Alain Frérot

Passage sous silence

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Hughes De Laugardière. Met o.a. Frédéric van den Driessche, Anne Jacquemain, Annick Alane, Raoul Billerey en Jacques Dynam.

Pardaillan

Frankrijk 1996. Avonturenfilm van Edouard Niermans. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Guillaume Canet, Garance Clavel, François Berléand en Marcel Bozonnet.

Le fils du cordonnier

Frankrijk 1994. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Roland Blanche, Michèle Gleizer, Andrzej Seweryn, Robinson Stévenin en Marina Golovine.

Stévenin wordt in de jaren 1920 geboren als zevende kind van schoenmaker Seweryn. Als zijn vrouw weer zwanger wordt, ziet hij zich genoodzaakt het kind onder te brengen bij de nonnen, want ondanks zijn inspanningen kan hij al die monden niet voeden. Op zijn twaalfde komt de jongen terecht op de boerderij van Blanche en Gleizer, waar hij hard moet werken voor kost en inwoning. Hij is bijzonder intelligent en om hem de kans te geven te studeren, laat Seweryn een dochter in diens plaats op het land werken. Ouderwetse familiekroniek, die zich afspeelt tussen de twee wereldoorlogen in een Bretons dorpje. Bij de acteurs vallen vooral Seweryn en de kleine Stévenin op, die het uiterste weten te halen uit het veel te lange, middelmatige scenario van regisseur Baslé. Charlie Gaëta stond achter de camera. Bestaat uit drie delen.

Goupi Mains-Rouges

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Maurice Barrier, Jean-Philippe Écoffey, Séverine Vincent, Josiane Lévëque en Sylvie Herbert.

Na jarenlange afwezigheid keert Goupi (Ecoffey) terug naar zijn geboortedorp, waar zijn ouders hem willen koppelen aan een nicht, S[KA1]everine Vincent. Hij wordt uiterst koel ontvangen door zijn oom Mains-Rouges (Barrier), die duidelijk zijn neef uit Parijs op de proef wil stellen. De terugkeer van Goupi valt samen met de diefstal van een aanzienlijke som geld. Getrouwe remake van de klassieker uit 1942 van Jacques Becker. Goretta, die ook het scenario schreef dat gebaseerd is op de roman van Pierre Véry, slaagt er niet in dezelfde zwoele en verderfelijke sfeer te benaderen. Redelijk spel van de hoofdacteurs. Achter de camera stond Dominique Brenguier.

Sabine j'imagine

Frankrijk 1992. Drama van Denis Berry en Dennis Berry. Met o.a. Jennifer Covillaut, Gérard Klein, Corinne Dacla, Jean-Paul Comart en Boris Roatta.

Covillaut is een energiek dertien-jarig meisje dat niet snel bang is. Het dreigt echter verkeerd af te lopen wanneer drie jonge belhamels haar plagen. Ongelukken worden echter voorkomen door tussenkomst van een vriend van haar vader. Deze laatste, Klein, wijst de aanvoerder van het trio hardhandig terecht en verbiedt hem alle omgang met zijn dochter. Volgende zondag, terwijl Klein met de notabelen van het dorp op jacht is, vindt Covillaut het met kogels doorzeefde lijk van haar belager. Klein is natuurlijk verdachte nummer 1. Oppervlakkig melodrama dat het portret brengt van een jong meisje dat in een beschermde plattelandsomgeving geconfronteerd wordt met geweld. De jonge Covillaut houdt ongetwijfeld een belofte in, maar het scenario van Véronique Herbaut en Pierre Uytterhoeven geeft weinig diepte aan de personages. Fotografie van Cyril Lathus.

La double vie de Véronique

Polen​/​​Frankrijk​/​​Noorwegen 1991. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Irène Jacob, Philippe Volter, Sandrine Dumas, Halina Gryglaszewska en Kalina Jedrusik.

Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, weten niet van elkaars bestaan, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de een sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze aan een speurtocht begint. Kieslowski wilde, zo blijkt uit een gesprek in het interviewboek 'Kieslowski on Kieslowski', een film maken over muziek en intimiteit. Of iedereen dat uit deze intrigerende maar bepaald niet gemakkelijk te doorgronden film haalt is de vraag.

Vent de panique

Frankrijk 1987. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Bernard Giraudeau, Caroline Cellier, Olivia Brunaux, Jean-Pierre Kalfon en Robert Manuel.

De losbollige achttien-jarige Brunaux wil erg graag weg van thuis en antwoordt op een advertentie, waarin men een au pair zoekt aan de Rivi[KA2]era. Het stel (Giraudeau-Cellier) dat de advertentie heeft geplaatst, zoekt wel jongedames, echter niet voor de huishouding, maar voor dubieuze nachtgelegenheden. Als ze de lieftallige Brunaux zien, bedenken ze zich, maar deze wil beslist niet meer terug naar huis. Ze blijft, en ze raken op elkaar gesteld. Een dolle ménage à trois is het gevolg. Redelijke klucht met twee bekende gezichten van het kleine scherm, die razend populair waren door hun uiterste domme, infantiele situatie-komedie Zoup et Zoupette. Het scenario is van Luc Béraud, Claude Miller en regisseur Stora. Achter de camera stond Robert Alazraki.

Un chien dans un jeu de quilles

Frankrijk 1982. Komedie van Bernard Guillou. Met o.a. Pierre Richard, Jean Carmet, Julien Guiomar, Béatrice Camurat en Hélène Surgère.

De Parijse psycholoog Pierre Cohen (Richard) keert terug naar zijn Bretonse geboortedorp om zijn broer Joseph (Carmet) die bedreigd wordt met de onteigening van zijn boerderij, bij te staan. De komiek Richard produceerde zelf deze plattelandskomedie in een welkome en geslaagde afwijking van zijn verstrooide stuntelaarsimago. Hij kreeg goed tegenspel van Carmet en vooral van Camuret, als resp. zijn broer en schoonzus Françoise. Het scenario van Claude Gallot en regisseur Guillou vermijdt de gebruikelijke vulgaire pastorale humor, maar de regie had meer flair kunnen hebben. Niettemin was de desinteresse van het Franse bioscooppubliek toentertijd onverdiend en onverklaarbaar. Het camerawerk is van Claude Agostini.

Le Jardinier

Frankrijk 1980. Komedie van Jean-Pierre Sentier. Met o.a. Maurice Bénichou, Jean Bolo, Pierre Bolo, Michèle Marquais en Claude Faraldo.

Een werk van een zeer originele auteur, niet na te vertellen. Het gaat over een fabriek, waterdieven, een excentrieke tuinman die ook een wreker is. Verteld als een satirische fabel (een satire op onze maatschappij), poëtisch, humoristisch, ontgoochelend en bitter. Om een dergelijk werk te vinden moeten we terug naar DROLE DE DRAME, van Marcel Carné, of naar het werk van Boris Vian. Absurd, ongewoon, soms haast surrealistisch, maar aan zijn eigen logica als aan een toekomstdroom vasthoudend. LE JARDINIER is een miskend meesterwerk; de regisseur heeft helaas tot op heden niet meer gemaakt.

Le grand voyage

Frankrijk​/​​Portugal 1969. Oorlogsfilm van Jean Prat. Met o.a. Roland Dubillard, Jean Le Mouël, Henri Labussière, Oskar Freitag en Ilse Marie Schnering.

Dubillard, een Spaanse republikein is naar Frankrijk uitgeweken, van waaruit hij zijn strijd tegen het fascisme verder zet. Hij wordt echter ontdekt door de Gestapo. Hij wordt gearresteerd en op transport gesteld naar een concentratiekamp. Het wordt een lange, slopende en ellendige tocht die vier dagen en vijf nachten duurt. Tijdens de reis denkt hij aan wat gebeurd is en aan wat hem nog te wachten staat. Zeer literaire adaptatie van de roman van Jorge Semprun, voor het grootste gedeelte verteld door het hoofdpersonage. Zeker niet aan te raden voor een ontspannend avondje, want het lot van de honderdvijftig gedeporteerden, opgesloten in een beestenwagen, is alles behalve een plezierreisje. De roman werd op indrukwekkende wijze geadapteerd door de regisseur zelf. André Lecoeuvre stond achter de camera.