Frédéric Krivine: regie, cast en scenario.
Er zijn 6 films gevonden.

Le train de 16h19

2003 | Drama

Frankrijk 2003. Drama van Philippe Triboit. Met o.a. Louise Szpindel, Isabelle Renauld, Robin Renucci en Frédéric Pellegeay.

Étienne Brenner pakt iedere dag de trein van 16 uur 19, samen met zoveel anderen. 'Mijn personage is een "Monsieur tout le monde", iemand waarmee iedereen zich gemakkelijk identificeert,' aldus acteur Renucci (Dreamers). Étienne is een aardige, capabele universitair docent met een fijn gezin en een altruïstische aard; identificatie met deze man is daarom nog prettig ook. Dat verandert wanneer Étienne in de trein getuige is van een verkrachting en er uit verbijstering en angst niks aan doet.

La faux

2003 | Drama

Frankrijk 2003. Drama van Jean-Dominique de La Rochefoucauld. Met o.a. Didier Menin, Yvon Back, Jean-Pierre Cassel, Katherina Marx en Marc Betton.

Een bazige topman uit de financiële wereld wordt verrast door een ongeneeslijke ziekte en verhuist van de stad naar Pyreneeën, waar zijn familie vandaan komt. Hier leert hij zichzelf te maaien met een zeis. In het Frans is dat leuker, want een 'faux' betekent niet alleen 'zeis' maar ook 'fout'. De oude man wil namelijk door van zijn sterfproces een mediacircus te maken, de fouten van de wereld blootleggen. Routinier Jean-Pierre Cassel (de vader van Vincent, die tegenwoordig terecht een populaire acteur is) speelt virtuoos de tegelijk vervelende en innemende stervende, in een decor met nog meer mooie contrasten.

P.J. : Élodie

1998 | Misdaad

Frankrijk 1998. Misdaad van Gérard Vergez. Met o.a. Bruno Wolkowitch, Lisa Martino, Charles Schneider, Lilah Dadi en Christine Citti.

Een bazige topman uit de financiële wereld wordt verrast door een ongeneeslijke ziekte en verhuist van de stad naar Pyreneeën, waar zijn familie vandaan komt. Hier leert hij zichzelf te maaien met een zeis. In het Frans is dat leuker, want een 'faux' betekent niet alleen 'zeis' maar ook 'fout'. De oude man wil namelijk door van zijn sterfproces een mediacircus te maken, de fouten van de wereld blootleggen. Routinier Jean-Pierre Cassel (de vader van Vincent, die tegenwoordig terecht een populaire acteur is) speelt virtuoos de tegelijk vervelende en innemende stervende, in een decor met nog meer mooie contrasten.

Les enfants du mensonge

1996 |

Frankrijk 1996. Frédéric Krivine. Met o.a. François Marthouret, Christine Citti en Emmanuel Salinger.

Een bazige topman uit de financiële wereld wordt verrast door een ongeneeslijke ziekte en verhuist van de stad naar Pyreneeën, waar zijn familie vandaan komt. Hier leert hij zichzelf te maaien met een zeis. In het Frans is dat leuker, want een 'faux' betekent niet alleen 'zeis' maar ook 'fout'. De oude man wil namelijk door van zijn sterfproces een mediacircus te maken, de fouten van de wereld blootleggen. Routinier Jean-Pierre Cassel (de vader van Vincent, die tegenwoordig terecht een populaire acteur is) speelt virtuoos de tegelijk vervelende en innemende stervende, in een decor met nog meer mooie contrasten.

L'amour tagué

1995 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1995. Drama van Bruno Carrière. Met o.a. Jacques Frantz, Anne Teyssèdre, Gary Fercot, Bernard Lanneau en Samir El Amrani.

Marlene (Teyss[KA2]edre) en Bertrand (Lanneau) bevinden zich met de tien-jarige Arthur (Fercot) in de buurt van Villeneuve, waar ze even stoppen om koffie te drinken in een bar. E[KA1]en van de aanwezigen, Patrick (Frantz), herkent in Marlene de draagmoeder die ongeveer tien jaar geleden het kind van hem en zijn steriele echtgenote droeg. Toen zijn vrouw stierf vroeg hij aan Marlene om de vrucht te laten weghalen. Arthur zou dus zijn zoon kunnen zijn. Patrick wil er het fijne van weten. Sentimenteel drama over de rechten van de biologische vader op een kind dat hij indertijd niet wenste. Nauwelijks geloofwaardig, maar een behoorlijk vertolkte film die vooral vrouwen zal aanspreken. De finale ontroert. Het scenario is van Frédéric Krivine en regisseur Carrière. Het camerawerk is van Serge Palatsi. 16:9.

Les enfants du mensonge

1966 | Drama

Frankrijk 1966. Drama van Frédéric Krivine. Met o.a. Emmanuel Salinger, Christine Citti, François Marthouret, Danièle Lebrun en Claude Evrard.

Op vooravond van zijn huwelijk met Christine (Citti) verneemt David (Salinger) dat zijn vader Louis (Marthouret) nooit van zijn moeder gehouden heeft en dat hij zijn minnares Marianne (Liotard), op het huwelijksfeest heeft uitgenodigd. De genodigden stromen toe maar de feestvreugde bekoelt en de wijn krijgt azijnsmaak met de verschijning van Marianne. Psychologisch drama is een metafoor op verloren gegane politieke en relatie-illusies. Jammer dat verhaal versnippert in duistere misverstanden en betekenisloze onzinnigheden.