Olivier Pajot

Julie Lescaut : Mort d'un petit soldat

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Misdaad van Charlotte Brändström. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Les lauriers sont coupés

Frankrijk 1996. Komedie van Michel Sibra. Met o.a. Jean-Sébastien Bressy, Catherine Frot, Olivier Pajot, Christian Rauth en Christine Cohendy.

Le cheval de cœur

Frankrijk 1996. Komedie van Charlotte Brändström. Met o.a. Jean Yanne, Bernard Fresson, Guillaume Canet, Hélène de Fougerolles en Isabel Otero.

Adorable petite bombe

Frankrijk 1996. Drama van Philippe Muyl. Met o.a. Philippe Volter, Olivia Brunaux, Patiaporana Oum, Féodor Atkine en Eliane Boeri.

Pourvu que ça dure

Frankrijk 1995. Komedie van Michel Thibaud. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Catherine Jacob, Olivier Pajot, Didier Benureau en Emmanuelle Seigner.

Dit is het avondvullende speelfilmdebuut van Thibaud, die het vak leerde bij regisseurs als Claude Sautet, Claude Pinoteau, Francis Veber en Diane Kurys. Als second-unit regisseur bij succesvolle kluchten-koning Jean-Marie Poir[KA1]e kreeg hij de smaak te pakken van de komedie. Thibaud haalde een motorrijdersduo, dat naam gemaakt had als stuntrijders, in de film als hoofdrollen. Darmon en Holgado spelen, resp. Victor Brulin en Joseph Ponty, die motorordonnance bij de politie zijn. Ze moeten in weer en wind adjunct-burgemeester Jacques Debreuil (Bisson) begeleiden op zijn verkiezingstoernee. Victor wordt verliefd op de lieftallige assistente van Debreuil, Julie Neyrac (Seigner), maar als Debreuil de twee tortelduifjes betrapt, schorst hij Victor voor onbepaalde tijd. Victor zich wil wreken en ontdekt toevallig dat Debreuil in smerige zaakjes verwikkeld is. De combinatie van het onbenullige scenario van Christian Biegalski en Philippe Isars met de twee motorrijders, die wel goed kunnen stunten, maar niet zo geweldig acteren, heeft ervoor gezorgd dat het een vederlichte film is geworden, die men gerust mag missen. De fotografie is van Bruno Delbonnel.

Nelly & Monsieur Arnaud

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1995. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Emmanuelle Béart, Michel Serrault, Jean-Hugues Anglade, Françoise Brion en Michèle Laroque.

Sautet, die vooral bekendheid verwierf met zijn verhalen over de middenklasse in midlife crisis in films als Vincent, François, Paul... et les autres en Une histoire simple, richt zich hier op de relatie tussen een jonge typiste en een gepensioneerde rechter. Voor de een moet het leven nog beginnen, de ander heeft het er zo'n beetje opzitten. Zoals gebruikelijk bij Sautet wordt het subtiele en gelaagde verhaal mooi traag verteld. Maar de film, die prachtig gefotografeerd is door Jean-François Robin, moet het vooral hebben van het spel en de dialoog. Césars voor Sautet en Serrault.

Les cinq dernières minutes : Fin de bail

Frankrijk 1994. Mysterie van Jean-Jacques Kahn. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Françoise Arnoul, Henri Marteau en Marina Rodriguez-Tome.

In een steeds meer in verval rakend appartementsgebouw in een Parijse buurt gaan de bewoners vastberaden in de clinch tegen snode projectontwikkelaars, die hen willen verdrijven. Er vallen zelfs doden. Le commissaire Massard (Santini) moet een eind maken dan dit onkieze gedoe, een delicate opdracht. Leuk om Arnoul eens terug te zien, inmiddels 64, in de jaren 1950 bekend door haar provocerende meisjesrollen, waarin ze tot veel bereid was, hier als Florence, een flatbewoonster die de strijd aanbindt tegen de gewetenloze zakkenvullers. Het scenario is van Colette Djidou en regisseur Kahn. Het camerawerk is van Serge Palatsi. Aflevering nummer 67 van totaal 82. Mono.

Si le loup y était

Frankrijk 1993. Familiefilm van Michel Sibra. Met o.a. Jean-Sébastien Bressy, Monique Chaumette, Julien Guiomar, Valérie Jeannet en Olivier Pajot.

De twaalf-jarige, in Parijs opgegroeide, Julien (Bressy) gaat tijdens de grote vakantie voor twee maanden naar zijn grootouders, oma Jeanne (Chaumette) en opa Jop (Guiomar), in Bretagne. Julien geniet met volle teugen van het avontuurlijke leven op het platteland, maar hij ervaart er ook wat voor- en tegenspoed is. Zijn grootouders leren hem dat liefde altijd alle moeilijkheden overwint. Het zijn twee onvergetelijke maanden waarin hij de eerste stap als kind naar het begin van de volwassenheid zet. Een ode aan het landleven met sympathieke personages en centraal een jongen die voor het eerst geconfronteerd wordt met problemen (van het leven). Een kleine, ontroerende film, met een klein groepje acteurs die het beste halen uit het scenario van Michel Sibre en Christian Rullier. Mooie fotografie van Paul Bonis.

Maigret et les témoins récalcitrants

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Michel Sibra. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Claude Frissung, Eric Prat, Marc Duret en Denise Chalem.

De directeur van een verouderde en niet erg rendabele koekjesfabriek wordt vermoord aangetroffen op zijn kamer in het pension van de familie Ivry. Commissaris Maigret (Cremer) wordt maar koeltjes ontvangen door Armand (Pajot), de broer van het slachtoffer. In het huis heerst een vreemde, haast irreële sfeer. Niemand houdt zich met het stoffelijke overschot bezig, iedereen houdt zijn mond en gedraagt zich verdacht defensief. Aanvankelijk wijst een en ander erop dat diefstal de oorzaak van de misdaad zou zijn. Maigret komt er uiteindelijk achter wie er belang bij had om een bijna failliete oude baas te bestelen. Naar het gelijknamige, niet eerder verfilmde boek van Georges Simenon uit 1959. Het scenario is van Christian Rullier, die ook de dialogen schreef en regisseur Sibra.

Les 5 dernières minutes: Fin de bail

Frankrijk 1993. Misdaad van Jean-Jacques Kahn. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Françoise Arnoul, Henri Marteau en Marina Rodriguez-Tome.

De bewoners van een oud vervallen gebouw in Parijs worden bedreigd door twee ongure types. Zij handelen in opdracht van een projectontwikkelaar die iedereen uit het huis wil verdrijven om het vervolgens met de grond gelijk te maken. Enkele dagen later wordt een Poolse vrouw dood aangetroffen op de binnenplaats. Commissaris Santini wordt aangesteld om de zaak te onderzoeken. Alledaagse politiefilm met enkele spannende momenten en onverwachte wendingen. Liefhebbers van het genre zullen echter weinig verrassingen aantreffen. Vlotte actie en goed spel. Kahn en Colette Djidou schreven het scenario dat naast het politiewerk ook nog wat maatschappijkritiek levert. Goed in beeld gebracht door Serge Palatski.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : Action Rouge

Frankrijk 1993. Thriller van Gilles Béhat. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Nathalie Roussel, Bernard Freyd en Alain Rimoux.

Tijdens de obscure oorlog tussen Iran en Irak wordt het embargo tegen Irak meerdere malen geschonden, wat de gemoederen in Iran hoog doet oplopen. In Beiroet wordt een aanslag gepleegd tegen zowel Amerikaanse mariniers als Franse parachutisten. Onderzoeksrechter Antoine Rives (Weber) moet uitzoeken of er een rechtstreeks verband bestaat tussen Iran en de Duitse RAF (Rote Armee Fraktion). Goede politieke thriller die net als de andere films in de ANTOINE RIVES-reeks aantoont dat internationale spionage niet altijd even spectaculair hoeft te zijn als de James Bond-verhalen. Weber speelt de rol van de hoge ambtenaar die niet voor een kleintje vervaard is. Daardoor worden realistische actiescènes afgewisseld met meer persoonlijke momenten van een onderzoeksrechter op zijn kantoor of thuis. Het scenario van Norbert Saada, Yves Ellena en Béhat is uitstekend gedocumenteerd en is weer gebaseerd op een authentiek onderzoek. Het camerawerk is van Roland Bernard. Aflevering 4 van het eerste seizoen, nummer 4 van 6.

Les enfants de la guerre

Frankrijk​/​​Polen 1991. Drama van Krzysztof Rogulski. Met o.a. Jacques Bonnaffé, Thérèse Liotard, Marie Dubois, Pierre Vaneck en Brigitte Roüan.

Drie jonge broers groeien op als Polen is bezet door nazi- Duitsland (1939-45). Hun vader (Bouillon), een dokter, zit in het verzet. De situatie in de grote steden wordt steeds nijpender en gevaarlijker. De ouders besluiten om de kinderen veilig onder te brengen in een dorpje in de bergen. De vrouw (Dubois) van de burgemeester (Vaneck) beschouwt hen als vreemde eenden in de bijt en laat geen gelegenheid voorbij gaan om de kinderen zwart te maken. De eerste burger is te laf om in te grijpen en de bevooroordeelde inwoners gedragen zich onverschillig. De oudste probeert tevergeefs in contact te komen met zijn ouders. Daarop besluiten ze op hun eigen manier aan de strijd deel te nemen: samen met drie andere kinderen bedenken ze een satirische toneelklucht, dat ze met ge[KA3]improviseerde rekwisieten opvoeren. De dorpelingen komen niet meer bij van het lachen. Een originele invalshoek om de oorlog te laten zien door de ogen van kinderen. Het is geen JEUX INTERDITS (1952) van René Clément, maar een boeiende film, wel wat lang, over het verkeren in uitzonderlijke omstandigheden. Sterk spel van de kinderen. Het scenario is van Rogulski en Agnès Poullin. Het camerawerk is van Gilles Moizon en Jacek Prosinski. Dolby Stereo. Ook bekend als LES ENFANTS DU VENT.

Mafia rouge

Frankrijk 1990. Michel Sibra. Met o.a. Fanny Bastien, Jacques Perrin, Féodor Atkine, Boris Bergman en Eric Marion.

Bij voorbaat origineel omdat het de eerste fictiefilm is die een vervolg vormt op een documentaire met dezelfde naam. De film werpt licht op een nauwkeurig onderzoek naar de reportage van een Franse journaliste van Russische afkomst (Bastien) over de mafia in de Sovjet-Unie. Behalve de mafia van de onderwereld ontdekt ze de economische mafia op plaatselijk niveau en de politiek- economische mafia die in de hele Sovjet-Unie opereert. Ze krijgt hulp van drie personages: een duistere zakenman (Atkine), een komische en aandoenlijke taxichauffeur (Bergman) en een zeer goed ingelichte rechter (Ianakiev). Uitstekend acteerwerk.