Philippe Lehembre: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Épouse-moi

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Harriet Marin. Met o.a. Michèle Laroque, Vincent Perez, Miki Manojlovic, Arnaud Giovaninetti en Audrey Tautou.

Mauvaise passe

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Michel Blanc. Met o.a. Daniel Auteuil, Stuart Townsend, Liza Walker, Noah Taylor en Frances Barber.

Le temps retrouvé

1999 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1999. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mazzarella, John Malkovich, Pascal Greggory en Marie-France Pisier.

Imogène inaugure les chrysanthèmes

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Pierre Maguelon en Eric Prat.

Zoals steeds weer krijgt speciale agente Imog[KA2]ene Le Dantec (Lavanant) haar opdracht op de meest ingenieus bedachte manier en ook ditmaal wordt ze weer afgeluisterd door enkele ongure elementen. Van Kolonel Bourelon (Alane) krijgt ze haar instructies: ze moet Bob Flambard (Guérin) opzoeken, een ex- officier van de Franse Geheime Dienst, die het vijandelijk kamp verkozen heeft. Hij is echter bereid enkele bijzonder belangrijke documenten te bezorgen, maar het is van het grootste belang dat hun ontmoeting geheim gehouden wordt. Het spreekt vanzelf dat Imogène met open ogen in de hinderlaag loopt. Na het lezen van deze korte aanloop van de film is het niet meer nodig om dit onding verder te bekijken. Hoe langer deze idiote reeks loopt hoe minder de kwaliteit. Het infantiele van het hele project is ergerlijk om aan te zien. Om in een grote bocht omheen te lopen. Wat moet doorgaan voor een scenario werd op papier gezet door Olivier Douyère. Achter de camera stond Jean Monsigny.

Le piège

1990 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Drama van Serge Moati. Met o.a. André Dussollier, Grace De Capitani, Pierre Dux, Michel Aumont en Jean Desailly.

In de herfst van 1940 reizen Parijzenaars Joseph Bridet (Dussolier), journalist, en zijn vrouw Yolande (De Capitani) naar Lyon, dat in het niet bezette deel van Frankrijk ligt, en dat met de nazi`s collaboreert. Bridet wil Engeland bereiken om zich bij generaal de Gaulle te voegen. Door dubbelspel hoopt hij in Vichy met de hulp van zijn hooggeplaatste `vriend` Basson (Aumont), een verlofpas te krijgen voor Marokko, dat ook bij Vichy-Frankrijk hoorde. Daar kan hij een plaats krijgen op een vliegtuig voor Londen. Zijn te minzame, onzekere houding wekt de argwaan van zijn vijanden, die hem in de val laten lopen. Typische Franse zienswijze over de oorlogstijd (1939-44), zwakjes uitgevoerd met onwaarschijnlijke situaties. Het scenario is van Jean-Claude Grumberg naar de roman van Emmanuel Bove. Het sfeervolle camerawerk is van Charlie Gaëta en is ondergedompeld in sombere tinten.

Fréquence meurtre

1988 | Film noir, Horror, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1988. Film noir van Elizabeth Rappeneau en Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, André Dussollier, Martin Lamotte, Etienne Chicot en Inès Clave.

Rappeneau bewerkt voor haar eerste film nauwkeurig de griezelroman van Stuart Kaminsky When the dark man calls, die psychoanalytische elementen bevat want hij gaat over een knotsgek iemand. Deze film, met een levendige aanpak en een actueel tintje, is vooral goed vanwege de zijn zeer knap nagebootste beangstigende ziekelijke sfeer, de onheilspellende belichting van William Lubtchansky en de zeer geloofwaardige acteerprestatie. Deze nachtmerrie op klaarlichte dag onthult een nieuw talent. Het scenario werd mede bewerkt door Michel Audiard.