwante zaken. In Berlijn struikelen zeer verschillende personages over religieuze, patriarchale en clanbepaalde keuze-onvrijheid, gladgestreken met het aloude eufemisme traditie. Uithuwelijking, angstvallig verzwegen homoseksualiteit, gedwongen islambekering, vrouwenopsluiting, besnijdenis – een treurig defilé van pijnpunten komt langs. Op niet-choquerende, jolige toon uiteraard en vertolkt door sympathieke, vakbekwame acteurs, zoals het een sterk staaltje pseudoprogressief cultuurrelativisme betaamt. Anderhalf uur ergernis voor weldenkenden, die vooral medelijden zullen hebben met de betrokkenen.