Jacqueline Maillan: cast.
Er zijn 29 films gevonden.

La contre-allée

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Isabel Sebastien. Met o.a. Jennifer Covillault, Caroline Cellier, Jacqueline Maillan, Jacques Perrin en Massimo Ghini.

De twaalfjarige Marie (Covillault) voelt zich niet thuis in het enorme appartement aan de Avenue Foch, dat haar ouders zojuist hebben betrokken. Gelukkig dat een vriendin van haar leeftijd en een vriend van haar vader haar met het wereldje van de buurt laten kennismaken. Eigenlijk geen wereldje, want de Avenue Foch is het symbool zelve van de negen grote avenues die naar de Arc de Triomphe leiden. Het gaat dus om de duurste vierkante meters van Parijs; de woonomgeving van de miljardairs. Geen zedenstudie maar een reeks clichés en wat inhoudsloos gebabbel. Het acteerwerk varieert van boeiend (Covillault) tot hinderlijk (Maillan), via de rol die de kijker totaal onverschillig laat (Perrin). Kortom, veel chique gedoe zonder inhoud.

Coup de soleil

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Jacques Rosny. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jean-Pierre Aumont en Roger Mirmont.

Banale regie van het stuk van Marcel Mithois, produktief schrijver van Parijse `boulevard`-stukken. Een scheikundige, gespecialieerd in parfums (wat ook wel een 'neus' heet), leidt een geregeld bestaan, ook al heeft zij een overigens saaie vriend. Op een avond, wanneer zij zich voorbereidt op een avondje ontspanning buiten de deur, brengt een onconventionele jongeman haar een bezoek. Nietszeggende structuur, oppervlakkige dialogen en schaamteloos toneelspel van de twee hoofdrolspelers.

Lily et Lily

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De adaptatie van een boulevardkomedie van het produktieve duo Barillet en Grédy, opgebouwd rond het thema van een totaal niet op elkaar lijkende tweeling, zowel op het maatschappelijke vlak als qua karakter, met als gevolg een reeks voor het meerendeel voorspelbare en weinig verrassende misverstanden. Ondoordachte grappen, en het feit dat de dienstdoende slaaf de regie van Pierre Mondy nogal gewoontjes verfilmde, zorgt ervoor dat het allemaal erg lang duurt.

La plus belle nuit du cinéma

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Michel Denisot. Met o.a. Gérard Lanvin, Béatrice Dalle, Roger Hanin, Jacques Villeret en Michel Galabru.

Een bloemlezing van de Franse cinema? Ja, maar het dienstdoende genie heeft het in zijn hoofd gehaald om scènes uit een heleboel bekende films door hedendaagse acteurs te laten spelen. Zo wordt bijvoorbeeld een scène uit HÔTEL DU NORD van Marcel Carné gespeeld door Lanvin en Dalle en een andere scène, uit LES PARAPLUIES DE CHERBOURG, door Birkin en Souchon enzovoort. Het lijkt aanvankelijk een origineel idee, maar na het zien van het resultaat blijkt het een doodgeboren kindje. Bovendien is deze film volledig overbodig: de mensen zien veel liever de originelen! En de scène uit HIROSHIMA MON AMOUR is volstrekt belachelijk.

La femme fardée

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Jeanne Moreau, Jacqueline Maillan, Laura Morante, Anthony Delon en Jean-Marc Thibault.

Een (middelmatige) roman van Françoise Sagan plus een zwerm bewerkers levert een onverteerbare snertfilm op over bont gezelschap dat een pleziervaart op een schip gaat maken: Moreau is een voormalige diva, Maillan is door het huwelijk steenrijk geworden en vormt het middelpunt; ze heeft veel te veel belangstelling voor homo Khorsand; verder zijn er de hoofdredacteur van een linkse krant, die een rijke drankzuchtige, opzichtige burger juffer heeft getrouwd, een filmer met een aankomend actricetje, een gigolo en een oplichter. Zoiets levert stof op voor oninteressant dialoog. De film is onbeholpen geregisseerd en is bovendien slecht gecut en gemonteerd. Het camerawerk is banaal en de acteurs vervelen zich flink... en dat is te begrijpen! Pinheiro is het prototype van de opzichtige regisseur wiens misplaatste lef op geen enkele wijze serieus gerechtvaardigd wordt.

Coup de soleil

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Paul Robin Benhaioun. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jean-Pierre Aumont, Roger Mirmont, Geneviève Brunet en Philippe Brizard.

Een stuk van Marcel Mithois dat op hmoristische wijze verhaalt van de gevoelens van een vijftigjarige man uit de gegoede burgerij, die op latere leeftijd nog eens verliefd is geworden. Geenszins vulgair, terwijl de maker daarnaast allerlei andere vreemde gewoonten die in dit soort amusementstheater thuis schijnen te horen, alsmede de bekende knipogen naar het publiek achterwege laat. Maillan is in de hoofdrol van Valentine onweerstaanbaar.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

Maillan-Les-Bains

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Christian Vidalie. Met o.a. Jacqueline Maillan, André Dussollier, Vanessa Paradis, Christophe Dechavanne en Charles Aznavour.

Deze komisch bedoelde smeltkroes bevat weinig idee[KA3]en in de mise-en-sc[KA2]ene en is inhoudelijk wisselend van kwaliteit. Hoewel sommigen (Dussolier, Aznavour, Villeret en Mondy) beantwoorden aan het beoogde doel, vraag je je af wat anderen in deze film komen doen zoals (Hardy, Mas en Lara). Ook bekend als LE RIRE DE JAQUELINE MAILLAN.

Une nuit à l'Assemblée Nationale

1988 |

Frankrijk 1988. Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Michel Blanc, Jean Poiret, Jacqueline Maillan, Roland Blanche en Darry Cowl.

De onverbeterlijke beeldenstormer van de Franse cinema behandelt het politieke wereldje, naar aanleiding van een lintjesregen die georganiseerd werd door de zwager van een minister. Zoals gewoonlijk trekt hij flink van leer. Hij beschrijft de politici als weinig scrupuleuze en inhalige schurken. Al dertig jaar lang roept Mocky de meest uiteenlopende reacties op bij de critici, maar ook enthousiasme bij het publiek, dat in hem de Moli ère van de Franse film ziet.

Les Saisons du plaisir

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Charles Vanel, Denise Grey, Jacqueline Maillan, Bernadette Lafont en Jean-Luc Bideau.

Een honderdjarige president-directeur (Vanel) laat in zijn kasteel zijn belangrijkste plaatsvervangers bijeenkomen voor de jaarlijkse seminar. Dit thema dient als voorwendsel, zoals vaak bij de onverbeterlijke Mocky, om een mooie verzameling verwrongen, seksueel geobsedeerde, perverse, streberige, hebzuchtige en belachelijke figuren neer te zetten. Mocky gaat er nooit keihard tegenaan en dat valt te betreuren want zijn marionetten worden soms zo onuitstaanbaar dat alleen de intense uitgelaten vrolijkheid van de marionettenspeler hen redt terwijl de toeschouwer bevrijdend kan lachen!

A notre regrettable époux

1988 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1988. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Jacqueline Maillan, Alida Valli, Jacques Dufilho, Pierre Tornade en Jean-Pierre Aumont.

Een macabere komedie op z'n Engels met niet minder dan zes moorden. Het draait allemaal om een erfenis, waar heel wat personen op azen. Helaas is het lang geen KING HEARTS AND CORONETS want zowel het scenario als de situaties ontbreekt het ten ene male aan vindingrijkheid. Klassiek en geijkt. De humor die is niet echt bijtend, en eerder zoet dan zwart. De uitmuntende prestatie van de acteurs redt de film echter. In 1990 werd er een 200m durende hermontage als tv-film van gemaakt en uitgezonden.

La vie dissolue de Gérard Floque

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Roland Giraud, Marie-Anne Chazel, Clémentine Célarie, Jacqueline Maillan en Jacques François.

De propvolle week van een reclame-ontwerper, gezien door de zéér kortzichtige blik van Lautner: de reclame, de tv- presentator, dealende middelbare scholiere, punktrio, lesbisch duo, afgestompte smerissen, dialogen in de stijl van Aap-Noot- Mies, etc. Van een zeldzame stompzinnigheid en een belediging voor de Franse film. Scenario van Jean-Jacques Tarbes en Christian Watton.

Lily et Lily

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De actie voltrekt zich in het Hollywood in de jaren 1930-1940 in het wereldje van de grote sterren. Een bijzonderheid is dat Maillan de twee hoofdrollen kreeg aangeboden: die van bewierookte ster die een zenuwinzinking nabij is en die van (uiteraard) haar tweelingzus, een puriteinse verpleegster, die afreist naar de grote villa aan Sunset Boulevard. Naar een stuk van de produktieve leveranciers van boulevardkomedies, Barillet en Grédy. Al die Franssprekende lieden maken het er niet geloofwaardiger op. Veel te lang, star, vlak geregisseerd en vooral om Maillan, die bruisend en gekunsteld spel niet uit elkaar kan houden, kan de kijker niet heen.

Papy fait de la résistance

1983 | Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk 1983. Oorlogsfilm van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Michel Galabru, Christian Clavier, Gérard Jugnot, Jacques Villeret en Jean-Claude Brialy.

Een uit beroemde musici bestaande familie krijgt tijdens WO II een nazi-hoofdkwartier op haar landgoed. Meer uit eigenbelang dan uit patriottisme gaat de familie in het verzet, maar de heldhaftige reputatie is dertig jaar later nog goed voor een talk-show op de tv. Een aaneenschakeling van leuke fragmenten - Villeret levert als Hitlers zingende halfbroer een gave parodie op Julio Iglesias - en minder leuke, met veel plezier in een hoog tempo gespeeld door een groot aantal prominenten.

Y a-t-il un Français dans la salle?

1982 |

Frankrijk 1982. Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Victor Lanoux, Jacques Dutronc, Marion Peterson, Jean-Luc Bideau en Jacques Dufilho.

De raadsman van een oppositieleider pleegt zelfmoord, waarna ontdekt wordt dat deze sinds WO II een man in zijn woning gevangen had gehouden die hem chanteerde vanwege zijn collaboratie met de Gestapo. De oppositieleider wordt nu zelf belaagd door de politie en sensatiepers. Hij wordt bovendien verliefd op een militante communiste. Deze anarchistische satire gaat met grof geschut corruptie, machtsmisbruik en seksuele stiekemheid te lijf in een door de ster-rolbezetting dik aangezette karikatuur. Het effect van het cynisme wordt enigzins teniet gedaan door de opzettelijk smakeloze vormgeving, terwijl veel toespelingen buiten Frankrijk niet begrepen zullen worden. Frédéric Dard en regisseur Mocky bewerkten het boek van San Antonio en Dard tot scenario. Michel Kelber was cameraman.

Allo! Oui? J'écoute!

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Jean Pignol. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jean-Pierre Darras, Marie-Claire Achard, Dominique Balzer en Alain Bethunes.

Maillan, een bekende psychologe met een eigen radioprogramma waarin zij met haar luisteraars praat, wordt vaan haar juwelen beroofd tijdens haar uitzending over dieven en diefstal. Zij gaat zelf op onderzoek naar de dader(s). Pretentieloos tv-filmpje met minzame kritiek op de massapsychiatrie. Fantasieloos scenario en dito dialogen, ondertekend door Jean-Pierre Gallard.

L'Oiseau rare

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Jean-Claude Brialy. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Micheline Presle, Anny Duperey, Jacqueline Maillan en Barbara.

Een uiterst correcte en charmante huisknecht is zeer in trek bij zijn vrouwelijke werkgevers, maar komt keer op keer in moeilijkheden, waarna hij telkens nieuw emplooi moet zoeken. Een reeks episodes rond verschillende actrices die goed op dreef zijn, vooral chansonnière Barbara als opera-diva. Het scenario heeft te weinig esprit en Brialy zelf is in de regie van anderen beter.

Appelez-moi Mathilde

1969 | Komedie, Misdaad, Drama

Frankrijk 1969. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Jacqueline Maillan, Robert Hirsch, Michel Serrault, Guy Bedos en Jacques Dufilho.

Een miljonairsvrouw wordt door een amateuristische bende ontvoerd, maar drijft met haar energieke bemoeienissen de kidnappers tot waanzin. Deze koortsachtige klucht geeft Maillan alle vrijheid voor een komisch solo-optreden en heeft een kostelijke bijrol van Dufilho. Scenario van Francis Veber.

Monsieur le président-directeur général

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacqueline Maillan, Pierre Mondy, Claude Rich, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

De president-directeur van een Europese koelkastenfirma nodigt een aantal filiaalhouders uit zich kandidaat te stellen voor het vice-presidentschap. Hun verblijf op een buitenhuis wordt verstoord door de komst van een beruchte gangster, die een van de echtgenoten als zijn advocate wil. Een boulevardklucht die wat verrassender dan gewoonlijk is. Bovendien is er een sterke rolbezetting, die de grappen meer animo geeft dan ze eigenlijk waard zijn.

Que personne ne sorte

1963 | Misdaad, Thriller, Komedie

België​/​​Frankrijk 1963. Misdaad van Yvan Govar. Met o.a. Philippe Nicaud, Jacqueline Maillan, Marie Daëms, Jean-Pierre Marielle en Jess Hahn.

Een schrijfster van kinderboeken laat zich ontwetend inpalmen door een gentleman-ganster die haar gebruikt als dekmantel bij de ontvoering van een ambassadeursdochter. Detective Wens weet hem dankzij zijn vernuftige vermommingskunsten te ontmaskeren. Deze burleske verfilming van een politieroman van Stanislas Steeman - van wie Clouzot L'assassin habite au 21 heel wat beter bewerkte - blijft matig door de fantasieloze regie en het voor alle vermommingen te beperkte talent van Nicaud. Men ziet een leuke rol van Marielle als chique schurk en pittoreske locaties in Brugge.

Pouic-Pouic

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Jacqueline Maillan, Mireille Darc, Philippe Nicaud en Roger Dumas.

Léonard Monestier krijgt van zijn echtgenote een olieconcessie cadeau die waardeloos blijkt te zijn. Vervolgens tracht Léonard het waardeloze stuk papier te slijten aan de rijkaard die een oogje op zijn dochter heeft. Eerste samenwerking van Girault en De Funès, de latere succestandem van de Gendarme-reeks, heeft de première van het driftkikkertype dat de Franse topkomiek tot in de perfectie zou beheersen. De klucht, naar het boulevardstuk van Girault en Jacques Vilfrid, leeft van De Funès' hyperdynamiek en de mooie zwart-witfotografie. Bijrol van Christian Marin, in vier Gendarme-films een van de onderknuppels van sergeant-superstreber Cruchot.

Comment trouvez-vous ma soeur?

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. France Anglade, Claude Rich, Jacqueline Maillan, Michel Serrault en Dany Robin.

Ongezeglijke scholier probeert zijn zuster aan een jonge leraar te koppelen in de hoop op betere cijfers. Misverstanden met de ouders en diens verhouding met een getrouwde vrouw zijn obstakels v[KA1]o[KA1]or het doel bereikt wordt. Vlot tempo en kleurrijke bijrollen wegen tegen de magere intrige op, al kan de talentloosheid van (de welgevormde) Anglade als de omworven zuster door niets gecompenseerd worden.

Tartarin de Tarascon

1962 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1962. Komedie van Francis Blanche. Met o.a. Francis Blanche, Jacqueline Maillan, Alfred Adam, Michel Galabru en Bourvil.

Een man die over allerlei denkbeeldige reisavonturen heeft opgeschept, moet zich tegenover zijn stadgenoten zien waar te maken door ècht in Afrika op leeuwejacht te gaan. Hij belandt in het moderne Casablanca in de meest onverwachte situaties. Deze eigentijdse verfilming van een roman van Alphonse Daudet schiet haar satirische doel voorbij en moet het vooral hebben van de gastrolletjes van bekende komieken in hun overbekende typeringen.

Comment réussir en amour

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Dany Saval, Jean Poiret, Jacqueline Maillan, Michel Serrault en Jacques Charon.

Na woelige verkering brengt jonge vrouw van employ[KA1]e op uitgeverij bestaan van echtgenoot geheel in verwarring en bezorgt hem problemen op zijn werk, in sociaal leven en conflicten met de wet. Uiteindelijk wordt alles echter beter dan voordien. Vlotte komedie bezorgde Saval (tijdelijk) succesvol image als chaos zaaiend warhoofd, maar humor is in betere handen bij in dit genre geroutineerde tegenspelers.

Les Portes claquent

1960 | Komedie

Frankrijk 1960. Komedie van Jacques Poitrenaud. Met o.a. Dany Saval, Maurice Sarfati, Jacqueline Maillan, Noël Roquevert en Françoise Dorléac.

Een bourgeoisgezin wordt tot chaotisch dolhuis gemaakt door de amoureuze escapades van de opgroeiende dochters. Deze ijzeren boulevardklucht - in Nederland gespeeld met Ko van Dijk als de getergde vader - kreeg een mechanische en wat te rumoerig geacteerde filmversie, waarbij Saval overmatig veel aandacht krijgt ten koste van een leukere Dorléac. De nog donkerharige Deneuve speelt de benjamin van het gezin en is nauwelijks te herkennen.

Vous n'avez rien à déclarer?

1959 | Komedie

Frankrijk 1959. Komedie van Clément Duhour. Met o.a. Jean Poiret, Pierre Mondy, Jacqueline Maillan, Jean Richard en Michel Serrault.

Een gedeputeerde heeft zijn dochter uitgehuwelijkt aan een rijke graaf. De op het meisje verliefde zangleraar verstoort vervolgens de huwelijksreis per trein zó dat de echtgenoot impotent wordt en van zijn psychiater herstel moet zoeken bij een andere vrouw. De vaudeville-klucht vol persoonsverwarringen kreeg een sterke rolbezetting van specialisten in het genre, maar de regie weet toneel-effecten niet naar film te vertalen.

Archimède le clochard

1959 | Komedie

Frankrijk 1959. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Jean Gabin, Bernard Blier, Darry Cowl, Julien Carette en Dora Doll.

Een clochard met een reuze hekel aan geluidsoverlast heeft een woning in aanbouw als onderdak gekozen omdat bouwvakkers zich daar zelden laten zien, tot de aanleg van het gas en de waterleiding zijn rust rumoerig verstoort. De gevangenis lijkt hem een ideaal, stil onderkomen, maar pogingen om zich te laten arresteren doen slechts een van zijn makkers achter de tralies belanden. Kleurrijke, maar door de regie onvoldoende afgeremde rol van Gabin die zelf het verhaal voor de film schreef. De scenario-uitwerking laat nogal wat kansen liggen (de regisseur, Michel Audiard en Albert Valentin). Henri Tiquet deed het camerawerk.

Les Motards

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Jean Laviron. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thilbault, Francis Blanche, Colette Déréal en Jacqueline Maillan.

Een agent van de motorpolitie krijgt vlak voor zijn huwelijk de opdracht om een Amerikaanse politicus, die in Parijs een verdrag komt ondertekenen, tegen mogelijke vijanden te beschermen. De hulp van zijn onhandige zwager pakt averechts uit, maar leidt tenslotte toch tot het gewenste resultaat. Door het hoge tempo van de regie zijn, naast de meer oorspronkelijke gags, ook de overbekende grappen wel amusant en de acteurs zetten hun rollen niet al te vet aan.

Ah! Les belles bacchantes

1954 | Avonturenfilm, Musical, Drama

Frankrijk 1954. Avonturenfilm van Jean Loubignac. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Raymond Bussières, Rosine Luguet en Jacqueline Maillan.

De pikante titel van nieuwe revue van Dhéry wekt het wantrouwen van de commissaris van de zedenpolitie die de repetities in de war stuurt, voorzover dat al niet gebeurt door werkzaamheden van een loodgieter en de onhandigheid van een nieuw revuemeisje. Uit de hand lopende theatervoorstellingen zijn opgelegd pandoer in filmkomedies, maar deze heeft de slimmigheid om, voor jaren vijftig, gewaagde stripteases te laten zien en tegelijk onschuldig te maken door de potsierlijke reacties erop. Een van eerste belangrijke De Funès-rollen als zedenapostel.