Jacques Balutin: cast.
Er zijn 18 films gevonden.

Les cinq dernières minutes : Un mort sur les pavés

1995 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1995. Mysterie van Jean-Marc Seban. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Jacques Balutin, Aurélien Recoing en Anne Gisèle Glass.

Een jonge veelbelovende wielrenner sterft tijdens de wielerklassieker Parijs-Roubaix. Onderzoek wijst uit dat hij vergiftigd werd. Le commissaire Massard (Santini) en zijn assistent Antoine Barrier (Hoden) gaan in het wielrennerswereldje op onderzoek uit. Het gif bevond zich in de fles van een gevierde Franse coureur en teamleider (Recoing), die het slachtoffer te drinken aanbood. Voelde deze ploegkapitein zich bedreigd door de rijzende ster in zijn team? Zo eenvoudig zit het natuurlijk niet in elkaar - daar kun je vergif op innemen! Het scenario is van Patrick Chêne, die zelf ook eventjes te zien is. Leuk om nu eens via een 'policier' een blik achter de schermen te krijgen over het gesjoemel in de volkssport van het wielrennen.

Le diamant rose

1991 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Misdaad van Michel Roux. Met o.a. Jacques Balutin, Henri Courseaux, Jean-Claude Islert en Nadine Coll.

Franse bewerking van het werk van de Britse schrijver Michael Pertwee. Het plot heeft een bijrol: er is sprake van een diamantair die een jonge vrouw met een shock herbergt en, tegelijkertijd, van een politie-inspecteur die voortdurend bij hem opduikt op zoek naar een bende die gespecialiseerd is in het stelen van juwelen en in de buurt rondhangt. Aangezien deze verwikkelingen zich binnenshuis afspelen, zou men het ergste verfilmde theater vrezen, maar de tv-maker ontsnapt hieraan door handig gebruik te maken van de toneelmogelijkheden die deze ruimte biedt. Dat neemt niet weg dat de essentie gelegen is (het is een parodie!) in een typisch Angelsaksische, zwarte humor die (dat moet gezegd worden) een beetje van zijn originaliteit verliest door de vertaling, maar Ballutin is opmerkelijk goed in de hoofdrol van de diamantair Max Simoun. De mooie decors zijn het werk van André Levasseur.

Nadine

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Philippe Joulia. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Jacques Balutin en Jacques Alric.

Niet de rechter zelf maar in plaats daarvan is per ongeluk zijn zoon neergeschoten. De vraag is door wie en waarom. Dat moet commissaris Cabrol onderzoeken. Klassieke suspense vol wendingen te danken aan de meester Jean Cosmos. Overtuigend spel, maar een onopvallende regie.

Julien Fontanes, magistrat: Cousin Michel

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van François Dupont-Midy. Met o.a. Jacques Morel, Jacques Balutin, Françoise Fleury en Monique Garnier.

Rechter Julien Fontanes, gespeeld door Morel, krijgt opdracht om drie dagen een gevangene onder zijn hoede te nemen. Deze krijgt zo de gelegenheid om een minnelijke schikking te treffen met zijn vrouw, die van hem wil scheiden, en om een weer een baan te vinden. Het onderwerp lijkt tamelijk banaal en de verfilming is dat zonder enige twijfel. Het verhaal slaat namelijk niet aan, terwijl de acteurs, die hun best doen om overtuigend over te komen, daar slechts gedeeltelijk in slagen, omdat ze slecht geregisseerd worden.

Duos sur canapé

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Jacques Balutin, Daniel Prévost, Marcel Philipot, Marilys Morvan en Michèle Charry.

De mise en scène van het stuk van Marc Camoletti, de vaste leverancier van succesvolle kluchten. Deze werd gemaakt in 1972 en is sedertdien niet van de planken weggeweest. Variaties rond een zoals gewoonlijk mager thema: een advocaat en zijn vrouw, die tandarts is, scheiden van elkaar maar geen van hen wil zijn werkkamer uit, gevestigd in de echtelijke woning. Een dergelijk spektakel moet het dan hebben van het grote enthousiasme van de acteurs, zoals hier het geval is.

S.A.R.L. ou Société Amoureuse à Responsabilités

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Jean-Pierre Darras, Anne Petit-Lagrange, Jacques Balutin en Daniel Auteuil.

Hoe een door vrouwen geru[KA3]ineerde diamanthandelaar iemand inhuurt om zich te wreken. Het uitgangspunt alleen al is absurd, want hoe kan een man die blut is de diensten van een ander betalen? Het scenario is niettemin geschreven door Marcel Mithois. De rest is al even absurd maar Christian-Jaque (geboren in 1904) heeft dan ook niets fatsoenlijks meer afgeleverd na 1952, het jaar waarin zijn creatieve periode stopte.

Flics de choc

1983 | Misdaad, Actiefilm, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Jean-Pierre Desagnat. Met o.a. Pierre Massimi, Chantal Nobel, Jean-Luc Moreau, Marc Chapiteau en Pierre Banderet.

Een vijftal politieagenten (onder wie een vrouwelijke scherpschutter) rolt een prostitutiecomplot op dat erop gericht is van huis weggelopen bourgeois-meisjes in chique bordelen te stoppen. Deze middelmatige actiefilm houdt het midden tussen een tv-serie als STARSKY AND HUTCH en de trottoirfilms uit de jaren 1950-60, zonder enige kraak of smaak, en met hoofdrolspelers die te uitdrukkelijk hun best doen om vlot en dynamisch te lijken. Jean Ardy en Guy Pérol bewerkten de roman van Serge Jacquemard tot scenario.

C'est facile et ça peut rapporter...20 ans

1983 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1983. Komedie van Jean Luret. Met o.a. Robert Castel, Michel Galabru, Katia Tchenko, Jacques Balutin en Lucette Sahuquet.

Een geslaagd luguber idee (een abattoir doet dienst als lijkenhuis waar de menselijke en dierlijke kadavers door elkaar worden gehaald) en een biutengewoon goede huiselijke twist kunnen de feilen van deze waanzinnige fabel over de lotto niet redden. De acteurs doen hier slechts hun werk 'omdat er brood op de plank moet komen'. Een ideologisch wegwerpprodukt van rechtse signatuur.

Ça va pas être triste

1982 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1982. Komedie van Pierre Sisser. Met o.a. Darry Cowl, Catherine Lachens, Hubert Deschamps, Philippe Castelli en Daniel Prévost.

Een logge klucht rond een drietal amateurgangsters, een burgemeester die zich verbeeldt dat hij een cowboy is, en andere stereotypen, w.o. een antiquair die het tegenzit en die zich tracht om te scholen tot bankrover. Een onzinnig scenario in de vorm van een parodie. Niets nieuws onder de zon. Een waardelozige regie en ontzettend klunzige acteurs.

Une Merveilleuse journée

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Michel Galabru, Bernadette Lafont, Daniel Ceccaldi, Stéphane Hillel en Dorothée Jemma.

Een hulpje in een noodlijdende apotheek wordt voor korte tijd in dienst genomen door een zieke miljonair en wint en verspeelt in het casino van Deauville zelf miljoenen. De rijke schoonheid op wie hij indruk wilde maken is in werkelijkheid ook straatarm. Een afgetrapte boulevardklucht compleet met 'dolle' overspelsituaties kreeg een filmvorm als in de oerdagen van de televisie. Anders verdienstelijke acteurs spelen alsof ze het schellinkje van de schouwburg moeten bereiken. Het scenario is van regisseur Vital naar het toneelstuk van Yves Mirande, Gustave Quinson en Georges Lerec. Het camerawerk is van Wladimir Ivanov.

Le filleul

1977 | Thriller, Misdaad, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk 1977. Thriller van Marino Girolami en Charles Ramoulian. Met o.a. Enzo Cerusico, Guido Celano, Karin Schubert, Samantha Elgard en Isabelle Marchal.

Verward en uiterst ingewikkeld verhaal over Amerikaanse en Siciliaanse mafiosi, een prostitutienetwerk, chantage van Europese politici en andere ideeën uit hetzelfde vaatje. Het onmogelijke scenario is in elkaar geprutst door Antonio Marghereti. En omdat de film toch een eind moet hebben, komt er niemand levend uit het bloedbad in de laatste scène. Hier is geen twijfel mogelijk: dit is een spaghetti-thriller! De bezetting wordt gevormd door een allegaartje van allerlei nationaliteiten. Ook bekend als LE CHÂTIMENT.

Opération Lady Marlène

1975 | Komedie, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1975. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Michel Serrault, Bernard Menez, Robert Lamoureux, Pierre Tornade en Sybil Danning.

Parijzenaars beroven in 1941 appartementen die tijdens een luchtalarm onbeheerd zijn. De ondergrondse schakelt hen in om van de Duitsers plannen voor de invasie van Engeland te stelen. De klucht heeft wel Lamoureux' afgezaagde gestuntel-met-goed- resultaat. Opportunisme van de co-productie: de Duitse acteurs spelen Fransen, terwijl de nazi-karikaturen aan Franse komieken zijn gegeven. Scenario van regisseur Lamoureux. Camerawerk van Marcel Grignon.

Les Joyeux lurons

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Alice Sapritch, Philippe Clay, Michel Galabru, Jacques Balutin en Paul Préboist.

Een gangsterbende wil een kostbaar relikwie stelen en installeert zich vermomd als priesters bij een pastoor. Ze krijgen een onverwachte medestander in de huishoudster die in verliefdheid ontbrandt voor een van hen. Dit kluchtgegeven uit de jaren '30, toen het typeringsvermogen van de acteurs de situaties in het absurde wisten te trekken, is even vlak van regie als van scenario-uitwerking en laat de rolbezetting ongeïnspireerd aanmodderen. Sapritch doet als enige haar best, maar is onbedoeld gênant.

Les Portes de feu

1971 | Avonturenfilm, Oorlogsfilm

Frankrijk 1971. Avonturenfilm van Claude Bernard-Aubert en Claude-Bernard Auber. Met o.a. Dany Carrel, Emmanuelle Riva, Annie Cordy, Juliette Mills en Georges Aminel.

Een Franse jeep met daarin een arts en vier verpleegsters verdwaalt anno 1942 in de Noordafrikaanse woestijn en valt in handen van de Duitse troepen. Tijdens hun tocht naar een oase zorgen de Françaises ervoor dat er iets misgaat met de auto van de Duitse commandant. Een gealarmeerd Brits vliegtuig wil vanwege de aanwezigheid van de vrouwen niet aanvallen, zodat ze in de woestijn de macht in handen zien te houden tot er hulp arriveert. Dit oorlogsavontuur in de stijl van de Hollywood-B-film heeft als oorspronkelijk element vrouwen in heldenrollen: voor het overige is de film alleen maar vlot gemaakt.

Le cerveau

1969 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1969. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. David Niven, Jean-Paul Belmondo, Eli Wallach, Silvia Monti en Raymond Gérôme.

Bestaat de ultiem Franse Goed Humeur-film? Zo ja, dan is het er waarschijnlijk eentje van het driespan Oury (1919-2006), co-scenarist/dochter Danièle en auteur Marcel Jullian: La grande vadrouille, Le corniaud of ook deze heerlijk maffe misdaadkomedie die maar geen vaart mindert. Twee partijen hebben daarin hetzelfde treinroofplan - en dus een probleempje. Grappige scènes en memorabele types te over, Niven voorop als hyperintelligente gentleman-boef wiens hoofd soms scheef hangt van zijn te grote IQ. Voeg daarbij de zonnige sixtiessoundtrack van Georges Delerue, de 'Scope-fotografie en Italiaanse starlet Silvia Monti in bikini en je hebt een confettibom van formaat.

What's New Pussycat

1965 | Komedie

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1965. Komedie van Clive Donner. Met o.a. Peter Sellers, Peter O'Toole, Capucine, Romy Schneider en Paula Prentiss.

Verwarde moderedacteur O'Toole wendt zich met zijn liefdesproblemen tot psychiater Sellers, maar die blijkt nog veel gekker dan hij. Woody Allen debuteert als scenarist en acteur, en net als in veel van zijn latere kluchten moet er door een hoop mislukte grappen heen worden gebeten om enkele juweeltjes tegen te komen. De titelsong van Burt Bacharach en Hal David werd een hit. De titel is vernoemd naar een catchphrase van Warren Beatty, die aanvankelijk de rol van O'Toole zou spelen.

Coplan prend des risques

1963 | Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1963. Thriller van Maurice Labro. Met o.a. Dominique Paturel, Virna Lisi, Jacques Balutin, André Weber en Margo Lion.

Deense spionne weet bij Nationale Defensie model van nieuwe statoreactor te stelen. Geheim agent Coplan - die in het verleden al last van haar heeft gehad - gaat achter haar aan. Economisch bescheiden en ook verder weinig briljante poging om met roman- held van Paul Kenny in te haken op succes van James Bond. Resultaat was serie met wisselende vertolkers van titelrol.

Tire au flanc

1961 | Komedie, Drama

Frankrijk 1961. Komedie van Claude de Givray. Met o.a. Christian de Tillière, Ricet Barrier, Jacques Balutin, Serge Davri en Bernadette Lafont.

Een rekruut, afkomstig uit een bourgeois-milieu is in hetzelfde regiment ingedeeld als de chauffeur van zijn tante. Deze militaire toneelklucht - die al door Renoir werd verfilmd - onderging een nouvelle vague-bewerking, waarin van de humor van het origineel weinig is overgebleven, terwijl de situaties door de modernisering wezenloos zijn geworden. In het amateuristisch geheel is niets te herkennen van de chique credits: supervisie van François Truffaut, fotografie van Raoul Coutard.