Steve Tyrell

These Old Broads

Verenigde Staten 2001. Komedie van Matthew Diamond. Met o.a. Shirley MacLaine, Joan Collins, Debbie Reynolds, Elizabeth Taylor en Jonathan Silverman.

The Way She Moves

Verenigde Staten 2001. Romantiek van Ron Lagomarsino. Met o.a. Annabeth Gish, Kamar De Los Reyes, Daniel Cosgrove, Ismael 'East' Carlo en Tessie Santiago.

And the Beat Goes On: The Sonny and Cher Story

Verenigde Staten 1999. Biografie van David Burton Morris. Met o.a. Carl Gilliard, Bruce Nozick, Walter Franks, Mahryah Shain en Tom Frykman.

Het knapste aan deze tv-film is dat de hoofdkarakters, Sonny en Cher, als vier druppels water gespeeld worden door Underwood en Faia. Daar zit veel passie en voorwerk in. Verder is de biografie over de sterren die op het podium een betere chemie hadden dan ernaast, een beetje scheef, omdat hij gebaseerd is op een boek van Sonny. Sonny is hier een held, Cher een nymfomane. De film won wel de Hollywood Make-up Artist and Hair Stylist Guild Award.

20 Dates

Verenigde Staten 1999. Komedie van Myles Berkowitz. Met o.a. Myles Berkowitz, Elisabeth Wagner, Richard Arlook, Robert McKee en Jason Villard.

Het knapste aan deze tv-film is dat de hoofdkarakters, Sonny en Cher, als vier druppels water gespeeld worden door Underwood en Faia. Daar zit veel passie en voorwerk in. Verder is de biografie over de sterren die op het podium een betere chemie hadden dan ernaast, een beetje scheef, omdat hij gebaseerd is op een boek van Sonny. Sonny is hier een held, Cher een nymfomane. De film won wel de Hollywood Make-up Artist and Hair Stylist Guild Award.

Once Upon A Time... When We Were Colored

Verenigde Staten 1996. Tim Reid. Met o.a. Al Freeman jr, Phylicia Rashad, Leon, Paula Kelly en Polly Bergen.

Het knapste aan deze tv-film is dat de hoofdkarakters, Sonny en Cher, als vier druppels water gespeeld worden door Underwood en Faia. Daar zit veel passie en voorwerk in. Verder is de biografie over de sterren die op het podium een betere chemie hadden dan ernaast, een beetje scheef, omdat hij gebaseerd is op een boek van Sonny. Sonny is hier een held, Cher een nymfomane. De film won wel de Hollywood Make-up Artist and Hair Stylist Guild Award.

The Brady Bunch Movie

Verenigde Staten 1995. Komedie van Betty Thomas. Met o.a. Shelley Long, Gary Cole, Michael McKean, Christine Taylor en Jennifer Elise Cox.

Een gewetenloze makelaar heeft het gemunt op de grond van de Brady's, want zijn opdrachtgever is van plan de hele wijk kaal te slaan en er flats op te zetten. De Brady's zouden de Brady's niet zijn als ze zich zonder slag of stoot gewonnen gaven en zich van hun dierbare grond laten verdrijven. Dus gaat de makelaar over tot illegale maatregelen om hen te laten voelen dat het menens is. Wie de populaire tv-serie uit de jaren 1969-74 niet kent, wacht een uiterst onaangename verrassing bij het bekijken van deze film. Hij is n.l. opgebouwd als een lange in-joke die doorlopend naar de reeks verwijst. De nieuwe elementen zijn goed voor zowat vijf minuten plezier, voor de rest blijft er de verveling en die kan zelfs een Shelley Long als Carol Brady niet wegwerken. Laurie Elehwany, Rick Copp, Bonnie Turner en Terry Turner werkten aan het scenario, dat gebaseerd is op de personages van Sherwood Schwartz. De fotografie is van Mac Ahlberg. Dolby Stereo Digital.

The Favor

Verenigde Staten 1994. Komedie van Donald Petrie. Met o.a. Harley Jane Kozak, Elizabeth McGovern, Bill Pullman, Brad Pitt en Larry Miller.

Kathy (Kozak) is gelukkig getrouwd met Peter Whiting (Pullman) en ze hebben twee schattige dochtertjes. Toch blijft ze dromen over haar eerste jeugdliefde, Tommy Andrews (Wahl), die ver weg woont in Denver. Als ze hoort dat haar onafhankelijke hartsvriendin Emily (McGovern) voor een tentoonstelling naar Denver moet vraagt ze haar een gunst: ze moet Tommy opzoeken en met hem naar bed gaan. Het lukt en Kathy is in de wolken. Emily maakt het uit met haar vriend Elliott (Pitt) en merkt dan dat ze zwanger is. Een komedie van vergissingen, misverstanden en bemoeienissen. Op den duur gaat het wel wat ver om nog aannemelijk te blijven, maar de twee hoofdrolspeelsters zijn gewoonweg heerlijk en houden spetterende dialogen, die door scenaristen Josann McGibbon en Sara Parriott werden geschreven. Fotografie van Tom Suhrstedt. Gedraaid in 1991, maar door het faillissement van Orion drie jaar in de kluis blijven liggen. Dolby Stereo.

T-Bone N Weasel

Verenigde Staten 1992. Actiefilm van Lewis Teague. Met o.a. Gregory Hines, Christopher Lloyd, Ned Beatty, Larry Hankin en Graham Jarvis.

T-Bone (Hines) en Weasel (Lloyd) zijn twee suffe dieven die samen optrekken. Het zit hen niet bepaald mee. Ze worden opgelicht door een sluwe autoverkoper (een schitterende Torn) en met hun eigen wapen bedreigd door een gekke predikant (Hankin). Ook moeten ze aan de grillen voldoen van een dikke, geile boerin (Schwimmer), terwijl een racistische smeris (Knight) op listige wijze hun geld afhandig maakt. Verder zorgt een dokter met politieke ambities (Beatty) ervoor dat Hines weer de bajes indraait. Episodische actie-komedie, waarin de tegenstellingen tussen Hines en Lloyd, die duidelijk plezier beleven aan hun rol, doeltreffend zijn. De personen die ze op hun weg tegenkomen zijn onvervalste karikaturen. John Klein baseerde het leuke scenario op zijn eigen roman en Thomas Del Ruth was verantwoordelijk voor de fotografie.

Sinking Of The Rainbow Warrior, The

Verenigde Staten 1992. Drama van Michael Tuchner. Met o.a. Jon Voight, Sam Neill, Bruno Lawrence, Kerry Fox en John Callen.

Tijdens de voorbereiding van een actie tegen kernproeven, wordt het Greenpeace-schip 'Rainbow Warrior' in juli 1985 in de haven van Auckland, Nieuw-Zeeland, door middel van twee bommen tot zinken gebracht. Er valt een slachtoffer. Terwijl Kapitein Voight op zoek gaat naar een ander schip, probeert politie- inspecteur Neill de waarheid achter deze terroristische aanslag uit te pluizen. Alle sporen leiden naar de Franse geheime dienst. Een boeiend, gedetailleerd verslag van een sabotagedaad tegen Greenpeace, die de wereld destijds versteld deed staan en de Franse regering in verlegenheid bracht. Vooral Neill speelt een ijzersterke rol, terwijl Voight als activist nogal zwak overkomt. Martin Copeland en Scott Busby baseerden hun script op authentieke onderzoeksrapporten. Fotografie van Warrick Attewell. Ook bekend als TRUE STORIES: ASSAULT ON THE RAINBOW WARRIOR.

Reason For Living: The Jill Ireland Story

Verenigde Staten 1991. Drama van Michael Rhodes. Met o.a. Jill Clayburgh, Lance Henriksen, Neill Barry, Lila Kaye en Jack Gwillim.

Filmactrice Jill Ireland (gespeeld door Clayburgh), die aan kanker is overleden, was de echtgenote van Hollywood`s grootste wreker, Charles Bronson (gespeeld door Henriksen). Het is gebaseerd op Ireland`s boek [KL]Life Lines[KLE] dat door Audrey Davis Levin tot scenario werd bewerkt. Kijkers die het boek niet kennen, verwachten het verhaal van Jill`s hero[KA3]ische gevecht tegen de kanker. In plaats daarvan gaat het over de strijd van Bronson en zijn vrouw die net onder chemotherapie is geweest waardoor ze even is opgekikt, tegen de verslaving van hun geadopteerde zoon Jason (Barry). Om hem van de hero[KA3]ine (en marihuana) af te krijgen stelt Jill hem voor op zoek te gaan naar zijn eigen moeder en vader. Het resultaat is weinig bemoedigend, want Jason ontdekt dat zijn oude heer ook aan de drugs is, al is de ontmoeting met zijn echte moeder (Ashley) wel verhelderend. De film is een oppervlakkige bewerking van voornoemd boek en het spel van de hoofdrollen, Ashley uitgezonderd, is niet om over naar huis te schrijven. Jammer. Correct camerawerk van Jon Kranhouse.

Pink Lightning

Verenigde Staten 1991. Familiefilm van Carol Monpere. Met o.a. Sarah Buxton, Martha Byrne, Jennifer Blane, Jennifer Guthrie en Ray Walston.

Californië 1962. Nog even en Buxton zal haar verloofde definitief het jawoord geven. Samen met haar drie vriendinnen zet ze nog even de bloemetjes buiten, en langzaamaan gaat ze eraan twijfelen of hij wel de ware is. Bovendien ontdekt ze dat hij haar nu al bedriegt, maar dat heeft volgens hem niets met zijn liefde voor haar te maken. Wat moet ze doen, nu alles klaar is voor het huwelijk? Een vrouwelijke AMERICAN GRAFFITI, waarin ditmaal een kwartet van bekoorlijke meisjes zaken bespreekt als huwelijk, seks, trouw en begeerte. Het scenario van Monpere is echter oppervlakkig en raakt geen essentiële zaken. De ontwikkeling van de plot is bovendien vrij onwaarschijnlijk. Fotografie van Tom Hurwitz.

Love And Curses... And All That Jazz

Verenigde Staten 1991. Horror van Gerald McRaney. Met o.a. Delta Burke, Gerald McRaney, Elizabeth Ashley, Tony Todd en Harold Sylvester.

New Orleans. De jonge Ophelia Leveque (Fontenot) werd in apatische toestand opgenomen in het hospitaal van Desiree Rivette en haar echtgenoot Contwell Faulkner (McRaney), door iedereen Doc genoemd. Dit is zeker niet wereldschokkend, ware het niet dat Ophelia een maand voordien dood verklaard werd nadat ze totaal uitgeput op de weg gevonden werd. In haar bloed wordt datura gevonden, een drug uit een plant van de Cara[KA3]iben die hallucinaties veroorzaakt. Op haar graf en in haar kamer worden veve aangetroffen, voodoo-tekens. Desiree is ervan overtuigd dat Ophelia een voodoo-slachtoffer is, maar dat kan er bij de ongelovige Doc niet in. Dan ontdekken ze dat Ophelia gewerkt heeft in het hotel van Desiree`s tante Emmalina (Ashley). Tijdens een voodoo-show van Emile Gaston (Todd) in het hotel wordt Doc datura toegediend. Een complexe griezelthriller die naar het einde toe zichzelf verliest in de vele neventhema's en personages. De dialogen zijn scherp en dikwijls heel leuk, maar de sfeer die aanvankelijk goed zit wordt naar het einde toe erg chaotisch. De film bevat geen huiveringwekkende beelden. Richard C. Okie en Rob Gilmer schreven het onevenwichtige scenario. Paul Lohmann stond achter de camera.

Captive

Verenigde Staten 1991. Thriller van Michael Tuchner. Met o.a. Joanna Kerns, Barry Bostwick, Chad Lowe, Patricia Charbonneau en John Stamos.

Kerns en Bostwick zoeken als gelukkig echtpaar met hun dochtertje van twintig maanden het geluk op het platteland waar zij een motelletje kopen, oplappen en openen. Met de eerste twee klanten loopt het al mis: Lowe en Stamos zijn ontsnapte, aan drugs verslaafde jonge criminelen die het gezinnetje gedurende enkele dagen gijzelen en ermee de Canadese grens over willen. Aan het eind komt alles toch nog in orde voor de gegijzelden. Overtuigende vertolking van Kerns met wat moederlijke gevoelens voor te onschuldig uitziende Lowe (jongste broertje van Rob) en Stamos als dreigende psychopaat van Indiaanse afkomst. Naar een waar gebeurd verhaal, geschreven door Leonie Sandercock. De fotografie is van Frank E. Johnson. Wordt op de Europese tv soms ingekort met 15m.

Brand New Life: The Honeymooners

Verenigde Staten 1989. Komedie van Eric Laneuville en Don Weis. Met o.a. Barbara Eden, Don Murray, Shawnee Smith, Jennie Garth en Byron Thames.

Gescheiden moeder Barbara McCrae (Eden) met drie kinderen wordt verliefd op weduwnaar Roger Gibbons (Murray) die ook drie kinderen heeft. Ze willen gaan trouwen, maar hun kinderen kunnen niet met elkaar overweg en houden het huwelijk tegen. Tijdens de vakantie als ze uit elkaar zijn, missen ze allemaal het familieleven en alles loopt natuurlijk goed af. Typische Disney- film, die bedoeld is voor uitzending op de vroege zondagavond voor het hele gezin. Braaf en competent gedaan. Scenario van Chris Carter, John J. Strauss en Dori Pierson. Jack Whitman was cameraman van dienst.

Midnight Crossing

Verenigde Staten 1988. Avonturenfilm van Roger Holzberg. Met o.a. Faye Dunaway, Daniel J. Travanti, Kim Cattrall, Ned Beatty en John Laughlin.

De blinde Dunaway en echtgenoot Travanti zijn twintig jaar getrouwd en dat feit willen ze vieren met een bootreisje naar het Caribisch gebied. Ze charteren de zeilboot van Travanti's minnares, Cattrall, die getrouwd is met de zoon van zijn inmiddels overleden vriend. Het eigenlijke doel van de reis is een schat, die hij en zijn vriend daar achter hebben gelaten in 1959 na de machtsovername door Castro, toen alle Amerikanen hals- over-kop uit Cuba vertrokken. Vergezocht scenario van Holzberg en Doug Weiser werd hakkelend in beeld gebracht, verward en vol onverklaarbare nonsens. De dialogen zijn amateuristisch en Dunaway's overacting werkt storend. Cast en crew hadden een mooie reis, maar ze hadden het beter bij een home movie kunnen laten. Fotografie van Henry Vargas.

Glory! Glory!

Verenigde Staten 1988. Lindsay Anderson. Met o.a. Richard Thomas, Ellen Greene, James Whitmore, Barry Morse en Winston Reckert.

Door zijn tv-preken is de kerk van de Texaanse predikant Morse schatrijk geworden. Na zijn dood neemt zoon Thomas de fakkel over, onder de vakkundige leiding van Whitmore, maar hij bezit niet het vuur van zijn vader, dus verminderen de inkomsten dramatisch. Dan krijgt Thomas een ingeving: hij huurt de mislukte sexy rockzangeres Greene in om nieuw publiek (en dus ook financiën) aan te trekken. Het meisje zorgt voor een 'wonder'. Schitterende satire op de godsdiensthandel in Amerika, waarbij ook de media niet gespaard blijven. Het scenario van Stan Daniels, naar een verhaal van hemzelf, Bonny Dore en Larry Hovey, ramt een reeks heilige huisjes ongenadig aan flarden. Greene is verrukkelijk vulgair en Thomas een bijna heilige predikant, maar Whitmore als de manipulator achter de schermen is gewoon subliem. Een vernietigende kijk op een stuk Americana, zoals alleen een Brit het kan. Flitsende fotografie van Mike Flash. Christopher Dedrick componeerde de score en Steve Tyrell had de muzikale leiding. Oorspronkelijk uitgebracht in twee delen.

Pound Puppies And The Legend Of Big Paw

Verenigde Staten 1987. Animatie van Pierre DeCelles. Met o.a. B.J. Ward, George Rose en Ruth Buzzi.

Het saaie verhaal over een magische scepter van de koning, waardoor kleine kinderen, jonge katten en puppies elkaar kunnen verstaan. De scepter wordt door een stel gemenerikken gestolen, en tijdens de jacht om hem weer terug te krijgen breekt hij in tweeën, waardoor honden en katten elkaar niet meer kunnen verstaan. Een weinig traditionele tekenfilm rond een serie speelgoedpoppen, die inmiddels alweer uit de mode zijn en door iedereen vergeten. Muziek uit de tijd rond 1955. De oorspronkelijke versie is met de stemmen van George Rose, B.J. Ward, Ruth Buzzi en Brennan Howard.