Daniel Rivière: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Racket au lycée

1992 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1992. Misdaad van Pierre Joassin. Met o.a. Tristan Calvez, Sylvie Genty, Felicie Pasotti Cabarbaye, Daniel Rivière en Tara Romer.

Anthony Dutein (Calvez), dertien jaar, wordt door zijn vriendjes op school onder druk gezet. Om hen te behagen gaat hij uit stelen. De gewelddadige `ancien` Henri Dunant de Royan (Romer) houdt zich speciaal met hem bezig. Het zaakje begint uit de hand te lopen en Anthony ziet geen uitweg meer. Ten einde raad wil de jongen een einde maken aan zijn leven. De minder mooie kanten van het schoollopen, gebaseerd op een ware gebeurtenis, zoals de echte Anthony en zijn moeder getuigen op het einde van de film. Leraars knijpen een oogje dicht en directeurs ontkennen het probleem, maar er zijn heel wat kinderen het slachtoffer van intimidaties op school. Deze film geeft er een goed beeld van en tracht onderwijzers ertoe aan te zetten het probleem te onderkennen en er iets aan te doen. Het scenario werd geschreven door Huguette Debaisieux. Achter de camera stond Roland Dantigny. Voorgesteld in de reeks C'est mon histoire.

Navarro : La colère de Navarro

1992 | Misdaad

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Christian Rauth, Daniel Rialet, Jacques Martial en Jean-Claude Caron.

Navarro (Hanin) staat op het punt om een belangrijke drugsbende op te rollen. Hij kan hen op heterdaad betrappen, maar dan moet hij vlug handelen. Hij weigert echter om drie stagaires in zijn team op te nemen. Hij moet mensen hebben die hun koelbloedigheid reeds bewezen hebben. Maar vermits er een tekort is aan ervaren manschappen is Navarro wel verplicht de drie, w.o. een jonge vrouw, in te schakelen. Alles verloopt volgens plan tot een voortvluchtige tracht te ontkomen per brommer. Een van de stagaires schiet de man neer en raakt zelf ook gewond. Formulefilmpje om een avondje te vullen met wat weinig originele spanning, aangedikt met wat gewetensbezwaren van een ervaren inspecteur. Het is allemaal zo voorspelbaar, maar vervelen doe je je toch ook niet. Het routinescenario van Anita Rees en Tito Topin is gebaseerd op een verhaal van Frédérique Topin. Voor de fotografie werd beroep gedaan op Jacques Boumendil.

Marie Pervenche: Une tigresse dans le moteur

1989 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1989. Komedie van Claude Boissol. Met o.a. Danièle Evenou, Xavier Saint-Macary, Christian Alers, Christian Barbier en Corinne Touzet.

De vrouwelijke eigenaar van een pakhuis wordt lastig gevallen door inbrekers en helpt een gewapende schurk om zeep. De commissaris maakt er een banaal zelfverdedigingsgeval van, maar Marie heeft zo haar bedenkingen. Wat het scenario en de vertolking betreft één van de degelijkste delen van de serie Marie Pervenche. De film heeft een komische ondertoon, hoewel de humor af en toe aan de zwarte kant is. Zeer goed gespeeld voor een serie die niet uitblinkt door haar originaliteit en haar regie.

On n'est pas sérieux quand on a dix-sept ans

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Drama van Adam Pianko. Met o.a. Bess Nielsen, Jocelyne Boisseau, Etienne Chicot, Micheline Luccioni en Michel Francini.

Liefdesperikelen in Parijs en in de provincie van een jonge onafhankelijke vrouw die, teleurgesteld door haar echtgenoot, tenslotte een rijke industrieel trouwt. Twee jaar later maakt zij weer een afspraak met haar ex-echtgenoot in Parijs maar hij komt niet opdagen en zij ziet van hem af. Een bitterzoet verhaal waarin met humor het gezin getoond wordt. De toon en het spel zijn overtuigend, ook al is het scenario niet echt origineel. Een veelbelovende film van een jonge regisseur en scenario- en dialoogschrijver, van wie sedertdien echter helaas niets meer vernomen is. Ook bekend als UN JOUR UNE FEMME.

La prisonnière

1968 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1968. Drama van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Laurent Terzieff, Elisabeth Wiener, Bernard Fresson, Daniel Rivière en Noëlle Adam.

Een mystieke beeldend kunstenaar gaat een sado-masochistische relatie aan met een jonge vrouw. Zij biedt steeds minder weerstand en geeft blijk van een louterende en opofferende liefde. Na een mislukte poging om Histoire d'O te verfilmen, schreef Clouzot een verwant scenario. Het interessante idee dat perversie een andere vorm is van ascese gaat verloren door de overmatige aandacht voor experimentele 'Art' en 'Pop Art' en 'concrete' muziek die niets anders toevoegen dan de onbedoelde suggestie dat het uitingen zijn van seksuele impotentie. Gastrollen van Piccoli en Vanel.