Ruggero Maccari: scenario.
Er zijn 14 films gevonden.

Una botta di vita

1988 | Komedie

Italië 1988. Komedie van Enrico Oldoini. Met o.a. Alberto Sordi, Bernard Blier, Andréa Ferréol, Elena Falgheri en Vittorio Caprioli.

Een man van middelbare leeftijd met een agressief karakter en een onbeheersbare passie voor eten maakt een tweede jeugd door. Samen met een man met een geheel ander karakter besluit hij naar de Rivièra te gaan om de verveling van de zomervakantie in de provincie te ontsnappen. Sordi's beste rol in tien jaar. Scenario van Ruggero Maccari, Aurelio Chiesa, Enrico Vanzina en Liliana Betti. Camerawerk van Giuseppe Ruzzolini.

Maccheroni

1985 | Komedie

Italië 1985. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Jack Lemmon, Daria Nicolodi, Maria Luisa Saniella en Isa Danieli.

Amerikaanse topman van McDonnell Douglas Lemmon, die voor zaken in Napels is, krijgt bezoek van een oude kennis uit 1946 (Mastroianni). Het is zijn eerste bezoek sinds het einde van de oorlog en hij begint zich langzamerhand, aanvankelijk met tegenzin omdat hij het te druk heeft, de Napolitaan en diens getrouwde zuster, te herinneren. Met de zuster heeft hij eens een korte romance gehad. Iedereen in de familie lijkt hem te kennen, doordat zijn Napolitaanse vriend regelmatig, maar stiekem naar zijn eigen zuster schrijft en daarbij de naam van de Amerikaan gebruikt. Deze geslaagde en cermakelijke komedie is de moeite waard. Ook bekend als MACARONI.

Le Bal

1983 | Drama, Musical, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1983. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Etienne Guichard, Regis Bouquet, Francesco Le Rosa, Arnault Le Carpentier en Liliane Delval.

Door eenzaamheid of/en nieuwsgierigheid gedreven bezoekers van een danslokaal geven een beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen en veranderende (muzikale) modes tussen 1936 en 1983, hoewel er in de samenstelling van het publiek nauwelijks iets verandert. De terecht beroemde voorstelling-zonder-dialoog van het Théatre du Campagnol kreeg voor de kenners ietwat teleurstellende filmversie, omdat nu de camera de hoofdrollen per episode selecteert inplaats van de keus aan de toeschouwers te laten. Cinefiele grapjes van Scola zijn in deze context misplaatst aandachttrekkend, maar de oorspronkelijke opzet en virtuoos transformatievermogen van het acteursensemble komen toch sterk en verrassend goed over. Het scenario is van Ruggero Maccari, Jean-Claude Penchenat, Furio Scarpelli en regisseur Scola. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich. Fujicolor, Mono.

Una giornata particolare

1977 | Drama

Italië​/​​Canada 1977. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Sophia Loren, Marcello Mastroianni, John Vernon, Patrizia Basso en Françoise Berd.

Mei 1938. Rome loopt uit om een glimp op te vangen van Hitler die een officieel bezoek brengt aan Mussolini. Antonietta (Loren) blijft noodgedwongen thuis om zich te wijden aan het huishouden. In de woning tegenover haar is nog iemand thuis, Gabriele (Mastroianni), een wegens homoseksualiteit ontslagen radiospreker. Antonietta weet niets van zijn achtergrond maar wanneer de twee elkaar ontmoeten krijgen ze een groot wederzijds respect. Als een onontkoombare stoorzender klinkt gedurende de ontmoetingen de radio van de conciërge die verslag doet van de bombastische parades. Loren en Mastroianni spelen een prachtig koppel en zorgen samen met de ingetogen regie voor een geweldig mooie film, die op uiterst simpele wijze de waanzin van het fascisme etaleert. Wrang detail: Antonietta's dochter werd gespeeld door Mussolini's kleindochter Alessandra Mussolini, volksvertegenwoordiger voor de extreemrechtse Alleanza Nazionale in 1992.

Ugly, Dirty and Bad

1976 | Drama, Komedie

Italië 1976. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Nino Manfredi, Francesco Anniballi, Maria Bosco, Giselda Castrini en Ettore Garofolo.

In een sloppenwijk van Rome woont een grote familie in een overvol (scooter tussen de stapelbedden) huisje. Patriarch Giacinto (Manfredi) heeft bij het werk een oog verloren, maar het geld dat hij ter compensatie heeft gekregen houdt hij angstvallig voor zichzelf - en voor een aangewaaide maîtresse. Het mooie, zwierige Rome is zo dichtbij, maar deze mistroostige familie kijkt een andere kant op. Scola (Una giornata particolare) laveert tussen komedie en sociale kritiek in dit soms wat nadrukkelijk geconstrueerde drama, dat hem in Cannes de prijs voor beste regie opleverde.

Telefoni bianchi

1976 | Komedie

Italië 1976. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Ugo Tognazzi, Agostina Belli en William Berger.

In een sloppenwijk van Rome woont een grote familie in een overvol (scooter tussen de stapelbedden) huisje. Patriarch Giacinto (Manfredi) heeft bij het werk een oog verloren, maar het geld dat hij ter compensatie heeft gekregen houdt hij angstvallig voor zichzelf - en voor een aangewaaide maîtresse. Het mooie, zwierige Rome is zo dichtbij, maar deze mistroostige familie kijkt een andere kant op. Scola (Una giornata particolare) laveert tussen komedie en sociale kritiek in dit soms wat nadrukkelijk geconstrueerde drama, dat hem in Cannes de prijs voor beste regie opleverde.

I Telefoni bianchi

1975 |

Italië 1975. Dino Risi. Met o.a. Agostina Belli, Vittorio Gassman, Ugo Tognazzi, Renato Pozzetto en Cochi Ponzoni.

Een kamermeisje weet door gebruik van fysieke charmes filmster te worden en na een liaison met Mussolini de diva van de fascistische cinema. Na de oorlog is ze uit de gratie, maar weet er op dezelfde manier weer bovenop te komen. Harde satire is de rode draad tussen een reeks van situaties en personages van wie Gassman als een ijdele maar laffe acteur een absolute uitschieter is. Scenario van Ruggero Maccari, Bernardino Zapponi en de regisseur. Camerawerk van Claudio Cirillo.

Profumo di donna

1974 | Drama, Komedie

Italië 1974. Drama van Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Alessandro Momo, Agostina Belli, Moira Orfei en Franco Ricci.

Een infanteriekapitein (Gassman) heeft bij manoeuvres zijn gezichtsvermogen en het gebruik van een hand verloren, maar aan medelijden of hulp heeft hij geen behoefte; hij heeft immers nog zijn reukvermogen waarmee hij zijn weg vindt, ook bij de vrouwen. Mooie rol van Gassman als ijzervreter, die soms, stiekem, toch emoties lijkt te hebben. Goed tegenspel van de jonggestorven Momo als de rekruut die hem moet begeleiden. De film won een César voor de beste film en werd bij de Oscars genomineerd voor beste niet-Engelstalige film en beste script. Opnieuw verfilmd in 1992 als Scent of a Woman met Al Pacino in de hoofdrol, een rol die hem een Oscar opleverde.

Mordi e fuggi

1972 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1972. Komedie van Dino Risi en Dino Riso. Met o.a. Marcello Mastroianni, Oliver Reed, Lionel Stander, Carole André en Nicoletta Machiavelli.

Linkse activisten gijzelen om represailles te voorkomen een industrieel en zijn vriendin. Ze krijgen alle media achter zich aan en de familie van de industrieel is helemaal niet willig om hem terug te krijgen. De film pakt de toen al actuele problematiek aan met middelen van een komedie om een groot publiek te bereiken. Reed voldoet verrassend als Italiaan, Mastroianni is de inzet om wie al gauw niemand zich nog bekommert. Het scenario is van Ruggero Maccari, Bernardino Zapponi en regisseur Risi. Het camerawerk is van Luciano Tovoli.

Permette? Rocco Papaleo

1971 | Komedie, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Lauren Hutton, Tom Reed, Margot Novak en André Farwagi.

Een Siciliaan is naar Amerika geëmigreerd in de hoop op een carrière als beroepsbokser. Na de mislukking daarvan moet hij in zijn onderhoud voorzien met allerlei vernederende baantjes. Hij blijft echter onverstoorbaar optimistisch contacten zoeken, waarvan hij keer op keer de dupe blijkt. Pas de minachting van een fotomodel aan wie hij zich verliefd heeft opgedrongen, brengt hem tot verzet tegen zijn situatie. Deze episodische tragikomedie rond de underdog Mastroianni is alleen bij vlagen echt treffend. Het grootste probleem is dat de volledig Italiaans gesproken versie aan de situatie van de buitenlander in Chicago alle overtuigingskracht ontneemt en de essentiële taalbarrière verdoezelt.

La bambolona

1968 | Komedie

Italië 1968. Komedie van Franco Giraldi. Met o.a. Ugo Tognazzi, Isabella Rei, Lilla Brignone, Corrado Sonni en Filippo Scelzo.

Een losbollige advocaat van middelbare leeftijd (Tognazzi) valt op het meisje Ivana (Rey) en probeert haar te verleiden. Hij sluit vriendschap met haar ouders, geeft haar cadeautjes, belooft zelfs met haar te trouwen, maar ze geeft zich niet makkelijk gewonnen. Aardige komedie rond de nieuwe rol van de vrouw in de roerige jaren 60. Oorspronkelijk zou Marcello Mastroianni de hoofdrol spelen, maar die had andere verplichtingen. Dat is niet erg, Tognazzi (La grande bouffe) overtuigt als midlifecrisis-macho en won de prijs van de Italiaanse filmkritiek voor zijn rol.

Io la conosceve bene

1966 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1966. Drama van Antonio Pietrangeli. Met o.a. Stefania Sandrelli, Mario Adorf, Jean-Claude Briarly, Joachim Fuchsberger en Nino Manfredi.

Deels uit goedhartigheid, deels uit gedachteloos opportunisme vervult een jonge manicure (fraaie hoofdrol van de pas 19-jarige Stefania Sandrelli) de object-rol die de mannenmaatschappij van haar verwacht en brengt het zo zelfs tot een carrière als filmster. Een schrijver raakt door de leegheid van haar bestaan geïntrigeerd en merkt dat ieder van haar vroegere contacten een ander beeld van haar heeft en dat niemand haar echt kent. Intrigerende en gevoelige tragikomedie waarvoor Ettore Scola het scenario schreef.

Miseria e nobiltà

1954 | Komedie

Italië 1954. Komedie van Mario Mattoli. Met o.a. Totò, Enzo Turco, Sophia Loren, Dolores Palumbo en Carlo Croccolo.

Een markies die verliefd is op een danseres vraagt aan twee gezinnen die een armelijke woning in Napels delen om voor zijn familie door te gaan, zodat hij toestemming van zijn rijke aanstaande schoonvader krijgt om te trouwen en zijn eigen ouders kan omzeilen. Deze 19de-eeuwse theaterklucht kreeg een curieuze filmvorm die begint en eindigt in een schouwburg en daardoor overkomt als een toneelreportage-van-binnenuit. Een schitterend groteske rol van Totò als de pauper die voor edelman speelt, al gaat zijn gestoei met dialecten voor niet-Italiaans publiek verloren.

Due notti con Cleopatra

1953 | Historische film, Komedie

Italië 1953. Historische film van Mario Mattoli. Met o.a. Ettore Manni, Alberto Sordi, Sophia Loren, Alberto Tagelalli en Paul Muller.

Jaren na de onopgemerkte première kreeg deze film een onverdiende reputatie door de publikatie van foto's met de inmiddels beroemd geworden Loren, topless in badscène. De paleiswacht van Cleopatra moet de nacht met haar doorbrengen wanneer Marcus Antonius aan het front is, maar wordt anders dan zijn collega's de volgende ochtend niet gedood. Deze platte klucht, zoals er destijds reeksen in Italië werden gemaakt - rond antieke of historische helden - is hooguit een curiosum om de vroege rollen van de sterren, die allesbehalve veelbelovend in de weer zijn. Loren speelt met een blonde pruik ook haar eigen slavin. Het roemruchte bad was uitsluiten bestemd voor de exportversie voor Frankrijk.