Christian Hecq

Passage du Désir

Frankrijk 2012. Misdaad van Jérôme Foulon. Met o.a. Muriel Robin, Fatou N'Diaye en Christian Hecq.

Qui va à la chasse

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België 2007. Komedie van Olivier Laubacher. Met o.a. Bernard Le Coq, Françoise Lepine en Christian Hecq.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Les fleurs de Maureen

Frankrijk 2000. Misdaad van Dominique Baron. Met o.a. Annie Girardot, Jean-Michel Dupuis, Caroline Baehr, Yael Simion en Bertrand Milliot.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Le Créateur

Frankrijk 1999. Komedie van Albert Dupontel. Met o.a. Albert Dupontel, Claude Perron, Philippe Uchan, Michel Vuillermoz en Nicolas Marié.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Crimes en série : Variations mortelles

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvan Back, Clémence Boué, Henri Salvador en Christian Hecq.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Crimes en série : Histoires d'amour

België​/​​Frankrijk 1999. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, Clémence Boué, Christian Hecq en Jean-Pierre Cassel.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Profession : Profileur - Nature morte

Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, Clémence Boué, Christian Hecq en Pascale Arbillot.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Profession : Profileur - Le silence du scarabée

Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, François Berléand, Marie Matheron en Julien Boisselier.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Il n'y a pas d'amour sans histoires

Frankrijk​/​​België 1998. Drama van Jérôme Foulon. Met o.a. Clémentine Célarié, Jordan Santoul, Claudine Wilde, Xavier Rothmann en Emilie Delaunay.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Théo et Marie

België​/​​Frankrijk 1997. Drama van Henri Helman. Met o.a. Véronique Jannot, Catherine Jacob, Marie-Charlotte Dutot, Erwan Baynaud en Burkhard Heyl.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Le pantalon

België​/​​Frankrijk 1997. Oorlogsfilm van Yves Boisset. Met o.a. Wadeck Stanczak, Philippe Volter, Bernard-Pierre Donnadieu, Jean-Paul Comart en Marie Verdi.

'Qui va à la chasse, perd sa place' is het Franse equivalent van het Nederlandse spreekwoord 'Opgestaan, plaats vergaan'. In deze genietbare komedie staat de hautaine tandarts Daniel Valmer (Le Coq) desondanks even zijn praktijk af. Daniel heeft namelijk na een jachtongelukje zijn rechterarm in een mitella en moet ad hoc een interim vinden. Voilà Christian (Hecq): kaal eihoofd, houtje-touwtjejas, raar loopje, woordzuinig en verder ook een behoorlijk zeldzaam exemplaar van de homo sapiens. Hecq maakt van de onwaarschijnlijke plaatsvervanger een kolderiek type dat gebitsmid Valmer en echtgenote de broodnodige zelfreflectie bezorgt.

Tempêtes

België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Fanny Cottençon, Maxime Leroux, Harry Cleven, Sabrina Leurquin en Bernard Graczyk.

Tijdens een razende storm strandt een Indonesisch schip voor de kust van het vissersdorpje Vicq-sur-Mer. Aan boord bevinden zich een aantal mensen, die zijn geveld door een geheimzinnige aandoening. Ondanks het protest van de burgemeester (Crahay) besluit Anne Bergson (Cotten[KA10]con), de directrice van het ziekenhuis, haar humanitaire plicht te doen en de zieken op te nemen. Hierop volgt een heftig protest van de inwoners, die vrezen het slachtoffer van een onbekende epidemie te worden. Een drama met niet zo sterk uit de verf komende personages over (het bekende) vooroordeel, loze geruchten en racisme, dat `handig` inspeelt op de psychose van het enge en dodelijke Ebola-virus (uit o.a. Zaïre, tegenwoordig de Democratische Volksrepubliek Kongo). Rond het in première gaan van deze film op de thuisbuis boezemde het virus de mensen angst in. Het scenario van Vincent Lambert, Michel Martens en David Sierra zit goed in elkaar en is gebaseerd op een verhaal van Martens en gedelegeerd producent Georges Benayoun. Het camerawerk is van Bernard Malaisy.

Jeunesse sans dieu

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1995. Komedie van Catherine Corsini. Met o.a. Marc Barbé, Roland Amstutz, Samuel Dupuy, Martin Amic en Josse De Pauw.

1938, een dorpje in het Ruhrgebied. De liberaal gezinde Pabst (Barbé) is een jonge, idealistische leraar aan het lyceum, die hoopt zijn gedachten van vrijheid op de jongeren over te brengen. Tijdens een gesprek in de klas over kleurlingen merkt hij dat de leerlingen zeer racistisch reageren. Met mooie woorden kan hij niets bereiken want heel zijn omgeving is reeds in de ban van het nationaal socialisme. Pabst vervreemd van de studenten. Een reis naar een vakantiekamp kan de gemoederen niet ontspannen. Sterke sfeerfilm over de opkomst van het nazisme en de wijze waarop de verantwoordelijken hun gif spuien bij jonge mensen. De acteurs kwijten zich goed van hun taak. Alain Le Henry baseerde zijn scenario op de roman Jugend ohne Gott van Ödön von Horvath. Gedeeltelijk gefilmd te Antwerpen door Agnes Godard. Formaat 16/9.

Les kilos en trop

Frankrijk 1993. Komedie van Gilles Béhat. Met o.a. Marc Jolivet, Isabelle Renauld, Alexandra Vandernoot, Christophe de Barallon en Jean-Henri Compère.

Jolivet heeft slechts twee passies: jazz-muziek en vanillepudding. De eerste voert hij uit met vrienden tijdens te gekke jam-sessions, waaraan hij een houten kop overhoudt. Voor de tweede leeft zich in zijn eentje uit en levert hem wat kilootjes teveel op. Het enige dat hij mist in het leven is een vaste relatie. Twee vrouwen zijn belangrijk voor hem, Renauld en Vandernoot, maar hij durft zich niet te uiten. Hij voelt zich n.l. niet goed in zijn vel. Dus laat hij zich een streng diëet voorschrijven. Hij wil vermageren. Flauwe komedie rond een man die gewicht wil verliezen, maar moeite heeft met zijn wilskracht. Dit leidt tot situaties die volgens de scenaristen Jacques Santamaria, Jolivet en Gerard Miller humoristisch zouden moeten zijn. Het is jammer dat de kijker heel weinig van merkt. Roland Bernard stond achter de camera.