Laurent Truchot: productie.
Er zijn 8 films gevonden.

Disengagement

2007 | Drama

Israël​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 2007. Drama van Amos Gitai. Met o.a. Juliette Binoche, Liron Levo, Jeanne Moreau, Dana Ivgy en Hiam Abbass.

Ana (Binoche) en Uli (Levo) zijn halfzus en -broer die elkaar na de dood van hun vader in Frankrijk beter leren kennen. Ana is in alle opzichten een westerling, Uli is in de Gaza-strook grootgebracht. Om van haar vader te erven moet Ana naar Israël reizen om een pijnlijk hoofdstuk uit haar verleden af te sluiten. De Israëlische regisseur Gitai (Kadosh, Promised Land) laat, met prima hoofdrolspelers, de complexe werkelijkheid van het Israëlisch-Palestijns conflict zien via de ogen van een complexe familie.

Free Zone

2005 | Drama

Israël​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Spanje 2005. Drama van Amos Gitai. Met o.a. Natalie Portman, Hana Laszlo, Hiam Abbass, Carmen Maura en Makram Khoury.

Het is even doorbijten aan het begin van dit Israëlische drama van de maker van bekroonde films als Kadosh en Kippur. Pas nadat we een kwartier lang onder begeleiding van intense joodse muziek naar een huilende Natalie Portman hebben gekeken, begint het verhaal over een roadtrip van drie vrouwen van verschillende generaties en culturele achtergronden. Gitai eist veel aandacht en geduld van zijn kijkers, maar maakt ontegenzeggelijk dappere artistieke en inhoudelijke keuzes. Laszlo werd in Cannes bekroond voor haar rol als oudere taxichauffeur. De film zelf werd genomineerd voor de Gouden Palm.

Promised Land

2004 | Drama

Israël​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 2004. Drama van Amos Gitai. Met o.a. Rosamund Pike, Diana Bespechni, Hanna Schygulla, Anne Parillaud en Yussuf Abu-Warda.

'De anti-Pretty Woman', noemt de Israëlische Gitai (Kadosh) dit mensenrechtendrama, en inderdaad, zijn verbeelding van prostitutie bevat niets lichtvoetigs of glamoureus. We volgen een groep Oost-Europese vrouwen die worden verkocht aan een seksclub in Israël. Het bijzonder relevante gegeven is helaas onbeholpen verfilmd, met gekunsteld beverig camerawerk, slechte belichting en een onuitgewerkt scenario. De uitvoerig in beeld gebrachte mishandelingen krijgen hierdoor iets gratuits. Zie voor een effectievere filmstudie over moderne mensenhandel Lukas Moodyssons Lilja 4-ever.

Kedma

2002 | Historische film

Frankrijk​/​​Italië​/​​Israël 2002. Historische film van Amos Gitai. Met o.a. Andrei Kashkar, Helena Yaralova, Yussef Abu-Warda, Moni Moshonov en Juliano Merr.

'De anti-Pretty Woman', noemt de Israëlische Gitai (Kadosh) dit mensenrechtendrama, en inderdaad, zijn verbeelding van prostitutie bevat niets lichtvoetigs of glamoureus. We volgen een groep Oost-Europese vrouwen die worden verkocht aan een seksclub in Israël. Het bijzonder relevante gegeven is helaas onbeholpen verfilmd, met gekunsteld beverig camerawerk, slechte belichting en een onuitgewerkt scenario. De uitvoerig in beeld gebrachte mishandelingen krijgen hierdoor iets gratuits. Zie voor een effectievere filmstudie over moderne mensenhandel Lukas Moodyssons Lilja 4-ever.

11'09''01 - September 11

2002 | Drama, Documentaire

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Israël​/​​Japan​/​​Verenigde Staten​/​​Ethiopië​/​​Mexico​/​​Iran 2002. Drama van Youssef Chahine, Alejandro G. Iñárritu, Shohei Imamura, Claude Lelouch en Ken Loach. Met o.a. Maryam Karimi, Emmanuelle Laborit, Jérôme Horry, Nour El-Sherif en Ahmed Seif Eldine.

Elf regisseurs uit verschillende landen en culturen, onder wie Ken Loach, Sean Penn, Samira Makhmalbaf, Alejandro Gonzálex Iñárritu en Danis Tanovic, geven hun visie op de aanslagen in New York. Ze hadden volledige artistieke vrijheid; alleen de symbolische lengte van elke bijdrage stond vast: elf minuten, negen seconden en één frame (11''09''01). Niet alle bijdragen zijn even sterk, maar dat doet er eigenlijk niet toe. Samen laten de elf filmpjes zien op hoeveel verschillende manieren filmmakers kunnen reageren en reflecteren op de wereld om hen heen.

Kippur

2000 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Israël 2000. Drama van Amos Gitai. Met o.a. Liron Levo, Tomer Ruso, Uri Klauzner, Yoram Hattab en Juliano Mer.

Elf regisseurs uit verschillende landen en culturen, onder wie Ken Loach, Sean Penn, Samira Makhmalbaf, Alejandro Gonzálex Iñárritu en Danis Tanovic, geven hun visie op de aanslagen in New York. Ze hadden volledige artistieke vrijheid; alleen de symbolische lengte van elke bijdrage stond vast: elf minuten, negen seconden en één frame (11''09''01). Niet alle bijdragen zijn even sterk, maar dat doet er eigenlijk niet toe. Samen laten de elf filmpjes zien op hoeveel verschillende manieren filmmakers kunnen reageren en reflecteren op de wereld om hen heen.

Yom Yom

1998 | Komedie, Drama

Israël​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Amos Gitai. Met o.a. Moshe Ivgi, Hanna Maron, Juliano Merr, Dalit Kahan en Yussuf Abu-Warda.

Moshe (Ivgi) is het resultaat van liefde tussen een Israëlische joodse (Meron) en een Palestijn (Abu Warda). Symbolisch of niet, Moshe voelt zich er niet goed bij, hij is hypochondrisch en kan slecht relaties onderhouden. Regisseur Gitaï´s verhaal is tragisch, komisch, absurd en verscheurd; net als het leven in Israel. Dat Yom yom (Dag na dag) een hoopvolle allegorie is, blijkt uit de eindscène, waarin een personage hetzelfde vredeslied zingt als Rabin zong vlak voordat hij vermoord werd. De worsteling voor vrede gaat door.

A House in Jerusalem

1998 |

Frankrijk​/​​Israël 1998. Amos Gitai.

Moshe (Ivgi) is het resultaat van liefde tussen een Israëlische joodse (Meron) en een Palestijn (Abu Warda). Symbolisch of niet, Moshe voelt zich er niet goed bij, hij is hypochondrisch en kan slecht relaties onderhouden. Regisseur Gitaï´s verhaal is tragisch, komisch, absurd en verscheurd; net als het leven in Israel. Dat Yom yom (Dag na dag) een hoopvolle allegorie is, blijkt uit de eindscène, waarin een personage hetzelfde vredeslied zingt als Rabin zong vlak voordat hij vermoord werd. De worsteling voor vrede gaat door.