Es liegt was in der Luft
1950 | Romantiek
Zwitserland/Oostenrijk 1950. Romantiek van E.W. Emo. Met o.a. Hans Moser, Rudolf Bernhard, Lucie English, Waltraud Haas en Robert Freitag.
Luide romantische onzin-klucht der verwisselingen en misverstanden voor Moserfans. Leopold Graf (Moser) heeft een fijne neus en test parfums voor de Weense reukstoffenfabriek Florian. Robert St[KA3]unzi (Bernhard) is reclameman bij de firma Hartmann in Z[KA3]urich in Zwitserland, waar ze parfums maken. Beiden hebben lucht gekregen van het elixer Vigodor dat vrouwen onweerstaanbaar zou maken. Het zou in het slot van Viktor Von Schwarzeck (Wellauer) in Tirol ontwikkeld zijn. Beiden gaan op weg en hun paden kruisen zich aldaar. Hoewel concurrenten, zien Graf en St[KA3]unzi al heel gauw in dat ze beter hun krachten kunnen bundelen. Handig gebruik makend van Von Schwarzecks afwezigheid weten ze met een list het kasteel binnen te dringen omdat Graf door een misverstand aangezien werd voor de oude graaf, de vader van Von Schwarzeck, die in Egypte een fortuin vergaard zou hebben. Uiteraard duikt de echte graaf op, maar hij is totaal geru[KA3]ineerd. Bovendien heeft hij de ordinaire danseres Nadja (Ippen) uit Parijs in zijn kielzog. Zij geeft zich uit als gravin. De fortuinjagers proberen allemaal de formule van het goedje in handen te krijgen. Het spul heeft twee eigenaardige bijwerkingen: mensen gaan de waarheid spreken en vallen in slaap. Nadat Nadja gepoogd heeft er met de receptuur vandoor te gaan, begrijpt iedereen dat het veel beter is om de handen ineen te slaan en met Oostenrijks-Zwitsers kapitaal de harem-markt te veroveren. Haas speelt Grafs dochter Rosel en is erbij gesleept voor het z.g. love-interest. Deze Moserfilm genoot lange tijd het dubieuze genoegen tot het onbekende werk van de Weense potsenmaker te horen - was het maar zo gebleven, want hij is ongenietbaar. Het scenario is van Hermann Elban. Het camerawerk is van Gérard Peres.