Gérard Croce: cast en productie.
Er zijn 17 films gevonden.

Sur quel pied danser ?

2000 | Misdaad

Frankrijk 2000. Misdaad van Jacques Fansten. Met o.a. Dominique Blanc, Jimmy Noufel, Pierre Lacan, Anne Le Ny en Gérard Croce.

Ciel d'orage

1998 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1998. Romantiek van Paolo Barzman. Met o.a. Nils Tavernier, Carmen Chaplin, Michel Albertini, Jean Barney en Jean-Pierre Malignon.

Sans cérémonie

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Oostenrijk 1997. Komedie van Michel Lang. Met o.a. Charles Aznavour, Annie Cordy, Christiane Minazzoli, Jean-Claude de Goros en Frank Dubosc.

Les parents modèles

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Jacques Fansten. Met o.a. Jean-François Stévenin, Laurence Masliah, Clémentine Pasco, Bastien Prévosto en Hubert Saint-Macary.

Le dernier été

1997 | Drama, Biografie, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1997. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Jacques Villeret, Catherine Frot, Jean Davy, Hanns Zischler en Jean Dautremay.

C'est pour la bonne cause

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Jacques Fansten. Met o.a. Dominique Blanc, Antoine de Caunes, Loïc Freynet, Laurie Lefret en Gaspart Jassef.

Mesrine

1983 | Actiefilm, Misdaad

Frankrijk 1983. Actiefilm van André Génovès. Met o.a. Nicolas Silberg, Caroline Aguilar, Gérard Sergue, Michel Poujade en Michel Beaune.

De verfilming van het gedramatiseerde leven en de carri[KA2]ere van Frankrijks Staatsvijand Nr.1 (en diens vriendin) uit de jaren zeventig. Door Silbert met verve gespeeld, geholpen door zijn postuur, waardoor hij goed op de misdadiger lijkt. Regisseur Genovès benadrukt het aktie-element net iets teveel, terwijl hij achterwege laat dat het Bonnie-en-Clyde- achtige duo ook een produkt was van de geweldige publiciteitsgolf die de media hen gaven. In dat jaar ging er ook een rake documentaire JACQUES MESRINE in première.

Après tout ce qu'on a fait pour toi

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Jacques Fansten. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Michel Blanc, Jean-Luc Azra, Victor Garrivier en Catherine Salviat.

Pierre (Blanc) en Jeanne (Barrault) waren in mei `68 twintig jaar oud, en ongelukkigerwijs hebben ze de geest van die tijd behouden. Hun zoon, Mathieu, is nu zestien. Hij hult zich in een totaal stilzwijgen en weigert elke communicatie met zijn ouders. Op een avond, tijdens een jongerendemonstratie, zorgt hij plotseling voor een schandaal: hij toont voor de tv-camera zijn achterwerk. Iedereen kiest partij voor of tegen hem, en geleidelijk aan komt hij uit zijn isolement. Het hele oeuvre van deze film- en televisieregisseur is opgebouwd rond het thema van de moeizame overgang van kinderjaren naar volwassenheid. Zowel op de buis als in de bioscoop (LE PETIT MARCEL) komen zijn films scherpzinnig en subtiel over, met vele half schertsende en tegelijk tedere toespelingen. Opmerkelijke en realistische decors van Yves Demarseille. Zeer

Les Folies d'Elodie

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van André Génovès. Met o.a. André Génovès, Marcha Grant, Caroline Aguilar, Charlotte Walior en Yves Massard.

Bewerking van de uiterst lichtzinnige roman Les mémoires d'une culotte van Aymé Dubois-Jolly. Dat levert een film vol met lichtzinnige scènes op, alhoewel geen echte porno. Een lefgozer versiert de ene na de andere vrouw in een platvloerse satire op met name de burgermaatschappij. Maar regisseur-producent-acteur André Génovès is in zijn ijver zijn favoriete cineast Claude Chabrol te imiteren zijn eigenlijke doel voorbijgeschoten. Alles blijft nu kunstmatig en leeg. Als er al een 'modieus tintje' aan gezeten heeft moet dat onmiddellijk weer uit de mode zijn geraakt.

Le Guépiot

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Joska Pilissy. Met o.a. Emile Montgenet, Bernard Fresson, Evelyne Dress, Juliette Mills en Rose Thierry.

Een meisje wordt na de scheiding van haar ouders door haar haatdragende moeder in een streng-katholiek internaat geplaatst. Daar wordt ze omwille van haar brutaal taalgebruik en anti-klerikale opvoeding door de nonnen fysiek en psychisch gemarteld. Haar enige momenten van vreugde zijn de bezoeken van haar vader, op wie ze dol is. Deze harde adaptatie van het gelijknamige boek van Viviane Villamont lijdt onder een stuntelige regie en karikaturale karaktertekeningen, maar blijft desondanks boeien door de onmiskenbare stootkracht van het thema.

Touche pas à mon biniou

1980 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1980. Komedie van Bernard Launois. Met o.a. Sim, Florence Blot, Henri Génès, Jeannette Batti en Gérard Croce.

Sim, een Franse komiek die enige gelijkenis vertoont met een rotte appel en in de waan verkeert alleen al daardoor leuk te zijn, speelt in deze werkelijk mensonterende debiele film een gepensioneerde zeeman die van zijn bazige en gierige vrouw geld probeert los te krijgen om te kunnen deelnemen aan een pokertoernooi in Parijs. Hij verstopt het kleine beetje geld wat hij heeft in een doedelzak, maar dat blijft niet onopgemerkt. Krullebol Cowl, vaste waarde in dit soort rotzooi, mag nog maar eens in het water vallen met een bakfiets, een zielige stunt die perfect zijn komische talenten samenvat.

Mieux vaut être riche et bien portant que fauché et mal foutu

1980 | Komedie

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1980. Komedie van Max Pécas. Met o.a. Sylvain Green, Victoria Abril, Claus Obalski, Inge Steinbach en Gérard Croce.

Een stompzinnige Franse komedie waarvan de dubieuze mentaliteit al in de titel aangekondigd wordt (vrij vertaald: je kunt beter knap en rijk zijn dan berooid en lelijk). Dat wordt verder op boertige wijze bevestigd door personages die tot overmaat van ramp luisteren naar namen als Cri-Cri, Mercédes en Henri Bouvier.

On est venu là pour s'éclater

1979 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1979. Komedie van Max Pécas. Met o.a. Marco Perrin, Sylvain Green, Sandra Barry, Andréa Schmidt en Olivia Dutron.

Een Franse komedie, gefilmd op het zonnige vakantie-eiland Mauritius. Iedereen schijnt zich daar kostelijk te hebben geamuseerd bij het maken van deze film, en de toeschouwer die kan lachen als mensen in het water vallen, in verkeerde hotelkamers binnenwandelen en bij een vreemde man of vrouw in bed belanden, zal zich ook wel amuseren. Jammer voor hem.

Brigade Call Girls

1977 | Erotiek

Frankrijk 1977. Erotiek van Jean-Claude Roy (Patrick Aubin). Met o.a. Raoul Curet, Jean-Yves Gauthier, Paul Bisciglia, Danielle Vlaminck en Erika Cool.

Een soort strip met levende personages rond de moord op call- girls die zich in het echt bezighouden met spionage. Een super politieman van de V.N. wint van de slechterikken. Een soort namaak James Bond, wat meer ontkleed - zonder twijfel de eerste film van Patrick Aubin die ongedeerd aan de schaar wist te ontkomen. Een naïeve en gewiekste film die je warm moet nuttigen; voor grote kinderen.

Blue Jeans

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Hugues Burin des Roziers. Met o.a. Gilles Budin, Michel Gibet, Daine Lavaronne, Gabriel Cattand en Gérard Croce.

Een gevoelig psychologisch drama met Budin als een schuchtere jongeman die met een groep leeftijdsgenoten taalles gaat volgen in Engeland, door de groep wordt uitgestoten en wordt opgevangen door een pedofiele surveillant. Tactvol, zij het oppervlakkig geregisseerd en doorleefd vertolkt. Ook bekend als JULIEN DU BEURRE AUX ALLEMANDS.

Le Boucher, la star et l'orpheline

1974 | Experimenteel

Frankrijk 1974. Experimenteel van Jérôme Savary. Met o.a. Christopher Lee, Gérard Croce, Micheline Presle, Delphine Seyrig en Michel Simon.

Een zijn werk verafschuwende slager heeft een filmster en een regisseur als klanten en komt daardoor op het idee een film te financieren over de liefde tussen mens en dier. De opnamen verlopen uiterst moeizaam, omdat de producenten steeds scenarioveranderingen willen. Uiteindelijk wordt de slager gearresteerd wegens een reeks moorden op collega`s. Filmpoging van de befaamde theatergroep Grand Magic Circus, die internationaal opviel door de uitbundige spontaniteit en het genadeloos stoeien met stereotiepen. Helaas wisten ze die kwaliteiten niet werkzaam op celluloid te brengen, zodat het resultaat een vormeloos ratjetoe werd (scènes van een eerdere onvoltooide filmpoging worden hier gebruikt als film-in-de-film). De superieure fotografie en het zelf-parodiërend optreden van gast-sterren zijn de voornaamste lichtpunten.

Les fous du stade

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Les Charlots, Martine Kelly, Patrick Gilles, Paul Préboist en Gérard Croce.

In de buurt van het vakantieplaatsje van de Charlots worden de Olympische Spelen gehouden. De amoureuze verovering van een van hen verkiest een Duitse atleet. Ze dringen als zogenaamde deelnemers het stadion binnen om het meisje terug te halen en veroorzaken grote chaos en stichten veel verwarring. Tweede Zidi- film met (inmiddels vier) de Charlots is weer opgebouwd als een reeks gags zonder logica en samenhang, maar onderscheidt zich enigszins positief van de soldatenlol van hun andere verhikels. De Olympische achtergrond is overigens weinig spectaculair aangeduid. Scenario van Zidi en Jacques Fansten. De namen van de Charlots zijn: Gérard Rinaldi, Jean Sarrus, Gérard Filipelli en Jean-Guy Fechner.