Igaal Niddam

L'instit : Le trésor de l'anse du bout

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​België 1998. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Gérard Klein, Mélisse Germé, Nina Gibert, Vanille Atier en Jean-Michel Ensfelder.

Die Feuerfalle

Duitsland 1998. Igaal Niddam. Met o.a. Mathieu Carrière, Romain Legrand en Corinne Touzet.

Rideau de feu

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Corinne Touzet, Mathieu Carrière, Romain Legrand, Aurélien Recoing en Paul Crauchet.

Le rideau de feu

Zwitserland 1997. Igaal Niddam. Met o.a. Paul Crochet, Mathieu Carrière en Corinne Touzet.

Passe sous silence

Frankrijk 1996. Igaal Niddam. Met o.a. Aurore Clément, Marie Matheron en Marie-Sophie L. Berthier.

Op een dag wordt Cécile opgeroepen als jurylid. Zij zal moeten oordelen over Sandra die de moord op haar minnaar heeft bekend. Wat niemand in de rechtszaal weet, en wat Cécile ook liever zo wil houden, is dat zij de verdachte persoonlijk kent...

Docteur Sylvestre : Un esprit clairvoyant

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Laure Marsac, Chantal Bronner en Sylvie Loeillet.

Op een dag wordt Cécile opgeroepen als jurylid. Zij zal moeten oordelen over Sandra die de moord op haar minnaar heeft bekend. Wat niemand in de rechtszaal weet, en wat Cécile ook liever zo wil houden, is dat zij de verdachte persoonlijk kent...

La dame du cirque

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1995. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Jan Niklas, Christèle Tual, Julie Debazac, Eva Darlan en Henri Garcin.

Martin Kier (Niklas) en Michaela Destrez (Tual) lijken weinig met elkaar gemeen te hebben, behalve hun passie voor paarden. Toch voelen zij zich tot elkaar aangetrokken. Michaela geeft haar carrière als advocate op en sluit zich bij het circus aan, waarvan Martin directeur is. Lief maar nietszeggend melodrama naar de gelijknamige roman van Guy des Cars, overlopend van de clichés en voorspelbare effecten. Slechts te genieten door onvoorwaardelijke paardenliefhebbers die aan hun trekken komen met enkele rijoefeningetjes, of door liefhebbers van het circus die houden van wat er zich afspeelt achter de tent en tussen de wagens. Overigens gedraaid 'op locatie' in het Zwitserse circus Knie. Scenario van Pierre Pauquet, muziek van Gabriel Yared. Europudding avant la lettre die zelfs de Eurozeurders niet gelukkig zal maken.

Passé sous silence

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Marie-Sophie L. Berthier, Marie Matheron, Carlo Brandt, Aurore Clément en Jean-Claude Dreyfus.

C[KA1]ecile Arnoux (L. Berthier) wordt opgeroepen om zitting te nemen in een jury. Ze zal moeten oordelen over een vrouw die ervan verdacht wordt haar minnaar te hebben vermoord. De eerste confrontatie zorgt voor een schok. De verdachte was haar boezemvriendin toen ze allebei dertien waren. De vriendin doet niet de minste moeite zich te verdedigen, dus gaat ex-Madame Lelouch zelf op zoek naar haar motieven, zeer tot ongenoegen van echtgenoot S[KA1]ebastien Arnoux (Brandt). Alledaags drama over vriendschap en plichtsbesef, waarbij de moordzaak slechts een neventhema is. De acteurs leveren oppervlakkig werk. Het niet bepaald originele scenario is van de hand van Christian Biegalski, Bénédicte Popper, Joëlle Goron en Niddam. Claude Egger stond achter de camera.

La voyageuse du soir

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Sophie Broustal, Andrea Occhipinti, Yves Jacques, Aurore Clément en Maxime Leroux.

Viviane Vermorel (Broustal) groeit op in Marseille. Haar vader is marine-officier en meestal afwezig. Haar moeder, een naaister, weigert in te zien dat haar dochter het talent bezit om een succesrijke mode-ontwerpster te worden. Het komt dan ook dikwijls tot hevige ruzies tussen moeder en dochter. De enige die begrip opbrengt voor het meisje is Jeanne (Cotillon), eigenares van het H[KA4]otel des Voyageurs, waar zeelieden en prostitu[KA1]ees elkaar ontmoeten. Nadat ze door haar vriend bedrogen werd, besluit Viviane naar Parijs te trekken om er een mode-opleiding te volgen. Drie jaar later studeert ze met succes af. Door haar grote zelfzekerheid slaagt ze erin een baan als stagiaire te krijgen in het mode-atelier van J. Boissard. Hier maakt ze kennis met Boissards medewerker Arthur (Jacques), die droomt van een carrière als striptekenaar. Het dramatische relaas van een meisje dat haar milieu wil ontvluchten en er nog in slaagt ook. Het verhaal loopt niet altijd even vlot en Broustal is niet steeds even geloofwaardig in haar rol. Dat sociaal succes steeds een prijs heeft is de moraal van het scenario dat Odile Barsky en Igaal Niddam baseerden op de roman van Annick Geille. Fotografie van Charlie Gaëta.

Fils de flic

Frankrijk 1994. Misdaad van Igaal Niddam. Met o.a. Bernard Verley, Sébastien Roch, Marie-Christine Adam, Cécile Bois en Bernard Yerlès.

Terwijl een Italiaanse toerist zijn gezellin filmt op video, vindt een overval plaats op een juwelier. De camera neemt nog steeds op en de hele hold-up wordt vereeuwigd. De gangsters kunnen ontsnappen, maar politie-inspecteur Verley bestudeert de film en herkent tot zijn ontsteltenis zijn eigen zoon, Roch, als chauffeur van de wagen van de dieven. Typische politiefilm die weinig nieuws te bieden heeft, met uitzondering van het einde. Er werden twee verschillende slotsequenties gefilmd en de kijkers mogen beslissen welk slot hun het best bevalt. Als we het dan toch voor het kiezen hebben, hadden ze de film beter niet kunnen maken. Claude- Michel Rome schreef het alles behalve opwindende, voorspelbare scenario, waarin geen enkel cliché ontbreekt.

L'air du temps: 2 bis Rue de la Combine

1991. Igaal Niddam. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Ives Afonso en Clémentine Célarié.

Terwijl een Italiaanse toerist zijn gezellin filmt op video, vindt een overval plaats op een juwelier. De camera neemt nog steeds op en de hele hold-up wordt vereeuwigd. De gangsters kunnen ontsnappen, maar politie-inspecteur Verley bestudeert de film en herkent tot zijn ontsteltenis zijn eigen zoon, Roch, als chauffeur van de wagen van de dieven. Typische politiefilm die weinig nieuws te bieden heeft, met uitzondering van het einde. Er werden twee verschillende slotsequenties gefilmd en de kijkers mogen beslissen welk slot hun het best bevalt. Als we het dan toch voor het kiezen hebben, hadden ze de film beter niet kunnen maken. Claude- Michel Rome schreef het alles behalve opwindende, voorspelbare scenario, waarin geen enkel cliché ontbreekt.

2 bis, Rue de la Combine

Zwitserland​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Clémentine Célarié, Yves Afonso, Jean-Pierre Bisson, Michel Ceémadès en Pierre Julien.

In een huis in Montpellier woont een bonte internationale gemeenschap, die een ding gemeen hebben: weinig geld. Er heerst een grote solidariteit en wanneer de huisbaas aankondigt dat hij het gebouw wil verkopen, bedenkt de werkloze Afonso een plan om vlug aan geld te komen. De speelgoedmarkt is in volle expansie en biedt onvermoede mogelijkheden. Hij schakelt zijn vrouw Célarié in en later ook hun twee kinderen en tenslotte de ganse buurt. Ze werken in het zwart aan plastieke dinosaurussen. Een leuke komedie met sociale ondertoon die naar het einde toe wel wat ongeloofwaardig wordt. Sylvie Chauvet en Niddam baseerden hun scenario op een verhaal van Jean-Louis Bertuccelli en Chauvet. Fotografie van Claude Egger.

Le Troisième cri

Zwitserland 1973. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Jacques Denis, Myriam Mezières, Christine Fersen, Leyla Aubert en Camille Fournier.

Een tiental mensen dat zich toevallig, om uiteenlopende taken en verantwoordelijkheden, in een atoomschuilkelder bevindt, wordt getroffen door alarm en afgesloten van de buitenwereld, waarna de spanningen en persoonlijke conflicten tijdens het afwachten steeds hoger oplopen. Nucleaire dreiging is niet meer dan een aanleiding voor een variant op HUIS CLOS, waarbinnen de personages zó duidelijk en snel getypeerd zijn, dat de onderlinge confrontaties zeer voorspelbaar blijken. Een bekwame vormgeving binnen de afgesloten ruimte en goed spel kunnen de verveling van eindeloze en nergens verrassende dialogen niet compenseren.

Miroirs d'enfance: Le trésor de l'anse du bout

. Igaal Niddam. Met o.a. Nina Gibert, Mélissa Germé en Gérard Klein.

Een tiental mensen dat zich toevallig, om uiteenlopende taken en verantwoordelijkheden, in een atoomschuilkelder bevindt, wordt getroffen door alarm en afgesloten van de buitenwereld, waarna de spanningen en persoonlijke conflicten tijdens het afwachten steeds hoger oplopen. Nucleaire dreiging is niet meer dan een aanleiding voor een variant op HUIS CLOS, waarbinnen de personages zó duidelijk en snel getypeerd zijn, dat de onderlinge confrontaties zeer voorspelbaar blijken. Een bekwame vormgeving binnen de afgesloten ruimte en goed spel kunnen de verveling van eindeloze en nergens verrassende dialogen niet compenseren.

Le trésor de l'anse du bout

. Igaal Niddam. Met o.a. Nina Gibert, Mélissa Germé en Gérard Klein.

Een tiental mensen dat zich toevallig, om uiteenlopende taken en verantwoordelijkheden, in een atoomschuilkelder bevindt, wordt getroffen door alarm en afgesloten van de buitenwereld, waarna de spanningen en persoonlijke conflicten tijdens het afwachten steeds hoger oplopen. Nucleaire dreiging is niet meer dan een aanleiding voor een variant op HUIS CLOS, waarbinnen de personages zó duidelijk en snel getypeerd zijn, dat de onderlinge confrontaties zeer voorspelbaar blijken. Een bekwame vormgeving binnen de afgesloten ruimte en goed spel kunnen de verveling van eindeloze en nergens verrassende dialogen niet compenseren.