Claudine Delvaux

Marie Fransson : Un silence si lourd

Frankrijk 1998. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Alicia Alonso, Pascale Roberts, Alberto Gimignani, Emmanuelle Meyssignac en François Toumarkine.

Poulet tout terrain

Frankrijk 1994. Misdaad van Daniel Janneau. Met o.a. Francis Perrin, Gaëlle Legrand, Christian Dob, Xavier Letourneur en Gérard Lartigau.

Tijdens een fietstochtje in het bos in de buurt van een afgelegen dorpje vinden enkele jongens het verminkte lijk van de bekende zangeres Sophie. De Parijse commissaris Patrice M[KA1]edeuze (Perrin) en zijn assistent St[KA1]ephane (Dob) begeven zich ter plaatse. In de verklaringen van haar secretaris Michel (Lartigau) ontdekt Patrice verschillende onnauwkeurigheden, wat hem uiteraard verdacht maakt. Maar er is ook de jonge J[KA1]er[KA1]emie (Laubion) die voor zijn carri[KA2]ere financi[KA3]eel afhankelijk was van Sophie. Patrice wordt afgeleid door Christel (Page), de knappe dochter van de bazige herbergier. Het feit dat het meisje nog een tweelingszuster heeft, Angélique, maakt het er niet eenvoudiger op, temeer daar ook deze bij de moord betrokken kan zijn. Niet erg spannende politiefilm die een variante brengt op een op patroon gesneden verhaaltje, maar dan doorspekt met veel humor. Het dorpje is trouwens bevolkt met zowat alle typische personages die men er verwacht. Acteur Dob schreef het scenario dat door François Lartigue en Didier Tarot gefotografeerd werd.

Polly West est de retour

Frankrijk 1993. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Line Renaud, Michel Galabru, Roger Carel, Jacques Serres en Terence Ford.

Sainte Apollino, een klein Provin[KA10]caals dorpje in 1930. De komst van de beroemde Amerikaanse actrice Polly West (Renaud) verstoort de rust van het dorpje. Het is duidelijk niet per toeval dat ze hier is en iedereen speculeert over de reden. Haar biecht brengt dorpspastoor Carel uit zijn evenwicht. Waarom vestigt deze dame zich in dit verloren gat? Weet Burgemeester Honorin (Galabru) hier meer van? Na MOUETTE en HONORIN ET LA LORELEI is dit de derde film in een reeks rond Honorin, plattelandsburgemeester tussen de twee wereldoorlogen. Een plezierige film, aangenaam om te volgen, mede dank zij de uitstekende vertolkingen van Galabru en Renaud, maar met een zwak scenario van Chapot en Nelly Kaplan, dat de grappen reeds lang op voorhand doet aanvoelen. Michel Carré stond achter de camera.

Honorin et la lorelei

Frankrijk 1991. Drama van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Grâce De Capitani, Roger Carel, Jacques Serres en André Dupon.

Een jonge, Duitse vrouw komt op een goede dag met haar dochtertje in een Zuidfrans dorpje aan. Ze zoekt de vader van haar kind. Ze komt nog net op tijd om diens begravenis bij te kunnen wonen. De plaatselijke bevolking betoont zich niet erg toeschietelijk naar de frivole dame. Chapot, die werd geïnspireerd door de streek, toont de kijker veel zon en een verhaal dat bijna niet onderdoet voor de verhalen van de beste Provençaalse schrijvers. Daarin wordt hij bijgestaan door een handjevol talentvolle acteurs. Galabru doet zich gelden als dorpsburgemeester met een grote mond en een klein hartje. Carel is een heerlijke plattelandspastoor en De Capitani is een zeer overtuigende dame. Jammer dat het laatste kwart van de film gehinderd wordt door een onwaarschijnlijk en banaal plot. Speelt enige jaren na WO I.

La maison de Jade

Frankrijk 1988. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jacqueline Bisset, Vincent Perez, Véronique Silver, Yves Lambrecht en Pascal Decolland.

Een bewerking van de autobiografische roman van Madeleine Chapsal. Hoewel zij dicht bij de tekst bleef, pleegde de regisseuse hoogverraad door de strekking weer te geven als een sentimenteel verhaaltje, dat wemelt van de cliché's uit een fotoroman. En dat ook nog in een al even pretentieuze als goedkope filmstijl. Jacqueline Bisset voorkomt een algehele afgang door haar talent in enkele sterke scènes in te zetten. Maar waar is de Nadine Trintignant van LE VOLEUR DE CRIMES gebleven?

Les noces barbares

België​/​​Frankrijk 1987. Drama van Marion Hänsel. Met o.a. Thierry Frémont, Marianne Basler, Yves Cotton, André Penvern en Marie-Ange Dutheil.

Een starre bewerking van de roman van Yann Queff[KA1]elec, die daarvoor in 1986 de Prix Goncourt kreeg. Fr[KA1]emont (die als kind door Cotton gespeeld wordt) is het buitenechtelijke loot van Basler, die hem in zijn prilste jeugd op zolder heeft opgesloten totdat zij ging trouwen met een vlijtige monteur. Ze raakt aan de drank over haar trauma dat ze ooit verkracht werd en ze stopt het resultaat ervan, haar zoon in een kindertehuis. De jongen koestert een ongebreidelde bewondering voor zijn moeder en op kerstavond ontvlucht hij het tehuis, nadat hij per ongeluk de boel in de fik heeft gestoken. Verstopt op een baggermolen, treft hij zijn moeder. Sommige scènes zijn belachelijk door de wil om zo sober mogelijk te spelen. Het lijkt wel een karikatuur van een film van Bresson. Het opmerkelijke spel van Frémont in de rol van Ludo, moet vermeld worden, maar dat is niet genoeg om deze mislukking te redden. Camerawerk van Walter van den Ende.

Ça n'arrive qu'à moi

Frankrijk 1984. Komedie van Francis Perrin. Met o.a. Francis Perrin, Vëronique Genest, Bernard Blier, Franços Perrot en Roland Blanche.

Prudence (Genest), de dochter van een krantenmagnaat, en haar ongelukkige geliefde Fran[KA10]cois (Perrin) worden achtervolgd door gangsters maar overwinnen uiteindelijk alle hindernissen. Een zwakke komedie met afgezaagde situaties, een uitermate zwak scenario, naast de teleurstellende dialogen van Gilles en Didier Jacob.

P'tit con

Frankrijk 1983. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Bernard Brieux, Guy Marchand, Caroline Cellier, Pierre Fayet en Souad Amidou.

Een puber verzet zich tegen zijn politiek-linkse bourgeois- ouders, maar idealiseert niettemin de bohémien-familie van een vriendje bij wie hij intrekt en waar hij de ene catastrofale ervaring na de andere opdoet, vooral op het gebied van de liefde. Deze tweede film van cartoonist/striptekenaar/schrijver Lauzier is bekwaam gemaakt, maar moet het vooral hebben van het sterke scenario van regisseur Lauzier en van de verrassend goede spelregie. Voor het genre ongewoon is dat hij zijn sympathie vooral investeert in de versmade ouders van zijn anti-held en dat hij zijn satirische pijlen doeltreffend op links én rechts mikt. Naar het stripalbum van Lauzier Souvenirs d'un jeune homme met een scenario van hemzelf. Camerawerk van Jean-Paul Schwartz.

Tête à claques

Frankrijk 1981. Komedie van Francis Perrin. Met o.a. Francis Perrin, Fanny Cottençon, Antoine Bessis, Jacques François en Geneviève Fontanel.

Acteur Perrin is achter de camera vandaan gekropen om zichzelf een hoofdrol van een verstrooide, onhandige liedjesschrijver te geven in deze lachfilm naar de roman [KL]Pas ce soir, ch[KA1]erie[KLE] van Alex Varoux. Perrin is een alleenstaande vader met een zoon van tien (Bessis). Hij bestuurt een taxi om de kost te verdienen, want liedjes en gedichten leveren niets op. Hij wordt door een misverstand gearresteerd en draait voor enige tijd de bak in. In die turbulente periode maakt hij kennis met Cotten[KA1]con, die hem helpt succes te krijgen als hij uit het gevang is. Het resultaat is een niet onaardige film, met een vlakke mise-en-scène maar leuk om te zien en met een tamelijk pikante humor die alles goedmaakt. Alex Varoux bewerkte zijn eigen boek met regisseur Perrin, Alex Varoux en Paul Claudon tot scenario. Didier Tarot deed de fotografie.

Hold-up pour Laura

Frankrijk 1968. Misdaad van Jean Maley. Met o.a. Sylvie Breal, Henri Lambert, Alain Bouvette, Michel Charrel en Claudine Delvaux.

Een zware jongen ontsnapt uit de gevangenis en stuurt zijn vriendin naar Parijs om bij voormalige onderwereld-collega's geld te lenen voor zijn vlucht naar Zuid-Amerika. Deze kleine, maar vakkundige misdaadfilm weigert het gangstermilieu te romantiseren. Verrassend sterk acteerwerk; boeiend en spannend.