Thommy Berggren: cast.
Er zijn 14 films gevonden.

The Glass-blower's Children

1998 | Familiefilm, Fantasy

Zweden​/​​Denemarken​/​​Noorwegen 1998. Familiefilm van Anders Grönros. Met o.a. Oliver P. Peldius, Jasmine Heikura, Stellan Skarsgård, Pernilla August en Lena Granhagen.

Een vreemd land rond 1820. Albert (Skarsg[KA9]ard) is glasblazer. Zijn vrouw heet Sofia (August) en ze hebben twee kinderen, Klas (Peldius) en Klara (Heikura). Albert houdt van zijn werk en maakt glazen voorwerpen die hij zelf mooi vindt, maar door weinig mensen gewaardeerd en dus gekocht worden. Albert heeft derhalve grote moeite om het hoofd boven water te houden. Ergens, in een ander deel van het land wonen de Meester (Berggren) en de Meesteres (Klinga) in een mysterieus kasteel. De Meesteres zou graag kinderen willen hebben. Dus trekt Meester het land in op zoek naar een jongen en een meisje. Hij kidnapt Klas en Klara, die hij meeneemt naar het kasteel en wist hun geheugen. Ondertussen gaan vader en moeder naar hen op zoek. Regisseur Grönros kreeg nadat hij naar tevredenheid het boek Agnes Cecilia verfilmd had van schrijfster Maria Gripe toestemming om haar boek uit de titel, dat in twintig talen vertaald werd en een moderne klassieker is geworden, te bewerken voor het grote witte doek. De productie werd geplaagd door allerlei rampen en regisseur Grönros gaf op een bepaald moment bijna de pijp aan Maarten. De film is te lang, te eng voor jonge kinderen, het verhaal is meer geschikt voor volwassenen die jong van geest zijn, en de verschillen tussen de echte wereld en de fantasiewereld zijn te groot en zeer onevenwichtig. Zo'n typische film die gehuldigd wordt door literair geaarde critici, terwijl kinderen er het geduld niet voor kunnen opbrengen omdat hen teveel ontgaat. De kostuums van Lotta Petterson zijn prachtig en het camerawerk van Philip Ogaard is zeer goed. Een fraaie mislukking.

Söndagsbarn

1992 | Drama

Zweden 1992. Drama van Daniel Bergman en Daniel Bergman. Met o.a. Thommy Berggren, Henrik Linnros, Lena Endre, Jakob Leygraf en Anna Linnros.

Vader Ingmar schreef het scenario voor het regiedebuut van zijn dertig-jarige zoon Daniel. Het is gebaseerd op een hoofdstuk uit Ingmar's autobiografie Laterna Magica. Het gaat over een zomerse zondag, waarop Ingmar, gespeeld door Linnros de aangename en onaangename kanten van zijn vader leert kennen. Zijn vader wordt schitterend vertolkt door Berggren en zijn moeder door Endre. Hoewel het geheel wat aan de lange kant is, betreft het een fraai staaltje filmkunst. Onwillekeurig wil de kijker vergelijken met Ingmar Bergman's FANNY OCH ALEXANDER en Bille August's DEN GODA VILJAN die over hetzelfde onderwerp gaan. Die rolprenten zijn sterker. Dat wordt misschien wel veroorzaakt door het feit dat een aantal van dezelfde acteurs meedoen in andere rollen, waardoor je een en ander door elkaar gaat halen, terwijl het onderwerp enigszins verzadigd raakt. Het camerawerk is van Tony Forsberg. Geproduceerd o.a. met fondsen van de Zweedse tv en de filminstituten uit Noorwegen, IJsland en Finland.

Brusten himmel

1982 | Drama

Zweden 1982. Drama van Ingrid Thulin. Met o.a. Susanna Kael, Thommy Berggren, Agneta Eckemyr, Margaretha Krook en Svea Holst.

In een dorpje in Noord-Zweden groeit tijdens WO II een tiener op met een gewelddadige alcoholist als vader en een moeder die laat terroriseren. Uiteindelijk verlaat het meisje het huis om een eigen leven als kunstschilder te gaan leiden. Dit speelfilmdebuut van actrice Thulin heeft formele verdiensten, maar wordt ongeloofwaardig door het uiterst gezonde uiterlijk van de acteurs die de verloederde ouders spelen. De episodische opbouw heeft weinig dramatische ontwikkeling; het introverte spel van de jonge heldin maakt haar revolte óf totaal onverwacht óf onbegrijpelijk laat.

Broken Sky

1982 |

1982. Ingrid Thulin. Met o.a. Agneta Eckemyr, Thommy Berggren en Susanna Kall.

In een dorpje in Noord-Zweden groeit tijdens WO II een tiener op met een gewelddadige alcoholist als vader en een moeder die laat terroriseren. Uiteindelijk verlaat het meisje het huis om een eigen leven als kunstschilder te gaan leiden. Dit speelfilmdebuut van actrice Thulin heeft formele verdiensten, maar wordt ongeloofwaardig door het uiterst gezonde uiterlijk van de acteurs die de verloederde ouders spelen. De episodische opbouw heeft weinig dramatische ontwikkeling; het introverte spel van de jonge heldin maakt haar revolte óf totaal onverwacht óf onbegrijpelijk laat.

Kristoffers hus

1979 | Drama, Thriller

Zweden 1979. Drama van Lars Lennart Forsberg. Met o.a. Thommy Berggren, Agneta Eckemyr, Mimi Pollack, Gunnel Breström en Börje Ahlsted.

Een succesvolle, maar privé weinig geslaagde fotograaf heeft een reportage gemaakt over een zelfmoordenaar, waarvan de foto's hem zó gaan obsederen dat hij diens voorgeschiedenis onderzoekt en parallellen met zijn eigen situatie ziet. Het is een psychologische thriller die de suspense niet weet vast te houden, maar de acteurs zijn temidden van de nadrukkelijke symboliek opmerkelijk, Berggren voorop die met Vilgot Sjöman het scenario schreef. Er zijn al te duidelijke overeenkomsten met BLOW-UP, maar zonder de modieuze excessen van het voorbeeld.

Fruen fra havet

1979 | Drama

Zweden​/​​Noorwegen 1979. Drama van Per Bronken. Met o.a. Finn Kyalem, Liv Ullmann, Marie-Louise Tank, Minken Fosheim en Odd Furoy.

Hendrik Ibsens klassieke drama over vijf mensen in een havenplaats die elk op eigen wijze en door uiteenlopende offers proberen de liefde te bereiken, kreeg een meer degelijke dan indringende (tv-)verfilming. Er wordt zeer sterk gespeeld; de Noorse Liv Ullmann blijkt in haar eigen taal veel beter te acteren dan in het Zweeds bij Ingmar Bergman.

Giliap

1975 | Drama

Zweden 1975. Drama van Roy Andersson. Met o.a. Thommy Berggren, Mona Seilitz, Willie Andreason, Lars-Levi Laestadius en Henry Ohlans.

Maatschappelijke mislukkeling die droomt van wereldreis solliciteert in morsig hotel in klein plaatsje. Een collega koestert op zijn beurt dromen over misdaadsyndicaat naar voorbeeld van gangsterromans waarbij toekomstige clientèle slachtoffer moet zijn. Giliap gaat - niet van harte - mee in die fantasie, wordt dan verliefd op ook door collega begeerd meisje, wat weer diens wraak tot gevolg heeft. Sfeervolle, gedetailleerde schildering van marginale wereld waarin dromen gedoemd zijn, mist op tv door traag tempo en duistere fotografie van talrijke nachtscènes waarschijnlijk noodzakelijke werking.

Joe Hill

1971 | Biografie, Drama

Verenigde Staten​/​​Zweden 1971. Biografie van Bo Widerberg. Met o.a. Thommy Berggren, Anja Schmidt, Kelvin Malave, Evert Anderson en Liska March.

De Zweed Joseph Hillstr[KA3]om (Berggren) emigreert rond 1900 naar Amerika, sluit zich aan bij de Industrial Workers of the World en gaat protestsongs schrijven die grote invloed hebben. De autoriteiten schuiven hem in 1915 een moord in de schoenen en hij wordt ter dood veroordeeld. Widerberg vat het romantisch elan van de arbeidersrevolutie opnieuw in lyrisch-impressionistische beelden met een integere titelrol van Berggren. Trouw aan de offici[KA3]ele feiten - Hill kon zich geen alibi verschaffen om zijn getrouwde geliefde niet in opspraak te brengen - leidt bij de moordzaak tot onduidelijkheid (net zoals in werkelijkheid). Het scenario Steve Hopkins, Richard Weber en regisseur Widerberg. Het camearwerk is van Petter Davidson en Jörgen Persson. Eastmancolor, Mono.

The Adventurers

1970 | Avonturenfilm, Actiefilm

Verenigde Staten 1970. Avonturenfilm van Lewis Gilbert. Met o.a. Bekim Fehmiu, Candice Bergen, Ernest Borgnine, Leigh Taylor-Young en Thommy Berggren.

De film die drie uur een beroep op het geduld doet, is gebaseerd op de best-seller van Harold Robbins en gaat over een verzonnen Zuidamerikaanse republiek waar iedere twee minuten een nieuwe revolutie uitbreekt. De ongelooflijke miskleun laat de boeiende rolverdeling en de goede fotografie (Claude Renoir) nutteloos verloren gaan. Gefilmd in Panavision.

Elvira Madigan

1967 | Romantiek, Drama

Zweden 1967. Romantiek van Bo Widerberg. Met o.a. Pia Degermark, Thommy Berggren, Lennart Malmen, Cleo Jensen en Nina Widerberg.

Luitenant Sparre (Berggren) is uit liefde voor koorddanseres Elvira (Degermark) uit het leger gedeserteerd en vlucht met haar de bossen in. Na een zomer in volmaakte harmonie gaan isolement, honger en geldgebrek zich wreken en kiezen ze voor gezamenlijke zelfmoord. Een waargebeurde, tragische romance uit de negtiende eeuw kreeg van Widerberg een aandachtige spelregie en lyrische impressionistische kleurenfotografie (waarvan op de beeldbuis veel werking verloren zal gaan). Dergermark kreeg in Cannes de prijs als Beste Actrice. Mozart werd hiermee een succesvol filmcomponist, `Pianoconcert No 21` bleef jarenlang bekend als ELVIRA MADIGAN-muziek. Elvira`s stem is van Yvonne Ingdal en Nina Widerberg leende haar stem aan Cleo`s dochter (Cleo werd vertolkt door Jensen). Het scenario is van regisseur Widerberg naar de ballade van Johan Lindström Saxon. Noelle Gilmour deed de scenariobwerking voor de Engelstalige versie. Het camerawerk is van Jörggen Persson. Eastmancolor, Mono.

Kärlek 65

1965 | Drama

Zweden 1965. Drama van Bo Widerberg. Met o.a. Keve Hjelm, Ann-Marie Gyllenspetz, Evabritt Strandberg, Ben Carruthers en Inger Taube.

Vlak voor de opnamen van zijn nieuwe film raakt een regisseur in een privé-crisis door een buitenechtelijke verhouding die verlammend op zijn creativiteit werkt. Door de komst van een ruimdenkende Amerikaanse hoofdrolspeler wordt ook de vrouw zich van de huwelijksimpasse bewust, waarna de echtelieden op eerlijke basis hun relatie proberen op te lappen en de regisseur de moed voor de film hervindt. Deze mogelijk autobiografische film gebruikt aanstaande filmopnamen vooral als aanleiding om de personages bijeen te brengen in een tastende verkenning van hun relaties. Goed spel, met name van de actrices. De talrijke scènes waarin bij de kust vliegers worden opgelaten waren toen nog geen cliché, maar niettemin al te opgelegd symbolisch.

Kvarteret Korpen

1963 | Drama

Zweden 1963. Drama van Bo Widerberg. Met o.a. Thommy Berggren, Keve Hjelm, Emy Storm, Ingvar Hirdvall en Christina Frambäck.

Een jonge arbeider woont in Malmö in 1936 nog thuis bij zijn alcoholische vader en zijn moeder die werkster is. Zijn literaire ambities worden teleurgesteld als een uitgever zijn roman weigert. Hij maakt een meisje uit de buurt zwanger, maar het vooruitzicht op net zo'n huwelijk en leven als zijn ouders, doet hem het Ravenkwartier ontvluchten. Dit sober sociaal en psychologisch drama wordt door een liefdevolle aandacht voor details van louter zwartgalligheid gered en krijgt door het gevoelig acteren de indringendheid van O'Neills LONG DAY'S JOURNEY INTO THE NIGHT. Widerbergs tweede film blijft zijn beste.

En Söntag i september

1963 | Drama

Zweden 1963. Drama van Jörn Donner. Met o.a. Harriet Andersson, Thommy Berggren, Harry Ahlin, Barbro Kollberg en Axel Düberg.

Jonge mensen worden verliefd op elkaar en trouwen weinig overwogen, omdat het meisje zwanger is. De man vindt bevrediging in zijn werk, terwijl zijn vrouw in het huishouden steeds ontevredener wordt. Onwil en onvermogen om zich aan elkaar aan te passen leiden tot een pijnloze, zakelijke scheiding. Een laconieke en vooral sociologische visie op een mislukkend huwelijk onderscheidt deze debuutfilm binnen de toenmalige zwartgalligheid van de Zweedse cinema, maar maakt hem tegelijk dramatisch nogal vlak, hoe herkenbaar en boeiend de acteurs hun rollen ook spelen.

Barnvagnen

1963 | Drama

Zweden 1963. Drama van Bo Widerberg. Met o.a. Inger Taube, Thommy Berggren, Lars Passgärd, Ulla Aksellsen en Gunnar Ohlund.

Veel jongeren in het Malmö van de vroege jaren zestig snakken naar een interessanter leven dan dat van hun ouders. ‘Parijs is een tiara, Zweden een mottig bontje.’ Britt Larsson (Taube) denkt uit de fabriekssleur te kunnen breken met de zanger van een rock-’n-rollbandje. Helaas, nadat ze zwanger van hem is geworden heeft hij het ineens druk met zijn carrière. En ook een gecultiveerde losbol blijkt niet de prins op het witte paard. Regisseur Widerberg vond de films van Ingmar Bergman wat ouderwets en maakte dit tijdsbeeld in fraai zwart-wit met een fijne jazz-soundtrack. Niet beter dan Bergman, maar zeker geen mottig bontje.