Helmut Lohner

Legenden - Romy Schneider

Duitsland 1998. Documentaire van Michael Strauven. Met o.a. Sarah Biasini, Karlheinz Böhm, Oswalt Kolle, Helmut Lohner en Jean-Claude Brialy.

Mein Opa und die 13 Stühle

Duitsland​/​​Oostenrijk 1996. Familiefilm van Helmut Lohner. Met o.a. Otto Schenk, Rebecca Horner, Tobias Moretti, Susanne von Almassy en Ricarda Ciontos.

Samantha erft van haar tante 13 Biedermeider stoeltjes die vlot van de hand worden gedaan door opa Sedlak op een veiling. Juist op dat moment vindt Samantha een brief van haar tante die drie miljoen Schilling (ongeveer een half miljoen gulden) in een van de zittingen verborgen heeft.

Mein Opa ist der Beste

Oostenrijk 1995. Komedie van Helmut Lohner. Met o.a. Otto Schenk, Tobias Moretti, Annika Pages, Hemma Clementi en Rebecca Horner.

Schenk speelt caf[KA1]ehouder Franz Sedlak, een hypochonder, die door een misverstand (h[KA1]et kenmerk van deze komische film) denkt dat hij nog maar drie weken te leven heeft. Hij wil het weer goed maken met zijn dochter Johanna (Pages), met wie hij acht jaar ervoor gebrouilleerd raakte. Hij meent dat het haar goed gaat in haar relatie met vermogende restauranteigenaar Moretti, maar de werkelijkheid is anders: ze werd door een zwarte Amerikaanse minnaar in de steek gelaten en moet zich met haar dochtertje Samantha (Horner) uit die verhouding weten te redden. Het kind dat meer op haar vader lijkt dan haar moeder, is een hele schok voor een conservatieve kroegbaas uit Wenen. Alles komt na de nodige misverstanden en verwikkelingen echter op z`n pootjes terecht. Redelijk onderhoudend amusement met aardige karakterrollen van Schenk en Moretti (die heel bekend is als de politieman met zijn hond Rex). De kleine Horner veroverde het hart van de Oostenrijkse tv-kijkers. Het scenario is van Erich Tomek en het camerawerk werd verzorgd door Gerard Vandenberg (die o.a. heel wat afleveringen van HEIMAT vastlegde op de gevoelige laag).

Zucker - Eine wirklich süße Katastrophe

Duitsland 1989. Komedie van Rainer Erler. Met o.a. Helmut Lohner, Bruce Spence, Sally Sander, Emily Waere en Janine Jones.

Lydia Kaminski (Sander) is de geleerde, eerzuchtige echtgenote van Prof. Dr. Dr. Dr. Leo Kaminski (Lohner), die genomineerd is voor de Oskar Flobell-prijs. Ze ontwikkelt een recycling-bacterie, waardoor de vuilnisbelt definitief tot het verleden zal behoren. Door een onhandigheidje ontsnapt een bacterie en wat blijkt: papier verandert in suiker; een nationale ramp: kostbare incunabelen, bibliotheken, papiergeld, wetsteksten, parlementaire verslagen, dagbladen en zelfs wc- papier wordt omgezet. Ook het proefschrift van Robert Flemming (Spence) wordt geslachtofferd. Hij is echter niet van plan zijn wetenschappelijke arbeid van zich af te laten snoepen. Oubollige persiflage op de idiote, nimmer te stuiten voortgang van de wetenschap en techniek, en de gekke geleerden die de kijker evenwel doen hunkeren naar de electronische, dus papierloze maatschappij. De film is gesitueerd in Engeland, maar werd opgenomen met een geheel Australische cast, behoudens hoofdrol Lohner en down-under gedraaid in de steden Perth en Fremantle in West-Australië. Het camerawerk is van Simon Akkerman.

Im Weissen Rössl

Duitsland 1979. Muziek van Eberhard Hauff. Met o.a. Margot Werner, Helmut Lohner, Henning Schlüter, Petra Maria Grühn en Claus Eberth.

De chef-kelner Leopold is verliefd op de waardin Josepha, maar deze heeft alleen oog voor de jaarlijks terugkerende dr. Siedler. De revue-operette van Benatzky heeft in deze tv-film de proporties gekregen van een landelijke geschiedenis. Men mag geen klatergoud verwachten, maar hij is op zijn minst interessant, ook al door de keus van de hoofdrolspelers: de chansonniére Werner en de befaamde acteur Lohner.

Reigen

Oostenrijk​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Otto Schenck. Met o.a. Gertraud Jesserer, Hans Brenner, Sydne Rome, Helmut Berger en Senta Berger.

Deze vierde verfilming van het ooit geruchtmakende toneelstuk van Arthur Schnitzler over voortdurende paarwisseling in het Wenen van 1900, bestaat uit tien episodes tot de cirkel wordt gesloten via dezelfde prostituée waarmee het ook begon. De neergaande lijn sinds Ophuls' meesterwerk LA RONDE bereikt een dieptepunt in deze nieuwste versie. De acteurs zijn goed of/en aantrekkelijk, maar de regie van een theaterman is lomp en het scenario geeft een overmatige aandacht aan de copulaties, en verwaarloost de ironie en de melancholie van het voor- en naspel. De eentonigheid wordt nog geaccentueerd door misplaatste en nadrukkelijke muziek van Lai.

Hannibal Brooks

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1969. Oorlogsfilm van Michael Winner. Met o.a. Oliver Reed, Michael J. Pollard, Wolfgang Preiss, Helmut Lohner en Karin Baal.

Plezierige, onbenullige film over een gevangene in WO II, Reed, die vanuit het leger de opdracht krijgt om een waardevolle olifant uit de dierentuin van München te evacueren. Hij moet dit lopend doen en maakt er meteen een ontsnappingsplan van. Gaat heen en weer van komedie naar melodrama, met Pollard in een belangrijke, komische rol; goede actie in de climax.

Babeck

Oostenrijk​/​​Duitsland 1968. Misdaad van Wolfgang Becker. Met o.a. Helmut Käutner, Curd Jürgens, Helmut Lohner, Cordula Trantow en Siegfried Lowitz.

Het titelpersonage laat anderen voor zich zwoegen, en rekent genadeloos af met degene die tegen hem in gaat. Als marionetten gehoorzamen zij dan ook hun meester Babeck. Wie niet luistert, wordt omgebracht. Onderzoeksjournalist Krupka (Lohner) komt achter een boel onkieze zaken en een heet spoor leidt naar Genua, waar hij in de finale Babeck ontmaskert. Een schitterende cast met als blikvangers Berger als Susanne Stefan, Lowitz als Weingarten, J[KA3]urgens als de man in de rolstoel, K[KA3]autner als de weinig succesrijke arts Dr. Brenner en de jonge regisseur Verhoeven (de Duitse, niet de Nederlandse!) als Körner. Het scenario is van Herbert Reinecker, die vooral in eigen land bekend werd als de scenarist van bijna niet meer te tellen afleveringen van Der Kommissar en Derrick. Het camerawerk is van Rolf Kästel en Gerhard Fromm. Deze miniserie wordt meestal in drie delen uitgezonden. Heeft een halve eeuw later nog niets van zijn kracht ingeboet. Mono.

Der Paukenspieler

Duitsland 1967. Drama van Rolf Thiele, Helmut Meewes, Volker Schlöndorff en Bernhard Wicki. Met o.a. Petra Esser, Heidelinde Weis, Helmut Lohner, Helmut Qualtinger en Kurt Zips.

Een vierluik ge[KA3]inspireerd op een moza[KA3]iekachtig schilderij van Paul Klee, getiteld `Der Paukenspieler`. In de film is getracht op wat pretentieuze wijze Klee`s motto - kunst is niet het zichtbare, maar het onzichtbare - te verbeelden. Het eerste schuifje GLOCKENT[KA3]ONIN BIM werd geregisseerd door Thiele en gaat over de liefde; het tweede MILIT[KA3]ARISCHER SPUK van Meewes gaat over een luitenant-kolonel b.d. die meent dat hem een onderscheiding ten deel zal vallen wegens heldenmoed tijdens WO II; het derde van Schl[KA3]ondorff EIN UNHEIMLICHER MOMENT gaat over een verdwaasde jongeling die met een karabijn uit een vensterraam op potten en pannen schiet en het laatste DIE TR[KA3]ANE is van Wicki en gaat over twee verslaggevers van een boulevardkrant zonder kopij op reis in Joegoslavi[KA3]e, die een verhaal `uitvinden` over een verliefd stel. Niet groots, maar interessant voor cinefielen. Franz (BLECHTROMMEL) Seitz produceerde, schreef mee met Schlöndorf en co-regisseerde met Meewes.

Das 7. Opfer

Duitsland 1964. Misdaad van Franz Josef Gottlieb en Ann Smyrner. Met o.a. Hansjörg Felmy, Hans Nielsen, Ann Savo, Trude Herr en Wolfgang Lukschy.

Lord Mant (Rilla), die een aardige stoeterij bezit, is het slachtoffer van een reeks aanslagen die regelrecht in verband zouden moeten staan met de paardenraces en zijn favoriete vos, Satan. Inspecteur Bradley (Engelmann) volgt lange tijd een vals spoor en zes man leggen onderwijl het loodje. Verzekeringsdetective Peter Brooks (Felmy,) bijgestaan door de schattige Molly (Herr) is slimmer dan de politie en weet dat er een onbekende maniak aan de gang is. Aardige, zij het wat oubollige speurneuzen-film van pulp-filmer Gottlieb, die zelf het boek [KL]Murder Is Not Enough[KLE] van Bryan Edgar Wallace (een zoon van Edgar) bewerkte tot scenario. De doeltreffende fotografie is van Richard Angst.

...und ewig knallen die Räuber

Oostenrijk 1962. Komedie van Franz Antel. Met o.a. Georg Thomalla, Peter Weck, Paul Hörbiger, Franz Muxeneder en Beba Loncar.

Een veelgeplaagde kleermaker wordt een soort Robin Hood- achtige roverhoofdman die sympathieke (mis)daden begaat. Als hij per ongeluk een echte roversbende vangt wordt hij natuurlijk de held van het dorp. Zelfs met veel goede wil valt er weinig te lachen. Het scenario is van Kurt Nachmann naar ideeën van de roman Niklaus Tschinderle, Räuberhauptmann van J.F. Perkoning. Het camerawerk is van Hanns Matula.

Mein Mann, das Wirtschaftswunder

Duitsland 1961. Komedie van Ulrich Erfurth. Met o.a. Marika Rökk, Fritz Tillmann, Fritz Tillman, Cornelia Froboess en Heinz Erhardt.

Een zakenman sluit terwille van zijn dochter een schijnhuwelijk met een actrice. Na veel geharrewar wordt de schijn werkelijkheid. Het verhaaltje dient als alibi om een schlagerzangeres van de oude (Marika Rökk) generatie en haar jongere collega (Conny Froboess) te kunnen laten dansen en zingen. Het scenario is van Dieter Hildebrandt. Het camerawerk is van Albert Benitz.

Mann im Schatten

Oostenrijk 1961. Mysterie van Arthur Maria Rabenalt. Met o.a. Ellen Schwiers, Barbara Frey, Helmut Lohner, Helmut Qualtinger en Peter Neusser.

Steenrijke kousenfabrikante Schwiers wordt levenloos in haar badkuip aangetroffen en ex-minnaar/medewerker Lohner krijgt de schuld. Als uitkomt dat hij met Frey een intieme relatie onderhoudt, veroordelen boze tongen hem volledig, maar gelukkig houdt inspecteur Qualtinger er een geheel eigen inzicht op na. Een spannende wie-is-de-dader à la Agatha Christie met Wiener mélange.

Das Letzte Kapitel

Duitsland 1961. Drama van Wolfgang Liebeneiner. Met o.a. Hansjörg Felmy, Karin Baal, Helmut Lohner, Robert Freitag en Klausjürgen Wussow.

Een jeugdige schone en een aftroggelaar worden verliefd op elkaar in een kuuroord in het Noorse hooggebergte. Samen beramen ze een plan waar een goedhartig mens het slachtoffer van zal worden. Een middelmatige vertolking van de beide hoofdrolspelers, maar prachtige natuuropnamen.

Blond muß man sein auf Capri

Duitsland 1961. Wolfgang Schleif. Met o.a. Maurizio Arena, Helmut Lohner en Karin Baal.

Een jeugdige schone en een aftroggelaar worden verliefd op elkaar in een kuuroord in het Noorse hooggebergte. Samen beramen ze een plan waar een goedhartig mens het slachtoffer van zal worden. Een middelmatige vertolking van de beide hoofdrolspelers, maar prachtige natuuropnamen.

Blond muss man sein auf Capri

Duitsland 1961. Komedie van Wolfgang Schleif. Met o.a. Karin Baal, Helmut Lohner, Maurizio Arena en Hans Nielsen.

Een jonge secretaresse, teleurgesteld omdat de zoon van haar baas haar geen huwelijksaanzoek doet, gaat naar Capri en raakt na allerlei verwikkelingen in de ban van een jongeman. Wanneer zij toch terugkeert naar Duitsland volgt haar aanbidder uit Capri haar en steekt haar neer. In elkaar geflanst stuntelig gedoe.

Pension Schöller

Duitsland 1960. Komedie van Georg Jacoby. Met o.a. Rudolf Vogel, Christa Williams, Ann Smyrner, Helmut Lohner en Theo Lingen.

De lotgevallen van student in de medicijnen Lohner die van jazz houdt en naar 20.000 mark zoekt om een bandje op te richten. Daartoe probeert hij zijn rijke oom Vogel centjes af te troggelen onder het motto `de schijn bedriegt maar al te graag`. Banaal en knoeierig. Joachim Wedekind, Gustav Kampendonk en de regisseur fabriekten het zwakke scenario naar de klucht van Wilhelm Jacoby (vader van de regisseur) en Carl Lauff. De derde verfilming; de eerste was in 1930 en tweede in 1952 van Jacoby zelf. Deze zelfherhaling is tevens zijn zwanenzang. Achter de camera stond Willy Winterstein.

Immer will ich dir gehören

Duitsland 1960. Komedie van Arno Assmann. Met o.a. Heidi Brühl, Hans Söhnker, Helmut Lohner, Peter Weck en Heinrich Gretler.

Een brave komedie der verwisselingen met hier en daar wat Schlagerdeuntjes over de blonde Brühl, die 's nachts auto's poetst, deze overdag verkoopt als verkoopster met een zwarte pruik op aan een vrouw met rood haar die op haar lijkt. Voor Brühl-zwijmelaars.

Marili

Duitsland 1959. Komedie van Josef von Báky. Met o.a. Sabine Sinjen, Paul Hubschmid, Hanne Wieder, Ernst Schröder en Helmut Lohner.

Een bestsellerauteur gaat van zijn vrouw scheiden als hij ontdekt dat zij een minnaar heeft met wie zij in een boshutje geniet van de bijslaap. Toevallig ontmoet de schrijver iets verder in het bos een verwilderd alleenstaand meisje van vijftien, die hij meeneemt en opvoedt tot een volwassen vrouw met wie hij later trouwt. Deze banale komedie is een mislukte poging om een vervolg te maken en verder munt te slaan uit STEFANIE van het jaar daarvoor. Aan het scenario van Emil Burri werkte veelschrijver Mario Simmel mee, die samen het toneelstuk van Stefan Zagon bewerkten voor de film.

Die Schöne Lügnerin

Duitsland​/​​Frankrijk 1959. Komedie van Axel von Ambesser. Met o.a. Jean-Claude Pascal, Helmut Lohner, Paul Guers, Hans Moser en Jacqueline Marbeaux.

De adellijke secretaris van prins Von Metternich doet zich tegenover een naaister voor als een simpele lakei. Het meisje dringt zich om hem binnen op een hofbal ter gelegenheid van een conferentie van staatshoofden. Zij maakt indruk op tsaar Alexander, maar wordt vervolgens verdacht van spionage. De Oostenrijkse romantiek heeft in scenario en rolbezetting meer potentiële kwaliteit dan de verwante film waaraan Schneider haar eerste roem te danken heeft. De spontane charme die deze films toch hadden, ontbreekt hier: er wordt een geur van mottenballen verspreid.

Die Halbzarte

Oostenrijk​/​​Duitsland 1958. Romantiek van Rolf Thiele. Met o.a. Carlos Thompson, Josef Meinrad, Alfred Costas, Gertraud Jesserer en Rudolf Foster.

Tiener Romy schrijft uit geldnood onder pseudoniem het stuk [KL]Eva, memoires van een zeventienjarige[KLE], dat voor een schandaal zorgt. De Amerikaanse theater-producent Dott (Thompson) ziet er echter brood in, op voorwaarde dat de memoires authentiek zijn en de schrijfster zich bekend maakt. Liefde bloeit op tussen de twee. Spontane rol van Schneider. Het scenario is van Hans Jacoby an Fritz Rotter. Het camerawerk is van Klaus von Rautenfeld.

Das Dreimäderlhaus

Oostenrijk 1958. Muziek van Ernst Marischka. Met o.a. Karlheinz Böhm, Ewald Balser, Magda Schneider, Gustav Knuth en Rudolf Schock.

Het leven, de liefdes en het muzikale werk van Schubert in superromantische verpakking volgens het Marischka-recept, oer- Duits dus. Naar het boek Schrammer van Rudolf Hans Bartsch. Al in 1918 werd het door Richard Oswald verfilmd.

Witwer mit fünf Töchtern

Duitsland 1957. Komedie van Erich Engels. Met o.a. Heinz Erhardt, Susanne Cramer, Vera Tschechowa, Angelika Meissner en Christine Kaufmann.

Erhardt, weduwnaar met vijf dochters in de leeftijd van 5 tot 20 jaar is de beheerder-bibliothecaris van een historisch slot. Het huishouden is een grote puinhoop.

Meine 16 Söhne

Duitsland 1956. Komedie van Hans Domnick. Met o.a. Lil Dagover, Karl Ludwig Diehl, Margrit Kay, Harry Meyen en Lutz Moik.

Zestien conservatoriumleerlingen uit Berlijn, Parijs, Zürich en Dresden zullen meedoen aan een concours, waarbij zij een driejarige studiebeurs kunnen winnen. Maar de initiatiefneemster van het concours heeft statutair deelneming van buitenlandse studenten uitgesloten, zodat die zich moeten terugtrekken. Als de Duitse studenten besluiten om, uit solidariteit, dan ook maar niet mee te doen worden de statuten gewijzigd. Een wat weeïge film waarin je de vlag van de verbondenheid der volkeren al van verre ziet wapperen. Motto: muziek spreekt alle talen.