Guy Bedos (1934): cast.
Er zijn 29 films gevonden.

Tous Ensemble

2011 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 2011. Komedie van Stéphane Robelin. Met o.a. Daniel Brühl, Geraldine Chaplin, Jane Fonda, Guy Bedos en Claude Rich.

Albert dementeert, Claude heeft hartproblemen. Dus inviteert idealist-pensionado Jean zijn oude boezemvrinden plus Alberts echtgenote Jeanne om bij hem en wederhelft in te trekken. Nevenplot met etnologiestudent (Brühl) is ballast en Fonda een Fremdkörper, maar gelukkig geeft regiedebutant Robelin in zijn sympathieke tragikomedie ruim baan aan veteranen Bedos, Rich en Richard. Laatstgenoemde ontroert als Albert, aimabele bourgondiër met afbrokkelend geheugen. Lichtvoetige, soms sketchachtige film herinnert aan de vaak eveneens een tikje melancholieke Franse zedenkomedies uit de jaren zeventig.

Une famille pas comme les autres

2005 |

Frankrijk 2005. Edouard Molinaro. Met o.a. Jauris Casanova, Guy Bedos en Line Renaud.

Albert dementeert, Claude heeft hartproblemen. Dus inviteert idealist-pensionado Jean zijn oude boezemvrinden plus Alberts echtgenote Jeanne om bij hem en wederhelft in te trekken. Nevenplot met etnologiestudent (Brühl) is ballast en Fonda een Fremdkörper, maar gelukkig geeft regiedebutant Robelin in zijn sympathieke tragikomedie ruim baan aan veteranen Bedos, Rich en Richard. Laatstgenoemde ontroert als Albert, aimabele bourgondiër met afbrokkelend geheugen. Lichtvoetige, soms sketchachtige film herinnert aan de vaak eveneens een tikje melancholieke Franse zedenkomedies uit de jaren zeventig.

C'est la vie, camarade!

2004 |

Frankrijk 2004. Bernard Uzan. Met o.a. Lio, Germán Cobos en Guy Bedos.

Albert dementeert, Claude heeft hartproblemen. Dus inviteert idealist-pensionado Jean zijn oude boezemvrinden plus Alberts echtgenote Jeanne om bij hem en wederhelft in te trekken. Nevenplot met etnologiestudent (Brühl) is ballast en Fonda een Fremdkörper, maar gelukkig geeft regiedebutant Robelin in zijn sympathieke tragikomedie ruim baan aan veteranen Bedos, Rich en Richard. Laatstgenoemde ontroert als Albert, aimabele bourgondiër met afbrokkelend geheugen. Lichtvoetige, soms sketchachtige film herinnert aan de vaak eveneens een tikje melancholieke Franse zedenkomedies uit de jaren zeventig.

Chère Marianne

1999 | Drama

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Anny Duperey, Guy Bedos, Olivia Brunaux, Julien Boiselier en Frédéric van den Driessche.

Albert dementeert, Claude heeft hartproblemen. Dus inviteert idealist-pensionado Jean zijn oude boezemvrinden plus Alberts echtgenote Jeanne om bij hem en wederhelft in te trekken. Nevenplot met etnologiestudent (Brühl) is ballast en Fonda een Fremdkörper, maar gelukkig geeft regiedebutant Robelin in zijn sympathieke tragikomedie ruim baan aan veteranen Bedos, Rich en Richard. Laatstgenoemde ontroert als Albert, aimabele bourgondiër met afbrokkelend geheugen. Lichtvoetige, soms sketchachtige film herinnert aan de vaak eveneens een tikje melancholieke Franse zedenkomedies uit de jaren zeventig.

Sous les pieds des femmes

1997 | Drama

Frankrijk​/​​Algerije 1997. Drama van Rachida Krim. Met o.a. Claudia Cardinale, Fejria Deliba, Leila Bouziane, Mohamad Bakri en Hamid Tassili.

Albert dementeert, Claude heeft hartproblemen. Dus inviteert idealist-pensionado Jean zijn oude boezemvrinden plus Alberts echtgenote Jeanne om bij hem en wederhelft in te trekken. Nevenplot met etnologiestudent (Brühl) is ballast en Fonda een Fremdkörper, maar gelukkig geeft regiedebutant Robelin in zijn sympathieke tragikomedie ruim baan aan veteranen Bedos, Rich en Richard. Laatstgenoemde ontroert als Albert, aimabele bourgondiër met afbrokkelend geheugen. Lichtvoetige, soms sketchachtige film herinnert aan de vaak eveneens een tikje melancholieke Franse zedenkomedies uit de jaren zeventig.

On en rit encore

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Gilles Amado. Met o.a. Guy Bedos, Bourvil, Coluche, Louis de Funès en Raymond Devos.

Een film met sketches waarin deze soms zeer bekende, soms minder bekende en soms geheel van het toneel verdwenen komische talenten laten zien wat ze kunnen. Is uiteraard niet in enkele woorden samen te vatten. Beslist geen afgewogen geheel maar over het geheel genomen zijn de opvoerinkjes goed gekozen. Leuk.

Les femmes

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Christian Morin en Jean Poiret. Met o.a. Guy Bedos, Muriel Robin, Sylvie Joly, Raymond Devos en Zouc.

Een rondedans voor tv door de wereld van de grote Franse komieken van gisteren en vandaag met, hoewel niet scherp omlijnd, de vrouwen als algemeen thema. Onevenwichtig, zoals dit soort projecten altijd zijn, maar de kijker kan even lekker genieten van met name Devos, Morin, Poiret en Popeck, en bovendien de bijtende schetsen van Cabu.

Claude François: ça s'en va et ça revient

1990 | Biografie, Muziek

Frankrijk 1990. Biografie van Gérard Louvin, Paul Lederman, Jean-Pierre Bourtayre en Claude Vernick. Met o.a. Claude François, Maurice Szafran, Jean-Pierre Foucault, Valéry Giscard d'Estaing en Guy Bedos.

Een portret van en een eerbetoon aan deze populaire chansonnier. Met beelden, films (L'ETE FRENETIQUE van Claude Vernick), liederen, herhalingen, toernee's en getuigenissen uit heden en verleden. Een soort van slecht gebonden soep, zonder duidelijke bedoelingen gemaakt, en waarin zowel Giscard d'Estaing als Bedos hun opwachting maken. Twee charlatans natuurlijk, maar dan nog kan het anders. De noodzaak van een dergelijk document is moeilijk in te zien.

La santé et la beauté

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Jean Poiret en Christian Morin. Met o.a. Guy Bedos, Fernand Raynaud, Michel Leeb, Bernard Haller en Alex Métayer.

De tweede film uit de serie FOU RIRE waarvan elk een afzonderlijk thema behandelt, met sketches van de artiesten in kwestie en Poiret en Morin die ongelofelijke wartaal uitslaan. Een onevenwichtig geheel, zoals gewoonlijk bij dit soort projecten maar er is sprake van goede momenten en soms wrede satires. Met tekeningen van Cabu.

Il est génial Papy !

1987 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1987. Komedie van Michel Drach. Met o.a. Guy Bedos, Marie Laforêt en Fabien Chombart.

Drach gaat niet door voor een vrolijkerd: serieus, zwaar, demonstratief en demagogisch over moeilijke onderwerpen, maar hij houdt wel van het leven. Dit onschuldige niemendalletje is klaarblijkelijk bedacht voor de feesten tijdens de jaarwisseling; naar het stuk [KL]Grand-P[KA2]ere[KLE] van de boulevard-schrijver Remo Forlani. Het resultaat is een slappe, psychologisch verkeerde en dwaze klucht, maar wat wil je ook van Bedos. Alleen het jongetje Chombart (twaalf jaar) is soms te pruimen.

Sauve-toi Lola

1986 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1986. Drama van Michel Drach. Met o.a. Carole Laure, Sami Frey, Jeanne Moreau, Dominique Labourier en Robert Charlebois.

Een serieus onderwerp want het gaat om het van dag tot dag bijgehouden verslag van een behandeling die acht vrouwen in het ziekenhuis tegen kanker krijgen: sommigen sterven, anderen niet. Een moeilijk onderwerp dat Drach correct heeft aangepakt, ook al vallen enkele tussengevoegde komische momenten - zonder twijfel om de sfeer wat minder sinister te laten zijn - teveel uit de toon, met betrekking tot waar het om gaat in de film. Deze scènes lijken duidelijk achteraf toegevoegd terwijl het spel eerder wat wisselvallig van kwaliteit is. Het totaal komt niettemin sympathiek over.

Réveillon chez Bob

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Jean Rochefort, Guy Bedos, Agnès Soral, Michel Galabru en Mireille Darc.

Gescheiden tekenaar Louis Alban (Rochefort) krijgt een brief van zijn zoon Jérémie die klaagt over het gewelddadig gedrag van zijn stiefvader. Alban en enkele vrienden zwerven rond in de buitenwijken van Parijs alwaar zij van feest naar feest trekken en soms de weg kwijtraken na kennismakingen met 'schilderachtige' karaktertypes uit allerlei landen. Het blijkt ook Kerstavond te zijn en de zoon had het hele verhaal verzonnen alleen om zijn vader te kunnen zien bij die gelegenheid! Het scenario is onsamenhangend en vele opnames doen niets goeds aan het verhaal. Verre van het gebruikelijke niveau van Pierre Granier-Deferre, maar wel aardig en het fotografische werk van Alain Derobe is bijzonder goed.

Même les mômes ont du vague à l'âme

1978 | Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Experimenteel van Jean-Louis Daniel. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Guy Bedos, Bruno Cremer, Mimsy Farmer en Nathalie Nell.

Een klein jongetje is observator van het elkaar kruisend wel en wee van een drietal paren dat eindigt in een reeks moorden en zelfmoorden, omdat bezit(sdrang) nu eenmaal corrumpeert. De film maakt nergens waar dat met kinderogen wordt geobserveerd; alleen de collage van losse scènetjes doorbreekt de banaliteit en de gemeenplaatsen van de inhoud, maar ook deze anti-structuur levert niets anders op dan loze pretenties. De kwaliteitsacteurs bieden enig soelaas, maar doen wel twijfelen aan hun oordelingsvermogen. Een van de heldinnen sterft van verveling, de toeschouwer loopt hetzelfde risico.

Nous irons tous au paradis

1977 | Komedie, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Claude Brasseur, Guy Bedos, Victor Lanoux en Danièle Delorme.

Vier vrienden hebben allemaal zo hun problemen, vooral met vrouwen. Verteller en hoofdpersonage Etienne vindt een foto waarop zijn vrouw een onbekende man omhelst en verder zijn er complicaties met moeders, bazinnen, uit de kast komen en het naderen van de middelbare leeftijd. Ze kopen een rustig leuk weekendhuisje, dat, als een luchtvaartstaking afgelopen is, vlak bij de startbaan van een druk vliegveld blijkt te liggen. Vervolg op de hit 'Un eléphant ça trompe énormément', minder leuk maar kreeg toch César-nominaties voor script en beste film.

Un éléphant ça trompe énormément

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jean Rochefort, Danièle Delorme, Anny Duperey, Guy Bedos en Victor Lanoux.

Étienne (Rochefort) is een gelukkig getrouwde man, in tegenstelling tot z'n vrienden, die allemaal vreemdgaan. Maar op een dag raakt hij geheel in de ban van een fotomodel (Delorme): hij moet en zal haar ontmoeten en het hof maken. Levendige komedie van acteur-regisseur Robert, die ook onder meer het tweeluik La gloire de mon père en Le château de ma mère op zijn naam heeft staan. Film kreeg een vervolg, Nous irons tous au paradis, en een Amerikaanse remake, The Woman in Red, die het overigens niet haalde bij het origineel.

Le Jardin qui bascule

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Delphine Seyrig, Patrick Jouané, Sami Frey, Anouk Ferjac en Guy Bedos.

Een jonge [KL]killer[KLE] krijgt de opdracht om een rijke vrouw te vermoorden en weet zich met zijn vriend aan haar en haar kring van kennissen en aanbidders op te dringen. Hij wordt verliefd op haar en vergeet zijn contract, maar als zij hem na enige dagen de bons geeft, doodt hij haar toch en vervolgens zichzelf. Deze nieuwe variant van Gilles op de (homo-erotische) romantische mythologie van de destructieve en zelfdestructieve jongeling en de al wat verlepte femme fatale wordt geholpen door de loyale inzet van de acteurs - een gratis gastrol van Moreau als zingende bistrohoudster - maar krijgt nergens echte overtuigingskracht of vitaliteit, omdat iedereen in de elegante camerabewegingen alleen contrasterend decoratief blijft.

L' Oeuf

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Jean Herman. Met o.a. Guy Bedos, Marie Dubois, Bernadette Lafont, Jean Rochefort en Michel Galabru.

Een jonge streber merkt dat slimme adviezen noch de regels van de gangbare moraal hem verder brengen en besluit zich alleen te uiten in gemeenplaatsen en veronderstellingen die de toehoorder naar eigen goeddunken interpreteert. Door zich niet echt uit te spreken verzeilt hij in een huwelijk met de oudere zuster van het meisje op wie hij echt verliefd is en wordt nog bedrogen ook. De uiterst succesvolle theaterkomedie is in de filmversie minder effectief omdat Bedos niet de aangewezen acteur blijkt. De scherpte van de dialoog blijft onverminderd en daarvan wordt door de andere acteurs gretig gebruik gemaakt. De regisseur voegt daar niets aan toe.

Le pistonné

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk 1970. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Guy Bedos, Yves Robert, Rosy Varte, Georges Géret en Jean-Pierre Marielle.

Een dienstplichtige wordt naar Marokko gezonden en ziet de effecten van de kolonisatie. Het anti-semitisme binnen het leger maakt hem voortdurend de gebeten hond. Deze autobiografische komedie van Berri laat onder de soldatenhumor allerlei sociale en politieke problemen zien en geeft daarnaast een boeiend beeld van een traditioneel joods gezinsleven.

Appelez-moi Mathilde

1969 | Komedie, Misdaad, Drama

Frankrijk 1969. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Jacqueline Maillan, Robert Hirsch, Michel Serrault, Guy Bedos en Jacques Dufilho.

Een miljonairsvrouw wordt door een amateuristische bende ontvoerd, maar drijft met haar energieke bemoeienissen de kidnappers tot waanzin. Deze koortsachtige klucht geeft Maillan alle vrijheid voor een komisch solo-optreden en heeft een kostelijke bijrol van Dufilho. Scenario van Francis Veber.

Sept gars et une garce

1966 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Roemenië​/​​Italië 1966. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Jean Marais, Marilù Tolo, Sydney Chaplin, Guy Bedos en Philippe Lemaire.

De dochter van een Italiaanse graaf weigert bij de inval van Napoleons leger te vluchten: ze wil zich liever met de soldaten amuseren. Haar avonturen met een zevental verlopen niet zonder conflicten en listen, maar uiteindelijk weet ze hen toch van de Oostenrijkers te redden. Deze libertijnse avonturenkomedie heeft een weinig ideale rolbezetting - de acteurs zijn nogal overjarig, Tolo mist temperament en de regie had ook dynamischer en fantasierijker gekund.

Aimez-vous les femmes?

1964 |

Italië​/​​Frankrijk 1964. Jean Léon. Met o.a. Sophie Daumier, Guy Bedos, Edwige Feuillère, Grégoire Aslain en Gérard Séty.

Door Roman Polanski geschreven burleske over geheime sekte die jonge vrouwen culinair opdient en verorbert kreeg te brave regie, waardoor acteurs zich overmatig moeten uitsloven om het leuk te houden. Het resultaat lijkt ook meer op revue dan film.

Les Copains

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Philippe Noiret, Pierre Mondy, Claude Rich, Michael Lonsdale en Guy Bedos.

Zeven schoolvrienden - inmiddels van middelbare leeftijd - brengen samen hun vakantie door met drinkgelagen en practical jokes als in 'de goeie ouwe tijd'. Vriendschap tussen veertigers die zich nog gedragen alsof ze kleine jongens zijn, is een thema waarmee Robert met deels dezelfde acteurs later zijn grootste successen zou behalen. Deze vroege poging - naar een roman van Jules Romains - heeft al veel van de latere kwaliteiten, al weten niet alle acteurs de juiste toon te treffen. De grote uitzondering is Noiret, in een prachtig nummer in vermomming als een prelaat die op de kansel een schunnige preek houdt.

La Soupe aux poulets

1963 | Drama, Thriller

Frankrijk 1963. Drama van Philippe Agostini. Met o.a. Jean Servais, Françoise Spira, Gérard Blain, Claude Brasseur en Guy Bedos.

De weduwe van een heroïnesmokkelaar stelt een politie-inspecteur aansprakelijk voor de dood van haar man en dringt zich, voorzien van nitroglycerine, zijn bureau binnen om zich te wreken. Tijdens het wachten op de komst van de inspecteur loopt de spanning gevaarlijk op, terwijl hij ondertussen de echte moordenaar probeert te arresteren. Deze roman van Ed MacBain werd effectief naar Frankrijk verplaatst en boeit door de genuanceerde karaktertekening, waaraan de toch wel bekende spectaculaire actie is opgeofferd. Onderdrukte spanningen op het politiebureau worden beklemmend vastgehouden, met een goede centrale rol van de jong overleden Spira.

Dragées au poivre

1963 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Jacques Baratier. Met o.a. Guy Bedos, Sophie Daumier, Jean Babilée, Jean-Paul Belmondo en Francis Blanche.

Jonge filmgekken proberen d.m.v. een verborgen camera uitwassen van het Parijse leven te betrappen voor een cinéma vérité-documentaire. Deze episodische komedie persifleert moderne/modieuze filmgenres, maar mengt daar al te veel opgeklopte flauwiteiten doorheen, vooral in de vermoeiende uitbundige activiteiten van de filmploeg zelf. Wel een aantrekkelijke sterbezetting met uitschieters van Signoret-Belmondo in een zgn. prostituée-legionair-smartlap en van Vitti-Vadim in een MARIENBAD-parodie.

Carambolages

1963 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1963. Komedie van Marcel Bluwal. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Louis de Funès, Sophie Daumier, Michel Serrault en Anne Tonietti.

Een ambitieuze employé op een groot reisbureau hoopt op promotie door de pensionering van zijn aanstaande schoonvader, maar diens pensioengerechtigde leeftijd wordt opgeschoven. Reeds vooruitlopend op zijn (misvatte) toekomstperspectieven heeft hij schulden gemaakt. Hij besluit om de directeur van de onderneming uit de weg te ruimen. Deze satire is uitgewerkt als een boulevardklucht met de nodige vaart en een aantal geslaagde naast afgetrapte grappen. De Funès als de te vermoorden directeur heeft niet een centrale rol, maar zijn driftkikkerigheid slaat over op de tegenspelers zodat iedereen onnodig erg druk doet.

Le Caporal épinglé

1962 | Oorlogsfilm, Komedie, Drama

Frankrijk 1962. Oorlogsfilm van Jean Renoir. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claude Brasseur, O.E. Hasse, Claude Rich en Jacques Jouanneau.

Een van de laatste films uit het oeuvre van de Franse veelfilmer Jean Renoir (zoon van de bekende schilder) is deze gelaagde tragikomische oorlogsfilm in zwart-wit. Een groepje Franse soldaten wordt tijdens de Arbeitseinsatz aan het begin van WO II gevangengenomen en aan het werk gezet in daarvoor bedoelde kampen. Een van de gevangenen (mooi gespeeld door Frans acteericoon Jean-Pierre Cassel) onderneemt meerdere pogingen te ontsnappen. Een zowel erg komische als droevige vertelling, over kameraadschap in het leger, klassenverschil tussen soldaten en de absurditeiten van oorlog. Tikkeltje traag misschien voor moderne kijkers, maar wie geduld heeft wacht een bevredigende kijkervaring met prachtig slot. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Jacques Perret.

L' Empire de la nuit

1962 | Actiefilm

Frankrijk 1962. Actiefilm van Pierre Grimblat. Met o.a. Eddie Constantine, Geneviève Grad, Elga Andersen, Harold Nicholas en Guy Bedos.

Een potige Amerikaanse revueschrijver krijgt een opdracht in Parijs en raakt betrokken bij een machtsstrijd tussen nachtclubs. Deze persiflage op de gebruikelijke Eddie-knokfilms heeft een reeks bizarre typeringen en dolle scènes, maar verwaarloost de wetmatigheden van het genre, zodat het resultaat toch een ratjetoe is. De regie is meer vlot dan fantasierijk.

Ce soir ou jamais

1961 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1961. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Anna Karina, Claude Rich, Jacqueline Danno, Anne Tonietti en Françoise Dorléac.

Een nauwkeurige en subtiele weergave van de verhouding tussen hart en verstand bij acht mensen, gefilmd in slechts één decor, zonder dat het ook maar een moment verfilmd toneel lijkt. De camera tast de gezichten af en registreert de geringste expressie. Alles heeft een betekenis in deze bittere maar tedere film.

Les tricheurs

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Pascale Petit, Jacques Charrier, Laurent Terzieff, Andréa Parisy en Roland Lesaffre.

Een na[KA3]ieve student uit een bourgeois-milieu komt in contact met losgeslagen Saint-Germain-des-Pr[KA2]es-jongeren, die zich laten manipuleren door hun cynische aanvoerder. Hij laat zich inpalmen door een blas[KA1]e rijkeluisdochter, maar wordt oprecht verliefd op een volksmeisje dat in dit milieu een amorele houding probeert op te houden. De gedwongen ontkenning van ware gevoelens leidt tot een tragedie (zelfmoord). Deze destijds geruchtmakende en zeer succesvolle film is nu volkomen gedateerd door een moraliserende 'bejaardenvisie' op de jeugd, die leidde tot melodramatische buitensporigheden in het verhaal. In Carné's voordeel moet worden gesteld dat beide hoofdrolspeelsters sindsdien nooit beter zijn geweest.