Eric Langlois: productie.
Er zijn 2 films gevonden.

Dieu, l'amant de ma mère et le fils du charcutier

1995 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1995. Romantiek van Aline Issermann. Met o.a. Francis Huster, Lio, Richard Bohringer, Jean-Pierre Kalfon en Guy Montagné.

Naar jaarlijkse traditie wordt in het dorp de voorstelling voorbereid van een amateur-productie van Moli[KA2]eres [KL]Don Juan[KLE]. Gabrielle (Lio), de vrouw van plattelandsdokter Jean- Marc, speelt Elvire, terwijl de titelrol in handen is van kapper Serge (Bohringer), vrijgezel van middelbare leeftijd. Hoe verder de repetities gaan hoe meer Serge zich in zijn verleidersrol gaat inleven, wat niet moeilijk is want al sinds jaren koestert hij een geheime passie voor zijn aantrekkelijke tegenspeelster. En Jean-Marc, die heeft het te druk met zijn patiënten. Hun kinderen hebben het echter wel in de gaten en ze grijpen in. Ruim leuke boulevard-komedie waarin de kinderen de rol van de volwassenen gaan imiteren, een rol vol passie, liefde, jaloezie en misdaad. Het loopt op de duur wel wat uit de hand, maar liefhebbers van dit soort verhalen zullen zich niet vervelen. Issermann schreef zelf het scenario met de medewerking van Michel Dufresne. Philippe Pavans de Ceccatty stond achter de camera. Dolby Stereo.

Court toujours : Le dernier chaperon rouge

1995 | Drama, Fantasy, Horror, Musical

Frankrijk 1995. Drama van Jan Kounen. Met o.a. Emmanuelle Béart, Gérald Weingand, Diane Payne-Myers, Marc Caro en Stéphane Chivot.

Er was eens een koningin die van een zoon beviel die zo afzichtelijk was dat ze hem liet verbannen naar het toverbos. Uit het lelijkste komt echter soms het mooiste voort en zo kwamen er duizenden mooie roodkapjes in het bos, die echter een voor een gedood werden door het monster. Dit laatste wordt afgemaakt door het voorlaatste roodkapje, nadat het eerst reeds haar benen verminkte. Jaren gaan voorbij en het oude roodkapje (Payne-Myers) wil maar een ding: de benen stelen van de laatste van haar geslacht (B[KA1]eart). Deze wordt echter beschermd door een aantal vreemde plant-dieren, maar onder hen bevindt zich ook de verraderlijke wolf (Weingand). Volledig gezongen en gedanste griezel-sprookjesfilm die helemaal in het kader past van Caro's LA CITE DES ENFANTS PERDUS. Caro speelt trouwens de rol van het monster in de film. Zeker niet geschikt voor kinderen want de film zit vol wrede scènes en het einde kan hen helemaal verwarren. Een goed experiment dat echter niet gelukt is daar het inboet aan helderheid en duidelijkheid. Philippe Decouflé stond in voor de choreografie. Carlo de Boutiny en Kounen schreven het soms niet te volgen scenario. Tetsuo Naguta tekende voor de fotografie. DTS-Stereo.